Παναθηναϊκός: Κάποιος πρέπει να μιλήσει στον Τερίμ πριν να είναι πάρα πολύ αργά για τον ίδιο και το Τριφύλλι

Κρατούμενο Νο 1: Τελειώνει η μεταγραφική περίοδος, επιπλέον προσθήκες δεν πρόκειται να κάνει ο Παναθηναϊκός. Ο Μαξίμοβιτς θα έρθει τον Ιούνιο για να χτιστεί πάνω του η καινούρια μεσαία γραμμή (πολύ “δυνατή” η τριάδα με Αράο – Μπακασέτα παρεμπιπτόντως) και όσοι ήρθαν – ήρθαν, όσοι έφυγαν (Κλεϊνχέισλερ – Τσόκαϊ, τρομερά αποτυχημένες επιλογές Γιοβάνοβιτς) – έφυγαν. Πρώτη άνω τελεία.

Κρατούμενο Νο 2: Τζούρισιτς, Τσέριν, Γερεμέγεφ επέστρεψαν, ο Παλάσιος θα είναι έτοιμος με τον Ατρόμητο. Επονται Ιωαννίδης, Χουάνκαρ, Βέρμπιτς – Σπόραρ και ο Βαγιαννίδης. Εδώ δεν μπαίνει ούτε άνω ούτε κάτω τελεία, διότι ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος τι θα προκύψει. Ομως σίγουρα ο Παναθηναϊκός δεν είναι πια σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης όπως στη ρεβάνς με τον Ολυμπιακό.

Κρατούμενο Νο3: Πάπαλα ο διαβολο-Ιανουάριος με το σερί Κυριακή – Τετάρτη - Κυριακή. Αν προκριθεί ο Παναθηναϊκός επί του Ατρομήτου θα έχει πιθανότατα δυο ημιτελικούς με τον ΠΑΟΚ τον Φεβρουάριο (14 και 22 του μηνός), αλλά σε κάθε περίπτωση το πρόγραμμα «χαλαρώνει». Και ως προς τον αριθμό των αγώνων και ως προς τη συχνότητά τους, αλλά και ως προς την ισχύ των αντιπάλων του Παναθηναϊκού (Σέρρες, Λαμία, Κηφισιά, Αρης, ΟΦΗ οι πέντε αντίπαλοι μέχρι το φινάλε της regular season με 3/5 στη Λεωφόρο).

Τώρα, λοιπόν, με αφορμή τις δυο διαδοχικές ήττες από Ατρόμητο και ΠΑΟΚ, με τις οποίες ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να εκτροχιαστεί από Κύπελλο και πρωτάθλημα μέσα σε μία εβδομάδα (ανάλογα με τα αποτελέσματα στο Περιστέρι και με τον Ολυμπιακό στην άδεια Λεωφόρο), είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να ακουστεί το καμπανάκι στον Φατίχ Τερίμ. Θα είναι ο ίδιος ο Γιάννης Αλαφούζος; Θα είναι ο τεχνικός διευθυντής, Γιάννης Παπαδημητρίου; Αλλον πιθανό δεν βλέπω στον ορίζοντα...

Προφανώς, ένας κόουτς στην ηλικία του Τερίμ, με το σταριλίκι, την ιδιοσυγκρασία και την προσωπικότητα του Τερίμ, δεν... παίρνει εύκολα από λόγια. Το club, όμως, οφείλει να κάνει αυτό που πρέπει. Ωστε να έχει τη δυνατότητα – μεταξύ άλλων – να αξιολογήσει και το management του Τούρκου κόουτς από εδώ και στο εξής.

Η διαχείριση του Φώτη Ιωαννίδη και το βαρύτατο κόστος της απουσίας του στην Τούμπα και στο Περιστέρι ήταν – ως εδώ γιατί ποτέ δεν ξέρεις «τι σου' χω για μετά» – η κορυφή του παγόβουνου σειράς λανθασμένων επιλογών με αρκετούς παίκτες. Ο συνδυασμός «τραυματισμοί, μεταγραφές, αλλαγές/δοκιμές» δεδομένου και του επιβαρυμένου προγράμματος εμπόδισε τον Παναθηναϊκό να αρχίσει σωστά το χτίσιμο μιας καινούριας ταυτότητας στη μετά Ιβάν εποχή.

Μιας ταυτότητας που δεν χρειαζόταν τον Κώτσιρα «εξαρο-οκταρο-δεκάρι». Ούτε επτά (!) παίκτες σε θέση φορ, πέντε σε θέση αμυντικού χαφ και έξι στόπερ στα πρώτα οκτώ παιχνίδια του Τερίμ. Χρειαζόταν τρεις δυνατές μεταγραφές (έναν βασικό στόπερ, ένα βασικό οκτάρι και τον Μπακασέτα εφόσον προέκυψε η θαυμάσια ευκαιρία), λογική, χωρίς ακροβασίες, διαχείριση του ρόστερ ώστε να αποφευχθούν οι πολλοί τραυματισμοί τον Ιανουάριο και περισσότερη δουλειά στο επιθετικό και αμυντικό transition. Αυτά χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός αφού αποφασίστηκε ότι ο Γιοβάνοβιτς «έχει πιάσει ταβάνι».

Δεν έγιναν αυτά. Εγιναν άλλα. Μαζί με τα «άλλα», ο Παναθηναϊκός είχε και μια μεγάλη τύχη, της πρόκρισης με μισή ομάδα επί του Ολυμπιακού, η οποία έδωσε και τεράστια ψυχολογική ώθηση σε παίκτες και οπαδούς για το καινούριο ξεκίνημα. Εξατμίστηκε αυτή η ωραία αύρα μέσα σε πέντε μέρες. Δεν είναι πολύ αργά. Προλαβαίνει να αλλάξει προς το καλύτερο ο Παναθηναϊκός, αλλά βασική προϋπόθεση είναι να αλλάξει σε αρκετά ζητήματα ο προπονητής του. Και δεν εννοούμε να μην αφήνει την ομάδα του με μοναδικό μέσο τον Τσέριν σε ματς εναντίον του ΠΑΟΚ από το 64' (Λημνιός αντί Βαγιαννίδη, μετάθεση Κώτσιρα στο δεξί άκρο, πάλι καλά για τον Παναθηναϊκό που αντικαταστάθηκαν στο 72' οι Τάισον – Ντεσπόντοφ). Μεγάλα λάθη κατά τη διάρκεια των αγώνων κάνουν όλοι οι προπονητές, ακόμη και οι «Imperator».

Εννοούμε την επιλογή κάποιων σταθερών πια ως προς την ενδεκάδα, την ενδελεχή μελέτη κάθε αντιπάλου και την ελάττωση των πάσης φύσης ρίσκων γενικώς ως προς τη διαχείριση του ρόστερ. Οχι πως αν γίνουν αυτά, θα έρθουν και οι νίκες. Αλλά αν γίνουν, μάλλον δεν θα προκύψουν και χειρότερα...

Υ.Γ 1. Αν απολυθεί πριν από τη λήξη της σεζόν ο Τερίμ, αυτό που συνέβη με τη διαχείριση του Φώτη Ιωαννίδη θα έχει παίξει (τον πρώτο) καταλυτικό ρόλο.

Υ.Γ. 2: Αυτά που κάνει ο Μπακασέτας στα δυο πρώτα του παιχνίδια (κορυφαίος της ομάδας του και στις δύο ήττες), χωρίς καν να έχει κλείσει μία εβδομάδα στον Παναθηναϊκό, αναδεικνύει και το πόσο αποτυχημένες ήταν οι μεταγραφές των Μπερνάρ και Τζούρισιτς - τις οποίες ασφαλώς δεν έκανε ο... Τερίμ. Με κάποια καλά στοιχεία αμφότεροι, αλλά σε καμία περίπτωση ικανοί να ανεβάσουν το επίπεδο του Παναθηναϊκού μέχρι του σημείου να κάνουν τη διαφορά για να κατακτήσει το πρωτάθλημα.

Υ.Γ. 3. Η εφετινή τόσο δυναμική και εντυπωσιακή παρουσία του ΠΑΟΚ αναδεικνύει το μέγεθος της ευκαιρίας που είχε πέρυσι ο Παναθηναϊκός, λόγω και της προβληματικής εκκίνησης της (ολοκαίνουριας τότε...) ΑΕΚ. Χάθηκε για πολλούς λόγους εκείνη η ευκαιρία (τραυματισμός Αϊτόρ, τρομερή «αυτοκτονία» στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, εξωποδοσφαιρικοί λόγοι στα play offs οι κυριότεροι εξ' αυτών), αλλά εφέτος, έτσι όπως κυλάει η σεζόν, το πιθανότερο είναι να μην έχει καν δεύτερη ευκαιρία το Τριφύλλι, παρά τον υπερπολλαπλασιασμό του μπάτζετ.