Η πρωταθλήτρια της κολύμβησης, με την τεράστια συλλογή μεταλλίων, Κατίνκα Χόσου απουσιάζει από το Παγκόσμιο πρωτάθλημα 25άρας πισίνας που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Μελβούρνη όμως ακόμη και τώρα που δεν βρίσκεται εκεί το όνομά της ακούγεται στους διαδρόμους της αρένας. Η 33χρονη, πλέον, πρωταθλήτρια από την Ουγγαρία έχει αφήσει το στίγμα της στις μεγάλες διοργανώσεις αφού παραμένει η μοναδική αθλήτρια στην ιστορία της κολύμβησης (ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες) που έχει κάνει παγκόσμιο ρεκόρ σε όλα τα αγωνίσματα μεικτής (100μ μεικτή και 200μ μεικτή σε 50άρα και 25άρα πισίνα, 400μ μεικτή 50άρας) αλλά και στα 200μ ύπτιο. Καμία και κανένας ακόμη δεν έχει καταφέρει να κάνει κάτι αντίστοιχο. Η ίδια έχει την υπογραφή της και στα ⅔ των εθνικών ρεκόρ της χώρας της.
Στους χθεσινούς τελικούς, η Κέιτ Ντάγκλας από τις ΗΠΑ ήταν η νικήτρια στα 200μ μεικτή, με την εξαιρετική επίδοση 2:02.12, φτάνοντας σε απόσταση αναπνοής (2 δευτερόλεπτα) από το παγκόσμιο ρεκόρ της Χόσου. Η Παγκόσμια ομοσπονδία υγρού στίβου (World Aquatics) σχολίασε το εξής: «Η Κέιτ Ντάγκλας έχει κολυμπήσει γρηγορότερα από όλους όσοι δεν ονομάζονται Κατίνκα Χόσου».
Και από αυτό καταλαβαίνουμε πως το όνομα αυτής της τεράστιας αθλήτριας, που δεν έχει σκοπό να παρατήσει αυτό που αγαπά να κάνει, θα φιγουράρει πάντα με χρυσά γράμματα και θα είναι πάντα επίκαιρο να συζητάμε για εκείνη.
Η Χόσου γεννήθηκε μέσα σε μία αθλητική οικογένεια. Ο μπαμπάς της ήταν επαγγελματίας παίκτης μπάσκετ όπως και οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί της, με τον ένα να έχει παίξει και στην Εθνική ομάδα της Ουγγαρίας. Κάποιοι κολυμβητές γεννιούνται με το χάρισμα των μεγάλων ώμων, μακριά άκρα και λίγο λίπος αλλά αυτό δεν ίσχυε για τη Χόσου η οποία, όπως εξηγεί, ήταν παχουλό παιδάκι: «Όταν ήμουν κοριτσάκι ήμουν κάπως παχουλή και όχι πολύ ψηλή. Στην προπόνηση οι προπονητές μου πίστευαν ότι δεν ανήκω εκεί και το ίδιο πίστευα κι εγώ. Πίστευα πως δεν θα γίνω ποτέ Ολυμπιονίκης αλλά ήθελα ακόμη να κολυμπάω γιατί ήταν το πάθος μου». Διάβασε πολύ και πήρε υποτροφία σε πανεπιστήμιο των ΗΠΑ και εκεί ξεκίνησαν όλα να αλλάζουν. Το 2011 έδειξε για πρώτη φορά πως είναι μία καλή κολυμβήτρια και μετά μπήκε στο μονοπάτι του Ολυμπιακού θριάμβου.
Το 2012 πρωταγωνίστησε στις διεθνείς διοργανώσεις, κατακτώντας τους πρώτους από τους πάρα πολλούς τίτλους της. Στο Λονδίνο 2012 δεν κατάφερε να βρεθεί στα μετάλλια, τερματίζοντας 4η στα 400μ μεικτή, και ακόμη και ο πρόεδρος της ουγγρικής ομοσπονδίας της πρότεινε να σταματήσει να αγωνίζεται. Όμως η χόσου ήξερε πολύ καλά πως δεν ήταν αυτή η σωστή απόφαση για την ίδια. Η συνέχεια είναι απλά «μαγεία». Η λίστα των μεταλλίων της είναι αμέτρητη, μόνο τα χρυσά της σε Παγκόσμιας πρωταθλήματα (50άρας και 25άρας πισίνας) είναι περισσότερα από 25! Σε κάθε πρωτάθλημα κατέβαινε σε όλα τα στυλ και διέλυε τα πάντα στο πέρας της και οι αντίπαλές της δεν είχαν καμία τύχη απέναντί της. Στο Ρίο είχε έρθει η στιγμή της πλήρους αποθέωσής της αφού σάρωσε στα μετάλλια και επέστρεψε στην Ουγγαρία με τρία χρυσά και ένα ασημένιο, όλα σε ατομικά αθλήματα.
Συνέχισε με τον ίδιο, αμείωτο ρυθμό μέχρι που ολόκληρος ο κόσμος της κολύμβησης αλλά και όλοι οι φανς του αθλητισμού ήξεραν το όνομά της και πανηγύριζαν για εκείνη. Το 2018 ήρθε η στιγμή να αλλάξει πράγματα.
«Μερικές φορές οι προπονητές παίρνουν περισσότερη αναγνώριση από τις γυναίκες πρωταθλήτριες»
Το 2018 η Κατίνκα Χόσου χώρισε από τον σύζυγό και προπονητή της, Σάνε Τουσίπ, και συνέχισε με προπονητή τον Αρπάντ Πετρόφ με τον οποίο κατέκτησε και δύο παγκόσμιους τίτλους στο Παγκόσμιο της Γκουανγκτζού το 2019, όμως μετά τη λήξη αυτής της διοργάνωσης έληξαν τη συνεργασία τους. Τότε ήταν που η Χόσου ανακοίνωσε πως θα συνεχίσει για ένα διάστημα χωρίς προπονητή και πως θα αναλάβει η ίδια την ευθύνη για το Τόκιο 2020. Ακολούθησαν διάφορα σχόλια με την ίδια να απαντά, όπως αρμόζει σε μία σιδηρά κυρία: «Ήθελα να βγω και να φωνάξω ότι ξέρω τι κάνω. Δεν ήμουν καθόλου τρομαγμένη, είχα πολλή αυτοπεποίθηση. Ως γυναίκα, νομίζω μερικές φορές είναι διαφορετικό από τους άνδρες αθλητές. Μερικές φορές οι προπονητές παίρνουν περισσότερη αναγνώριση από τις ίδιες τις αθλήτριες».
Η Iron Lady δεν το έβαλε κάτω. Στο Τόκιο 2020 δεν έκανε την εμφάνιση που θα περίμενε κανείς από τη θρυλική αυτή κολυμβήτρια, δεν βρέθηκε στο βάθρο. Όμως αυτό δεν την κατέβαλε αφού δήλωσε ξεκάθαρα πως θα συνεχίσει μέχρι το Παρίσι 2024.Γουστάρει πολύ την κολύμβηση για να την αφήσει απλά επειδή σταμάτησε να είναι η κορυφαία. Όπως, δηλαδή, είχε κάνει και τότε όταν της είπαν πωως θα ήταν καλύτερο να σταματήσει και εκείνη τους απάντησε με μία λίστα αμέτρητων μεταλλίων. Έχει τη δική της ομάδας στην ISL (Iron Swim) και πριν από μερικούς μήνες απέκτησε και τη δική της ταινία που, όπως γράφεται, είναι η ακριβότερη ουγγρική παραγωγή ντοκιμαντέρ.
The Iron Lady! 🏊♀️
— The Olympic Games (@Olympics) July 13, 2021
Throwback to Katinka Hosszu winning 3 gold meals at Rio 2016! 🥇🥇🥇#StrongerTogether pic.twitter.com/J6VRyKKHnT
Η Χόσου παραμένει μία από τις πιο εμβληματικές μορφές της κολύμβησης και θα είναι πάντα η Iron Lady της κολύμβησης, όσο παράλληλα θα λατρεύει το μπάσκετ και η σύνδεσή της με το άθλημα θα παραμένει ζωντανή.
Iron Lady όπως Black Mamba
Το 2012, όταν η Χόσου είχε κερδίσει την κινέζα Ολυμπιονίκη της πεταλούδας Τζιάο Λιουγιάνγκ, οι κινέζικες εφημερίδες είχαν αναφερθεί στην Ούγγρη ως «Iron Lady». Αυτό το παρατσούκλι άρεσε τόσο στη Χόσου που το υιοθέτησε και το έκανε brand και σύλλογο. Ο όρος αυτός έχει να κάνει με τη φοβερή ικανότητά της να συγκεντρώνεται και να μην αποσπάται από τίποτα, να είναι «αλύγιστη» σαν το σίδερο (iron). Η Χόσου έχει εξηγήσει σε συνέντευξή της αργότερα πως αυτό το Alter ego της (Iron Lady) στα κολυμβητήρια το έχει δει και σε έναν άλλο, τεράστιο αθλητή. Ο λόγος για τον Κόμπι Μπράιαντ και το δικό του alter ego, τον Black Mamba. Η ίδια είχε δηλώσει πως είχε ακούσει σε συνεντεύξεις τον θρυλικό μπασκετμπολίστα να μιλά για τον άλλο του εαυτό όταν βρίσκεται στα παρκέ και πως αυτό την είχε βοηθήσει πάρα πολύ να διατηρήσει αυτό το mentality στη δική της ζωή.
Η στιγμή που ο Λεμπρόν Τζέιμς της υποκλίθηκε
Όμως, το είδωλό της είναι ο Λεμπρόν Τζέιμς και οι δυο τους μοιράζονται μάλιστα και μία όμορφη στιγμή: «Σε έναν αγώνα του ΝΒΑ πήγα σαν θεατής και κρατούσα ένα πανό που έγραφε επάνω: «Λεμπρόν! Είμαι απλά ένα κορίτσι από τη Μπάγια της Ουγγαρίας που δεν έχω καν θέση εδώ. Με εμπνέεις! Σε ευχαριστώ!». Τότε, σε ένα time-out, ο Λεμπρόν κοίταξε προς το μέρος μου και διάβασε αυτά που είχα γράψει και από μακριά ένωσε τα χέρια του και έκανε μία υπόκλιση σε εμένα, με έδειξε με το δάχτυλό του και έτρεξε ξανά στον αγώνα. Ήταν απίστευτο αυτό που έκανε, σπατάλησε τον χρόνο του για να διαβάσει όσα έγραφα και ειλικρινά αντέδρασε σε αυτό μέσα στο παιχνίδι. Όλα αυτά ενώ είμαι μία ξένη, είμαι απλά μία από τα 10 εκατομμύρια φανς του. Και γι’ αυτό είναι ο ήρωάς μου».