Τα «αν» της Σιγκαπούρης

Κώστας Παστρίμας Κώστας Παστρίμας
Τα «αν» της Σιγκαπούρης
Πώς ένα αποτέλεσμα που φαινόταν παγιωμένο θα μπορούσε να είναι εντελώς διαφορετικό.

Το Grand Prix Σιγκαπούρης ήταν αυτό που λένε οι αγγλόφωνοι ένας «straightforward» αγώνας, δηλαδή ένας αγώνας που εξελίχθηκε λίγο-πολύ όπως ήταν πιο πιθανό να εξελιχθεί και χωρίς ιδιαίτερες ανατροπές. Ειδικά μετά τις κατατακτήριες του Σαββάτου ήταν σαφές ότι ο πρώτος λόγος την Κυριακή θα ανήκε στον Λάντο Νόρις, αλλά επίσης ότι αυτό που πέρυσι ήταν με διαφορά το χειρότερο grand prix για τη Red Bull, φέτος ήταν η «χρυσή» ευκαιρία του Μαξ Φερστάπεν να ελαχιστοποιήσει τις απώλειές του.

Έτσι ακριβώς έγινε, με τον Νόρις να παίρνει μια τόσο κυριαρχική νίκη που ακόμα και τα 20 δευτερόλεπτα της διαφοράς δεν περιγράφουν με ακρίβεια, ενώ ο Φερστάπεν έπειτα από αρκετούς αγώνες βρέθηκε σε ανταγωνιστικό μονοθέσιο και δεν δυσκολεύτηκε να πάρει τη 2η θέση.

Οι δεύτερες θέσεις θα μετρήσουν πολύ στο φετινό πρωτάθλημα, καθώς οι αγώνες που απομένουν λιγοστεύουν - έχουν μείνει έξι πλέον. Η διαφορά των 52 βαθμών που έχει ο Φερστάπεν ουσιαστικά του εξασφαλίζει ότι αν από εδώ και στο εξής τερματίζει δεύτερος στα έξι GP και στα τρία Σπριντ που απομένουν, θα πάρει τον τίτλο, ανεξάρτητα από το τι θα κάνει ο Νόρις.

Τα μεγάλα «αν»

Πολλές φορές στα κείμενα και στα λεγόμενά μας χρησιμοποιούμε τη φράση: «όλα κρέμονται σε μια κλωστή» και κάθε αγώνας Formula 1 αποτελεί την απόλυτη επιβεβαίωση αυτού του κλισέ. Κάθε τι που έχει συμβεί από τον Μάρτιο που ξεκίνησε το πρωτάθλημα, αν είχε γίνει διαφορετικά σήμερα θα είχαμε μια εντελώς διαφορετική εικόνα.

Καθώς ο αγώνας της Σιγκαπούρης ήταν ο λιγότερο απρόβλεπτος και ανατρεπτικός εδώ και μήνες και όλα κύλησαν όπως «προβλεπόταν», ας ρίξουμε μια ματιά στις λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να τον είχαν κάνει πολύ διαφορετικό.

Αν ο Νόρις «αγκάλιαζε» την μπαριέρα

Το πρώτο «αν» είναι και το πιο προφανές. Με τον Λάντο Νόρις να έχει δύο φλερτ με τις μπαριέρες μέσα στον αγώνα, το ενδεχόμενο σε μία από τις δύο αυτές περιπτώσεις να βρισκόταν λίγα εκατοστά -ή ακόμα και χιλιοστά- πιο κοντά τους θα ήταν καταλυτικό για την εξέλιξη ολόκληρης της σεζόν.

Ο Βρετανός της McLaren, που πασχίζει να ξεφύγει από τη μουρμούρα και τους χαρακτηρισμούς για τα λάθη που έχει κάνει στις εκκινήσεις των αγώνων, στη Σιγκαπούρη τα έκανε όλα σωστά στο ξεκίνημα. Με μια καλή εκκίνηση, βγήκε αμέσως από το DRS του Φερστάπεν και στη συνέχεια έλεγξε απόλυτα το ρυθμό.

Τόσο απόλυτα, που δύο φορές «ξέχασε» να πατήσει εκεί που έπρεπε και κόντεψε να τα τινάξει όλα στον αέρα. Αν ο Νόρις είχε εγκαταλείψει, ή ακόμα κι αν είχε απλώς κάνει ζημιά στο μονοθέσιο και έχανε την πρώτη θέση, ο Φερστάπεν θα είχε κερδίσει και οι ελπίδες για ανατροπή στη βαθμολογία θα είχαν σχεδόν εξαφανιστεί. Άσε που η «ρετσινιά» δεν θα έφευγε ποτέ πάνω από τον Βρετανό.

Αν η Ferrari δεν έκανε τα δικά της

Όσοι παρακολούθησαν τον αγώνα στη Μαρίνα Μπέι, κατάλαβαν εύκολα ότι αν υπήρχε κάποιος να απειλήσει την κυριαρχία του Νόρις, αυτός δεν ήταν ο Φερστάπεν. Ο Ολλανδός άλλωστε μόνο πάρτι δεν έκανε όταν κατάλαβε ότι θα εκκινούσε δεύτερος και ήταν έτοιμος να κάνει άλλο ένα όταν τερμάτισε στη 2η θέση.

Όπως προβλεπόταν πριν από τον αγώνα, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη McLaren ήταν η Ferrari. Η Ferrari όμως, έπειτα από μια σειρά αγώνων που ήταν αλάνθαστη και έκανε πολύ σωστές και καίριες επιλογές, έπρεπε να μην ξεχάσει τον παλιό, καλό εαυτό της.

Οι τραγικές κατατακτήριες δοκιμές για τους οδηγούς της Scuderia, περιόρισαν τους οδηγούς της στις τελευταίες θέσεις της 10άδας, εν πολλοίς γιατί τους έστειλε στην πίστα στο Q3 με ελαστικά που δεν είχαν τη σωστή θερμοκρασία.

Τι θα γινόταν όμως αν ο Λεκλέρ ξεκινούσε δεύτερος πίσω από τον Νόρις; Ένα ενδεχόμενο είναι ότι ο Νόρις δεν θα έστριβε πρώτος και θα είχαμε διαφορετικό αγώνα. Αλλά ακόμα και πρώτος να έστριβε, πάλι διαφορετικό αγώνα θα είχαμε.

Πέρα από την πίεση που θα ασκούσε ο Λεκλέρ, σαφώς μεγαλύτερη από τον Φερστάπεν, ο Μονεγάσκος κατά πάσα πιθανότητα θα τερμάτιζε στη 2η θέση του αγώνα. Αυτό θα έριχνε τον Φερστάπεν στην 3η και η διαφορά των 52 βαθμών θα ήταν 49. Σιγά τη διαφορά θα πείτε και σε μεγάλο βαθμό θα έχετε δίκιο. Αλλά η διαφορά του 52 με το 49 είναι αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω: στον Φερστάπεν δεν θα αρκούσαν πια ούτε οι δεύτερες θέσεις και η μεγαλύτερη πίεση συνήθως έχει το κόστος της.

Η ιστορία δεν γράφεται με «αν»

Μιλώντας για κλισέ, μόλις διαβάσατε άλλο ένα στον μεσότιτλο ακριβώς από πάνω. Και φυσικά, όπως τα περισσότερα κλισέ άλλωστε, είναι αλήθεια. Από τον αγώνα της Σιγκαπούρης θα μπορούσαμε να πάρουμε πολλά άλλα περιστατικά και να αναλύσουμε τι επίπτωση θα είχαν στην ίδια την κούρσα αλλά και σε ολόκληρο το πρωτάθλημα αν είχαν συμβεί διαφορετικά. Δεν χρειάζεται, όμως.

Αναπόφευκτα, η Formula 1 είναι γεμάτη από «αν». Από τη στρατηγική ενός pit stop μέχρι ένα λάθος φρενάρισμα, τα σενάρια που θα μπορούσαν να αλλάξουν την έκβαση ενός αγώνα είναι αμέτρητα. Αυτή άλλωστε είναι η γοητεία της: τίποτα δεν είναι ποτέ σταθερό, και κάθε δευτερόλεπτο κρύβει μια ατελείωτη σειρά επιλογών που θα μπορούσαν να αλλάξουν την ιστορία.

Στη Σιγκαπούρη, οι λεπτομέρειες δεν έκριναν τελικά τη νίκη και την ήττα, αλλά αυτό που μένει πάντα είναι η απρόβλεπτη φύση ενός αθλήματος που ποτέ δεν μας αφήνει να προβλέψουμε το μέλλον. Κάθε αγώνας είναι ένας καμβάς γεμάτος χρώματα που θα μπορούσαν να είχαν πάρει άλλη μορφή, αν μόνο οι συνθήκες ήταν λίγο διαφορετικές. Και έχουμε ακόμα έξι τέτοιους καμβάδες να απολαύσουμε φέτος.

Φωτογραφία: Red Bull Content Pool

Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!

Κώστας Παστρίμας
Κώστας Παστρίμας

Ο Κώστας Παστρίμας μπήκε στο χώρο της δημοσιογραφίας λίγο πριν από την αλλαγή του αιώνα ως επιμελητής κειμένων σε ημερήσιες εφημερίδες. Λίγο αργότερα πέρασε «μπροστά» από τα κείμενα, γράφοντας κυρίως για αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες, μηχανοκίνητα σπορ και όλα τα σχετικά με αυτά. Από νωρίς πίστεψε στη δύναμη του διαδικτύου, την εποχή που δεν ήταν ούτε κατά διάνοια όσο διαδεδομένο είναι πλέον, «χτίζοντας» τα μέσα που ήταν οι πρωτοπόροι της εποχής τους. Ανήκει στο δυναμικό της Liquid από το 2021.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ