Η Dream Team είναι γένους θηλυκού και ο κλασικός αθλητισμός στη χώρας μας έχει πλέον τη δική του ονειρεμένη ομάδα, έρχεται από το βάδην και δείχνει πως οι γυναίκες στην Ελλάδα βαδίζουν καλά, πολύ καλά θα λέγαμε. Το ασημένιο μετάλλιο από την εθνική ομάδα γυναικών στα 20χλμ. στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ομάδων στην πρωτεύουσα του Ομάν, Μουσκάτ, χαρακτηρίζεται από ένα στοιχείο, το ομαδικό.
Αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση την Παρασκευή (04/03) οι Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, Κυριακή Φιλτισάκου, Χριστίνα Παπαδοπούλου, Όλγα Φιάσκα και Ευσταθία Κουρκουτσάκη να ανέβουν στο δεύτερο σκαλί του βάθρου και να έχουν στο βιογραφικό του τον τίτλο της δευτεραθλήτριας κόσμου.
«Παλέψαμε όλες μαζί φυσικά, είμαστε ομάδα και προπονούμαστε μαζί, έχουμε στενή σχέση και αυτό φάνηκε στον αγώνα» είπε εκ μέρους της ελληνικής ομάδας η Χριστίνα Παπαδοπούλου στη μικτή ζώνη, λίγο μετά τον τέλος του αγώνα στο Βασίλειο του Ομάν.
Ομαδική δουλειά όπου ο ένας δουλεύει για τον άλλον και όλοι μαζί για τον κοινό στόχο. Έτσι και αυτά τα κορίτσια, που μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας κοπιάζουν καθημερινά για να έρχονται τα αποτελέσματα και η δικαίωση. Αποτελέσματα, αυτά είχαν φανεί από πέρυσι στο αντίστοιχο ευρωπαϊκό κύπελλο ομάδων στο Ποντεμπράντι της Τσεχίας. Σε εκείνη τη διοργάνωση και στα 35χλμ, βάδην η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στο ατομικό και μαζί με τις Φιλτισάκου, Παπαδοπούλου και Κουρκουτσάκη το ασημένιο στο ομαδικό.
Ντρισμπιώτη, η αρχηγός της ομάδας
Κοιτώντας πίσω στο χρόνο βλέπεις πως το γυναικείο βάδην πάντα έβγαζε σπουδαίες πρωταθλήτριες. Μην ξεχνάμε πως η Αθανασία Τσουμελέκα είναι ολυμπιονίκης στα 20χλμ. από τους Αγώνες της Αθήνας, ενώ σε εκείνο τον ιστορικό αγώνα είχαν πάρει μέρος η Αθηνά Παπαγιάννη και η Χριστίνα Κοκότου.
Η διαφορά από το τότε στο σήμερα είναι το ομαδικό στοιχείο, σημεία και των καιρών, καθώς το 2004 η Ελλάδα ζούσε σε περίοδο παχιών αγελάδων και το «εγώ» κυριαρχούσε σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Τώρα τα αποτελέσματα ξεπηδούν μέσα από την Ελλάδα της κρίσης και ενός αθλητικού συστήματος που πάσχει.
Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη είναι η αρχηγός αυτής της εθνικής ομάδας, μια αθλήτρια παράδειγμα προς μίμηση. Στις 21 Μαρτίου θα γιορτάσει τα 38α γενέθλιά της και παρόλα αυτά βαδίζει σαν έφηβη. Όγδοη πέρυσι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο η πρωταθλήτρια από την Καρδίτσα όχι μόνο δεν νικήθηκε από τις δυσκολίες της καθημερινότητας έξω από τον αθλητισμό, αλλά επέμεινε και τώρα δικαιώνεται, δείχνοντας και το δρόμο στις νεότερες. Αλήθεια, πόσο μεγάλες προοπτικές ανοίγονται για το αγώνισμα μέσα από αυτή την ομάδα.
Η Κυριακή Φιλτισάκου στα 21 χρόνια της και με συμμετοχή ήδη σε Ολυμπιακούς Αγώνες, η Χριστίνα Παπαδοπούλου στα 25, η Όλγα Φιάσκα στα 21, η Ευσταθία Κουρκουτσάκη στα 24. Και πόσα κορίτσια μπορούν να έρχονται από πίσω, μέσα από μια παραγωγική διαδικασία που βασίστηκε στην αγάπη και στην τρέλα κάποιων λίγων.
Όπως ο Ναπολέων Κεφαλόπουλος, χθες (04/03)στο Μουσκάτ θα ένιωθε ο πιο υπερήφανος άνθρωπος στον κόσμο, ή η Ντίνα Μπορνιβέλι στην Πάτρα. «Τα όνειρά σου σε τρομάζουν; Αν όχι, τότε δεν είναι αρκετά μεγάλα» είχε πει σε ομιλία του στο TEDxThess14 ένας θρύλος της αναρρίχησης και της ορειβασίας, ο Ινδός Σατιαμπράτα Νταμ.
Το βέβαιο είναι πως τα καλύτερα έρχονται για τα μέλη αυτής της υπέροχης ομάδας: παγκόσμιο πρωτάθλημα τον Ιούλιο στο Γιουτζίν του Όρεγκον, ευρωπαϊκό πρωτάθλημα λίγες εβδομάδες μετά στο Μόναχο.