Η μηχανή του κιμά που λέγεται Red Bull
Η είδηση έσκασε νωρίς το πρωί της Πέμπτης μετά την Κίνα: ο Γιούκι Τσουνόντα αντικαθιστά τον Λίαμ Λόσον στη Red Bull, με άμεση ισχύ από τη Σουζούκα. Το περιμέναμε -εμείς στο gmotion το είχαμε γράψει ήδη από την Κυριακή- αλλά ακόμη κι έτσι, η ανακοίνωση άφησε μια γνώριμη επίγευση.
Η Red Bull πήρε έναν νεαρό οδηγό, του έδωσε δύο Grand Prix, και όταν δεν ανταποκρίθηκε άμεσα, τον έστειλε πίσω στο δεύτερο κάθισμα. Κάποιοι θα το πουν «αγωνιστική απόφαση». Άλλοι, «ρεαλισμό». Εγώ θα το πω αλλιώς: άλλη μια επίδειξη του πώς δουλεύει η μηχανή του κιμά που λέγεται Red Bull.
Ας το δούμε καθαρά. Η Red Bull δεν είναι απλώς μια ομάδα. Είναι μια σχολή, μια εταιρεία, μια γραμμή παραγωγής ταλέντων - και ταυτόχρονα μια διαδικασία σκληρής επιλογής. Το Red Bull Junior Team ήταν για χρόνια η πιο συστηματική και επιθετική προσπάθεια ανάδειξης οδηγών στη Formula 1. Έβγαλε τον Σεμπάστιαν Φέτελ, τον Ντάνιελ Ρικιάρντο, και πολλούς άλλους που δεν πρόλαβαν να αφήσουν το στίγμα τους, γιατί απλώς δεν είχαν το περιθώριο του χρόνου. Κατά κάποιο τρόπο έβγαλε και τον Μαξ Φερστάπεν, ο οποίος δεν προέρχεται από τα «σπλάχνα» της αλλά εντάχθηκε όταν επιβεβαιώθηκε η προοπτική της F1.
🗣️ "It has been difficult to see Liam struggle with the RB21 at the first two races and as a result we have collectively taken the decision to make an early switch."
More from Christian on today's announcement 📣👇— Oracle Red Bull Racing (@redbullracing) March 27, 2025
Η μακριά λίστα των «καρατομημένων»
Πάρτε για παράδειγμα τον Πιέρ Γκασλί. Ανέβηκε στη Red Bull το 2019, του έδωσαν μισή σεζόν, και όταν δεν ανταποκρίθηκε στον ρυθμό του Φερστάπεν, τον έστειλαν πίσω. Το ίδιο έκαναν και με τον Άλεξ Άλμπον. Τον πήγαν από τη Toro Rosso στη Red Bull το καλοκαίρι του 2019, και τον «έκαψαν» μέσα σε λιγότερο από ενάμιση χρόνο. Ο Άλμπον χρειάστηκε να φύγει από την οικογένεια Red Bull για να ανασυντάξει την καριέρα του - και το κατάφερε, όπως φαίνεται, στη Williams.
Το μοτίβο είναι γνωστό. Οδηγοί προωθούνται, κρίνεται η απόδοσή τους σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, και αν δεν σταθούν στο ύψος των προσδοκιών, αντικαθίστανται. Σαν να είναι μονάδες σε ένα σύστημα. Το αποτέλεσμα; Ένα περιβάλλον με ασφυκτική πίεση και ελάχιστα περιθώρια λάθους. Όχι επειδή είναι άδικο -η Formula 1 ποτέ δεν ήταν δίκαιη- αλλά επειδή η Red Bull το έχει κάνει δόγμα.
Ο Λόσον δεν είχε καλές εμφανίσεις. Αυτό είναι γεγονός. Αλλά είχε μόλις δύο αγώνες. Ξεκίνησε και τους δύο από το pitlane, οδήγησε σε δύσκολες συνθήκες, και στο τέλος της ημέρας, απλώς δεν ήταν αρκετά καλός. Ή, για να είμαστε ακριβείς, δεν ήταν αρκετά καλός, αρκετά γρήγορα. Και αυτό στη Red Bull δεν συγχωρείται. Δεν έχει σημασία αν έχεις ταλέντο, αν είσαι εργατικός, αν έχεις προοπτική. Αν δεν δώσεις αποτέλεσμα άμεσα, η πόρτα είναι ανοιχτή – αλλά προς τα έξω.
ready for the challenge ahead
— 角田裕毅/Yuki Tsunoda (@yukitsunoda07) March 27, 2025
挑戦への覚悟はできている pic.twitter.com/T7pyPSi26R
Ταλέντα σαν ανταλλακτικά
Δεν είναι ότι ο Γιούκι Τσουνόντα δεν άξιζε την ευκαιρία. Ίσα-ίσα. Έχει κάνει τέσσερις γεμάτες σεζόν, είναι πιο ώριμος, ξέρει τα συστήματα, και είναι Ιάπωνας – δηλαδή ιδανικός για την παγκόσμια εικόνα της Red Bull, ειδικά με φόντο τη Suzuka. Αλλά η ουσία παραμένει: η Red Bull χρησιμοποιεί ταλέντα σαν ανταλλακτικά. Και δεν αναρωτιέται πόσο αντέχει το σύστημα, όταν τα καίει με τέτοια ταχύτητα.
Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να ειπωθεί, είναι αυτό: όταν ζητάς από έναν οδηγό να είναι έτοιμος για την κορυφή με το που καθίσει στο μονοθέσιο, δεν του δίνεις πραγματική ευκαιρία. Του δίνεις τεστ. Και όταν τον αποτυγχάνεις με το πρώτο λάθος, του στερείς όχι την καριέρα, αλλά τη διαδρομή. Τη δυνατότητα να γίνει καλύτερος. Και αυτό, κάποια στιγμή, έχει κόστος.
Ο Λίαμ Λόσον θα επιστρέψει στη Racing Bulls. Θα συνεχίσει να τρέχει. Θα δείξει – ίσως - ότι άξιζε περισσότερο. Όπως έκανε ο Γκασλί, ο Άλμπον, ο Σάινθ. Αλλά αυτό δεν αλλάζει τη φύση του συστήματος. Γιατί στη Red Bull, η σταθερότητα είναι πολυτέλεια. Και ο χρόνος, είδος εν ανεπαρκεία.
Η Red Bull είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα της τελευταίας δεκαετίας ή έστω μια από τις δύο πιο επιτυχημένες. Αλλά ταυτόχρονα, είναι και η πιο σκληρή. Και όσο κι αν θαυμάζουμε τα αποτελέσματά της, δεν πρέπει να ξεχνάμε τι κόστος έχουν - όχι μόνο σε νίκες, αλλά και σε καριέρες.
Και ίσως, τελικά, αυτό να είναι το τίμημα της ταχύτητας: μια μηχανή που φτιάχνει πρωταθλητές, καταναλώνοντας ταλέντο σαν καύσιμο.
Φωτογραφίες: Red Bull Content Pool
Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!
