Η Τζέσικα Χόκινς δεν είναι το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Κάθε άλλο. Μάχεται ρόδα με ρόδα, σε θρυλικές πίστες, με ταχύτητες άνω των 200 χιλιομέτρων την ώρα! Κι όταν δεν κυνηγάει χρόνους και αντιπάλους, κυνηγά κινηματογραφικούς εχθρούς σε εντυπωσιακές σκηνές δράσης στη Μεγάλη Οθόνη.
Αν είδες τη νέα ταινία του πράκτορα 007, «No Time To Die», είδες πολλά από τα απίστευτα που κάνει πίσω από το τιμόνι αφού είναι κασκαντέρ και συμμετείχε σε σκηνές καταδίωξης. Τα υπόλοιπα τα κάνει στις πίστες, συμμετέχοντας στο W Series, το θεσμό που γεννήθηκε για να αναδείξει ταλέντα και να εξασφαλίσει ίσες ευκαιρίες σε γυναίκες οδηγούς.
Η 26χρονη Βρετανίδα μας μίλησε αποκλειστικά για τις περιπέτειες της στη νέα ταινία του James Bond, τις δυσκολίες των γυρισμάτων, τις εμπειρίες της στο Fast and Furious Live αλλά και την αγωνιστική της καριέρα, που με όχημα το W Series, την οδήγησε στην Aston Martin F1. Προσδεθείτε, γιατί η Τζέσικα δεν αρέσκεται στο να πατάει φρένο!
Περιμέναμε πως και πως τη νέα ταινία του 007, στην οποία συμμετέχεις πραγματοποιώντας μία σειρά από stunts. Πως ήταν η όλη εμπειρία;
Ποτέ μου δεν είχα φανταστεί πως θα συμμετείχα σε μία ταινία του James Bond. Ήταν μία μεγάλη αλλά και συναρπαστική έκπληξη. Ήμουν ένα μικρό κομμάτι μίας τεράστιας παραγωγής και νιώθω περηφάνια που έπαιξα ακόμα κι αυτό το μικρό ρόλο.
Σε ποιες σκηνές συμμετέχεις;
Συμμετείχα στη σκηνή με την καταδίωξη με τα Land Rover Defender. Μία σκηνή με τρία αυτοκίνητα που κάνουν άλματα, σε ένα εντυπωσιακό κυνηγητό. Μιλάμε για άλμα 25 μέτρων σε μήκος, με το αυτοκίνητο 4 μέτρα ψηλά στον αέρα. Ανεβαίνοντας τη ράμπα, το μόνο που έβλεπα ήταν ο ουρανός. Το κάναμε 7 ή 8 φορές μέσα στην ίδια μέρα, κάθε φορά και πιο γρήγορα. Επίσης οδήγησα μία Aston Martin ενώ ήμουν συνεπιβάτιδα σε αρκετές ακόμα σκηνές.
Φαντάζει σχεδόν τρομακτικό. Πως το αντιμετώπισες την πρώτη φορά που χρειάστηκε να «απογειωθείς»;
Η μοναδική στιγμή που φοβήθηκα ήταν δευτερόλεπτα πριν το πρώτο άλμα, όπου ήξερα πως πλέον δεν μπορούσα να κάνω πίσω. Όμως μετά το πρώτο άλμα, όταν και συνειδητοποίησα πως η προσγείωση δεν θα ήταν όσο τραγική περίμενα, έδιωξα κάθε φόβο.
Δεδομένου πως οι οδηγοί αγώνων συνήθως θέλουν να έχουν τον έλεγχο και δεν αρέσκονται στο να είναι συνοδηγοί, πόσο δύσκολο είναι να κάνεις κάτι τέτοιο σε σκηνές δράσης; Να μην έχεις τον έλεγχο;
Σίγουρα δεν είμαι η καλύτερη συνοδηγός στον κόσμο, φυσικά πάντα προτιμώ να οδηγώ. Όμως στο πλαίσιο αυτού που κάναμε, ακόμα κι αυτό ήταν πολύ διασκεδαστικό. Ήταν μία φανταστική εμπειρία.
Μίλησέ μας για όσα κάνετε στα γυρίσματα. Για παράδειγμα, εμείς βλέπουμε ένα λεπτό καταιγιστικής δράσης σε μία συγκεκριμένη σκηνή αλλά πόση δουλειά κρύβεται πίσω από αυτό το λεπτό;
Πολλή δουλειά, να είστε σίγουροι, πάρα πολλή δουλειά. Δεν μπορώ καν να περιγράψω το μέγεθος όλων όσων συμβαίνουν. Είναι μία τεράστια σε μέγεθος δραστηριότητα, με πάρα πολλές δοκιμές, πάρα πολλές πρόβες. Μάλιστα δουλεύουμε πολύ πάνω στα stunts και στη Μεγάλη Βρετανία, προτού ταξιδέψουμε στην τοποθεσία που θα γίνει το γύρισμα της συγκεκριμένης σκηνής. Υπάρχουν πρόβες και εκεί αλλά όσο μπορούμε, δουλεύουμε πάνω στη «χορογραφία» στη Μεγάλη Βρετανία. Είναι ευκολότερο έτσι, μπορείς να τελειοποιήσεις αυτό που θέλεις να κάνεις, προτού έρθει η ώρα να το κάνεις για την ταινία. Είναι τόσα πολλά, δεν πας απλά μία ημέρα στο γύρισμα, κάνεις 2-3 λήψεις και είναι όλα εντάξει. Είναι μία μακρά διαδικασία.
Νωρίτερα είχες εμπλακεί στο Fast and Furious, αν και όχι την ταινία – είχες λάβει μέρος στα LIVE Shows που έγιναν ανά τον κόσμο. Άρα ήταν η πρώτη σου συμμετοχή σε κινηματογραφική παραγωγή;
Νωρίτερα είχα συμμετάσχει σε κάποιες τηλεοπτικές παραγωγές, μετά ήταν τα Fast and Furious Live που ήταν πολύ προσεκτικά σκηνοθετημένα shows αλλά ναι, ο Bond ήταν η πρώτη μου ταινία. Μπήκα απ’ ευθείας στα βαθιά.
Πως ήταν το Live Tour; Εκτός από οδήγηση, είχε και διαδραστικότητα, επικοινωνία με το κοινό…
Ήταν υπέροχα. Ήταν φοβερό να βλέπεις τις αντιδράσεις του κοινού, όχι μόνο στο φινάλε αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια του show. Χειροκροτούσαν συνέχεια. Η δική μου μεγάλη σκηνή ήταν στο φινάλε - είχα κι άλλες νωρίτερα αλλά αυτή ήταν το αποκορύφωμα. Και το κοινό τρελαινόταν! Βγαίναμε όλοι από τα αυτοκίνητα και αυτό που εισπράτταμε από τον κόσμο ήταν μεγάλη επιβράβευση. Ήταν αναμφίβολα μία από τις καλύτερες εμπειρίες στη ζωή μου.
Πως προέκυψε ο ρόλος κασκαντέρ;
Δεν είναι μυστικό πως o μηχανοκίνητος αθλητισμός κοστίζει πολύ. Δεν είχα άλλα χρήματα για να συνεχίσω να αγωνίζομαι. Τότε ένας φίλος μου με έκανε tag σε ένα post στο Facebook, σε μία σελίδα αναζητούσαν γυναίκες που να έχουν ικανότητα στον έλεγχο αυτοκινήτου. Έστειλα το βιογραφικό μου και τελικά πήρα τη δουλειά. Και ήταν σε αυτό το show, του «Fast and Furious». Πήρα λοιπόν τη δουλειά και ξεκίνησα εκπαίδευση. Πριν την έναρξη της περιοδείας, είχαμε 3-3.5 μήνες προετοιμασίας, στους οποίους έμαθα ότι χρειαζόταν να μάθω.
Υποθέτω πως πρόκειται για δύο διαφορετικούς κόσμους. Από τη μία καλείσαι να κινείσαι με απόλυτη ακρίβεια, κυνηγώντας τον απόλυτο χρόνο, από την άλλη η χορογραφία σου ναι μεν είναι συγκεκριμένη αλλά περιλαμβάνει πλαγιολόσθηση και γενικά εντελώς διαφορετικό τρόπο οδήγησης…
Έχεις δίκιο, είναι εντελώς διαφορετικοί κόσμοι. Το μοναδικό κοινό στοιχείο είναι πως πρέπει να αποδίδεις υπό πίεση. Πέραν αυτού, όλα διαφέρουν. Στους αγώνες προσπαθείς πάντα να κάνεις διορθώσεις σε κάθε απώλεια ελέγχου του πίσω μέρους, να ακολουθείς την ιδανική αγωνιστική γραμμή. Στα show και στα stunts θέλεις να διανθίσεις την οδήγηση, να αφήνεις το αυτοκίνητο να χορεύει. Είναι διαφορετικό και χρειαζόμουν αυτούς τους τρεις μήνες προπόνησης. Μετά από μικρό χρονικό διάστημα, εξοικειώθηκα. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε πάρα πολύς χρόνος. Όμως ήταν σα να μαθαίνω να οδηγώ από την αρχή, με διαφορετικό τρόπο.
Πόσο δύσκολο είναι να γυρίζεις συνεχώς αυτόν τον διακόπτη. Τη μία να οδηγείς με τον ένα τρόπο, την άλλη με τον άλλο;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω πρόβλημα σε αυτό. Και νιώθω τυχερή γιατί είναι μία εναλλαγή που θα μπορούσε να φέρε σύγχυση.
Αρκετά με τα stunts, ας περάσουμε στους αγώνες. Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτούς; Υπήρχε κάποιος στην οικογένεια που να σε ώθησε προς τα εκεί;
Όχι, η οικογένειά μου δεν είχε καμία σχέση με τους αγώνες. Μου άρεσε γενικά ο αθλητισμός. Οι γονείς μου ήταν χωρισμένοι και κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο ήμουν με τον μπαμπά μου. Παίζαμε διάφορα σπορ και μία ημέρα, ενώ παίζαμε γκολφ, δίπλα από το γήπεδο υπήρχε μία πίστα karting. Τον παρακαλούσα να με αφήσει να κάνω αλλά για καλή του τύχη, ήμουν ακόμα πολύ μικροκαμωμένη. Έξι μήνες μετά επιστρέψαμε και είχαν και καρτ για πιο μικρές ηλικίες. Οδήγησα και το ερωτεύτηκα. Την πρώτη χρονιά που συμμετείχα σε αγώνες, κέρδισα το πρωτάθλημα και από εκεί και πέρα, όλα ήταν μία λογική συνέχεια.
Ακολούθησαν λοιπόν νίκες, επιτυχίες, μία αξιοπρόσεκτη πορεία ώσπου η έλλειψη χρημάτων που ανέφερες πάτησε φρένο στην καριέρα σου. Κι έπειτα, ήρθε το W Series. Ποιες ήταν οι πρώτες σου σκέψεις σχετικά και επίσης, δύο σεζόν μετά, θεωρείς πως ο θεσμός αυτός έχει εκπληρώσει τις προσδοκίες σου;
Ναι, σίγουρα. Όταν σταμάτησα να αγωνίζομαι, είχα επικεντρωθεί στο κομμάτι των stunts. Η πραγματικότητα είναι πως ήμουν διστακτική όταν άκουσα για πρώτη φορά για το W Series. Μαθαίνοντας όμως περισσότερα για αυτό, αντιλήφθηκα την ποιότητα και το σκοπό του και ήταν σαφές πως θα ήμουν ανόητη αν δεν προσπαθούσα να λάβω μέρος. Ήμουν διστακτική γιατί το να σταματήσω τους αγώνες, 3-4 χρόνια νωρίτερα, ήταν κάτι που μου είχε στοιχήσει. Είχα χρειαστεί πολύ χρόνο για να το αποδεχτώ. Απλά δεν ήθελα να βάλω ξανά τον εαυτό μου στην ίδια θέση, να χρειαστεί να νιώσω τα ίδια ξανά. Αλλά όσα περισσότερα άκουγα, τόσο ήθελα να το κάνω. Έκανα λοιπόν αίτηση, πέρασα τα στάδια προεπιλογής και εξασφάλισα μία θέση στο grid. Ήταν η συναρπαστικότερη αγωνιστική σεζόν της ζωής μου. Δεν θα μπορούσαμε με κανένα άλλο τρόπο να οδηγώ μονοθέσιο τύπου Formula 3, στο πλαίσιο του DTM ή της F1. Έμαθα τόσα πολλά και ήταν τόσο ικανοποιητικό που αγωνιζόμουν ξανά.
Αν γυρίσεις το χρόνο πίσω, σε εκείνο το πρώτο grid μετά από τόσα χρόνια μακριά από τους αγώνες, θυμάσαι τα συναισθήματά σου;
Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη! Είχε περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που είχα τρέξει σε αγώνα και ήξερα πως θα είχα δύσκολο ξεκίνημα στη σεζόν αλλά δυναμικό φινάλε. Σημείωνα σταθερή βελτίωση όλη τη χρονιά και απλά απολάμβανα τους αγώνες. Όπως έκανα και φέτος.
Όπως είπες, φέτος το W Series έχει συνδεθεί με την F1. Πόσο βοήθησε αυτό στο να αυξηθεί η προβολή του θεσμού, των οδηγών, των όσων πρεσβεύει;
Ήταν εξαιρετικά σημαντικό. Και μόνο η αναγνώριση από την κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού που μας ενέταξε στο δικό της αγωνιστικό τριήμερο. Όλο αυτό άνοιξε περισσότερες πόρτες, επέτρεψε σε περισσότερο κόσμο να δει τι κάνουμε. Μάλιστα, όλο αυτό είχε ήδη δουλέψει τόσο καλά το 2019 ως μέρος του «πακέτου» του DTM, που η F1 ήταν το μοναδικό διαθέσιμο επόμενο βήμα…
Είσαι πλέον μέλος της Aston Martin Racing στη Formula 1. Θεωρείς πως το W Series ήταν καταλυτικό στο να βρεθείς σε αυτό το ρόλο;
Μάλλον ναι, ποιος ξέρει; Να πω την αλήθεια, δεν το έχω συζητήσει μαζί τους άρα δεν γνωρίζω κατά πόσο έπαιξε ρόλο. Φαντάζομαι πως ναι, αμφιβάλλω αν γνώριζαν καν το όνομά μου πριν το W Series.
Μπορείς να μας πεις περισσότερα για το ρόλο σου στην ομάδα και τις έως τώρα εντυπώσεις σου;
Στην αρχή ο ρόλος μου περιελάμβανε δουλειά με media και σπόνσορες αλλά το επόμενο βήμα ήταν να περάσω χρόνο στον προσομοιωτή της ομάδας. Προφανώς θα κυνηγώ να κάνω όσο γίνεται περισσότερα αλλά ξέρω πως πρέπει να κινηθώ προσεκτικά. Να περπατήσω προτού προσπαθήσω να τρέξω. Πάντως όλοι στην ομάδα με υποδέχθηκαν θερμά. Μετά τις πρώτες μου 1-2 στην πίστα, με έκαναν να νιώσω κομμάτι της ομάδας. Ο Σεμπάστιαν (Φέτελ) και ο Λανς (Στρολ) ήταν πολύ καλοί απέναντί μου, ειδικά ο Σεμπ. Είναι φανταστικός και έδειξε ενδιαφέρον και για τη δική μου αγωνιστική καριέρα, πράγμα πολύ σημαντικό για μένα. Θα προσπαθήσω να μάθω όσο γίνεται περισσότερα.
Μίλησέ μας για την εμπειρία στα γκαράζ της ομάδας κατά τη διάρκεια των επίσημων διαδικασιών. Είναι όσο συναρπαστικό πιστεύουμε;
Στην τηλεόραση ακούγεται μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι της επικοινωνίας ανάμεσα στους οδηγούς και τις ομάδες. Στην πραγματικότητα, η επικοινωνία είναι συνεχής. Ο οδηγός μιλάει με το μηχανικό του, ο μηχανικός με τον υπεύθυνο στρατηγικής, γίνεται χαμός. Όσο περισσότερη πληροφορία φτάνει στα αυτιά του οδηγού, τόσο το καλύτερο. Και έχει πολύ ενδιαφέρον να ακούς όσα λένε, το είδος πληροφορίας που αναζητούν ή όσα μεταφέρουν από την πίστα.
Πόσο μακριά πιστεύεις πως είναι ο στόχος του W Series, να φτάσει δηλαδή ξανά μία γυναίκα στο grid της Formula 1;
Ποιος ξέρει; Ελπίζω στα δικά μου χρόνια αλλά δεν μπορώ να έχω απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Σίγουρα το W Series βοηθάει πολύ να μας προσέξουν αλλά δεν ξέρω. Μακάρι να έχουμε σύντομα μία γυναίκα στην F1.
Τι θεωρείς πως έφταιξε όλα αυτά τα χρόνια;
Νομίζω πως όλα ξεκινούσαν από το γεγονός πως ήταν πολύ λίγες οι γυναίκες στους αγώνες, πράγμα που ελαχιστοποιούσε τις πιθανότητες να τα καταφέρει κάποια εξ αυτών. Επίσης, απαιτείται τόσο ταλέντο όσο και χρήμα. Το ένα δίχως το άλλο, δεν αρκεί. Όταν βρεθεί η γυναίκα που θα είναι αρκετά καλή, που θα έχει το ταλέντο αλλά και την απαιτούμενη οικονομική υποστήριξη, τότε ίσως τα καταφέρει!
Είχες αγωνιστικούς ήρωες;
Πάντα λάτρευα τον Φέτελ.
Άρα συνάντησες και συνεργάζεσαι με τον ήρωα σου;
Ναι! Δεν είναι φανταστικό; Και ο Φερνάντο Αλόνσο ήταν επίσης από τους αγαπημένους μου.
Ποιοι είναι οι στόχοι και τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Ποιος ξέρει; Έως τώρα είχα τόσο παράξενη πορεία στην καριέρα μου που δεν μπορώ να φανταστώ τι θα ακολουθήσει. Δεν θα κλείσω πόρτες. Αν έχω μάθει κάτι έως τώρα, είναι πως όταν κάνω σχέδια, αυτά πάντα ανατρέπονται. Και πάντα στο τέλος προκύπτουν αναπάντεχες ευκαιρίες. Ας δούμε ποια θα είναι η επόμενη…
Φωτογραφίες: W Series, Aston Martin Racing, Sassy Film