Πώς θα προσπαθήσει ο Μαρτίνεθ να αντιμετωπίσει το μεγάλο όπλο της Φράιμπουργκ!

Τι ήταν το πιο ανησυχητικό που είδα στον Ολυμπιακό το Σάββατο με τον Παναιτωλικό, ενόψει του αγώνα με την Φράιμπουργκ;

Θα σας φανεί παράξενο, αλλά ήταν οι στημένες φάσεις! πέντε κέρδισε όλες κι όλες η ομάδα του Αγρινίου, δύο κόρνερ και τρία φάουλ κάπως κοντά στην περιοχή του Πασχαλάκη. Με αυτές τις πέντε στατικές φάσεις, είδαμε ότι πήγε να ισοφαρίσει (2-2) στο 67’ από κεφαλιά του στόπερ της, αλλά και νωρίτερα, στο 49’, από παραλίγο αυτογκόλ του Μπιανκόν, ενώ και στο α΄ ημίχρονο από ένα άλλο «στημένο» δημιουργήθηκε σύγχυση στην περιοχή του Πασχαλάκη, η μπάλα δεν έφευγε και τελικά την μπλόκαρε με πλονζόν ο γκολκίπερ του Ολυμπιακού.

Ακόμη και στο 92’ όταν σε ένα φάουλ που παραχώρησε ο Ελ Κααμπί και έδωσε ο ίδιος συνέχεια παραχωρώντας και κόρνερ, καταφέρνοντας να διώξει την μπάλα με κεφαλιά σε μία καθόλου ανώδυνη εκτέλεση, είδαμε ότι επιτιθέμενος του Παναιτωλικού πήρε κεφαλιά προ του Πασχαλάκη, που είχε «κολλήσει» στην επιχειρηθείσα έξοδο του, αλλά στο τέλος μπόρεσε και μπλόκαρε την μπάλα με διπλή προσπάθεια.

Μιλάμε για απογοητευτική αμυντική λειτουργία στις στατικές φάσεις, προσέξτε, μέσα στο Καραϊσκάκη και με αντίπαλο τον ουραγό του πρωταθλήματος. Όλα αυτά. Λίγες ημέρες πριν από τον αγώνα με την Φράιμπουργκ, μία ομάδα με πολλά ψηλά και δυνατά κορμιά, από την οποία στα τρία παιχνίδια του πέρυσι και φέτος ο Ολυμπιακός έχει φάει τέσσερα γκολ από κόρνερ και φάουλ…

Η επιστροφή του Ρέτσου θα δυναμώσει τον Ολυμπιακό κι σε αυτό το κομμάτι, ενώ ο Μαρτίνεθ φαίνεται ότι θα προτιμήσει τον (πιο δυνατό από τον Ποντένσε) Μασούρα και σκέφτεται ακόμη και την επανεργοποίηση του πιο ψηλού παίκτη του, του Ιμπόρα, στην αρχική ενδεκάδα μετά από μήνες, σε ρόλο είτε κεντρικού στόπερ (με δίπλα του Ρέτσο και Ντόη), είτε κεντρικού χαφ (με δίπλα του Μαντί και Έσε η, Αλεξανδρόπουλο). Ο Ιμπόρα το Σάββατο έπαιξε ένα 20λεπτο σε ρόλο στόπερ και προφανώς δεν ήταν τυχαία κίνηση εκ μέρους του προπονητή, που σκεφτόταν πιο μακριά, στην Γερμανία. Ο Ισπανός μάλιστα πρώτον έβγαλε μία καλή άμυνα στη μικρή περιοχή του Πασχαλάκη με τα μακριά του πόδια και δεύτερον βγήκε και μακριά από την περιοχή σε μία στιγμή κάνοντας τάκλιν στο αράουτ.

Κοιτάξτε, για να είμαστε ρεαλιστές, ο Ολυμπιακός δεν έχει ψηλή ενδεκάδα. Ούτε πολύ ψηλούς στόπερ έχει (πλην του Πορόζο), ούτε πολύ ψηλούς σέντερ φορ, ούτε ψηλούς ακραίους μπακ, ούτε ψηλούς κεντρικούς χαφ. Ένας από τους λόγους που ο Μαρτίνεθ έτριβε τα χέρια του μετά τα παιχνίδια με τη Γουέστ Χαμ ήταν η καλή εικόνα του πανύψηλου Πορόζο. Και ένας από τους λόγους που είχε επιμείνει πολύ στη μεταγραφή του Ιμπόρα ήταν ακριβώς και τα σωματικά του προσόντα, σε συνδυασμό με την εμπειρία και την αξία του. Αλλά ο πεπειραμένος κεντρικός χαφ περισσότερο στα ιατρεία ήταν τόσο καιρό, όπως είναι πλέον κι ο Πορόζο, αλλά εδώ και δύο μήνες κι ο Φρέιρε, που δεν είναι τόσο ψηλός, αλλά πηδάει καλά και με δύναμη.

Από την άλλη, δεν είμαι βέβαιος ότι η αδυναμία του Ολυμπιακού στα «στημένα» (βλέπε και γκολ του ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη και άλλες φάσεις που σώθηκαν οι «ερυθρόλευκοι») οφείλεται μόνο στο ύψος. Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις είναι και θέμα οργάνωσης από πλευράς προπονητή και φυσικά θέμα τσαγανού που βγάζουν οι παίκτες. Ακόμη και βοήθειας που δίνει, με το να βγαίνει και να καθαρίζει με την μπάλα ψηλά ο γκολκίπερ-θα περίμενα εκεί περισσότερα από τον Πασχαλάκη, που έχει κορμί και ύψος.

Ο Μαρτίνεθ είναι ένας προπονητής που αν μη τι άλλο το ψάχνει και σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, ειδικά στις επιθετικές στατικές φάσεις, καθώς βλέπουμε διάφορες δουλεμένες κομπίνες ειδικά στα κόρνερ από τους «ερυθρόλευκους», που έτσι έχουν πάρει ουκ ολίγα, οκτώ για την ακρίβεια, γκολ από «στημένα» (το πρώτο του Φορτούνη στην Τρίπολη, του Ποντένσε στην Τόπολα, του Ποντένσε στα Γιάννινα, του Ελ Κααμπί με τον Άρη, του Ιμπόρα με την Κηφισιά, του Μασούρα με τη Λαμία, του Ρέτσου με την Τσουκάριτσκι, του Ελ Κααμπί με την Τσουκάριτσκι).

Με την απαιτούμενη υποσημείωση: κανένα γκολ από κόρνερ και φάουλ δεν έχει μπορέσει να βάλει ο Ολυμπιακός στα μεγάλα παιχνίδια του, τα ντέρμπι και τα ευρωπαϊκά με Γουέστ Χαμ, Φράιμπουργκ, Γκενκ…

Άσχετο:

Ο Βρουσάι πλέον θα είναι στον Ολυμπιακό Β, όπως είναι εδώ και καιρό κι ο Ανδρούτσος. Από την στιγμή που δεν υπολογίζεται καν από τον Μαρτίνεθ, κρίθηκε σκόπιμο να πάει στη Β ομάδα, να την ενισχύσει, αλλά και να μην σκουριάσει ο ίδιος.

Στο μεταξύ, ο Πορόζο ταξίδεψε στην Αγγλία, προκειμένου να εξεταστεί κι από το ιατρικό τιμ της Μάντσεστερ Σίτι. Βλέπετε, ο στόπερ από το Εκουαδόρ ανήκει στο γκρουπ των συλλόγων που ανήκουν στη Σίτι και είναι λογικό ο αγγλικός σύλλογος να θέλει να δει σε τι κατάσταση βρίσκεται ένας παίκτης του γκρουπ που τραυματίστηκε αρκετά σοβαρά τις προάλλες.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Διαφωνώ σε αρκετά κομμάτια των βραβείων του ΠΣΑΠΠ. Κατ΄ αρχάς, να διευκρινίσω ότι βραβεύεται με αυτά η απόδοση των παικτών της ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ σεζόν (2022-23), που τέλειωσε τον περασμένο Μάιο.

Πρώτον, καλύτερος Έλληνας παίκτης το 2022-23 δεν μπορεί με τίποτα να είναι ο Ιωαννίδης, με μόλις 20 παιχνίδια βασικός σε όλες τις διοργανώσεις στον ΠΑΟ και στο ενεργητικό του 7 γκολ (τα 2 με πέναλτι) και 4 ασίστ. Πολύ πιο εύκολα θα μπορούσε να είναι ο Φορτούνης, με 23 παιχνίδια βασικός στον Ολυμπιακό (4 γκολ και 10 ασίστ). Κι ίσως ακόμη πιο εύκολα ο Κωνσταντέλιας! Με 32 παιχνίδια βασικός στον ΠΑΟΚ (με 3 γκολ και 6 ασίστ).

Δεύτερον, δεν μπορεί να να μην είναι στην καλύτερη ενδεκάδα της περασμένης σεζόν ο Χουάνγκ. Σοβαρά τώρα; Μαζί με τον Πινέδα ήταν οι καλύτεροι χαφ του πρωταθλήματος και γενικά οι καλύτεροι παίκτες του πρωταθλήματος. Θα έπρεπε να είναι μέσα ο Χουάνγκ αντί του Πέρεθ. Συγνώμη, αλλά τι σχέση είχε η απόδοση του Κορεάτη του Ολυμπιακού με του Ισπανού του ΠΑΟ; Απολύτως καμία, είναι η απάντηση.

Τρίτον, o Τσούμπερ έπρεπε να είναι στην ιδανική ενδεκάδα κι όχι ο Γκατσίνοβιτς. Μπορεί τα στατιστικά τους να ήταν ίδια (9 γκολ, 5 ασίστ ο Σέρβος και 8 γκολ, 5 ασίστ ο Ελβετός), αλλά ο Τσούμπερ ήταν ο πιο καθοριστικός παίκτης στην κατάκτηση του νταμπλ από πλευράς ΑΕΚ.

Τέταρτον, αντί του Κωνσταντέλια, που παίζει στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ εδώ και μία τριετία, καλύτερος ταλαντούχος μπορούσε να είναι ο πρωτοεμφανιζόμενος Κουλιεράκης του ΠΑΟΚ (28 παιχνίδια βασικός) η, ο επίσης πρωτοεμφανιζόμενος Ντόη του Ολυμπιακού (24 ματς βασικός).

Αλλά εκεί που πραγματικά απορώ είναι με την βράβευση του Ιωαννίδη, ανεξάρτητα από το ότι δεδομένα το παιδί την ΦΕΤΙΝΗ σεζόν είναι όντως πολύ καλός, έστω με το ψεγάδι του εύκολου γκολ. Λίγο…ψαράκι το χρειάζονται εκεί στον ΠΣΑΠΠ, για να βλέπουν καλύτερα. Είναι η εποχή της τσιπούρας τώρα!