F1 - Η υποτιμημένη Honda έχει πετύχει τα δύο σπουδαιότερα σερί στην ιστορία

Μιλάμε για Formula 1, για επιτεύγματα, επιτυχίες, θαύματα και αυτοκρατορίες αλλά σταθερά από την πρώτη σκέψη μας απουσιάζει ο «Ιάπωνας». Πες αλήθεια τώρα. Αν σου ζητήσω να θυμηθείς κυριαρχίες στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, πολυετείς περιόδους μονοπωλίου, ποιες σου έρχονται στο μυαλό;

Σίγουρα η άνοδος της Scuderia Ferrari που σάρωσε με την έλευση της νέας χιλιετίας χάρη στη dream team με μπροστάρη τον Μίκαελ Σουμάχερ, ιθύνοντα νου τον Ρος Μπρον και στρατηγό τον Ζαν Τοντ.

Σίγουρα η υβριδική κυριαρχία της Mercedes-AMG που πόνταρε από νωρίς και ερμήνευσε σωστά τους νέους κανονισμούς για τους κινητήρες και δεν είχε αντίπαλο την περίοδο 2014-2020.

Η «κυβέρνηση» τετραετίας της Red Bull Racing αμέσως πριν, την περίοδο 2010-2013.

Και φυσικά η αντίστοιχη περίοδος της McLaren ξεκινώντας από το 1988 έως το 1991.

Ferrari, Mercedes, Red Bull και McLaren μένουν στο μυαλό λοιπόν, σωστά;

Ας αφήσουμε στην άκρη τις… αυτοκρατορίες και πάμε στις σεζόν μονοπωλίου. Στοιχειωμένο ρεκόρ ήταν μέχρι πρότινος αυτό των 11 νικών της McLaren, από τη σεζόν του 1988. Με τη θρυλική MP4/4 που είχε σχεδιάσει ο Γκόρντον Μάρεϊ και με την οποία οι Άιρτον Σένα και Αλέν Προστ πήραν 15 νίκες σε 16 αγώνες.

Τις πρώτες έντεκα συνεχόμενες, με τον Βραζιλιάνο να πανηγυρίζει στον Άγιο Μαρίνο, τον Καναδά, το Ντιτρόιτ των ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία, την Ουγγαρία και το Βέλγιο, ενώ ο «Κύριος Καθηγητής» ήταν πρώτος σε Βραζιλία, Μονακό, Μεξικό, Γαλλία.

Ένα ρεκόρ που μόλις έσπασε από τη Red Bull Racing, αν και η δική της δωδεκάδα απλώνεται και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2022 και τη νίκη του Μαξ Φερστάπεν στο φινάλε του Άμπου Ντάμπι. Προσθέστε σε αυτή τις φετινές επιτυχίες του σε Μπαχρέιν, Αυστραλία, Μαϊάμι, Μονακό, Ισπανία, Καναδά, Αυστρία, Μ. Βρετανία και Ουγγαρία, όπως κι αυτές του Σέρχιο Πέρεζ στη Σαουδική Αραβία και το Αζερμπαϊτζάν. Έσπασε το ρεκόρ των 11, πήγαμε στις 12 και το κοντέρ γράφει!

Αυτά είναι τα δύο σπουδαιότερα σερί ever! Μιλάμε για McLaren, μιλάμε για Red Bull, μνημονεύουμε τον τρεις φορές πρωταθλητή Άιρτον, τον τετράκις Αλέν και το Μαξ που πάει ολοταχώς για τον τρίτο τίτλο αλλά κανένας δεν στέκεται στον κοινό παρονομαστή των δύο ιστοριών: τη Honda.

Εκείνη η McLaren ήταν powered by Honda. Ο σαρωτικός «ταύρος» το ίδιο. Και δεν είναι οι μοναδικές περιπτώσεις που ομάδες/οδηγοί πέτυχαν σπουδαία πράγματα δίχως το ευρύ κοινό να στέκεται στο τι τους ώθησε εκεί.

Όλη η τετραετία-ορόσημο για τη McLaren, με τους τίτλους των Σένα (1988, 1989, 1991) και Προστ (1989) ήταν powered by Honda.

Ο τίτλος του Νέλσον Πικέ με τη Williams το 1987, ήταν powered by Honda – μάλιστα ο Βραζιλιάνος και ο teammate του, Νάιτζελ Μάνσελ, είχαν πάρει 9 νίκες εκείνη τη σεζόν.

Αλλά μεταξύ μας: αντί να παραπονιούνται οι Ιάπωνες για περιορισμένη αναγνώριση των σπουδαίων επιτευγμάτων τους, θαρρώ πως συμφωνείτε πως πρέπει πρώτα να κάνουν την αυτοκριτική τους.

Διότι μόνοι τους πέταξαν στα σκουπίδια όλη τη σκληρή δουλειά της περιόδου 2007-2008. Τότε που ως εργοστασιακή συμμετοχή, η Honda δούλευε τέρμα γκάζι έχοντας παράλληλα αρωγό τα δεδομένα που έρχονταν από τη θυγατρική Super Aguri κι όπως αποδείχθηκε, είχε καταφέρει να δημιουργήσει μία ρουκέτα ενόψει 2009. Την οποία χάρισε έναντι του συμβολικού αντιτίμου της μίας λίρας στον Ρος Μπρον, κίνηση που «γέννησε» τη Brawn GP. Η συνέχεια αυτής της ιστορίας είναι γνωστή.

Κι αντίστοιχα, η εκ νέου απόφασή της Honda να γυρίσει την πλάτη στο σπορ, οδήγησε τη Red Bull στο να τρέχει με υβριδικές μηχανές βαφτισμένες RBPT πέρυσι – κι ας είχαν μόνο Honda στην... καρδιά. Και οι «ταύροι» σάρωσαν, με την ιαπωνική ομάδα να απαρνιέται ατελείωτη δημοσιότητα, σε ένα ακόμα επικοινωνιακό αυτογκόλ.

Φαίνεται πως το έχει η μοίρα της Honda, να πετυχαίνει σπουδαία πράγματα και να μη λαμβάνει την αναγνώριση που άξιζε για αυτά.

Φωτογραφίες: McLaren Racing