Άρης: Ο θρασύς Κλέιτον Ντιαντί άρχισε να γεμίζει τον φάκελό του

Αντικειμενικά, αυτός ο φάκελος είναι απελπιστικά άδειος. Οι ιστοσελίδες καταγραφής της σταδιοδρομίας κάθε ποδοσφαιριστή… σήκωσαν τα χέρια ψηλά καθώς με εξαίρεση τις εμφανίσεις του στο Παγκόσμιο Κύπελλο U17 στο οποίο αγωνίστηκε από σπόντα (σ. σ. λόγω τραυματισμού του καλύτερου παίκτη της εθνικής Σενεγάλης), απλά σημείωσαν ότι έπαιξε κάποια παιχνίδια στα τμήματα υποδομής της Espoirs de Guédiawaye. Το δεύτερο στοιχείο που επίσης αναφέρεται είναι ο εντυπωσιασμός του scout της βραζιλιάνικης Σάο Πάολο όταν τον παρακολούθησε στην παγκόσμια διοργάνωση και εισηγήθηκε την απόκτησή του. Σημειώνεται το ταξίδι αλλά και η εγκατάστασή του στη Βραζιλία αλλά τούτη η μεταγραφή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ καθότι ήταν 16-17 ετών και βάσει της εγχώριας νομοθεσίας, ο Σάο Πάολο δεν είχε το δικαίωμα απόκτησής του. Συνέπεια αυτής της κατάστασης ήταν η ακύρωσή της μαζί με την επιστροφή του παίκτη στη χώρα του αλλά με τη σημείωση ότι… «η Σάο Πάολο δεν θα αφήσει την υπόθεση, θα συνεχίσει να την παρακολουθεί και θα περιμένει την ενηλικίωση του ποδοσφαιριστή».

Ωστόσο, περίπου τρεις εβδομάδες πριν γίνει 18 ετών, ο Κλέιτον Ντιαντί κυκλοφορούσε στη Θεσσαλονίκη με τη φανέλα του Άρη περιμένοντας καρτερικά τα τέλη του Ιούλη για την υπογραφή του πενταετούς συμβολαίου που αποτελεί και το πρώτο επαγγελματικό του. Στην πραγματικότητα, μάλλον πρόκειται για την παρθενική (ποδοσφαιρικά) δέσμευσή του γιατί δεν υφίσταται κανένα άλλο στοιχείο προς απόδειξη του αντιθέτου. Κι έτσι ο νεαρός ήρθε ως άγνωστος μεταξύ αγνώστων αλλά και… προστατευόμενος του Λίντσεϊ Ροζ καθώς η μεταγραφή του συμπατριώτη του, Πάπε Αμπού Σισέ, ακυρώθηκε λόγω αποτελεσμάτων των ιατρικών εξετάσεων. Ο Ροζ έχει αναλάβει αυτόν τον ρόλο διότι ο Ντιαντί ομιλεί μόνο τη γαλλική κι έτσι ο έμπειρος κεντρικός αμυντικός έχει την ευθύνη της μετάφρασης αλλά και τον πιτσιρικά μέσα στην καρδιά του. Πιθανότατα βλέπει στο πρόσωπό του τον εαυτό του, όταν ο ίδιος άρχισε δειλά-δειλά τα πρώτα επαγγελματικά βήματά του. Μπορεί να ήταν και το ίδιος θρασύς.

Πράγματι, αυτό είναι το επίθετο που «κουμπώνει» καλύτερα στο ποδοσφαιρικό προφίλ του, γι’ αυτό ο Άκης Μάντζιος το χρησιμοποίησε δίχως ενδοιασμούς. Η σχετική διαπίστωση έγινε στις προπονήσεις και επιβεβαιώθηκε στα φιλικά παιχνίδια με Ελμπασάνι και Λαμία. Στο πρώτο έπαιξε στην αριστερή πλευρά της επίθεσης (σ. σ. εκεί τον τοποθετούν στο Transfermarkt) και η αλήθεια είναι ότι «γοήτευσε» με την επιθετικότητα του η οποία ως ένα βαθμό «βαφτίστηκε» άγνοια κινδύνου. Δεν έκανε κάτι εντυπωσιακό πέρα από τα βασικά. Από τις κινήσεις ξεμαρκαρίσματος, τις αντίστοιχες στην πλάτη της άμυνας αλλά και το… να σε περάσω που αποτελούσε τον βασικό σκοπό στα χρόνια της ποδοσφαιρικής αλάνας. Πολλοί δεν διαθέτουν είτε δεν επιχειρούν αυτή την αυτονόητη πράξη. Αυτός δείχνει να τη λατρεύει.

Την έκανε περισσότερο στο φιλικό παιχνίδι με τη Λαμία όπου εκεί έπαιξε στη δεξιά πλευρά της επίθεσης. Όταν μπήκε στο γήπεδο ήταν σα να τραβήχτηκαν οι κουρτίνες και να άνοιξαν τα παράθυρα ενός στοιχειωμένου σπιτιού. Ο Ντιαντί γέμισε με οξυγόνο την ομάδα του και ο ενθουσιασμός του διαπέρασε κάθε ανθρώπινο κύτταρο από τα λίγα που βρέθηκαν εκείνο το βράδυ στο «Κλ. Βικελίδης». Λόγω αποστάσεως ήταν αδύνατο να διακρίνει κανείς αν γυάλιζε το μάτι του αλλά ο τύπος ήταν σαν… ταύρος εν υαλοπωλείο. Αποφασισμένος να δηλώσει την παρουσία του. Σαν τα παιδιά που σπρώχνονται για να μπουν στην πρώτη σειρά μιας φωτογραφίας.

Σε συνδυασμό με την εικόνα στις προπονήσεις, ο Άκης Μάντζιος και πάλι δεν είχε ενδοιασμό για τη χρησιμοποίησή του στο αρχικό σχήμα στις Σέρρες. Από ένα παιδί το οποίο μόλις έγινε 18 ετών, δίχως επαγγελματική καριέρα, παραστάσεις αλλά και (πιθανότατα) γνώση του περιβάλλοντος στο οποίο ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά, τούτη η απόφαση στοιχειοθέτησε ρίσκο. Ο έμπειρος τεχνικός υπολόγισε τη διεισδυτικότητά και το θράσος του, όπως και τη συνέπειά του στο τακτικό κομμάτι. Κι αυτό ήταν έκπληξη. Δεν είναι εύκολη η χαλιναγώγηση ενός ζωηρού νεαρού πνεύματος αλλά κι αυτό έγινε μέσα από τις βοήθειες που έδωσε στον Ούγκο Μάγιο, όχι βέβαια ότι ο Ισπανός χρειάστηκε πολλές.

Αυτό που έλειψε από τον Κλέιτον Ντιαντί ήταν η μετουσίωση. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισε και στο περίφημο Παγκόσμιο Κύπελλο U17 όπου κι εκεί ακυρώθηκε ένα γκολ του ως οφ σάιντ. Γιατί ανταποκρίθηκε στις υπόλοιπες ευθύνες της θέσης. Ξεκινώντας από την εντυπωσιακή ενέργεια του έκτου λεπτού στο… πάρε βάλε προς τον Μανού Γκαρθία αλλά ο Ισπανός είχε κακή τοποθέτηση σώματος. Και συνεχίζοντας στο εκπληκτικό του δεύτερο ημίχρονο στη διάρκεια του οποίου έδειξε ότι αντέχει και στο ξύλο. Πισώπλατες κλωτσιές, τραβήγματα φανέλας, τάκλιν… σκληρή η πρεμιέρα, πραγματικό «βάπτισμα του πυρός» για τον νεοσύλλεκτο Σιλβέριο. Αυτό είναι το μεσαίο όνομά του καθώς κατάγεται από το Σάο Ντομίνγκος της Γουινέας Μπισάου, ένα μικρό κράτος έκτασης 32.000 τετραγωνικών μέτρων το οποίο βρίσκεται στα βόρεια σύνορα της Σενεγάλης. Εκεί, επίσημη γλώσσα είναι τα πορτογαλικά.

Εν τέλει, έχουμε να μάθουμε ή μάλλον να δούμε αρκετά από τον «πιτσιρικά». Αν στις Σέρρες έγινε η πραγματική πρεμιέρα του, ξεκίνησε με 80% αποτελεσματικότητα στις πάσες (12/15), 40% επιτυχίας στις ντρίμπλες (4/10), 8/19 κερδισμένες μονομαχίες και τρεις τελικές προσπάθειες. Αυτά γράφει το sofascore αλλά στο ποδόσφαιρο οι αριθμοί δεν είναι «ευαγγέλιο». Ο Ντιαντί έκανε πολλά περισσότερα στο χορτάρι υποχρεώνοντας τον Πανσερραϊκό να εστιάσει σ’ αυτόν δίνοντας έτσι χώρο στον Πιόνε Σίστο αλλά και στον Κίκε Σαβέριο στην απέναντι πτέρυγα. Η πρεμιέρα του ήταν πετυχημένη ή μάλλον ελπιδοφόρα. Θα μπορούσε να ήταν και ονειρική αλλά ο τρομερός Γκουγκεσασβίλι δεν το επέτρεψε με τις αποτελεσματικές παρεμβάσεις του στα σουτ του νεαρού.