Ένα χρόνο μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πάλης κορασίδων, η Νικολέττα Μπάρμπα έδειξε μαχητικότητα και συνέπεια και ανέβηκε ξανά στο βάθρο αυτή τη φορά στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Κ20, κερδίζοντας ξανά το χάλκινο μετάλλιο.
Η νεαρή πρωταθλήτρια των 68 κιλών, μιλώντας στην ιστοσελίδα της Ελληνικής ομοσπονδίας πάλης εξήγησε πως το συγκεκριμένο μετάλλιο που κατάφερε να κατακτήσει ήρθε μετά από δύο χειρουργεία και όλη αυτή η εμπειρία ήταν ένα μάθημα ζωής για εκείνη. Ένα μάθημα που της δίδαξε να μην τα παρατά ποτέ:
«Πνευματικά και ψυχολογικά ήμουν πιο έτοιμη από κάθε άλλη φορά καθώς γνώριζα πως διαχειριστήκαμε την όλη κατάσταση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, παρόλο που δεν ολοκλήρωσα τον προπονητικό μου κύκλο όπως θα ήθελα και θα έπρεπε.
Γνωρίζω πολύ καλά, όπως και όλοι οι αθλητές ότι οι τραυματισμοί έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ζωή του πρωταθλητισμού. Η φετινή χρόνια όμως ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα. Δύο χειρουργεία, σε πέντε μήνες, στο ίδιο γόνατο. Αγωνία, φόβος, άγχος, απελπισία, άγνοια, πόνος… συναισθήματα που μέχρι και σήμερα με συντροφεύουν.
Ήταν μια εμπειρία που έγινε μάθημα ζωής! Κατάφερα να ξεπεράσω τον εαυτό μου τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, και ποτέ δεν σταμάτησα να πιστεύω σε αυτόν. Όποτε το μετάλλιο αυτό είναι απλώς η επιβράβευση για την «νίκη» της χρονιάς. Πραγματικά η ατυχία αυτή με έκανε να καταλάβω την «δύναμη» που έχω.
Είμαι ευγνώμων που πάλεψα ξανά και πλέον θέλω την πλήρη αποκατάσταση του προβλήματος στο γόνατο», εξηγεί η νεαρή αθλήτρια.
Η Μπάρμπα, που δικαίως πια συγκαταλέγεται στα εκκολαπτόμενα ταλέντα του ελληνικού αθλητισμού, βάζει τον πήχη ακόμη ψηλότερη και συνεχίζει με την ίδια αγάπη για το άθλημα και με στόχο να πάρει μετάλλιο… άλλου χρώματος:
«Πρώτα ο Θεός με δουλειά και θέληση και πάνω από όλα υγεία θα προσπαθήσω το επόμενο να είναι και άλλο χρώμα. Μία τέτοια επιτυχία σου δίνει μεγάλο κίνητρο για την συνέχεια. Επιθυμία μου είναι να μπορέσω να έχω μια καλή προετοιμασία και να ανέβω στο βάθρο στις μεγάλες διοργανώσεις που ακολουθούν», δηλώνει στην ΕΛΟΠ με αυτοπεποίθηση.
Φυσικά, δεν θα μπορούσε παρά να είναι ευτυχισμένη για τη διάκρισή της όπως φαίνεται και από τα δικά της λόγια: «Είμαι πολύ χαρούμενη, περήφανη και ευγνώμων που κατέκτησα το μετάλλιο. Το δεύτερο Ευρωπαϊκό μετάλλιο που κατακτάω. Θα ήθελα να το αφιερώσω σε αυτούς που ήταν και έμειναν δίπλα μου! Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω του γονείς μου, τους προπονητές και την ομοσπονδία μας. Πρώτα ο Θεός τα καλύτερα έρχονται».