08/02/1981 - Τραγωδία Θύρας 7: «Τα χρόνια περνάνε, ποτέ δεν σας ξεχνάμε»! (vids)
Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς στο ελληνικό ποδόσφαιρο βιώνουμε (ξανά) θανάτους αλλά και δολοφονίες φιλάθλων. Παιδιών που χάνονται από τη ζωή τόσο άδικα όπως ο Άλκης Καμπανός, για τον οποίο το Gazzetta με τους Θάνο Σαρρή και Χρήστο Ζωίδη έφτιαξαν ένα πολύ ξεχωριστό κόμικ.
Πολλά χρόνια πριν από τον Άλκη ήταν άλλα νέα παιδιά που έχασαν επίσης άδικα τη ζωή τους. Άδικα και τόσο ξαφνικά. Τόσο απρόσμενα. Ήταν πριν από 43 χρόνια, την 8η Φλεβάρη 1981, μία ημέρα που δεν θα ξεχάσει κανείς. Είναι κάθε χρόνο τέτοια μέρα.
Αυτή η ημέρα τιμής για αυτά τα παιδιά που έφυγαν από τη ζωή: ημέρα τιμής αλλά και και μνήμης. Η ημέρα που όταν τη φέρνει ο καθένας στο μυαλό του συγκινείται, στεναχωριέται αλλά θυμάται κιόλας.
Ήταν είκοσι ένα τα παιδιά που χάθηκαν τόσο άδικα και τόσο πρόωρα στις 8 Φλεβάρη του 1981. Ήταν η ιστορία που κλόνισε τον Ολυμπιακό σε μία ημέρα και στιγμή απώλειας, θρήνου και μνήμης. Η τραγωδία της Θύρας 7 στις 8/2/1981 που έγινε σε ένα ματς της 20ής αγωνιστικής με αντίπαλο τότε την ΑΕΚ.
Ο Ολυμπιακός είχε τότε στη βασική του 11άδα τους Σαργκάνη, Κυράστα, Βαμβακούλα, Παπαδόπουλο, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκη, Περσία, Νικολούδη, Αναστόπουλο, Ορφανό και Γαλάκο. Επικράτησε με το επιβλητικό και ευρύ 6-0 της ΑΕΚ, όμως εκείνο που έγινε μετά δεν θα το χωρούσε ανθρώπινος νους. Δεν το περίμενε κανείς. Δεν μπορούσε να το πιστέψει κανείς. Όλο αυτό το σοκ που θα ερχόταν.
Τότε ήταν που ο κόσμος του Ολυμπιακού άρχισε να τρέχει (να φεύγει βιαστικά) πριν τελειώσει ο αγώνας για να βγει από το γήπεδο. Ο προορισμός ήταν η έξοδος από τη Θύρα 1, απ' όπου οι παίκτες θα αποχωρούσαν μετά το παιχνίδι για τα σπίτια τους. Ο κόσμος είχε τη χαρά και την προσμονή για να πανηγυρίσει. Κάποιοι ενδεχομένως να ήθελαν να δουν και από κοντά τους παίκτες. Η πόρτα της Θύρα 7 όμως ήταν μισάνοιχτη.
Κάποιος γλίστρησε και μετά όλοι άρχισαν να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο. Πολλοί τραυματίες και είκοσι ένας νεκροί. Ένας τραγικός απολογισμός. Άνθρωποι που δεν θα λησμονηθούν / ξεχαστούν ποτέ και είναι πάντα στο Καραϊσκάκη «στεκούμενοι» στα 21 μαύρα καθίσματα που έχουν τοποθετηθεί στο νέο στάδιο.
Οι 21 αυτές αδικοχαμένες ψυχές ήταν οι: Παναγιώτης Τουμανίδης, 14 ετών, Κώστας Σκλαβούνης, 16, Ηλίας Παναγούλης, 17, Γεράσιμος Αμίτσης, 18 - οπαδός της ΑΕΚ, Γιάννης Κανελλόπουλος, 18, Σπύρος Λεωνιδάκης, 18, Γιάννης Σπηλιόπουλος, 19, Νίκος Φίλος, 19, Γιάννης Διαλυνάς, 20, Βασίλης Μάχας, 20, Ευστράτιος Λούπος, 20, Μιχάλης Κωστόπουλος, 21, Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου, 23, Σπύρος Ανδριώτης, 24, Κώστας Καρανικόλας, 26, Μιχάλης Μάρκου, 27, Κώστας Μπίλας, 28, Αναστάσιος Πιτσόλης, 30, Αντώνης Κουρουπάκης, 34, Χρήστος Χατζηγεωργίου, 34 και Δημήτριος Αδαμόπουλος, 41.
Ένα από αυτά τα 21 παιδιά ήταν υποστηρικτής της ΑΕΚ και μέσα στις αδικοχαμένες αυτές ψυχές υπήρχε και ένα νεαρό κορίτσι. Η Ζωγραφούλα. Αυτά τα ονόματα που διαβάζονταν με λυγμούς και πνιχτή από τη συγκινησιακή φόρτιση φωνή. Είναι η στιγμή που δεν μπορεί να αντέξει κανείς από τη συγκίνηση και τη στεναχώρια.
Ο Νίκος Σαργκάνης, ο «Φάντομ» του ελληνικού ποδοσφαίρου, όταν είχε μιλήσει στο Gazzetta είχε υπογραμμίσει πώς ήταν το «πιο θλιβερό γεγονός στον ελληνικό αθλητισμό. Το μόνο που θυμάμαι αρχικά είναι ότι ακούγαμε και ακούσαμε ότι έπεσε η κερκίδα στην Θύρα 7. Υπήρχε παραπληροφόρηση αρχικά. Βλέπαμε μία κινητικότητα αλλά δεν ήμασταν σίγουροι. Δεν είχαμε σιγουριά για το τι είχε συμβεί. Δεν υπήρχαν κινητά για να μιλήσουμε.
Δεν μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε με τις οικογένειές μας να πούμε ότι είμαστε καλά. Ακούγανε τι είχε γίνει και δεν ξέρανε. Εμείς είχαμε πάει στα αποδυτήρια. Μετά ξαφνικά ακούμε ότι έπεσαν οι κερκίδες. Όχι ότι ποδοπατήθηκαν οι φίλαθλοι. Μετά μάθαμε την αλήθεια. Δεν νομίζω να υπάρχει πιο άδικη στιγμή για τον ελληνικό αθλητισμό. Ήταν και η μεγάλη απώλεια των παιδιών αλλά και ο τρόπος που φύγανε. Ήταν πολύ άσχημο.
Χαθήκανε και τα παιδιά στα Τέμπη και ο φίλαθλος στη Λάρισα. Να φύγουν έτσι 21 παιδιά όμως είναι εντελώς διαφορετικό. Ένα πανηγύρι χαράς έγινε λύπη, θλίψη, απογοήτευση και ερωτηματικά. Είναι αυτό το γιατί. Ήταν ένα μάθημα ζωής για όλους μας. Πως και τη χαρά εάν δεν τη διαχειριστείς σωστά μπορεί να καταλήξει σε θλιβερό γεγονός».
Και βέβαια είναι και ο κόσμος που δεν ξεχνά ποτέ. Ο κόσμος του Ολυμπιακού που φωνάζει με όλη του τη δύναμη για τα παιδιά αυτά το «Αδέρφια ζείτε εσείς μας οδηγείτε» όπως και το «Θρύλε για σένα, πνιγήκαμε στο αίμα. Τα χρόνια περνάνε, ποτέ δεν σας ξεχνάμε».
Το χρονικό αυτής της ανείπωτης τραγωδίας
17:03: Ορισμένοι αστυνομικοί καταφέρνουν να βγάλουν ένα από τα τουρνικέ και να απεγκλωβίσουν έτσι αρκετό κόσμο. Με αυτόν τον τρόπο αυτός ο κόσμος αποχωρεί από το σημείο.
17:15: Νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται με περιπολικά και με πάνω από 10 ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ στο Τζάνειο στον Πειραιά και ενώ έχει σημάνει γενική κινητοποίηση στην αστυνομία και τα νοσοκομεία.
17:29: Αρκετοί φίλαθλοι συγκεντρώνονται έξω από το Τζάνειο γεμάτοι αγωνία και περιμένοντας να μάθουν κάτι. Έστω μία μικρή πληροφορία.
17:49: Τα τηλεοπτικά δίκτυα εκείνης της εποχής (ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ) μεταδίδουν το γεγονός (τα πρώτα δελτία μιλούσαν αρχικά για 19 νεκρούς και μετά αναφέρθηκε ο αριθμός των 21), κάνοντας έκκληση σε γιατρούς να προσέλθουν στο Τζάνειο, προκειμένου να βοηθήσουν τους εφημερεύοντες αλλά και για αιμοδότες. Κινητοποιείται επιπλέον προσωπικό και στο Κρατικό Πειραιώς όπου μεταφέρονται κάποιοι βαριά τραυματισμένοι.
18:19: Φτάνουν στο Τζάνειο ο Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Δοξιάδης και οι Υφυπουργοί κ. Τσουκαντάς και κ. Αποστολάτος. Υπάρχουν εντολές για ακόμα πιο μεγάλη κινητοποίηση γιατρών και αιμοδοτών.
18:29: Το Κέντρο Άμεσης Δράσεως ζητάει από τα πληρώματα των περιπολικών και τους αστυνομικούς εθελοντές αιμοδότες να σπεύσουν στα δύο νοσοκομεία. Πάρα πολλοί είναι οι αστυνομικοί που επίσης προσφέρουν αίμα, για το οποίο υπήρχε πολύ μεγάλη ανάγκη.
18:49: Στο Τζάνειο πηγαίνει ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δαβάκης. Το ίδιο κάνει και ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως κ. Αχιλλέας Καραμανλής και το ίδιο κάνουν και ανώτεροι αξιωματικοί της Αστυνομίας αλλά και παράγοντες του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ.
19:00: Με εντολή του διευθυντή του ΚΑΒ κ. Καραβά ζητείται να τεθεί σε επιφυλακή και το ΚΑΤ, προκειμένου να δεχτεί τραυματίες που έχουν ανάγκη νευροχειρουργικής επεμβάσεως.
19:14: Εκατοντάδες άτομα συγκεντρώνονται έξω από το Τζάνειο. Θέλουν να μάθουν τα ονόματα των νεκρών παιδιών και των τραυματιών. Ψάχνουν τους δικούς τους ανθρώπους και τις ανάλογες απαντήσεις.
19:30: Πολύ μεγάλη είναι η προσέλευση γιατρών και αιμοδοτών και ενώ δεκάδες γυναίκες και γονείς λιποθυμούν από την αγωνία.
19:40: Ο Υπουργός κ. Δοξιάδης ενημερώνει τον Πρωθυπουργό κ. Ράλλη, ο οποίος με τη σειρά του δίνει εντολή να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα και ενημερώνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Καραμανλή.
19:45: Χρειάζεται να... μπλοκάρουν το Τζάνειο δυνάμεις των ΜΑΤ προκειμένου να απομακρύνουν τον κόσμο από την κεντρική είσοδο για να γίνει πιο εύκολη η πρόσβαση στους γιατρούς και στους αιμοδότες.
20:00: Πολύ δύσκολες πλέον οι στιγμές. Σκηνές αλλοφροσύνης διαδραματίζονται στο Τζάνειο από τους συγγενείς. Αναγνωρίζονται τα τρία πρώτα θύματα. Πρόκειται για τους Γιάννη Κανελλόπουλο, Γιάννη Διαλυνά και Βασίλη Μάχα. Δυστυχώς ακολούθησαν και άλλοι και ο αριθμός των νεκρών φτάνει τους 21.
20:15: Οι αστυνομικοί του 7ου αστυνομικού τμήματος αρχίζουν την πραγματογνωμοσύνη στη Θύρα 7, αναζητώντας τις αιτίες του τραγικού συμβάντος και το τι συνέβη.
20:29: Στο Τζάνειο μεταβαίνει ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης.
20:30: Οι σοβαρά τραυματίες μεταφέρονται στο Γενικό Κρατικό Πειραιώς και το ΚΑΤ. Γιατροί και νοσοκόμες βγαίνουν με καταματωμένες τις μπλούζες στους διαδρόμους και φωνάζουν ονόματα τραυματιών. Αρκετοί από τους συγγενείς δεν αντέχουν και λιποθυμούν.
20:49: Τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα αρχίζουν να μεταδίδουν πένθιμη μουσική & ενώ παράλληλα σε ένδειξη πένθους έχουν διακόψει το πρόγραμμά τους.
21:00: Γύρω στα 300 με 400 άτομα με άγριες διαθέσεις προσπαθούν να μπουν στο στάδιο Καραϊσκάκη και να βρουν τους υπεύθυνους. Απομακρύνονται από μια διμοιρία των ΜΑΤ.
21:15: Ο διοικητής του Τζανείου κ. Απέργης βγαίνει στον διάδρομο και κάνει έκκληση στον κόσμο να απομακρυνθεί από την είσοδο του νοσοκομείου γιατί εμποδίζουν με την παρουσία τους την κυκλοφορία περιπολικών και ασθενοφόρων & ενώ εκκλήσεις για τον ίδιο λόγο γίνονται και από τα τηλεοπτικά και τα ραδιοφωνικά δίκτυα.
22:00: Ο κόσμος αρχίζει να απομακρύνεται σιγά - σιγά από τα δύο νοσοκομεία.
22:07: Οι μαρτυρίες που συγκλονίζουν και είναι τρομερές αλλά και... ανατριχιαστικές. Είναι πολλές και θα προκύψουν και άλλες μέσα στα επόμενα χρόνια. Μαρτυρίες όπως τα λόγια του 18χρονου τότε, Ηλία Λύτρα, ο οποίος ήταν από τους πρώτους που έπεσαν στα σκαλοπάτια της Θύρας 7 και ως εκ τούτου χτύπησε: «Η πόρτα ήταν μισάνοιχτη. Όταν έφτασα όμως στα τελευταία σκαλοπάτια, γλίστρησα και έπεσα. Πριν καταλάβω καλά-καλά τι έγινε, άρχισαν να πέφτουν από πάνω μας ένας, δύο, τρεις, δέκα... εκατό»...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
