Ολυμπιακός: Ο μικρός πρέπει τώρα να βιώσει και μία άλλη διαδικασία

Το παιχνίδι με τον Άρη ήταν σίγουρα ξεχωριστό για τον Μπάμπη Κωστούλα. Ήταν το πρώτο παιχνίδι που το πήρε μόνος του! Το πρώτο παιχνίδι στο οποίο ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής.

Σούπερ το γκολ του στην Τούμπα, καλά τα κερδισμένα πέναλτι με την ΑΕΚ και την Τβέντε, ωραίο το πρώτο του γκολ στο Καραϊσκάκη με τον Βόλο, ακόμη πιο ωραίο εκείνο στη Λεωφόρο με την Καλλιθέα, αλλά ο αγώνας με τον Άρη ήταν για τον νεαρό επιθετικό το μέχρι τώρα top σε αυτό το ξεκίνημα της καριέρας του: να χάνει ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη, να μπαίνει αλλαγή, να ισοφαρίζει, να κερδίζει αποβολή και να βάζει και το νικητήριο γκολ στο 95’!

Τέτοιο σκηνικό είναι από τα πολύ λίγα. Κι ο Κωστούλας ευτύχησε να το ζήσει τόσο νωρίς. Επειδή πολύ απλά έχει το χάρισμα-έχει το ένστικτο του γκολ, αλλά έχει και το ταλέντο του ολοκληρωμένου επιθετικού. Μόνο που τώρα πρέπει να βιώσει και μία άλλη διαδικασία, όχι τόσο αγωνιστική, όσο πνευματική, που έχει κι αυτή τις δυσκολίες της. Πρέπει να ξεπεράσει το κομμάτι της διαχείρισης μίας πολύ μεγάλης προσωπικής επιτυχίας.

Ξέρετε, στο ποδόσφαιρο δεν είναι τόσο εύκολο να φτάσεις σε ένα παιχνίδι στο ζενίθ και να διατηρηθείς εκεί και στα επόμενα. Να σας δώσω ένα παράδειγμα: το φετινό ζενίθ του Ελ Κααμπί ήταν ξεκάθαρα το ντέρμπι με την ΑΕΚ, το 4-1, που μπορεί κάποιος να πει ότι το πήρε μόνος του, υπό την έννοια ότι έβαλε και τα τρία πρώτα γκολ, τόσο το 1-0, όσο και το 2-1 και το 3-1, και δη μέσα σε τρία λεπτά τα δύο τελευταία (το πρώτο ήταν με πέναλτι).

Λοιπόν, μετά από εκείνο τον προσωπικό του θρίαμβο, ο Μαροκινός έπαιξε και στα εννιά επόμενα παιχνίδια του Ολυμπιακού, με απολογισμό δύο γκολ (το ένα στο 3-0 με το Βόλο και το άλλο με πέναλτι στο Αγρίνιο), ένα χαμένο πέναλτι (στο 0-0 με την Τβέντε) και η όντως σημαντική συμμετοχή του και στα δύο γκολ στο 2-0 επί του ΟΦΗ. Ένας απολογισμός που ίσως είναι ο πιο φτωχός σε αυτή τη διετία του με την «ερυθρόλευκη». Κακά τα ψέματα, το λες και μία ανώμαλη προσγείωση μετά από ένα χατ τρικ σε 4-1 επί της ΑΕΚ.

Να σας θυμίσω κι άλλο; Ο Φορτούνης την περασμένη άνοιξη, είχε κι αυτός ένα παιχνίδι προσωπικό θρίαμβο, το 3-2 επί της Φενέρμπαχτσε, ανοίγοντας το σκορ μόλις στο 8’, αλλά και δημιουργώντας το 2-0 του Γιόβετιτς. Η συνέχεια είναι ότι μέχρι το τέλος της σεζόν, σε οκτώ παιχνίδια στα οποία έπαιξε, σε Ελλάδα κι Ευρώπη, είχε στο ενεργητικό του μόλις μία ασίστ.

Όπως βλέπετε, το κομμάτι της διαχείρισης μίας ατομικής μεγάλης επιτυχίας δεν είναι εύκολο, ακόμη και σε επίπεδο πολύ έμπειρων και φτασμένων παικτών, πόσο δε μάλλον για πιο νέα παιδιά. Τώρα, μάλλον υπερβολικά νωρίς, ήρθε η ώρα να περάσει από μία τέτοια διαδικασία κι ο Κωστούλας. Και μέσα από αυτή, θα φανεί και πόσο δυνατός μπορεί να είναι και πνευματικά. Αν μπορούσα, πάντως, να κάνω μία πρόβλεψη, έτσι όπως βλέπω τον Κωστούλα μέσα στα παιχνίδια, θηρίο ανήμερο, αλλά και με άγνοια κινδύνου, να βάζει τον Άρη στα δίκτυα, μου μοιάζει πιο πιθανό να επηρεαστεί θετικά παρά αρνητικά.

Είναι δε πρωτοφανές το φαινόμενο να έχει αλλάξει τόσο καταλυτικά τον Ολυμπιακό ένα παιδί 17,5 ετών. Διότι, ο Ολυμπιακός ανέβασε στροφές και ξεπέρασε τους ανταγωνιστές του, άλλους περισσότερο κι άλλους λιγότερο, ακριβώς όταν μπήκε στην ενδεκάδα και καθιερώθηκε ο Κωστούλας. Ο Ολυμπιακός τότε πέρασε στην πρώτη θέση της βαθμολογίας και αργά αλλά σταθερά κερδίζει έδαφος από τους αντιπάλους του.

Στην Τούμπα ήταν που πήρε ο Μεντιλίμπαρ την σπουδαία απόφαση να τον βάλει βασικό και δη πίσω από τον Ελ Κααμπί. Ο Ολυμπιακός κέρδισε 3-2 κι ανέβηκε στην κορυφή, ισόβαθμος τότε με την ΑΕΚ. Και την επόμενη αγωνιστική κέρδισε και την ΑΕΚ (4-1) και έμεινε μόνος πρώτος κι έκτοτε παραμένει μόνος πρώτος. Με τον Κωστούλα πρωταγωνιστή, να αναδεικνύει εκείνη την κίνηση του Βάσκου, της «παλιάς αλεπούς», ως κλειδί στη μάχη του τίτλου!

Το πόσο δε καταλυτικός είναι ο μικρός σε όλο αυτό το διάστημα των οκτώ αγωνιστικών στο οποίο ο Ολυμπιακός από εκεί που ήταν στο -3 (10^η αγωνιστική με τη νίκη του 2-1 επί του Πανσερραϊκού), βρέθηκε στο +3 (18^η αγωνιστική με τη νίκη του 2-1 επί του Άρη), αποδεικνύεται από ένα και μόνο πράγμα-τι συνέβη, όταν ο Μεντιλίμπαρ για να του δώσει ανάσες τον άφησε στον πάγκο:

Με την Καλλιθέα στη Λεωφόρο υποχρεώθηκε, με το 0-0 να παραμένει, να τον βάλει αλλαγή στο 63’ κι ο Κωστούλας στο 69’ έκανε το 1-0…

Με τον Άρη στο Καραϊσκάκη υποχρεώθηκε, με το 0-1 στο ημίχρονο, να τον βάλει αλλαγή από το 46’, με την γνωστή συνέχεια…

Μόνο με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο δεν χρειάστηκε ουσιαστικά η παρουσία του (μπήκε αλλαγή στο 71΄), καθώς το παιχνίδι κρίθηκε γρήγορα με την αποβολή του παίκτη των γηπεδούχων στο 52’ κι ενώ το σκορ ήταν ήδη 1-0.

Παρεμπιπτόντως, θα ήταν ταμάμ για τον Ολυμπιακό να είχε αυτή τη δυνατότητα ο Μεντιλίμπαρ, να περνάει στα β΄ ημίχρονα αλλαγή τον Κωστούλα-να τον είχε δηλαδή 12^ο παίκτη. Γιατί κανονικά ένα παιδί της ηλικίας του, ιδανικά έτσι θα έπρεπε να παίζει. Και θα εκανε μπαμ ακόμη κι έτσι! Θα ήταν ο ίδιος πιο φρέσκος κι απέναντι σε πιο κουρασμένους αμυντικούς, θα τους «τσάκιζε» στα γκολ!

Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει άλλος για να παίζει βασικός στη θέση του…

Άσχετο: Καμιά φορά παίρνεις ένα παίκτη, απλά και μόνο για να μην τον πάρει ένας αντίπαλος σου. Να μην του επιτρέψεις να ενισχυθεί. Η, και για λόγους καθαρά αντιπαλότητας. Από εκεί και πέρα, εάν κάποια στιγμή σου βγει κιόλας, ακόμη καλύτερα.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Πρέπει να ήταν η πρώτη φορά που οι δύο κεντρικοί χαφ του Ολυμπιακού είχαν τόσο φτωχή απόδοση, όσο ο Γκαρθία με τον Έσε στο παιχνίδι με τον Άρη.

Ειδικά ο Γκαρθία, που για κάποιο λόγο όχι απλά δεν του έβγαινε το παιχνίδι, αλλά δεν είχε καν μεγάλη συμμετοχή σε αυτό-κάποιες ανακτήσεις της μπάλας και κοψίματα, ένα σουτ από όχι κακή θέση που (ως συνήθως) δεν ήταν καλό, μία πάσα πολύ καλή για ευκαιρία στον Ελ Κααμπί ο οποίος ήταν όμως σε θέση οφσάιντ. Αυτό, πάντως, δεν σημαίνει και τίποτα. Ένας έμπειρος παίκτης μπορεί να αλλάξει την εικόνα του. Μπορούμε για παράδειγμα να τον δούμε αύριο βασικό κόντρα στον Παναθηναϊκό και να είναι πολύ καλός. Εγώ δεν ξεχνάω ότι τα καλύτερα παιχνίδια του τα έχει κάνει στα ντέρμπι, στο 3-2 με τον ΠΑΟΚ και στο 4-1 με την ΑΕΚ…

Θα έλεγα ότι μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε ο Έσε στον αγώνα με τον Άρη, το πόσο μέτρια πήγε-πολλές λάθος πάσες, με αποκορύφωμα μία που κατέστρεψε μία πολύ ωραία επίθεση του Ολυμπιακού…κακές σέντρες…χάλια κοντρόλ…διώξιμο μέσα από την περιοχή πάνω σε αντίπαλο!...Ακόμη και δύο φορές που έκλεψε μπάλες, τις έχασε αμέσως…Από μία παρουσία του 77 λεπτών, το μόνο που μπορώ να θυμηθώ είναι μία ωραία πάσα με τη μία, κάτι κεφαλιές και εκεί που έκοψε μία πάσα και βρήκε την ευκαιρία ο Τσικίνιο να βγάλει τον Ζέλσον τετ α τετ με τον αντίπαλο γκολκίπερ στο 42.

Ο Αργεντίνος πρέπει να συνέλθει, άμεσα. Κι από την στιγμή που δεν πάει να παίξει στην Πόρτο λόγω καρτών, πρέπει στα δύο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, αλλά και στο Περιστέρι, να «σκιστεί».

Και για το τέλος ένα ιμότζι

ΠΟΣΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΩΤΟ; @RedAnalyst7 pic.twitter.com/HpksuWHiTS

— zaf✧ (@zafeiiii) January 11, 2025