Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δίνει ξανά «φτερά» στον Αϊτόρ

Η σεζόν έφτανε στο τέλος της. Δύο παιχνίδια απέμεναν, όταν ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να ανακοινώσει την απομάκρυνση του Λάζλο Μπόλονι από την τεχνική ηγεσία. Οι «πράσινοι» πορεύτηκαν με υπηρεσιακό τον Συλαΐδόπουλο στα εναπομείναντα ματς, προσπαθώντας να διεκδικήσουν τις όποιες πιθανότητές τους, από τη στιγμή που ήταν ανοιχτή η υπόθεση αφαίρεσης βαθμών στον Άρη. Το «τριφύλλι» δεν βγήκε Ευρώπη και προχώρησε στη συνεργασία με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς για να ξεκινήσει τη διαδικασία ανοικοδόμησης. Ένα από τα ανοιχτά ζητήματα που είχε να αντιμετωπίσει ο Σέρβος, ήταν αυτό του Αϊτόρ. Ενός ποδοσφαιριστή που είχε δείξει στην Τβέντε μια εικόνα αρκετά κοντινή με τη φετινή.

Ο Ισπανός, είχε ολοκληρώσει την πρώτη του σεζόν στο «τριφύλλι» με 3 γκολ και 3 ασίστ, σε 1316 λεπτά παιχνιδιού και έμοιαζε έτοιμος να αναζητήσει τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Η συνύπαρξή του με τον Μπόλονι ήταν καταστροφική. Είχε, μάλιστα, φτάσει στο σημείο να ζητήσει να κάνει προπόνηση μόνος του μέχρι να βρεθεί ομάδα για να τον αγοράσει. Και κάπου εκεί ανέλαβε δράση ο Γιοβάνοβιτς. Του μίλησε πολύ και ουσιαστικά. Του ανέλυσε το πλάνο του. Και σταδιακά, προπόνηση με την προπόνηση, παιχνίδι με το παιχνίδι, κατάφερε να κερδίσει την πλήρη εμπιστοσύνη του και να αλλάξει αυτόν τον τόσο σημαντικό παράγοντα που πολύ συχνά εξηγεί τις μεγάλες διαφορές στη διακύμανση της απόδοσης ενός ποδοσφαιριστή από μια ομάδα σε άλλη: Την ψυχολογία.

Ο Αϊτόρ, ο οποίος ούτως ή άλλως είναι ένα παιδί πολύ κλειστό, κατάλαβε πως αυτή τη φορά η καθημερινότητα στο Κορωπί αποκτούσε άλλο νόημα. Δεν μπορούσε να είναι βέβαιος ότι θα πάρει σπίτι τη φανέλα του βασικού, αλλά στο δικό του μυαλό, το κριτήριο ήταν πλέον διαφορετικό. Προς το τέλος του χρόνου, ξεκίνησε πια να γίνεται βασικός. Έκανε την πρώτη του ασίστ τον Δεκέμβριο, απέναντι στον Ατρόμητο και βρήκε πρώτη φορά δίχτυα τον Ιανουάριο, απέναντι στον Άρη. Ο Αϊτόρ ανέβαινε σε απόδοση κι αυτοπεποίθηση. Κι ύστερα ήρθαν τα σημαντικά: Δύο γκολ με την ΑΕΚ, ένα με τον ΠΑΟΚ, ένα με τον Ολυμπιακό, ένα ξανά με τον «δικέφαλο του βορρά», αυτή τη φορά στον τελικό Κυπέλλου. Η ψυχολογία του πλέον ήταν αυτή του MVP. Είχε έναν προπονητή που του έβγαζε το 100% στον αγωνιστικό χώρο και είχε κατανοήσει το πόσα μπορούσε να προσφέρει συγκλίνοντας από τα «φτερά» στον άξονα, είχε ταιριάξει με συμπαίκτες που είχαν αναπτύξει εξαιρετική σχέση εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, είχε βρει τον δικό του ρόλο σε ένα καλοκουρδισμένο σύνολο.

Η νέα σεζόν ξεκίνησε ως συνέχεια της προηγούμενης, γεγονός που αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα όπλα του Παναθηναϊκού για το καλό φετινό ξεκίνημα. Ωστόσο, έγιναν αλλαγές. Αποκτήθηκαν παίκτες που θεωρητικά θα μπορούσαν να θέσουν σε αμφισβήτηση τη θέση του. Για τον προπέρσινο Αϊτόρ, αυτό πιθανόν να ήταν ένα έξτρα βάρος που θα έπρεπε να διαχειριστεί. Για τον Αϊτόρ του Γιοβάνοβιτς, ήταν ένα έξτρα κίνητρο. Η διατήρηση των ισορροπιών και η αγωνιστική συνέχεια της περσινής ομάδας, ήταν ούτως ή άλλως ένα μεγάλο στοίχημα για τον Σέρβο προπονητή, με την ομάδα να έχει ενισχυθεί στοχευμένα και στη θεωρία να έχει προσθέσει ποιότητα σε θέσεις που «πονούσε». Και μέχρι στιγμής, δείχνει να το κερδίζει.

Τι έχει βελτιώσει, όμως, ο Αϊτόρ σε σχέση με τους περσινούς μέσους όρους του; Αρχικά, τα γκολ. Ο Ισπανός μετρά 7 τέρματα από τα συνολικά 11 που έχει σημειώσει η ομάδα του και έχει συμμετοχή σε ακόμα δύο. Έχει, δηλαδή, 0.77 γκολ με 2.21 σουτ ανά ματς, όταν ο περσινός μέσος όρος του ήταν 0.29 με 2.25. Φυσικά, είναι ανεβασμένα και τα xGoals του, καθώς έχει 0.51, όταν πέρυσι είχε 0.3, πολύ κοντά δηλαδή στα πραγματικά του τέρματα. Φέτος, σκοράρει περισσότερο από ό,τι θα «έπρεπε», με βάση την ποιότητα των ευκαιριών του.

Ο Αϊτόρ έχει λιγότερες σέντρες (1.76) από πέρυσι (2.77), δείγμα του ότι δεν είναι πρωταρχικός στόχος πια ο «ασβέστης», καθώς και λιγότερες συνολικές ενέργειες μέσα στο γήπεδο (61.99, αντί 68.48). Παίζει πιο πολύ κάθετα (1.99 κάθετες πάσες ανά ματς, έναντι 1) και έχει περισσότερες πάσες στο επιθετικό τρίτο (5.29) και στην περιοχή (3.31) από την περασμένη σεζόν (4.37 και 2.89 αντίστοιχα). Λειτουργεί, δηλαδή, περισσότερο ως ένας σύγχρονος επιτελικός μέσος, που έρχεται από τα πλάγια, παρά ως winger, που ήταν στα μάτια αρκετών παρατηρητών. Συνδέεται άψογα με τους παίκτες που βρίσκονται πίσω και τριγύρω του, κινείται στα μεσοδιαστημάτα και εκτελεί σε κάθε ευκαιρία, έχοντας τη δυνατότητα να μεταφερθεί σε όποια πτέρυγα «πονάει» ο αντίπαλος, χωρίς μεταπτώσεις στην απόδοσή του. Το γεγονός ότι είναι αριστεροπόδαρος, αλλά χρησιμοποιεί εξαιρετικά και τα δύο πόδια, συντελεί σ’ αυτό, όπως φάνηκε και στο πρώτο του γκολ απέναντι στον ΠΑΟΚ, που μετά το εξαιρετικό «άδειασμα», σκόραρε με το δεξί. Το heatmap του στην Τούμπα αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Παράλληλα, έχει πάρει πάνω του όλα τα στημένα, με εξαιρετικά μέχρι στιγμής αποτελέσματα. Είτε πρόκειται για εκτελέσεις πέναλτι, είτε για φάουλ (απευθείας και μη) και κόρνερ, η τρομερή ψυχολογία αναδεικνύει την τεχνική του κατάρτιση και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Ο Αϊτόρ είναι ο ηγέτης του Παναθηναϊκού σ’ αυτό το 6/6, αλλά δεν είναι μόνος. Συχνά, κάποιες ενέργειες που γίνονται πριν την επίτευξη κάποιου γκολ τείνουν να ξεχνιούνται, με αποτέλεσμα να βγαίνει στο προσκήνιο μόνο ο σκόρερ. Πάρτε για παράδειγμα την απίθανη μπαλιά του Ρούμπεν Πέρεθ στο πρώτο τέρμα της Τούμπας ή τις ενέργειες που έφεραν τις στημένες φάσεις, τις οποίες ο Ισπανός αξιοποίησε.

Αναμφίβολα όμως, η διαχείρισή του Γιοβάνοβιτς έκανε έναν ποδοσφαιριστή που τον πρώτο του χρόνο έδειχνε ως «μια από τα ίδια», να βγάλει την πραγματική του εικόνα, να εξελίξει το παιχνίδι του και να αποδείξει για μια ακόμα φορά το πώς το περιβάλλον και οι άνθρωποι γύρω από αυτό, μπορούν να αλλάξουν καταλυτικά τον τρόπο που αποδίδει ένας ποδοσφαιριστής.