Παναθηναϊκός: Το μυαλό στον τελικό, «αυτοκτονία» του Μακέντα!

• Μία τακτική υπενθύμιση ενόψει τελικού
• Σαν να έπαιζε χωρίς εξτρέμ και φορ
• Ο Μακέντα που θα ξεκινούσε στον τελικό, αποβλήθηκε σε ένα τέταρτο!

Από την ανακοίνωση των δύο ενδεκάδων του αποψινού ντέρμπι ήταν εύκολο για κάποιον να καταλάβει τον διαφορετικό τρόπο που προσέγγισαν το ματς ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός. Από την μία ο «δικέφαλος του βορρά» παρατάχθηκε με βασικούς, καθώς ένιωθε τεράστια την ανάγκη να επιστρέψει στις επιτυχίες μετά τις 20 Μαρτίου και τους έντεκα σερί αγώνες χωρίς νίκη σε όλες τις διοργανώσεις, ώστε να φτιάξει την ψυχολογία του ενόψει του σημαντικότερου παιχνιδιού της χρονιάς και να δώσει ρυθμό σε όσους από αυτούς προέρχονταν από αποχή.

Από την άλλη οι «πράσινοι» με τις εννιά αλλαγές στο αρχικό σχήμα «φώναξαν» την επίσης τεράστια ανάγκη που είχαν για να ξεκουράσουν τους βασικούς τους ποδοσφαιριστές και να παρουσιαστούν όσο το δυνατόν πιο φρέσκοι στον μεγάλο τελικό του Σαββάτου στο ΟΑΚΑ, καθώς εδώ και τρεις μήνες πήγαιναν με τους ίδιους 13-14 παίκτες. Μόνο ο Μπαρτ Σένκεφελντ και ο Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς βρήκαν τον δρόμο προς την ενδεκάδα σε σχέση με την «κλασική» ενδεκάδα.

Εκτός από τις πολλές αλλαγές σε πρόσωπα, ο Παναθηναϊκός διαφοροποίησε την φιλοσοφία του, άλλαξε τον σχηματισμό του, έπαιξε πίσω από την μπάλα αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν καλός, δεν κατάφερε να το υποστηρίξει αυτό το πλάνο(όπως με επιτυχία έκανε σε Βικελίδης και Καραϊσκάκη), έχοντας τραγική συμπεριφορά με την μπάλα στα πόδια(27% στο ημίωρο), κάκιστη ανασταλτική λειτουργία, με αποτέλεσμα να δεχθεί δύο γκολ μέχρι το 21'.

Στην συνέχεια δεν έβγαλε καμία αντίδραση, το μόνο που κατάφερε ήταν να ισορροπήσει με τον Κουρμπέλη στη μεσαία γραμμή. Στο 33' ο Παναθηναϊκός έκανε την πρώτη ορθολογικά δομημένη επίθεση ενώ ενδεικτικό της κακής εικόνας ήταν το γεγονός πως οι πρώτες καλές ευκαιρίες ήταν στο 86' και το 88' με Μακέντα και Βαγιαννίδη αλλά και με τον Καρλίτος στο 89'.

O ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος και νίκησε δίκαια.

Μία τακτική υπενθύμιση ενόψει τελικού

Από κει και πέρα, προφανώς ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και το επιτελείο του δεν περίμεναν το αποψινό παιχνίδι για να διακρίνουν και να εντοπίσουν τα δυνατά σημεία στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ αλλά τούτη η αναμέτρηση αποτέλεσε μία πολύ καλή υπενθύμιση τόσο για τον Σέρβο τεχνικό όσο και για τους ποδοσφαιριστές του.

Το σύνολο του Λουτσέσκου αρέσκεται στο να περνάει την μπάλα στα άκρα και είτε να δημιουργεί υπεραριθμίες, είτε να περνά την μπάλα στην πλάτη του αντίπαλου μπακ, στον ελεύθερο χώρο με στόχο τις σέντρες προς την περιοχή όπου πάντα είναι γεμάτη από ασπρόμαυρες φανέλες. Έτσι για παράδειγμα ήρθε σε κανονική ροή αγώνα το δεύτερο γκολ του «δικεφάλου του βορρά». Οπότε, στον τελικό τόσο η ανασταλτική συμπεριφορά στις πτέρυγες όσο και η τοποθέτηση των παικτών στο «κουτί» είναι ζωτικής σημασίας για την άμυνα του Παναθηναϊκού.

Όπως και η λειτουργία των σωστών μηχανισμών για να «σπάει» η πίεση ψηλά του ΠΑΟΚ με πέντε παίκτες και να υπάρχουν άμεσες μεταβάσεις προς το επιθετικό τρίτο.

Σαν να έπαιζε χωρίς εξτρέμ και φορ

Όσον αφορά σε ατομικό επίπεδο, η συντριπτική πλειοψηφία όσων ξεκίνησαν το ματς ήταν απογοητευτικοί. Μόνο ο Κουρμπέλης κατάφερε να ξεχωρίσει, ο Βαγιαννίδης με κομβικό τάκλιν σε τετ-α-τετ του Ολιβέιρα και ο Χατζηθεοδωρίδης όταν έπαιξε ως τρίτος στόπερ στο δεύτερο μέρος.

Ο Βιτάλ ήταν εκτός τόπου και χρόνου, ο Χατζηγιοβάνης ολοκλήρωσε το ματς χωρίς «μισή» θετική ενέργεια ενώ και ο Καρλίτος δεν μπόρεσε να δώσει συνέχεια στην καλή του εμφάνιση κόντρα στον ΠΑΣ. Λίγα πράγματα από τον Αλεξανδρόπουλο, ακόμη λιγότερα από τον Μαουρίσιο στη μεσαία γραμμή.

Ίσως να δόθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η απάντηση στην ερώτηση «γιατί ο Γιοβάνοβιτς δεν άνοιξε το rotation μέσα στη σεζόν»;

Ο Μακέντα που θα ξεκινούσε στον τελικό, αποβλήθηκε σε ένα τέταρτο!

Η μεγάλη ζημιά για τον Παναθηναϊκό δεν ήρθε ούτε από την ήττα, ούτε και από την εικόνα των παικτών που ξεκίνησαν. Ήρθε από την ανόητη, απίστευτη, «αυτοκτονική» αποβολή του Φεντερίκο Μακέντα μέσα σε ένα τέταρτο!

Δεν υπάρχει αυτό που έκανε ο Ιταλός στράικερ, ο οποίος με δεδομένη την αποχή του Ιωαννίδη εδώ και δέκα ημέρες που «τρέχει» να προλάβει αλλά και την διαχείρισή του στο σημερινό ματς από τον Γιοβάνοβιτς, ήταν το μεγάλο φαβορί για να ξεκινήσει βασικός στον τελικό του Κυπέλλου, καθώς ταίριαζε περισσότερο στη φύση του παιχνιδιού από τον «Τσάρλι».

Δέχεται την πρώτη κίτρινη στο 81' και ενώ έχει την κάρτα, πάει στις καθυστερήσεις χωρίς κανέναν απολύτως λόγο και «γκρεμίζει» από πίσω τον Σβαμπ. Απλά αδιανόητο, απλά ακατανόητο, με την θέση του σέντερ φορ να αποτελεί πλέον τον μεγαλύτερο «πονοκέφαλο» του προπονητή. Απαράδεκτη ενέργεια για την εμπειρία και την προσωπικότητά του.

Υ.Γ1: Δεν υπάρχει περίπτωση να ασχοληθούμε περισσότερο τούτες τις ημέρες με την κίνηση των 59 και ενώ ακολουθεί το Σάββατο, ο τελικός του Κυπέλλου. Όλα στην ώρα τους. Θα πούμε μόνο ένα πράγμα: Το αποτέλεσμα των εκλογών έγινε σεβαστό από όλους τους Παναθηναϊκούς, διότι το «ναι» πήρε την αυξημένη πλειοψηφία που χρειαζόταν στη γενική συνέλευση του Ερασιτέχνη. Ακόμη και οι μεγαλύτεροι «πολέμιοι» του Βοτανικού και της Διπλής Ανάπλασης το σεβάστηκαν και έβαλαν μπροστά(προς τιμήν τους) τους την ενότητα στον οργανισμό του συλλόγου. Εκτός από αυτούς τους 59, τους οποίους θα τους κρίνει η ιστορία. Όχι μόνο επειδή μπορεί να προκαλέσουν ανυπολόγιστη ζημιά στο πρότζεκτ αλλά κυρίως γιατί σε μία εξαιρετική συγκυρία για το «τριφύλλι» επανέφεραν την διχόνοια στα σωθικά του Παναθηναϊκού. Τα υπόλοιπα από Δευτέρα...