Ο Παναθηναϊκός έπαιξε το ίδιο, αλλά δεν το πλήρωσε

Δεν άλλαξε η απόδοση του Παναθηναϊκού συγκριτικά με αυτή που είχε στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι. Έπαιξε πάνω - κάτω όσο είχε παίξει απέναντι στον ΟΦΗ, με την διαφορά ότι στη Λειβαδιά στάθηκε πιο τυχερός κατά τις επιθετικές στιγμές του αντιπάλου του. Μάλιστα αυτό το παιχνίδι ήταν μια περίπου επανάληψη του αυτού που είχε ζήσει ο Παναθηναϊκός στην Νίκαια απέναντι στον Ιωνικό. Με τη διαφορά πως τούτη τη φορά δεν πλήρωσε το γεγονός ότι δεν κατάφερε να φτάσει το ματς στο 2-0 κατά την διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου, διότι τούτη τη φορά ο Βρακάς δεν κατάφερε να νικήσει τον Μπρινιόλι στην στιγμή του Λεβαδειακού, δηλαδή να μιμηθεί τον Αοσμαν που είχε “τιμωρήσει” τον Παναθηναϊκό σε μια στιγμή αδράνειας.

Κάθε ματς είναι μια διαφορετική ιστορία, και συνεπώς όταν κάνει κανείς σκέψεις σχετικά με την απόδοση του Παναθηναϊκού απέναντι στον Λεβαδειακό θα πρέπει να σταθεί στην απουσία του τιμωρημένου Ρούμπεν Πέρεθ, ο οποίος δεν ήταν εκεί για να καθαρίζει το μυαλό της ομάδας του στις διαφορετικές φάσεις του παιχνιδιού. Μολονότι ο Δημήτρης Κουμπέλης, ειδικά στο α’ ημίχρονο, προσπάθησε πολύ να μπει στα παπούτσια του Ισπανού και συνεισέφερε στην επιθετική ανάπτυξη, ήταν φυσιολογικό να επηρεαστεί η επιθετική λειτουργία του Παναθηναϊκού σε ένα ματς που έπαιζε χωρίς τον “προπονητή” του.

Με τον Σπόραρ και τον Τσέριν να μην έχουν επιστρέψει στον εαυτό που είχαν πριν από την διακοπή για το Μουντιάλ, τον Παλάσιος να αντιμετωπίζει περισσότερες δυσκολίες από αντιπάλους που έχουν διαβάσει καλύτερα το παιχνίδι του ειδικά στις επιθετικές μονομαχίες, και με τον Αϊτόρ απόντα, ο Παναθηναϊκός της “μετά Μουντιάλ” εποχής δεν είναι ίδιος με τον Παναθηναϊκό που ολοκλήρωνε τον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος. Απέναντι σε μια καλά δουλεμένη ομάδα, που είχε προετοιμαστεί για να “ακυρώσει” τα καλά στοιχεία του, ο Παναθηναϊκός δυσκολεύτηκε. Και ειδικά στο β’ ημίχρονο, όταν ο Λεβαδειακός προσαρμόστηκε για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτό το μοτίβο επιθετικής ανάπτυξης με την προσπάθεια του Μάγκνουσον να παίξει κάθετα για να βρει τον αριστερό μεσοεπιθετικό που κινούνταν στο μεσοδιάστημα προς τον κεντρικό άξονα, δεν κατάφερε να γίνει επικίνδυνος παρά μόνο μια φορά με τον Παλάσιος (55’) και μια στο γκολ του Πούχατς που ακυρώθηκε.

Το πιο ελπιδοφόρο νέο για τον Παναθηναϊκό είναι αυτή η συνέπεια που δείχνει ο Μπερνάρ στην ανάληψη της ευθύνης για την οργάνωση των επιθέσεων. Ο Βραζιλιάνος δίνει την εντύπωση ότι είναι έτοιμος να αναλάβει πολλές επιθέσεις, και επιτρέπει στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να σκέφτεται ότι όταν βρεθούν σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση οι συμπαίκτες του για να τον βοηθήσουν θα αυξηθεί η συνεισφορά του στο επιθετικό κομμάτι. Αν κανείς προσθέσει και την εικόνα του Βέρμπιτς στο πρώτο ημίχρονο του ματς στην Λειβαδιά έχει μπροστά του τα πιο σημαντικά οφέλη του Παναθηναϊκού από αυτή την αναμέτρηση.

Για ακόμη μια φορά ο Γιοβάνοβιτς στάθηκε με ειλικρίνεια μπροστά από την κάμερα στη λήξη του παιχνιδιού για να μιλήσει για την απόδοση της ομάδας του. Ο προπονητής δείχνει ότι έχει επίγνωση. Μένει να φανεί αν μπορεί και να επιδράσει στην αγωνιστική κατάσταση των ποδοσφαιριστών του προκειμένου να τους επαναφέρει στο επίπεδο που βρίσκονταν μέχρι και πριν από 15 ημέρες, δηλαδή μέχρι το παιχνίδι στη Νίκαια.