Τα δεδομένα για την ενδεκάδα του Ολυμπιακού μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος

Αντί προλόγου: Ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι η μοναδική ομάδα παγκοσμίως που είχε τέσσερις παίκτες στο Μουντιάλ του Κατάρ και παίζει στην ομάδα του μόνο ο ένας (Χουάνγκ), οι δε τρεις άλλοι (Σισέ,Κουντέ, Ουί Τζο) δεν είναι καν στην 20άδα.

Έχουμε ήδη μία πρώτη εικόνα του μετά τη διακοπή της σεζόν λόγω Μουντιάλ Ολυμπιακού, μέσα από τα δύο πρώτα επίσημα παιχνίδια του, με τον Ατρόμητο (4-1) για το Κύπελλο στο Καραϊσκάκη και με τον ΠΑΣ (2-2) για το πρωτάθλημα στα Γιάννινα.

Και μόνο από τα σκορ των δύο αγώνων, βλέποντας ότι έχει βάλει έξι γκολ κι έχει φάει τρία, θα πεις ότι επιθετικά είναι καλά και αμυντικά χάλια. Ας το εξετάσεις πιο πολύ, θα διαπιστώσεις ότι από τα έξι γκολ που έχει βάλει, ένα είναι με απευθείας φάουλ (Φορτούνη), ένα με σουτ εκτός περιοχής που προκύπτει «μία στα τόσα» (Μαρσέλο) κι ένα (Αράμπι) από σουτ του Φορτούνη εκτός περιοχής και κόντρα σε αμυνόμενο. Αλλά και ότι από τα τρία γκολ που έχει φάει, το ένα ήταν από κεφαλιά σε εκτέλεση φάουλ και το άλλο με σουτ εκτός περιοχής. Θέλω να πω ότι και το έξι έβαλε και το τρία έφαγε έχουν δόση συγκυρίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στα συμπεράσματα μας. Δηλαδή, για να το κάνω εντελώς λιανά, ούτε ήταν τόσο καλός επιθετικά ο Ολυμπιακός, ούτε τόσο κακός αμυντικά, αν κρίνουμε από το πώς μπήκαν τα περισσότερα από τα εννιά γκολ σε αυτά τα δύο του παιχνίδια.

Τώρα, σε ατομικό επίπεδο, πάντα κατά την γνώμη μου.

Ο Πασχαλάκης θα έχει μου φαίνεται ανταγωνισμό από τον Τζολάκη, όσο συνεχίζει να δέχεται γκολ χωρίς να κάνει την παραμικρή προσπάθεια. Εκτός των άλλων είναι και…ενοχλητικό να το βλέπεις σε γκολκίπερ του Ολυμπιακού. Δεν έγινε μόνο στα Γιάννινα, αλλά και στο φιλικό με την Σταντάρ πάλι με σουτ εκτός περιοχής, στο πέναλτι (!) του Σπόραρ στη Λεωφόρο και στην κεφαλιά στο Φράιμπουργκ, αλλά και στο φάουλ της Ουγγαρίας με την Εθνική. Μιλάμε για πέντε γκολ, άγαλμα ο τερματοφύλακας. Επιπλέον δεν είδαμε μία φορά από τον Πασχαλάκη να βγαίνει και να μαζεύει μία ψηλή μπαλιά στα Γιάννινα. Ο διεθνής γκολκίπερ ξεκίνησε πολύ καλά στον Ολυμπιακό και μπράβο του, αλλά πρέπει να υπάρχει πρώτον συνέχεια κι δεύτερον βελτίωση στις αδυναμίες.

Ο Παπασταθόπουλος νομίζω ότι πρέπει να επιστρέψει στην καρδιά της άμυνας, αφού είναι πια εντάξει από την προ 40 ημερών θλάση. Θα βοηθήσει με την εμπειρία του και τον Ρέτσο, όπως είχε βοηθήσει νωρίτερα τον Ντόη. Βλέπω πιο πολύ τον Ρέτσο για βασικό, γιατί είναι σε καλή κατάσταση, ο δε Ντόη μάλλον κάνει μία κοιλιά, απολύτως λογική ποδοσφαιρικά, με τόσο βάρος που έχει πέσει πάνω του-ούτε 20 ετών δεν είναι το παιδί. Ο Μπα ακόμη είναι ανέτοιμος από τον τραυματισμό κι ο Σισέ φευγάτος, αφού δεν παίζει ποτέ.

Αριστερός μπακ, η μεγαλύτερη σπαζοκεφαλιά. Ο Ρέαμπτσιουκ είναι πια μόνιμα ντεφορμέ κι ο Μαρσέλο αμυντικά σου βγάζει μεγάλο ερωτηματικό, ειδικά για να ξεκινάει στην ενδεκάδα. Για τη θέση αυτή σηκώνω τα χέρια ψηλά. Αν ο Βρουσάι κι ο Ανδρούτσος δεν είναι τη δυσκολία να σεντράρουν με το αριστερό, εγώ θα προτιμούσα αυτή την στιγμή για τη θέση έναν εκ των δύο! Το ίδιο ισχύει και για τον Άβιλα! Δεξιά ο Ανδρούτσος ξανακέρδισε τη θέση και περιμένουμε τον Ροντινέι πόσο γρήγορα θα προσαρμοστεί.

Ο Φορτούνης είναι εύκολα το 10άρι του Ολυμπιακού αυτή την στιγμή. Μοιάζει άλογο ασυγκράτητο, όσο έχει δυνάμεις. Μακράν του δεύτερου ο πιο φορμαρισμένος παίκτης της ομάδας κι ο προπονητής είναι υποχρεωμένος να σπάσει το κεφάλι του για να τον αξιοποιήσει όσο καλύτερα γίνεται. Του λείπει ο ρυθμός των 90λεπτων μετά από σχεδόν ενάμιση χρόνο μακριά από την δράση και στα β΄ ημίχρονα πέφτει ο ρυθμός. Τότε υπάρχει η επιλογή πολυτελείας του Χάμες. Η, άμα ψάχνει η ομάδα να γυρίσει παιχνίδι, μπορεί να παίξουν κι οι δύο, από ένα σημείο και μετά στο β΄ ημίχρονο. Ο Χάμες αν θέλει να παίζει βασικός, πολύ απλά πρέπει να βελτιώσει την εικόνα του, διότι με αυτό που βλέπουμε τώρα δεν είναι για βασικός. Για να παίζουν στην αρχική ενδεκάδα και οι δύο, όπως είναι τώρα ο Χάμες, για εμένα είναι από δύσκολο έως ρίσκο.

Ο Εμβιλά, ο Χουάνγκ κι ο Φορτούνης είναι η καλύτερη τριάδα της μεσαίας γραμμής, με τους δύο πιο πίσω και τον Φόρτου πιο μπροστά. Ο Κασάμι έχει διάθεση να βοηθήσει κι αυτό είναι προς τιμήν του, αλλά έχει βαρύνει πολύ-δεν ξέρω αν είναι καλύτερος του Μπουχαλάκη. Ο Σαμασέκου παραμένει ερωτηματικό όσο ο προπονητής ζητάει πρωτίστως χτίσιμο παιχνιδιού από πίσω. Φευγάτος κι ο Κούντε, αφού δεν τον βάζουν να παίξει.

Η ομάδα χρειάζεται έναν εξτρέμ κανονικό στην ενδεκάδα, από την στιγμή που ο άλλος εξτρέμ, ο Μπιέλ, είναι περισσότερο περιφερειακός. Είχαμε δει ότι ο Γκάρι είχε βοηθήσει μπαίνοντας στο ημίχρονο με τον Ατρόμητο. Εξυπακούεται ότι πρέπει να ενεργοποιηθεί πάλι ο Μασούρας. Κι ενδεχομένως κι ο Μπόουλερ. Αδυνατώ να καταλάβω γιατί πρέπει να παίζει ολόκληρα τα 90λεπτα ο Μπιέλ, όταν δεν τραβάει. Όταν είναι καλός, ασφαλώς να τα παίζει. Όταν είναι εκτός αγώνα, που επανειλημμένως τον έχουμε δει εκτός αγώνα, να γίνεται αλλαγή. Και δεν ξέρω μήπως μία επιλογή για έξω αριστερά μπορεί να είναι κι ο Μαρσέλο, έστω αλλαγή, καθότι έχει την ποιότητα με μία κίνηση να κάνει τη διαφορά.

Ο Ελ Αράμπι είναι ο μακράν καλύτερος σέντερ φορ του Ολυμπιακού για τέταρτη στη σειρά σεζόν. Όμως, στα 36 του βλέπουμε ότι οι αντοχές του έχουν πέσει και είναι το ιδανικό όπλο για γκολ και ασίστ, μπαίνοντας αλλαγή στο β΄ ημίχρονο, είτε στη θέση του βασικού φορ, είτε δίπλα του σε 4-4-2. Το ζητούμενο είναι ποιος θα ξεκινάει τα παιχνίδια σε θέση φορ. Αυτός ο Μπακαμπού, πάντως, που βλέπουμε εδώ και καιρό, δεν είναι για να παίζει βασικός. Εγώ νομίζω ότι πρέπει να πάρει μία δεύτερη ευκαιρία ο Ουί Τζο! Κι ας έχει απογοητεύσει όσο είχε παίξει το φθινόπωρο. Λεπτομέρεια ενδιαφέρουσα: με τον άλλο Κορεάτη, τον Χουάνγκ, έχουν βρεθεί στην ίδια ενδεκάδα μόλις 80 (!) λεπτά: 60 στο 3-1 με τον Ιωνικό και 20 στο 0-0 με τον Αστέρα. Μήπως παίζοντας με τον Χουάνγκ τροφοδότη, βοηθήσει περισσότερο ο Ουί Τζο;

Εν κατακλείδι, απ΄ όσα έχουμε δει αναδεικνύεται ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται σέντερ φορ, αριστερό μπακ, εξτρέμ κι ενδεχομένως και στόπερ.

Άσχετο: Εγώ τον είχα σε εκτίμηση τον Σιδηρόπουλο και το είχα πει και κατ΄ιδίαν. Δυστυχώς, όμως, πλέον κάθε σεζόν δίνει και περισσότερα δικαιώματα. Ειδικά δε φέτος έχει ξεπεράσει κάθε όριο με το σπρώξιμο που κάνει στις τρεις άλλες μεγάλες ομάδες.