Οι ενδείξεις της Εθνικής με τον Αγγελο ήταν ενθαρρυντικές

''Εδώ παίζεις στην έδρα σου και με Cash Out* '' *Ισχύουν Όροι και Προυποθέσεις

Από την αρχή του παιχνιδιού ο παρατηρητής έβλεπε ένα σύνολο από ποδοσφαιριστές που προσπαθούσε να λειτουργήσει ομαδικά, να συμπεριφερθεί σαν ομάδα. Κι ήταν ευδιάκριτη η προσπάθεια όλων των ποδοσφαιριστών να λειτουργήσουν οργανωμένα. Διέκρινες την προσπάθειά τους να χτίσουν οργανωμένες επιθέσεις από την άμυνα με καλή κυκλοφορία της μπάλας. Εβλεπες την προσπάθειά τους να κάνουν κατοχή της μπάλας με παιχνίδι των δύο επαφών προκειμένου να αποκτήσει ρυθμό το παιχνίδι τους ώστε να καταφέρουν όλοι να συντονίσουν τις κινήσεις τους στην φάση κατοχής της μπάλας. Στο α' ημίχρονο και στο μεγαλύτερο μέρος της διάρκειας του β' ημιχρόνου παρακολουθούσες μια ομάδα που προσπαθούσε να κάνει επιθέσεις με αυτοπεποίθηση, με καλή ροή και με ποικιλία. Δηλαδή μια ομάδα που υπηρετούσε όλες τις βασικές τακτικές αρχές του επιθετικού παιχνιδιού. Εβλεπες τους ποδοσφαιριστές να πηγαίνουν πότε από τα άκρα, με πλαγιοκοπήσεις, πότε από τον άξονα, με κοψίματα της μπάλας σε αυτούς που έκαναν κάθετες κινήσεις, πότε με κοντινές πάσες και πότε με μακρινές μεταβιβάσεις. Η Εθνική ήταν κάτι που έμοιαζε, δηλαδή που προσπαθούσε να συμπεριφερθεί σαν ομάδα και να βγάλει στο τερέν ένα αγωνιστικό σχέδιο που είχε εκπονηθεί από τον νέο προπονητή.

Τι από όλα αυτά που είδες στο τερέν του παγωμένου ΟΑΚΑ το βράδυ της Πέμπτης ήταν “δουλειά προπονητή”; Ο Αγγελος Αναστασιάδης είχε όλες κι όλες 3,5 προπονήσεις με ποδοσφαιριστές με τους οποίους δεν είχε ξανασυνεργαστεί ποτέ. Αυτός ο ελάχιστος χρόνος επιτρέπει σε έναν προπονητή να κάνει μόνο τα απολύτως απαραίτητα σε σχέση με την οργάνωση του παιχνιδιού και την προετοιμασία πάνω σε ένα αγωνιστικό πλάνο: επιλέγει τον σχηματισμό και τον επικοινωνεί στους ποδοσφαιριστές. Και έπειτα χαράζει τη στρατηγική, βάζει δηλαδή τις βασικές αρχές, εξηγεί πώς θέλει να προσπαθήσει η ομάδα του να νικήσει. Αυτό που βλέπαμε το βράδυ της Πέμπτης ήταν προϊόν βασικών εντολών: “Να παίξουμε γρήγορα, με δύο επαφές, να ανοίγουμε τις επιθέσεις με καλή κυκλοφορία, να πάμε από το πλάι αλλά να παίξουμε και κάθετα προκειμένου να μην είμαστε προβλέψιμοι, να δοκιμάσετε μεταβιβάσεις στο βάθος αν δείτε την αντίπαλη άμυνα να στέκεται ψηλά”. Τέτοιες γενικές εντολές διαμορφώνουν την στρατηγική παιχνιδιού σαν αυτό που είδαμε την Πέμπτη από την Εθνική. Τα υπόλοιπα, δηλαδή τον συντονισμό και τον συγχρονισμό στις κινήσεις, τους συνδυασμούς μεταξύ των ποδοσφαιριστών, τις κινήσεις στον χώρο για να δεχθούν την μπάλα, την ομοιογένεια, ο Αναστασιάδης επιδίωξε να τα βρει ποντάροντας στον κοινό αγωνιστικό χρόνο που είχε η συντριπτική πλειονότητα των παικτών που έβαλε στο τερέν. “Πάτησε” δηλαδή στην προηγούμενη εμπειρία των ποδοσφαιριστών του.

Ο Αναστασιάδης δούλεψε, με τις εντολές από τον πάγκο και με τις παρεμβάσεις του στην αλλαγή προσώπων, και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Δίχως να κάνει κάτι “μαγικό”. Εφερε από τον πάγκο έναν επιθετικό με διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτόν που ξεκίνησε το παιχνίδι, δηλαδή έναν πιο κινητικό σέντερ φορ και ανέβασε το κέντρο ισορροπίας της ομάδας του, δηλαδή μετακίνησε προς τα εμπρός την γραμμή από την οποία άρχιζε το πρέσινγκ στον αντίπαλο, ανεβάζοντας πιο ψηλά στο τερέν τις γραμμές άμυνας της ομάδας. Διαφοροποίησε την προκαθορισμένη στρατηγική της ομάδας του προκειμένου να ψάξει το δεύτερο γκολ και αναζήτησε το πλάτος στις επιθέσεις με τα ανεβάσματα των μπακ επειδή δεν είχε εξτρέμ. Ολα αυτά δεν είναι μυστικές συνταγές μεταμόρφωσης μιας ομάδας. Είναι βασικές κινήσεις που μπορεί να κάνει ένας προπονητής στη δεδομένη κατάσταση παιχνιδιού.

Ενώ ο Αναστασιάδης δεν έκανε “πολλά”, αφού δεν είχε χρόνο για να επιχειρήσει περισσότερα και κυρίως να εκπαιδεύσει τους ποδοσφαιριστές στην εκμάθηση ενός νέου τρόπου οργάνωσης και ανάπτυξης των επιθέσεων, η Εθνική ήταν καλύτερη συγκριτικά με τα προηγούμενα παιχνίδια της. Εφτασε στο υψηλότερο ποσοστό κατοχής της μπάλας (85%) και έκανε τις περισσότερες τελικές προσπάθειες (13) από οποιοδήποτε άλλο από τα παιχνίδια της στο Nations League. Η σύγκριση των δεδομένων του εντός έδρας αγώνα με την Φινλανδία (13 τελικές σε 39 επιθέσεις, 85% ακρίβεια στις μεταβιβάσεις) με αυτά του προηγούμενου εντός έδρας αγώνα με την Ουγγαρία (5 τελικές προσπάθειες σε 43 επιθέσεις, 78% ακρίβεια στις μεταβιβάσεις) “φωνάζει” την εξήγηση: την διαφορά την έκανε η διάθεση και η συγκέντρωση των ποδοσφαιριστών.

Το σημείωνα και πριν από το παιχνίδι με την Φινλανδία, ένα ματς που διεξάγεται 4 ημέρες μετά από την πρώτη επαφή ενός προπονητή με μια ομάδα δεν είναι ασφαλές δείγμα για συμπεράσματα. Υπήρξαν όμως μια σειρά από ενδείξεις. Και η βασικότερη είναι αυτή που επιβεβαιώνει τον γενικό κανόνα περί της σημασίας που έχει στο ποδόσφαιρο η ψυχική και πνευματική κατάσταση των ποδοσφαιριστών. Στον Αναστασιάδη, έναν προπονητή με εμπειρία στη δουλειά του ομοσπονδιακού, αναλογεί η ανάλυση σχετικά με τους παράγοντες παρακίνησης που έφεραν αυτή τη στάση των ποδοσφαιριστών στο τερέν. Εκείνος ξέρει, δηλαδή σε εκείνον και τους συνεργάτες του αναλογεί να ξέρουν πώς ετοιμάστηκαν οι ποδοσφαιριστές και γιατί έπαιξαν με τέτοιο ζήλο σε ένα ματς που δεν τα έκαναν όλα σωστά και μάλιστα έκαναν σοβαρά λάθη, στο μεσαίο διάστημα του β' ημιχρόνου, όταν έχασαν αρκετές φορές την κατοχή της μπάλας στο δικό τους μισό του τερέν με συνέπεια να δεχθούν επιθέσεις που θα μπορούσαν να έχουν φέρει γκολ στους Φινλανδούς. Στον προπονητή αναλογεί να κατανοήσει τα “πώς” και τα “γιατί” ώστε να ετοιμάσει, ψυχικά και πνευματικά, μια Εθνική που θα προοδεύσει σε συμπεριφορά και οργάνωση στον κυριακάτικο αγώνα με την Εσθονία, για να συνδυάσει μια νίκη με μια καλή εμφάνιση. Ολα αυτά θα είναι μια βάση για να χτιστεί επάνω της το επόμενο πλάνο, αυτό που θα ακολουθήσει η Εθνική στην προκριματική φάση του Euro. Αυτά, σχετικά με τα όσα είδαμε στο τερέν. Τα υπόλοιπα σε ένα επόμενο σημείωμα.