Chaos: Άνθρακας ή θησαυρός;

• Benefit of a doubt
• Ζηλευτό περιτύλιγμα
• Πληθώρα ερωτηματικών
• Ανακαλύψαμε τον τροχό;
• Αισθητική ή ουσία;
• Μακάρι να σιωπήσουν οι Κασσάνδρες

Από το βράδυ της Δευτέρας γίνεται ένας πραγματικός χαμός στα social media και όχι μόνο, κάτι που σπάνια βλέπουμε μιλώντας για την ειδησεογραφία της αυτοκίνησης. Το αγωνιστικό είναι άλλο έργο, έχει μέσα οπαδικό στοιχείο, κόντρα, τίτλους, είναι άλλο πράγμα.

Όμως στην περίπτωση του Chaos, έχει δημιουργηθεί ένα πραγματικό χάος αντίστοιχης αντιπαλότητας. Από τη μία αυτοί που εύστοχα εντοπίζουν σημεία όπου το όλο project… χάνει λάδια κι από την άλλοι όσοι αγέρωχα αρνούνται οτιδήποτε μπορεί να σπιλώσει το «Greek Pride».

«Το ταχύτερο αυτοκίνητο σε όλο τον πλανήτη πρέπει να είναι ελληνικό», λέει το αφήγημα και άντε τώρα να χαλάσεις μία όμορφη ιστορία με τη διαφαινόμενη, δυστυχώς, πραγματικότητα.

Benefit of a doubt

Θα ξεκινήσω ξεκαθαρίζοντας κάποια βασικά πράγματα: δεν γνωρίζω τον Σπύρο Πανόπουλο, δεν έχω μιλήσει μαζί του σχετικά με το όλο εγχείρημα, δεν έχω κανένα λόγο να τον αβαντάρω (όπως κάνουν πολλοί) αλλά και κανέναν να τον στήσω στον τοίχο (όπως κάνουν επίσης πολλοί).

Από την πρώτη στιγμή εδώ στο Gazzetta, παρουσιάζουμε όπως οφείλουμε όλα όσα έχουν παρουσιαστεί, εκφράζοντας με σαφή τρόπο ότι υπάρχουν νεφελώδη σημεία. Στο χέρι του κατασκευαστή είναι, να διαλύσει κάθε νέφος και απορία.

Έχει άλλωστε κάνει υπερβάσεις στο παρελθόν, πετυχαίνοντας στόχους που κανείς δεν πίστευε πως θα πετύχει. Κι ας είναι εντελώς διαφορετικός ο κόσμος του dragster από τη δημιουργία τέτοιων οχημάτων παραγωγής.

Ζηλευτό περιτύλιγμα

Θα ξεκινήσω από τα θετικά της υπόθεσης. Είδαμε ένα πραγματικά συγκλονιστικό δημιούργημα, ένα στολίδι που όταν/αν βρεθεί στο δρόμο, μπορεί αναμφίβολα να σε κάνει να νιώσεις περήφανος ως Έλληνας. Καταλαβαίνω πλήρως την ταύτιση του κοινού, τη θέληση να δείχνουμε το δρόμο στους «άλλους». Όπως ο Νικόλας Τομπάζης καθορίζει το μέλλον της F1, γιατί να μην καθορίζει ένας άλλος Έλληνας το μέλλον της αυτοκίνησης; Δεκτό.

Είδαμε εντυπωσιακές ιδέες, ένα φουτουριστικό δημιούργημα που σε ένα επίπεδο της αυτοκίνησης όπου η υπερβολή είναι προαπαιτούμενο, καταφέρνει να ανεβάσει ακόμα ψηλότερα – πολύ ψηλότερα τον πήχη.

Επίσης δεν είναι λίγες οι φορές που οι παρουσιάσεις και οι αποκαλύψεις, περιορίζονται σε ψηφιακά επεξεργασμένες εικόνες. Μιας και πιάσαμε την κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, αυτό είναι σχεδόν η νόρμα πια. Δεν είναι αυτό που με προβληματίζει. Άλλα είναι.

Πληθώρα ερωτηματικών

Στη Formula 1, όπου γίνεται κάθε Χειμώνα αγώνας δρόμου για να ετοιμαστούν τα μονοθέσια, ακόμα και μία εβδομάδα περαιτέρω δουλειάς στο CFD και την αεροδυναμική σήραγγα, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Άρα οι ομάδες αφήνουν την κατασκευή του μονοθεσίου για την τελευταία στιγμή. Εδώ δεν υπήρχε τέτοια χρονική πίεση. Η 1η Νοεμβρίου ήταν η ημερομηνία που είχε επιλεχθεί από την SP Automotive για τα αποκαλυπτήρια. Όχι για να δούμε μερικές ακόμα ψηφιακά επεξεργασμένες εικόνες. Για ένα όχημα, όσο εξωτικό ή ακραίο κι αν είναι, που έχει προαναγγελθεί εδώ και πολύ καιρό και θεωρητικά, αν δεν υπήρχε η πανδημία που οδήγησε στη ματαίωση του Σαλονιού Αυτοκινήτου της Γενεύης, θα έπρεπε να μας είχε συστηθεί από τον περασμένο Μάρτιο.

Περιμέναμε λοιπόν να δούμε το ελληνικό ultracar με «σάρκα και οστά» ή καλύτερα με «ανθρακόνημα και κέβλαρ». Με τους δημιουργούς του να ποζάρουν δίπλα του, να το χαϊδεύουν, να το συστήνουν στον κόσμο. Ένα video παρουσίασης, κάτι αντάξιο των προσδοκιών που είχαν γεννηθεί. Δεν.

Αλλά ας το προσπεράσουμε κι αυτό. Παρουσιάζεται η τελική μορφή του Chaos. Τέλεια. Υπήρχαν εικόνες από studio, σε μαύρο φόντο, υπήρχε τόσο μεγάλη ανάγκη να υπάρξει και το κακό photoshop που το παρουσιάζει σε τεράστιες εγκαταστάσεις; Εγκαταστάσεις που πολύ γρήγορα ο δαίμονας των social media απέδειξε πως αποτελούν στάνταρ εικόνα προς πώληση για πάσα χρήση; Γιατί να αφήσει η SP Automotive να εννοηθεί πως είναι το Chaos φωτογραφισμένο στις τεράστιες, νέες εγκαταστάσεις της; Εδώ είναι για μένα ένα από τα μεγαλύτερα επικοινωνιακά λάθη. Αυτό και το επόμενο.

Ανακαλύψαμε τον τροχό;

Οι αριθμοί που συνοδεύουν το Chaos είναι διαστημικοί. Στη σφαίρα της στρατόσφαιρας – για άλλους της φαντασίας. Ακόμα και η ονοματοδοσία του, εκεί παραπέμπει, με τη «Γήινη» έκδοση και την έκδοση «Μηδενικής Βαρύτητας». Όσο εθνικό φρόνημα και να σε διακρίνει, δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς πως γίνεται ξαφνικά μία εταιρεία που είναι στο ξεκίνημά της, να δημιουργεί κάτι που θα βάζει τα γυαλιά στη Ferrari, τη Bugatti, τη Pagani, τη McLaren, την Koenigsegg και τόσους άλλους κατασκευαστές supercars/hypercars;

Πως γίνεται εταιρείες που έχουν εκατοντάδες προσωπικού, υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις, ομίλους-γίγαντες από πίσω τους, τόσοι παίκτες σε ρόλο «Γολιάθ» και να ηττώνται τόσο εύκολα, με κατεβασμένα τα χέρια, από τον «Δαυίδ»; Θα ήταν μία πολύ ωραία ιστορία, παραμυθένια. Μακάρι να μην εξελιχθεί σε παραμύθι αλλά να γίνει πραγματικότητα.

Όμως πως είναι δυνατόν να ανακοινώνεις επιταχύνσεις με τόση ακρίβεια και τόσο εκκωφαντικές τιμές, αριθμούς και επιδόσεις, βασιζόμενος μόνο στη δουλειά στον υπολογιστή; Διότι ακόμα κι αν το Chaos, το #001 έχει κατασκευαστεί, νομίζω πως θα συμφωνήσουμε όλοι πως δεν έχει κάνει ούτε χιλιόμετρο δοκιμών εξέλιξης.

Την ίδια ώρα, οι μεγάλοι κατασκευαστές γράφουν χιλιάδες χιλιόμετρα δοκιμών, περνούν μήνες εξέλιξης βασισμένης στα δεδομένα που καταγράφονται στο δρόμο και στην πίστα, προτού καταλήξουν σε τιμές επιδόσεων. Κι εδώ λοιπόν, έχουμε ένα ξεκάθαρο ατόπημα.

Αισθητική ή ουσία;

Μιλώντας με μέλος αυτοκινητοβιομηχανίας που θα έπρεπε να αποτελεί άμεσο ανταγωνιστή του Chaos, που ξέρει πολύ καλά τι πάει να πει δημιούργημα υψηλών επιδόσεων, εξέλαβα τη σιγουριά πως αυτό που παρουσιάστηκε, δεν μπορεί να κυνηγήσει τα νούμερα που υπόσχεται. Κάθε άλλο.

Εδώ κολλάει και ένα εύρημα των social media, που εντόπισε το μοτίβο των πτερυγίων που έχουν τοποθετηθεί στο πρόσθιο μέρος, σε βιβλιοθήκη δωρεάν σχεδίων CAD. Προέκυψαν κι άλλα μετά την πρεμιέρα αλλά αυτά περισσότερο κινούνται στο πλαίσιο της προσωπικής επίθεσης, παρά της κριτικής επί του project. Θα επιλέξω να σταθώ στην δίκαιη κριτική, τα άλλα δεν ενδιαφέρουν.

Καταλήγουμε όμως σε ένα εντυπωσιακό σχέδιο, που υπάρχουν έντονες αμφιβολίες σχετικά με την αποτελεσματικότητά του. Αφήστε που υπάρχει και το θέμα του κινητήρα – που το πάτε αυτό; Μεγάλοι, πολύπειροι κατασκευαστές supercars και hypercars αναγκάζονται να αξιοποιούν μοτέρ άλλων αυτοκινητοβιομηχανιών. Εδώ θα γίνουν όλα in house; Από μία εταιρεία με πολύ μικρό αριθμό δυναμικού;

Μακάρι να σιωπήσουν οι Κασσάνδρες

Περίμενα με μεγάλο ενδιαφέρον τα αποκαλυπτήρια κι όσο κι αν απογοητεύτηκα από αυτό που μας δόθηκε, προσπάθησα έως τώρα να παρουσιάσω το project παραθέτοντας παράλληλα και τους προβληματισμούς μου. Ψύχραιμα, επί της ουσίας.



Δε θα δικάσουμε, ούτε θα... καταδικάσουμε από τώρα όπως πολλοί. Η SP Automotive έχει όλο το χρόνο μπροστά της, να υλοποιήσει το φιλόδοξο Chaos (και μαζί του τα Zion, Cubicle και Apeiron) και να γελάσει περήφανα στα μούτρα όσων την αμφισβήτησαν.

Θα είναι από τις περιπτώσεις, που όλοι όσοι έχουμε προβληματιστεί, θα χαρούμε περισσότερο αν διαψευστούμε παρά αν δικαιωθούμε για τις εκτιμήσεις μας.

Μακάρι το Chaos τον άνθρακα να τον έχει μόνο για τις πλέξεις ανθρακονημάτων και να αποδειχθεί θησαυρός.