ΑΕΚ: Ενωσίτες είστε έτοιμοι; Ό,τι χάσαμε, επέστρεψε, έχουμε «σπίτι»!

• Στ' αλήθεια Ενωσίτες είστε έτοιμοι;

Είναι αυτό που λέμε και με τη βούλα! Είμαι σίγουρος ότι όλοι θα συγκινηθούμε, θα κλάψουμε, θα αγκαλιαστούμε μεταξύ μας και τα δάκρυά μας θα παντρευτούν με τη χαρά μας. Ναι, σίγουρα, τα συναισθήματα θα είναι απίθανα, συγκλονιστικά και θα τα βιώνουμε για πρώτη φορά. Μα δεν περίμενα πως ακόμη και στην είδηση της θετικής εισήγησης από την Περιφέρεια για την άδεια θα έκλαιγα... Ειλικρινά δεν το πίστευα ότι θα το πάθω αυτό. Μάλλον είναι της ηλικίας. Σίγουρα βασικά αφού συγκινούμαι τόσο εύκολα με το θέμα του γηπέδου... Δεν μπορώ να το διαχειριστώ καθόλου, κάθε μέρα είμαι εκεί, κάθε μέρα βλέπω τα πάντα, δεκαετίες πλέον αλλά και ειδικά από τότε που ξεκίνησε το όνειρο!

Κι όμως πάντα κάτι το νέο ευχάριστο μαντάτο με συγκινεί και με κάνει να κλαίω... Πλέον είναι γεγονός, ίσως γι' αυτό να προκαλείται η συγκίνηση, τέλος και η ουρά του... γαϊδάρου που λέμε! Η ΑΕΚ μπαίνει στο γήπεδό της, εμείς επιστρέφουμε στην πόλη και την γειτονιά μας (από την οποία δεν φύγαμε ποτέ) και όλοι οι δικοί μας, αυτοί της «κιτρινόμαυρης» υπέροχης φυλής, έχουμε και πάλι το δικό μας «σπίτι». Διάολε 20 χρόνια περίπου (19 χρόνια και 5 μήνες για την ακρίβεια) μετά θα ανταμώσουμε στο δικό μας γήπεδο, στον νέο μας Ναό, στο σπίτι και θα αφήσουμε πίσω μας μια δεύτερη... προσφυγιά.

Το γεγονός ότι θα το αφήσουμε πίσω μας δεν σημαίνει πως θα ξεχάσουμε. Ποτέ και κανέναν από όλους εσάς που δεν επιθυμούσατε να μας δείτε με το δικό μας «σπίτι» ξανά, όλους όσοι με το παρασκήνιο καταφέρατε να πάτε το όνειρό μας πίσω τουλάχιστον τρία χρόνια. Αλλά και εκείνους που το πολεμούσαν διαχρονικά για να φτιάξουν τις μεζονέτες τους, τα σπίτια μεγαλεία πέριξ του οικοπέδου που υπήρχε το γήπεδό μας. Όλους εκείνους που βρήκαν την ΑΕΚ και δεν τους βρήκε εκεί, στην πόλη ΜΑΣ και την γειτονιά μας, αλλά είχαν το θράσος να την πολεμήσουν και να πετύχουν να μη ζήσουν άνθρωποι που την αγάπησαν με όλη τους τη δύναμη και τη ψυχή αυτό το όνειρο που έγινε πράξη!

Δεν γίνεται να ξεχάσουμε λοιπόν, πως μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Άλλωστε δεν πρέπει και να είστε σίγουροι ότι ΔΕΝ θα το πράξουμε. Θα ζήσουμε το όνειρό μας, θα χαρούμε και θα γιορτάσουμε όπως μας αξίζει και μας αρμόζει, φυσικά και για όσους δεν (θα) είναι ανάμεσα μας, αλλά θα το ζήσουν όλο μέσα από εμάς. Έπειτα θα 'ρθει η ώρα της κρίσης για ΟΛΟΥΣ... Να την περιμένετε, να είστε σίγουροι για αυτή, διότι είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ όλων μας να μην ξεχάσουμε επαναλαμβάνω: διάολε 20 χρόνια είναι αυτά, δεν είναι λίγα, είναι δυο γενιές Ενωσιτών, που ήρθαν και που έφυγαν αντίστοιχα.

Στ' αλήθεια Ενωσίτες είστε έτοιμοι;

Είναι (και) απόψε μέρα (και νύχτα) χαράς και ανυπομονησίας για να ζήσουμε σύντομα την επιστροφή στης Φιλαδέλφειας τα μέρη. Σε λιγότερο από δέκα μέρες αδέρφια Ενωσίτες, θα είμαστε όλοι μαζί ξανά στην γειτονιά μας, το 'χετε καταλάβει; Ο Τζελαλαντίν Αλ Ρουμί ήταν Πέρσης ποιητής (ο οποίος έζησε από το 1207 έως το 1273) και είχε σημειώσει «Μην απελπίζεσαι. Ό,τι χάνεις ξαναγυρίζει με άλλη μορφή». Αυτό ισχύει για εμάς και ας άργησε να το γίνει το όνειρο, πράξη. Αυτό που δημιουργήθηκε, αυτό που έρχεται με άλλη μορφή αλλά ίδια χρήση, το νέο μας γήπεδο, γύρισε ξανά για να μας απογειώσει!

Στ' αλήθεια Ενωσίτες μου, είστε έτοιμοι; Ό,τι χάσαμε, επέστρεψε, το καταλαβαίνουμε αυτό; Έχουμε και πάλι το «σπίτι» μας και θα το ζήσουμε εμείς μαζί και τα παιδιά μας, αλλά και τα παιδιά των παιδιών μας και πάει... γράφοντας! Προσωπικά δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη. Να το εμπεδώσω... Να το καταλάβω! Το 'χω ονειρευτεί, το 'χω ζήσει, ναι, στα όνειρά μου, στους εφιάλτες τους, αλλά δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη ότι θα είμαστε ξανά όλοι μαζί εκεί, στον ίδιο χώρο ακριβώς, στα ίδια ακριβώς μέρη γύρω και μέσα στο γήπεδο, εκεί που Την γνωρίσαμε, Την αγαπήσαμε και Της υποκλιθήκαμε...

Το νέο μας γήπεδο εννοείται πως δεν είναι ένα ακόμη γήπεδο. Προφανώς και η ΑΕΚ με την Ιστορία της δεν θα μπορούσε να 'χει δημιουργήσει μια ακόμη ποδοσφαιρική στέγη: έφτιαξε ένα κάστρο, ένα φρούριο, όπου μέσα σε αυτό θα μεγαλουργήσει και θα χτίσει τη νέα αυτοκρατορία της με οδηγό το παρελθόν της, τη ταπεινότητα, το σεβασμό και κυρίως την αγάπη των ανθρώπων που την υποστηρίζουν και δεν την άφησαν ΜΟΝΗ ποτέ... Δεν είναι απλά όμορφο το γήπεδο της ΑΕΚ, είναι μια Ιστορία από μόνο του και πλέον το μόνο που μπορεί να ακολουθήσει είναι η απογείωση!

Την Παρασκευή στις 30 Σεπτεμβρίου όλη η Ελλάδα θα παρακολουθήσει την γιορτή της ΑΕΚ από την ΕΡΤ αλλά και ο ελληνισμός εκτός πατρίδας. Θα ζήσουν το αθλητικό γεγονός του ελληνικού ποδοσφαίρου για φέτος που δεν μπορεί να είναι άλλο, ότι και να γίνει στην πορεία της χρονιάς, από την επιστροφή της Ένωσης στα πατρογονικά της εδάφη! Σε μια εκδήλωση που θα κυριαρχήσει το συναίσθημα, που θα θυμηθούμε όσα δεν ξεχάσαμε ποτέ, όπου θα ενωθεί και πάλι η φυλή μας, θα γίνει ένα ξανά και για πάντα: για τα τρία πιο όμορφα γράμματα στην ζωή μας...

Εκεί θα είμαστε όλοι, μέσα και έξω από το γήπεδο. Κι εκεί μαζί και ανάμεσά μας, να το θυμάστε, θα βρίσκονται και όσοι είναι μακριά μας, ψηλά και δεν το πρόλαβαν. Μαζί μας θα είναι... Ενωσίτες, στ' αλήθεια, είστε έτοιμοι;