Το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο και τα ποδοσφαιρικά «καλλιστεία»

• Ποια είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα
• Είναι ο Παναθηναϊκός το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο;
• Βλέπουμε ένα (πολύ) καλύτερο πρωτάθλημα;

Πάει λοιπόν ο πρώτος γύρος της Superleague. Αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τον δεύτερο, μετά από αυτό το μυστήριο χειμωνιάτικο (και για άλλους λόγους “σκοτεινό” Μουντιάλ). Προσωπικά με ενδιαφέρουν δύο πράγματα. Να συνεχίσει να έχει ενδιαφέρον το πρωτάθλημα και με κάποιο μαγικό τρόπο να κλείσουν τα στόματα όλων αυτών των νταραβεριτζήδων μέσα και γύρω από τις ομάδες που σκούζουν υστερικά ακόμα και για ανάποδα πλάγια. Μιλάω για τους... επαγγελματίες. Για τον οπαδό δεν μπορώ να πω κάτι. Δικαίωμά του είναι να επιλέξει σε ποιο χαστούκι θα αντιδρά σε αυτή τη ζωή. Σε αυτά που τρώει καθημερινά ή στα (κατά φαντασίαν τις περισσότερες φορές) γηπεδικά. Ποιος είμαι να κάνω υποδείξεις στον άλλον;

Ορισμένες προσωπικές σημειώσεις και...απορίες, στο φινάλε του πρώτου μισού (που δεν είναι μισό αλλά το ένα τρίτο περίπου λόγω πλέι οφ και πλέι άουτ).

Ποια είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα

Αν κάναμε καλλιστεία θα είχαμε μια κριτική επιτροπή, θα έβαζαν οι παίκτες και μαγιό, θα μας έλεγαν για την παγκόσμια ειρήνη και ανάλογα με την προσέγγιση κάθε μέλους της κριτικής επιτροπής θα έβγαινε μια βαθμολογία. Σαφώς υποκειμενική. Στην περίπτωση μας υπάρχει βαθμολογία που έχει προκύψει μετά από 13 αγωνιστικές. Παραδόξως (για Ελλάδα) δεν υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις για το πως διαμορφώθηκε αυτή η βαθμολογία όσον αφορά τον πρώτο, δεύτερο κλπ. Μάλιστα αν γίνεται κουβέντα επί του θέματος, αφορά κυρίως όχι το πως πήρε βαθμός ο “άλλος”, αλλά πως τους χάσαμε “εμείς”. Και πάλι όχι από τη διαιτησία, αλλά από το κακό το ριζικό μας.

Μετά το ντέρμπι του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ και με αφορμή τη δήλωση του Μίτσελ, άνοιξε η κουβέντα αν η ΑΕΚ είναι καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό. Τα πράγματα είναι πολύ, πολύ απλά, πιστεύω. Αυτή τη στιγμή μπορεί η ΑΕΚ να είναι το ίδιο καλή από τον Παναθηναϊκό, μπορεί σε κάποια στοιχεία του παιχνιδιού ακόμα και καλύτερη (με τους Πράσινους να υπερτερούν σε άλλα). Αν η σύγκριση των δύο τους περιορίζεται στην εικόνα που έδειξαν απέναντι στον Ολυμπιακό, μέσα σε μια εβδομάδα, μιλάμε για παραμορφωτικό καθρέφτη. Η ΑΕΚ έμαθε πολλά από το ντέρμπι των αιωνίων στη Λεωφόρο και τα έμαθε πολύ καλά, ώστε να μην επιτρέψει στους γηπεδούχους να γίνουν κυριαρχικοί και να της κόψουν τον αέρα από την αρχή. Πίεσε σε παίκτες κλειδιά των Ερυθρόλευκων και τους...κλείδωσε έχοντας αυτή το πάνω χέρι, ούσα καλύτερη και σε δύναμη, ταχύτητα. Για να λέμε την αλήθεια η λογική εικόνα, με βάση τα όσα είδαμε στον πρώτο γύρο, ήταν αυτή. Η...παράλογη εικόνα ήταν εκείνη στη Λεωφόρο. Είναι πέρα από κάθε σοβαρή ποδοσφαιρική προσέγγιση η άποψη ότι ο Ολυμπιακός με τα εγκλήματα που έγιναν στο στήσιμο του θα μπορούσε μέσα σε μια εβδομάδα να βγάλει, κατ εξακολούθηση, εικόνα διεκδικητή. Ειδικά όταν έπρεπε να παίξει τρία ματς σε οκτώ ημέρες, από εκεί που “έσκαγε” στο 70 των αγώνων του. Αν λοιπόν κρίνουμε με βάση αυτά τα (κολλητά) ντέρμπι, τότε ο Παναθηναϊκός είναι... χειρότερος από τον Ολυμπιακό. Έχει καμία λογική αυτό λέτε; Το να κρίνουμε με βάση το τελευταίο ματς που βλέπουμε;

Η “καλύτερη ομάδα” είναι αυτή που βρίσκει λύσεις, ξεκλειδώνει τα ματς, τα κερδίζει και φτάνει όταν γίνεται ο λογαριασμός να είναι πρώτη στη βαθμολογία. Αν στο τέλος της κούρσας αυτή είναι η ΑΕΚ τότε ναι θα είναι καλύτερη από τον Παναθηναϊκό. Τώρα είναι οι Πράσινοι. Ασφαλώς και δεν το αποκλείω, όσο η Ένωση γίνεται όλο και καλύτερη. Εύκολο δεν είναι με αυτή τη διαφορά που έχει διαμορφωθεί, αλλά αν θέλετε να κάνουμε αυτή την επιτροπή ποδοσφαιρικών καλλιστείων και να δίνεται τίτλος και για το (υποκειμενικά) “καλύτερο ποδόσφαιρο” γιατί όχι; Και για να μην παρεξηγηθώ. Η ΑΕΚ μου άρεσε πάρα πολύ την Κυριακή το βράδυ και είναι ευχής έργο ότι έχει έναν προπονητή που χτίζει κάτι σωστό και αυτό το μοντέλο φιλοξενείται σε ένα σύγχρονο γήπεδο που δίνει άλλη ώθηση σε όλο τον οργανισμό της ΑΕΚ. Αυτά γουστάρω να βλέπω από όλους, στο έρμο το ελληνικό ποδόσφαιρο και όχι ξεκατινιάσματα.

Είναι ο Παναθηναϊκός το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο;

Αυτό θα πρέπει να μας το πει ο ίδιος ο οργανισμός του Παναθηναϊκού. Να σημειώσω ότι αν στην ίδια χρονική περίοδο ήταν ο Ολυμπιακός οκτώ βαθμούς μπροστά από τον δεύτερο και δώδεκα από τους...τρίτους, θα του είχε σχεδόν απονεμηθεί η κούπα. Ακόμα και σε διοργάνωση με play offs. Το ότι, τώρα, λογικά δεν συμβαίνει αυτό έχει να κάνει με το πρωτόγνωρο της κατάστασης. Γιατί για τον Παναθηναϊκό, όταν έχει κυλήσει πάνω από δεκαετία χωρίς τίτλο... ναι είναι πρωτόγνωρη κατάσταση. Και αυτό φάνηκε στο πως (δεν) διαχειρίστηκε πνευματικά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Μπορεί να μην ήταν αναμενόμενη αυτή η εικόνα, αλλά η επιστροφή σε δύο νίκες (έστω και αγχωτικές) μετά από το στραβοπάτημα, δείχνουν σαφώς ότι η “μενταλιτέ” του γκρουπ του Γιοβάνοβιτς λειτουργεί άψογα. Αν η ΑΕΚ ήταν πιο κοντά (π.χ στον τέσσερις βαθμούς) τότε δεν θα ασφαλώς και δεν θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω το “απόλυτο” δίπλα στο φαβορί. Γιατί η Ένωση δείχνει ότι μπορεί να γίνει αρκετά πιο δυνατή στο μοντέλο που προσεγγίζει αυτό των Πράσινων και μπορεί, ίσως, είναι είναι και πιο “σκληρό”. Χωρίς βάθος στον πάγκο βέβαια, αλλά εκεί έχει θέμα και ο Παναθηναϊκός, που στοχεύει όμως αρκετά σωστά στις προσθήκες του.

Όχι, εξακολουθώ να μη βλέπω Ολυμπιακό για τίτλο στο κάδρο του πρωταθλήματος, ακόμα και (θεωρητικά) έχει το μεγαλύτερο βάθος ρόστερ απ όλους. Εκεί ίσως ακριβώς αυτό να είναι το θέμα. Για να είμαι ειλικρινής η απώλεια τίτλου μπορεί να είναι και ευλογία για τον Ολυμπιακό. Βλέπετε σε άλλη περίπτωση ορισμένοι μαθητευόμενοι μάγοι που τον έφτασαν να έχει ρόστερ με 45+ παίκτες σε τρεις μήνες μπορεί να εξακολουθήσουν να προσφέρουν υπηρεσίες (σε ποιον ακριβώς δεν γνωρίζω). Όσο για τον ΠΑΟΚ και πέρα από τα όποια mind games του Λουτσέσκου (“ετοιμάζουμε ομάδα για του χρόνου”) που είναι απόλυτα λογικά για να αποφορτίσει την ομάδα του η αλήθεια είναι μπροστά μας και αφορά όχι μόνο την ποδοσφαιρική λογική, αλλά και την (εντέλει) επενδυτική.

Και για να καταλήξω σαφώς. Ναι, στα μάτια μου ο Παναθηναϊκός είναι το “απόλυτο φαβορί” για τον τίτλο. Γιατί -εδώ που τα λέμε- αν όχι φέτος, πότε; Υπερβολή ίσως αλλά μιλάω με τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί.

Βλέπουμε ένα (πολύ) καλύτερο πρωτάθλημα;

Βλέπουμε ένα διαφορετικό πρωτάθλημα. Γιατί ο Ολυμπιακός δεν έχει... παράσταση νίκης από τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο, γιατί ο ΠΑΟΚ έχει υποχωρήσει φανερά από τον πρωταγωνιστικό του ρόλο, γιατί η ΑΕΚ δεν έχει εμπλακεί σε παλινωδίες στην επιλογή προπονητή αλλά και στην...καψούρα με παίκτες που έφερναν περισσότερο μπελάδες παρά αποτέλεσμα και γιατί υπάρχει ξανά πρωταγωνιστής Παναθηναϊκός, όχι περιστασιακά αλλά με διάρκεια. Αυτά από μόνα τους, δημιουργούν άλλες καταστάσεις. Από εκεί και πέρα όμως δεν είναι να τρελαίνεται κανείς. Ακόμα και η έκπληξη του πρώτου γύρου που ακούει στο όνομα Βόλος, φαίνεται ότι αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσει την παγωνιά του γηπέδου στο οποίο αγωνίζεται. Κατάσταση που την έχουμε δει και με άλλες ομάδες “τούρμπο” των δέκα, δεκαπέντε αγωνιστικών. Έχουμε έναν Άρη με μια ασαφή προοπτική να δώσει παραπάνω πράγματα στη συνέχεια, αλλά και με τον κίνδυνο να γκελάρει ανά πάσα στιγμή και ομάδες που κάτι έχουν αλλά περισσότερα τους λείπουν (μέχρι τώρα), όπως ο Ατρόμητος και ο Παναιτωλικός ώστε να γίνει πραγματικά παιχνίδι στη μάχη της εξάδας.

Από εκεί και κάτω πραγματικά και με όλο το σεβασμό στην προσπάθεια παικτών και προπονητών, όταν υπάρχουν ομάδες που δεν σου κάνει “κλικ” να δεις άλλο παιχνίδι τους επειδή για να επιβιώσουν έχουν επιλέξει στιλ...ΜΜΑ τι να συζητάμε;

Αυτό δεν αφορά όλοι όσοι βρίσκονται από την 8η θέση και κάτω αλλά δυστυχώς αρκετούς από αυτούς. Και, ομολογώ ότι, με βάση τη θέση τους αλλά και την εικόνα τους περίμενα αρκετά παραπάνω από τον Αστέρα και (κυρίως) τον ΟΦΗ που φαίνεται (ο δεύτερος) ότι είναι μια ευκαιρία που πάει ολοταχώς στα βράχια.