Τικίνιο ή Ελ Αραμπί;

Η επιλογή ενός προπονητή ανάμεσα σε δύο ποδοσφαιριστές δεν είναι ποτέ μια απλή διαδικασία. Είναι αμέτρητα, και πολλά από αυτά είναι απρόβλεπτα, τα όσα λαμβάνει υπόψη ένας προπονητής όταν αποφασίζει και επιλέγει έναν ποδοσφαιριστή. Και η διαδικασία της επιλογής του κεντρικού επιθετικού είναι ενδεχομένως μια από τις πιο απαιτητικές, πιο σύνθετες και γι’ αυτό δυσκολότερες για τον προπονητή. Κεντρικός επιθετικός είναι αυτός πάνω στον οποίο χτίζονται τα πρότυπα ανάπτυξης των επιθέσεων, αλλά και αυτός από τον οποίο ξεκινά η αμυντική λειτουργία. Ο κεντρικός επιθετικός είναι ο εκφραστής των επιθέσεων, και γι’ αυτό πρόκειται για αυτόν που εξαρτάται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο ποδοσφαιριστή από το παιχνίδι των συμπαικτών του, όλης της ομάδας. Συμβαίνει συχνά ο σέντερ φορ να είναι ο ποδοσφαιριστής με τις λιγότερες επαφές με την μπάλα στον αγώνα. Και συμβαίνει να γίνεται ο σέντερ φορ ο αδύναμος κρίκος στην φάση της άμυνας.

Κάνω τον παραπάνω πρόλογο προκειμένου να εξηγήσω ότι στην περίπτωση της απόφασης ανάμεσα στον Γιουσέφ Ελ Αραμπί και τον Τικίνιο δεν μπορούμε να έχουμε άποψη διότι δεν έχουμε γνώση. Δεν τους βλέπουμε στις προπονήσεις, δεν τους ζούμε, δεν γνωρίζουμε την ψυχολογική και την αγωνιστική κατάσταση που δείχνουν στους προπονητές τους στην διάρκεια της δουλειάς, δεν είμαστε στο μυαλό τους για να ξέρουμε αν βλέπει ο καθένας τον εαυτό του στον Ολυμπιακό για αρκετό καιρό ακόμη. Με άλλα λόγια, δεν είμαστε στην θέση του Πέδρο Μαρτίνς για να ξέρουμε όλα τα πως και τα γιατί που θα συμπλήρωναν την εικόνα που εμείς έχουμε - την εικόνα ενός προπονητή που τείνει να μονιμοποιεί τον Τικίνιο ώστε να μπορέσουμε να την κρίνουμε.

Μέσα από το Comparisonator, μια διεθνή πλατφόρμα σύγκρισης της απόδοσης ποδοσφαιριστών και ομάδων, την οποία οι ποδοσφαιρικές εταιρείες αξιοποιούν για να κρίνουν τους παίκτες τους και να αναζητούν παίκτες για μεταγραφή, επιχείρησα μια σύγκριση της δράσης των δύο επιθετικών του Ολυμπιακού στα παιχνίδια της Superleague. Έχουν πλέον πάνω κάτω τον ίδιο αριθμό συμμετοχών (22 ο Τικίνιο - 20 ο Ελ Αραμπί), και περίπου τον ίδιο χρόνο συμμετοχής - ο Τικίνιο έχει παίξει λίγο περισσότερο.

Στο γενικό index κανείς διακρίνει μια σημαντική διαφορά υπέρ του Ελ Αραμπί, η οποία εξηγείται μέσα από τις επιδόσεις του στο επιθετικό κομμάτι και στο passing game. Ο Τικίνιο υπερτερεί στο αμυντικό κομμάτι και στις μονομαχίες, αλλά η δική του υπεροχή σε αυτές τις παραμέτρους δεν είναι τέτοια που να του δίνει προβάδισμα στην γενική αξιολόγηση.

Ο Ελ Αραμπί σκοράρει συχνότερα (0.7 γκολ ανά ματς - 0.47 ο Τικίνιο) και τοποθετείται καλύτερα στην ολοκλήρωση των επιθέσεων - δηλαδή είναι μέσα σε πιο κλασικές ευκαιρίες για γκολ (xG Ελ Αραμπί 0.8, xG Τικίνιο 0.44). Κάνει περισσότερες και πιο επιτυχημένες επιθετικές προσπάθειες, ντριμπλάρει συχνότερα και πιο αποτελεσματικά.

Η σύγκριση των επιδόσεων έρχεται ως επιβεβαίωση της γενικής εικόνας που μπορεί να έχει κανείς για τους δύο επιθετικούς, δηλαδή τα στατιστικά της σεζόν δείχνουν ότι ο Ελ Αραμπί είναι ικανότερος στην εκτέλεση, με μικρή διαφορά, και ικανότερος στην κατοχή και την αξιοποίηση της κατοχής της μπάλας. Αυτή την υπεροχή του κανείς την διαπιστώνει και σε όλες τις παραμέτρους του passing game. Αντίστοιχη υπεροχή διαπιστώνει κανείς στα στοιχεία της απόδοσης του Τικίνιο στην φάση άμυνας, αλλά και στις επιδόσεις του στις μονομαχίες. Επιπλέον ο Τικίνιο είναι ένας πιο προσεκτικός επιθετικός στην κατοχή της μπάλας, δηλαδή αυτός που χάνει λιγότερο συχνά την μπάλα, είτε επειδή είναι πιο προσεκτικός είτε επειδή είναι πιο συντηρητικός κατά την ανάπτυξη των επιθέσεων.

Στην περίπτωση αυτών των δύο η ανάλυση των αριθμών δεν είναι αρκετή για να δείξει σε έναν προπονητή ποιον πρέπει να εμπιστεύεται περισσότερο. Και σίγουρα κάποιος που δεν παρακολουθεί τα παιχνίδια δεν μπορεί να σχηματίσει άποψη μέσα από την ανάγνωση των συγκεκριμένων δεδομένων, διότι η διαφορά στις επιδόσεις τους δεν είναι μεγάλη. Ο Μαρτίνς πιθανόν σήμερα να λειτουργεί με τη συνείδηση ότι πρέπει να ποντάρει περισσότερο στον νεότερο Τικίνιο, ο οποίος μάλιστα δεσμεύεται με συμβόλαιο για ακόμη 2,5 χρόνια με τον σύλλογο. Δεδομένου πάντως ότι αυτή είναι η πρώτη σεζόν του Τικίνιο στον Ολυμπιακό, το γεγονός ότι καταφέρνει σε τόσο σύντομο διάστημα να έχει επιδόσεις σαν αυτές ενός εκ των κορυφαίων σέντερ φορ που πέρασαν από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, ο οποίος μάλιστα μετρά 3 χρόνια παρουσίας στον Ολυμπιακό και είναι δεμένος με την ομάδα και συντονισμένος με το αγωνιστικό μοντέλο του προπονητή, δικαιώνει την επιλογή του Ολυμπιακού να τον αποκτήσει το περασμένο καλοκαίρι.