Mazda RX7: To αυτοκίνητο που επαναπροσδιόρισε την οδήγηση
Η ευχαρίστηση στην οδήγηση, η ελαφριά σχεδίαση και ο περιστροφικός κινητήρας είναι τρία στοιχεία που όρισαν το DNA της Mazda. Όμως, ένα μοντέλο της ιαπωνικής φίρμας κατάφερε και ξεχώρισε από τα υπόλοιπα, καθώς έδωσε μια καινούργια έννοια σε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά. Το συγκεκριμένο μοντέλο ήρθε να εδραιώσει τα σπορ αυτοκίνητα με compact περιστροφικό κινητήρα στην Ευρώπη, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Αυτό ήταν το RX-7. To διάσημο μοντέλο κυκλοφόρησε το 1978 και άμεσα κέρδισε την αγάπη του κοινού. Παράλληλα, ενίσχυσε και την επιτυχία της μάρκας στους αγώνες ταχύτητας.
Επιτυχίες σε κάθε μορφή αγώνων
Ο χαρακτηριστικός ήχος του μηχανικού συνόλου διπλού ρότορα του RX-7 εκτόξευσε τους αγώνες ταχύτητας στην Ευρώπη, κερδίζοντας το British Saloon Car Championship στην κατηγορία 1,600-2,300cm3 το 1980 και 1981. Επίσης, το 1981 εδραίωσε και την αξιοπιστία του, κερδίζοντας τον αγώνα 24 Ώρες του Σπα.
Στην Αμερική, το RX-7 κέρδισε πάνω από 100 αγώνες της IMSA, περισσότερους από οποιοδήποτε άλλο μοντέλο, κυριαρχώντας την κατηγορία GTU (κάτω από 2,500cm3) συμπεριλαμβανομένου των 24 Ωρών της Daytona για 12 συνεχόμενα χρόνια, από το 1982 μέχρι και το 1993).
Το RX-7 επίσης απέδειξε τις ικανότητές του και στο Australian Endurance Championship, κερδίζοντας από το 1982 μέχρι το 1984, καθώς και τον εθνικό αγώνα, τις 12 Ώρες του Bathurst από το 1992 μέχρι το 1995. Η Mazda χρησιμοποίησε όλη την τεχνογνωσία που απέκτησε από το RX-7 και τη μετέφερε στο διάσημο 787B που κέρδισε τις 24 Ώρες Λε Μαν το 1991.
O άνθρωπος που έσωσε τον περιστροφικό κινητήρα
Τα περισσότερα μοντέλα της Mazda διέθεταν περιστροφικούς κινητήρες, μέχρι και την κρίση του πετρελαίου το 1973-1974. Τότε οι τιμές του καυσίμου εκτοξεύτηκαν, ωθώντας τους καταναλωτές σε αναζήτηση άλλων λύσεων. Η αντισυμβατική ιαπωνική μάρκα λοιπόν είχε αποφάσισε να εγκαταλείψει τους περιστροφικούς κινητήρες για τα περισσότερα sedan, hatchback και wagon της. Πιθανότατα και θα το είχε κάνει πράξη, αν ο τότε επικεφαλής του τμήματος R&D Κενίτσι Γιαμαμότο δεν είχε αντισταθεί, υποστηρίζοντας τον σημαντικό ρόλο που θα είχε για τη διαφοροποίηση της εταιρείας ο περιστροφικός κινητήρας.
Ο Γιαμαμότο, που ηγούταν της ομάδας των μηχανικών που ανέπτυξαν τον περιστροφικό κινητήρα το 1960, ξεκίνησε να αναδιαμορφώνει τον υπάρχοντα 12A κινητήρα και να βελτιώνει σημαντικά την οικονομία των καυσίμων. Εκτός των άλλων, η ομάδα του πρόσθεσε ανθεκτικά ελατήρια ρότορα, τα οποία βελτίωσαν τη λίπανση, ενώ στη συνέχεια βοήθησαν και στη σχεδίαση του ιδανικού αυτοκινήτου για αυτόν τον κινητήρα.
Η πρώτη γενιά RX-7 (πλατφόρμα FB) κυκλοφόρησε στην ιαπωνική αγορά το 1978 και σημείωσε άμεσα επιτυχίες. Με καθαρό βάρος κοντά στον 1 τόνο, το 12Α απόδοσης από 100 έως 135 ίππους πέτυχε μεγάλες αποδόσεις. Η compact μηχανή τοποθετημένη πίσω από τον μπροστινό άξονα, καθώς και η πισωκίνητη οδήγηση με την κατανομή του βάρους, βοήθησαν στην επιτυχημένη αυτή πορεία του.
Η δεύτερη γενιά RX-7 (FC) παρουσιάστηκε το 1985, με σχεδίαση εμπνευσμένη από την Porsche και πολλές βελτιώσεις στην απόδοση όπως το DTSS (Dynamic Tracking Suspension System) της Mazda και η στροβιλοσυμπίεση. Η αναγκαστική επαγωγή τελικά αποδείχθηκε ότι ταιριάζει απόλυτα με τους περιστροφικούς κινητήρες χάρη στα χαρακτηριστικά του συστήματος εξάτμισής τους, καθώς και της αποτελεσματικής ενίσχυσης της ροπής μεσαίου εύρους. Ο κινητήρας 1,3 λίτρων 13B ήταν σταθερός σε όλες τις παρούσες αγορές και παρόλο που το RX-7 θα κυκλοφορούσε στην Ευρώπη με ένα 150 ίππων κινητήρα, αργότερα κυκλοφόρησε και με ένα σύνολο που απέδιδε 180 ίππους, ενώ ακολούθησε και η έκδοση 200 ίππων με twin-scroll turbo εκδοχή. Το μοντέλο με την υψηλότερη απόδοση θα έπιανε ταχύτητες από 0-100 χλμ/ώρα μέσα σε 6 δευτερόλεπτα, με μέγιστη ταχύτητα 240 χλμ/ώρα.
Η τρίτη και τελευταία γενιά (FD) παρουσιάστηκε το 1992. Ήταν ένα γνήσιο αυτοκίνητο απόδοσης. Ένας διαδοχικός διπλός υπερσυμπιεστής ενισχυμένος με διπλό στροβιλοσυμπιεστή ανέβασε ακόμη περισσότερο τις αποδόσεις από την τελευταία 13Β μηχανή στα 239 άλογα για την Ευρωπαϊκή έκδοση. Οι θαυμαστές υποστήριξαν τότε ότι διαθέτει τον καλύτερο χειρισμό από όλα τα RX-7, πιάνοντας ταχύτητες από 0-100 χλμ/ώρα μέσα σε 5,3 δευτερόλεπτα και μέγιστη ταχύτητα 250 χλμ/ώρα, εντάσσοντας το διθέσιο βάρους 1.300kg στην κατηγορία των "high-end sports cars" κάτι που ήρθε και ως συνέχεια της νίκης στο Λε Μαν.
Δυστυχώς, η παραγωγή του RX-7 σταμάτησε στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες από το 1996 λόγω των περιορισμών των εκπομπών, παρόλο που η Mazda συνέχισε να παράγει αυτοκίνητα για τη δεξιοτίμονη αγορά αυτοκινήτων, ενισχύοντας αργότερα τη δυναμική τους απόδοση στα 280PS μόνο για τα μοντέλα που κυκλοφόρησαν στην Ιαπωνία.
Ένα αυτοκίνητο σύμβολο
Το 2002 σηματοδότησε το τέλος για ένα από τα πιο αγαπημένα σπορ αυτοκίνητα της εποχής. Συνολικά μεταξύ του 1978 και 2002 είχαν παραχθεί 811.634 αυτοκίνητα, με διαφορά τα περισσότερα από κάθε άλλο μοντέλο με περιστροφικό κινητήρα.
Το Mazda RX-8, που ακολούθησε το 2003, έθεσε τα θεμέλια για πολλές μηχανικές καινοτομίες. Μεταξύ αυτών ήταν τα υδρογονοκίνητα περιστροφικά Mazda όπως το RX-8 Hydrogen RE, που λειτουργούσε είτε με Υδρογόνο (H2) είτε με βενζίνη, καθώς και το Mazda Premacy Hydrogen RE Hybrid, ένα MPV με περιστροφικό ηλεκτροκινητήρα διπλού καυσίμου. Αργότερα, η ιαπωνική μάρκα ανέπτυξε ένα πρωτότυπο Mazda2 EV με μικρό κινητήρα μονού ρότορα, ο οποίος και χρησιμοποιείται ως επέκταση αυτονομίας.
Η Mazda έκανε μεγάλα άλματα με το RX-7 σε ό,τι αφορά την ελαφριά μηχανική τεχνολογία, τη sporty σχεδίαση, τη διασκεδαστική οδήγηση, καθώς και την εξειδίκευση, αναπτύσσοντας καινοτομίες που έχουν εφαρμοστεί και αναπτυχθεί σε όλα τα μοντέλα της ιαπωνικής φίρμας.
Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!
