H κυρίαρχη δύναμη στην κατάδυση από 20+ μέτρα, από βράχο. Η από ελικόπτερο. Η από οτιδήποτε που βρίσκεται αρκετά ψηλά για να την κάνει να νιώσει έναν κόμπο στο στομάχι και μία φωνή μέσα της να της λέει: «Μην πηδήξεις». Η Ριάναν Ίφλαντ καθαρίζει το μυαλό της, ξεχνά τον φόβο της, κοιτάζει μπροστά, πηδάει κάνοντας διπλή στροφή και πέφτει σαν τορπίλη στη θάλασσα. Δικτάτωρ του φόβου της, κυρία του εαυτού της. Αυτά νιώθει όταν πιέζει τον εαυτό της να κάνει αυτό που της προκαλεί φόβο και της κόβει την ανάσα.
Τα ύψη της άρεσαν από όταν ήταν μικρή σε ηλικία αφού η ασχολία της με τον αθλητισμό ξεκίνησε με το τραμπολίνο. Τότε ήταν που ένιωσε πραγματικά τη βαρύτητα και πως είναι να την κερδίσει για μόλις μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου. Μετά από κάθε της φιγούρα ζητούσε από τον παππού της, που καθόταν μαζί της, να τη βαθμολογεί. Στα εννέα της χρόνια δοκίμασε τις καταδύσεις και, όπως έχει εξηγήσει η ίδια, την πρώτη φορά που βρέθηκε σε πλατφόρμα «πέτρωσε». Δειλά δειλά ξεκίνησε να κάνει βουτιές από τα 3μ. Όταν ήταν 12, και ο μέχρι σήμερα προπονητής της Έρικ Μπρούκερ την είχε εντοπίσει, η ίδια σε έναν αγώνα στο Νιούκαστλ χτύπησε το κεφάλι της στην πλατφόρμα στην προσπάθειά της να κάνει μία φιγούρα στη βουτιά. Το κεφάλι της άνοιξε και της άφησε σημάδι αλλά αυτό δεν την απέτρεψε από το να συνεχίσει. Η επικινδυνότητα αυτού που κάνει σήμερα, συγκριτικά με το ατύχημα που είχε όταν ήταν 12, είναι πολύ μεγαλύτερη.
Μεγαλώνοντας και αφού ένιωθε το burn out των προπονήσεων και μάλιστα χωρίς την επιτυχία που περίμενε, ξεκίνησε να σκέφτεται διαφορετικά μονοπάτια. Στα 20 της ήταν έτοιμη να μπει στην ακαδημία αστυνομικών όμως τότε ήρθε μία πρόταση για ακροβατικές καταδύσεις, σαν σόου. Ήταν η «καραφλή» ευκαιρία που δεν έπρεπε να αφήσει να περάσει γιατί μετά δεν θα μπορούσε να την πιάσει. Ξεκίνησε να δουλεύει σε κρουαζιερόπλοιο, σαν perfomer, και με κάθε της βουτιά προσγειωνόταν στον ωκεανό. Εκεί έμαθε να διαχειρίζεται τον φόβο της, έμαθε νέα κόλπα, πως να πέφτει σωστά στο νερό. Διασκέδαζε ενώ παράλληλα έβλεπε ρεαλιστικά τη ζωή και το πάθος για τις καταδύσεις την κατέκλυε.
Όταν επέστρεψε στην Αυστραλία αποφάσισε να δοκιμάσει ξανά να αγωνιστεί, νιώθοντας πια αυτοπεποίθηση για τον εαυτό της. Στο παγκόσμιο κύπελλο high diving της FINA, συμμετείχε στον αγώνα κατάδυσης από 20 μέτρα όμως έκανε λάθη και κατέληξε στο νερό… σχεδόν φλατ αφού το «τύλιγμά» της ήταν λάθος. Κατετάγη τελευταία αλλά ευτυχώς δεν τραυματίστηκε. «Τελείωσε, δεν είμαι φτιαγμένη για να αγωνίζομαι» σκέφτηκε. Όμως τότε ένας υπεύθυνος της Red Bull την ξεχώρισε και της προσέφερε μία wild card για την Παγκόσμια σειρά καταδύσεων από βράχο που γινόταν κάθε χρόνο. Ήταν διστακτική και δεν ήθελε να πάει όμως ο πατέρας της της είπε: «Δεν μπορεί να τα πας χειρότερα από την προηγούμενη φορά. Οπότε πήγαινε εκεί και διασκέδασέ το, διαφορετικά δεν υπάρχει νόημα». Αυτά τα λόγια, όπως είπε αργότερα, ήταν μάλλον ο λόγος που άλλαξε η καριέρα της.
Η ψυχολογία της άλλαξε για πάντα και στη σειρά αγώνων της Red bull εκείνης της χρονιάς, του 2016, αναδείχθηκε νικήτρια. Αυτό που έκανε, όμως, απαιτούσε ψυχικό σθένος και άγνοια κινδύνου καθώς ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο και έμοιαζε μόνο εξ’ όψεως με τις καταδύσεις σε πισίνα. Αν είναι κανείς σε λάθος θέση όταν θα πέσει μέσα στο νερό, από ύψος 20+ μέτρων, το λιγότερο που μπορεί να πάθει είναι ένας τραυματισμός αν όχι κάτι πιο σοβαρό όπως οποιαδήποτε κάκωση στο κεφάλι. Αυτό, μάλλον, φοβιζε διπλά τη Ριάναν αλλά η αδρεναλίνη της δίνει τη δύναμη να ξεπεράσει αυτό τον φόβο. Το 2017 είχε έναν τραυματισμό αφού κατά τη διάρκεια μίας βουτιάς κατάλαβε πως το σώμα της περιστρέφεται πολύ γρήγορα ενώ έπεφτε στο νερό και όταν προσπάθησε να φτιάξει τη στάση της, δεν της έφτασε ο χρόνος και έπεσε στην -όμοια πάγου- επιφάνεια του νερού πολύ άτσαλα. Οι διασώστες έσπευσαν να τη βοηθήσουν και για καλή της τύχη είχε γλιτώσει τα χειρότερα.
Η πρώτη της βουτιά με από αυτό το ατύχημα ήταν ένα σημαντικό σημείο της καριέρας της: «Είχα πετρώσει πάνω στην πλατφόρμα στον αγώνα της Χιλής. Όμως απέδειξα πολλά στον εαυτό μου εκείνη τη μέρα». Την ίδια χρονιά η Ίφλαντ απέδειξε και κάτι ακόμη στον εαυτό της: πως μπορεί να αγωνιστεί σε κάθε διοργάνωση. Στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου της FINA του 2017, στη Βουδαπέστη, κέρδισε τον Παγκόσμιο τίτλο στο High diving (25μ) ενώ επανέλαβε τον θρίαμβο στο αντίστοιχο Παγκόσμιο του 2019 στη Γκουανγκτζού.
Έκτοτε, μόνο εντυπωσιάζει. Πηδά από κάθε ύψος, σε κάθε πανέμορφο μέρος και με τις δράσεις της, μάλιστα, προσπαθεί να προσφέρει. Το 2022 τη βρήκε να είναι ξανά Παγκόσμια πρωταθλήτρια στο cliff diving, για έκτη συνεχόμενη χρονιά. Το παρατσούκλι της είναι Cliffland (cliff=βράχoς), έχει κάνει το δικό της mini movie και, όπως δηλώνει, σκοπεύει να συνεχίσει να βλέπει τον κόσμο από διαφορετικά ύψη για αρκετά ακόμη χρόνια.