MotoGP: H Yamaha κινδυνεύει να χάσει το αστέρι της

• Κυνηγώντας την ταχύτητα
• Είχε μιλήσει από νωρίς
• Μια κατάσταση που ήρθε για να μείνει
• Το Μουτζέλο θα είναι σημείο καμπής
• Η επιλογές του Φάμπιο
• Ένας δύσκολος δρόμος

Όταν ξεκινάει μια νέα αγωνιστική σεζόν, τα βλέμματα στρέφονται πάντα στον πρωταθλητή της προηγούμενης σεζόν. Αυτός είναι που πρέπει να υπερασπίσει τον τίτλο του απέναντι στους «δελφίνους» που θέλουν να καθίσουν στο θρόνο του. Γιια τον Φάμπιο Κουαρταραρό, όμως, το ξεκίνημα της σεζόν του MotoGP στο Κατάρ την Κυριακή που μας πέρασε δεν ήταν αυτό που θα ήθελε. Αντιθέτως, μάλλον ήταν αυτό ακριβώς που φοβόταν.

Ο Κουαρταραρό τερμάτισε τον αγώνα του Κατάρ στην 9η θέση, πάνω από 10 δευτερόλεπτα πίσω από τον νικητή Ενέα Μπαστιανίνι. Αυτή η 9η θέση αποκτά άλλη διάσταση αν σκεφτούμε ότι πριν από ακριβώς 12 μήνες η Yamaha στην ίδια ακριβώς πίστα πήρε δύο νίκες σε δύο διαδοχικά Σαββατοκύριακα, με τη δεύτερη εξ αυτών να κατακτά ο ίδιος ο Γάλλος, ξεκινώντας τη θριαμβευτική πορεία του προς τον τίτλο. Τι άλλαξε μέσα σε αυτόν το χρόνο και ο Κουαρταραρό από εκεί που κυριαρχούσε τώρα «τρέχει και δεν φτάνει;

Κυνηγώντας την ταχύτητα

Το πρόβλημα του Κουαρταραρό (και της Yamaha γενικότερα) έχει όνομα και δεν είναι καινούριο: ονομάζεται τελική ταχύτητα. Μια απλή ματιά στη λίστα με τις μέγιστες ταχύτητες όλων των αναβατών στον αγώνα του Κατάρ αρκεί για να πάρουμε μια εικόνα. Όλοι οι αναβάτες της Yamaha βρίσκονται στο κάτω μέρος της λίστας, με τον Κουαρταραρό ιδιαίτερα να είναι ΄20ός, με τελική ταχύτητα πάνω από 9 χλμ/ώρα πιο αργή από εκείνη του Ζοάν Μιρ της Suzuki που βρίσκεται στην κορυφή.

Ο Κουαρταραρό, στο τέλος της περσινής σεζόν, ανάμεσα στους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση του τίτλου, ήταν πολύ σαφής στις απαιτήσεις του από τους ανθρώπους της Yamaha. Ζητούσε με ένταση μεγαλύτερη ταχύτητα στην ευθεία. Η M1 έχει άλλα πλεονεκτήματα, με κυριότερο η ταχύτητα μέσα στη στροφή και η ευελιξία. Όταν όμως στο τέλος της ευθείας μένεις τόσο πίσω από τους υπόλοιπους, πρέπει να πιέσεις πολύ στον υπόλοιπο γύρο για να αναπληρώσεις το χαμένο χρόνο. Αυτό συνεπάγεται μεγαλύτερα ρίσκα και μεγαλύτερη φθορά ελαστικών.

Είχε μιλήσει από νωρίς

Αμέσως μετά τον τελευταίο αγώνα στη Βαλένθια, πραγματοποιείται ένα διήμερο δοκιμών, όπου οι ομάδες και οι αναβάτες παίρνουν την πρώτη γεύση από τις μοτοσικλέτες της επόμενης χρονιάς. Ο Κουαρταραρό είχε ήδη ζητήσει από τους μηχανικούς της Yamaha να βγάλουν περισσότερη δύναμη από τον τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα, αλλά προς απογοήτευσή του -την οποία δεν έκρυψε ιδιαίτερα- δεν τη βρήκε.

Πέρασαν οι μήνες, τελείωσαν οι διακοπές και το MotoGP έκανε τις πρώτες του δοκιμές στη Μαλαισία. Εκεί ίσως ο Κουαρταραρό περίμενε τον πιο δυνατό κινητήρα. Δεν ήρθε όμως. Στις επόμενες δοκιμές, που έγιναν στην Ινδονησία, νομίζω ότι ο Γάλλος είχε πάψει πια να ελπίζει. Ανέβηκε στη μοτοσικλέτα και δούλεψε πάρα πολύ σκληρά για να την κάνει να κινηθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, ελπίζοντας για το καλύτερο στο Κατάρ.

Σε έναν αγωνιστικό κινητήρα, βέβαια, η απόλυτη δύναμη δεν είναι το μόνο ζητούμενο. Άλλοι παράγοντες, όπως η «οδηγησιμότητα», ο τρόπος δηλαδή που η δύναμη βγαίνει στην πίστα, και η κατανάλωση καυσίμου, είναι επίσης πολύ σημαντικοί. Παρόλα αυτά, όταν μένεις σχεδόν 10 χλμ/ώρα πίσω σε τελική ταχύτητα είναι ένα μεγάλο μειονέκτημα.

Μια κατάσταση που ήρθε για να μείνει

Βάσει των κανονισμών του MotoGP, οι κινητήρες όλων των ομάδων έχουν ομολογκαριστεί πριν από την έναρξη της σεζόν και δεν επιτρέπεται η περαιτέρω εξέλιξή τους. Αυτό σημαίνει ότι αυτή η κατάσταση θα ακολουθεί τον Κουαρταραρό σε κάθε αγώνα του πρωταθλήματος, επηρεάζοντάς τον αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε πίστας.

Αυτό σημαίνει ότι Yamaha και Κουαρταραρό θα πρέπει να βρουν άλλους τρόπους να κερδίσουν το χαμένο χρόνο. Θα δουλέψουν στους «κλασικούς» τομείς, όπως στο στήσιμο της μοτοσικλέτας, αλλά κυρίως στο σχετικά καινούριο τεχνολογικό μονοπάτι, την αεροδυναμική, που μπορεί ταυτόχρονα να είναι η σωτηρία ή η «ταφόπλακα» στη σχέση των δύο πλευρών.

Το Μουτζέλο θα είναι σημείο καμπής

Κάθε ομάδα πρέπει να ομολογκάρει δύο φέρινγκ μέσα στη χρονιά. Ένα πριν από την έναρξή της και ένα κάποια στιγμή κατά τη διάρκειά της. Η Yamaha θα ομολογκάρει το δεύτερο φέρινγκ, που θα έχει το νέο αεροδυναμικό πακέτο, κατά πάσα πιθανότητα στον αγώνα του Μουτζέλο τον Μάιο. Αυτή θα είναι η τελευταία ευκαιρία να γίνει κάτι δραστικό πάνω στη μοτοσικλέτα, που θα μπορεί να αλλάξει την κατάσταση.

Αυτή ακριβώς η στιγμή είναι εκείνη που μπορεί να καθορίσει το μέλλον του Κουαρταραρό στην ιαπωνική ομάδα. Το τρέχον συμβόλαιό του ολκληρώνεται στο τέλος της χρονιάς και όσο ο Γάλλος όσο και ο μάνατζέρ του δεν έχουν κρύψει ότι αν η Yamaha δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του να διεκδικεί πρωταθλήματα δεν θα διστάσει να κοιτάξει αλλού. Κι αυτό ίσως δεν είναι μια κούφια απειλή.

Η επιλογές του Φάμπιο

Ο Φάμπιο Κουαρταραρό είναι ένας αναβάτης πολύ υψηλής κλάσης. Το έδειξε ήδη από την πρώτη του χρονιά στη μεγάλη κατηγορία το 2019, το επιβεβαίωσε το 2020 με την πρώτη του νίκη και το «σφράγισε» πέρυσι με την κατάκτηση του τίτλου. Πράγμα που σημαίνει ότι αν βγει στην αγορά ψάχνοντας για άλλη θέση όλες οι πρωτοκλασάτες ομάδες θα τρέξουν να του προσφέρουν τη μοτοσικλέτα τους.

Η Ducati έχει μια σειρά από ταλέντα στις τάξεις της, αλλά της λείπει ο δοκιμασμένος πρωταθλητής, αυτός που θα μπορέσει να πάρει την ομάδα από το χέρι και την οδηγήσει στην κορυφή, βάζοντας μπροστά τη βαρύτητα του ονόματός του και την προσωπικότητά του. Ο Κουαρταραρό θα μπορούσε να γίνει αυτός ο ηγέτης.

Στη Honda έχουν τον Μαρκ Μάρκεθ, αλλά στα 10 χρόνια που είναι ο τρομερός Ισπανός στην ομάδα δεν έχει βρει έναν ομόσταβλο που θα τον κοιτάξει στα μάτια. Ένας τέτοιος θα μπορούσε να αναβάσει το επίπεδο του Μάρκεθ αλλά ταυτόχρονα και να αποτελέσει μια ασφαλή επιλογή στη διεκδίκηση του τίτλου, αν ο Ισπανός τελικά λόγω της φυσικής του κατάστασης δεν μπορέσει να συνεχίσει να κυριαρχεί.

Ακόμα και η Suzuki θα μπορούσε να αποτελέσει μια βιώσιμη επιλογή. Η ιαπωνική ομάδα μπορεί να έχει ένα από τα μικρότερα μπάτζετ στο MotoGP και ως οργανισμός να απέχει από τα «μεγαθήρια» που είναι οι Ducati, Honda και Yamaha, ξέρει όμως να φτιάχνει πολύ καλές μοτοσικλέτες. Αν και έχει στις τάξεις ήδη έναν πρωταθλητή, τον Μιρ, δεν τον έχει «δέσει», και το συμβόλαιό του λήγει στο τέλος της χρονιάς. Το πιο δύσκολο για τη Suzuki θα είναι να ικανοποιήσει τις οικονομικές απατήσεις του Κουαρταραρό, κάτι που θα μπορούσαν να κάνουν με άνεση οι Ducati και Honda.

Ένας δύσκολος δρόμος

Μετά την περσινή επιτυχία, η σχέση της Yamaha με τον πρωταθλητή της δεν θα είναι εύκολη φέτος. Ο Κουαρταραρό έχει -δικαίως, ως πρωταθλητής- απαιτήσεις και δεν φαίνεται διατεθειμένος να συμβιβαστεί με κάτι που δεν θα του επιτρέπει να διεκδικήσει τον τίτλο. Από την άλλη, οι Ιάπωνες έχουν τον τρόπο που δουλεύουν και δεν θα τον αλλάξουν εύκολα. Αυτήν τη στιγμή, πάντως, η μπάλα είναι στο γήπεδο της Yamaha.