Όπως το βλέπει η Άναμπελ Κίκι, δεν υπάρχει πραγματικά καμία διαφορά μεταξύ της ομάδας της στην Αγγλία και εκείνης του Χάρι Κέιν. Ή της Mέρι Ερπς. Η 16χρονη Κίκι παίζει στην Εθνική Αγγλίας και θα αγωνιστεί σε ένα επίσημα αναγνωρισμένο Παγκόσμιο Κύπελλο. Και μπορείτε να στοιχηματίσετε το... σπίτι σας ότι θα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να επαναφέρει τη διεθνή δόξα στις αγγλικές ακτές.
«Έχουμε αυτό το μεγάλο θέμα σε αυτή τη χώρα», λέει η Σέιλι Ρέμερ, η μαμά της. «Οι άνδρες δεν έχουν κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο από το 1966. Οι γυναίκες δεν μπορούσαν να το κάνουν αυτό το καλοκαίρι. Θα χρειαστεί μια ομάδα γυναικών με ένα πόδι για να το φέρει πίσω».
Τον προσεχή Νοέμβριο, το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Ακρωτηριασμένων Γυναικών θα διεξαχθεί στην Κολομβία και η Άναμπελ Κίκι θα είναι εκεί εκπροσωπώντας την Αγγλία με την England Football Association (EAFA).
Για εκείνη είναι κάτι «τρελό», δεδομένου ότι πριν από λιγότερο από δύο χρόνια, σε ηλικία 14 ετών, ένας πόνος στο αριστερό της γόνατο είχε μετατραπεί σε όγκο στα κόκαλα, οστεοσάρκωμα. Θα χρειαζόταν ακρωτηριασμός. Στην Αγγλία, δεν υπήρχε γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου με ακρωτηριασμένα άτομα. «Όταν μου συνέβη αυτό, δεν πίστευα ποτέ ότι θα ξαναπαίξω ποδόσφαιρο», λέει.
Εκείνη είναι ένα από τα πολλά νέα πρόσωπα στην πρώτη εθνική ομάδα ποδοσφαίρου ακρωτηριασμένων γυναικών της Αγγλίας. Στην πραγματικότητα, εκτός από τη Σέλμπι Κλάρκ – τη μοναδική γυναίκα στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία ακρωτηριασμένων της Αγγλίας (EAFA) από την ένταξή της το 2019, η οποία ασχολήθηκε με την καθιερωμένη ανδρική ομάδα – όλοι στην ομάδα είναι τεχνικά νέα πρόσωπα.
Με την ίδρυση του διοικητικού οργάνου της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου Ακρωτηριασμένων το 2002, το ποδόσφαιρο των ακρωτηριασμένων έχει εξελιχθεί σε όλο τον κόσμο, παίρνοντας μυριάδες μορφές: Υπάρχει για παράδειγμα το ετήσιο Ευρωπαϊκό Τσάμπιονς Λιγκ, οι διεθνείς διοργανώσεις νεανίδων και οι συγκρούσεις συλλόγων. Όλα, φυσικά, αν είσαι άνδρας. Για ποδοσφαιρίστριες όπως η Κίκι τέτοιες υψηλού προφίλ, οργανωμένες ευκαιρίες διεθνούς ποδοσφαίρου δεν ήταν κάτι ρεαλιστικό.
Η Αϊτή ήταν η πρώτη χώρα που εισήγαγε εθνική ομάδα γυναικών πριν από μερικά χρόνια, ακολουθούμενη από πολλές χώρες στην Αφρική και την Πολωνία στην Ευρώπη. Μόνο τα τελευταία δύο χρόνια άρχισαν να ακολουθούν και άλλες χώρες, όπως η Αγγλία και οι ΗΠΑ. Σύμφωνα με το World Amputee Football, υπάρχουν τώρα περίπου 20 χώρες παγκοσμίως με γυναικείες ομάδες ακρωτηριασμένων, αν και ο αριθμός αυξάνεται ραγδαία.
Το εγχείρημα της Αγγλίας ξεκίνησε από την Κίκι που παρευρέθηκε σε μια κατασκήνωση ακρωτηριασμένων γυναικών στην Πολωνία τον προηγούμενο χρόνο, αφού έπεσε πάνω σε μια ανάρτηση στο Twitter από την Πολωνική Ομοσπονδία της Αγγλίας που διαφήμιζε μια ποδοσφαιρική κατασκήνωση ακρωτηριασμένων γυναικών. Η έφηβη μοιράστηκε την απογοήτευσή της που δεν υπήρχαν τέτοια camps στο Ηνωμένο Βασίλειο και τον επακόλουθο αρνητικό αντίκτυπο που επέφερε η έλλειψη στη σχέση της με το ποδόσφαιρο.
Η Πολωνική Ομοσπονδία την κάλεσε στο camp. «Δεν είχα έρθει ποτέ σε επαφή με ανθρώπους σαν εμένα», λέει για το ταξίδι της στην Πολωνία. «Ήταν η πρώτη φορά που συνάντησα ανθρώπους σαν εμένα και ήταν υπέροχο. Ήμασταν σαν μια μεγάλη οικογένεια και νομίζω ότι με βοήθησαν πραγματικά να συνεχίσω το άθλημά μου».
Εκεί, η Κίκι συνάντησε την Αγγλίδα βετεράνο Κλαρκ, η οποία λαχταρούσε για χρόνια να δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη γυναικεία ομάδα, αλλά συχνά δεν είχε πόρους και δύναμη πυρός. Μετά τη συνάντηση του ζευγαριού και με το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών του Νοεμβρίου που διοργανώθηκε από την Κολομβία να διαφαίνεται στον ορίζοντα, αποφασίστηκε: ήταν ώρα για μια ομάδα στην Αγγλία!
Φυσικά τώρα αναζητούνται οι απαραίτητοι πόροι για να μπορέσει η ομάδα να αγωνιστεί στο προσεχές παγκόσμιο Κύπελλο. Μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρώσει τα μισά από τις περίπου 50.000 που εκτιμάται ότι χρειάζονται.