Από την ημέρα που γεννήθηκε η Στέλλα Σμαραγδή ήρθε αντιμέτωπη με προκλήσεις.
Η 27χρονη σήμερα πρωταθλήτρια του μήκους, γεννήθηκε με μία μαιευτική παράλυση στο δεξί της χέρι, ωστόσο αυτό δεν αποτέλεσε εμπόδιο στο να διεκδικήσει όσα ονειρεύτηκε μεγαλώνοντας.
Η γεννημένη στην Θεσσαλονίκη παραολυμπιονίκης, ξεκίνησε να κάνει από μικρή αθλητισμό, αρχικά με χάντμπολ και κολύμβηση. Στο πρώτο, αποφάσισε πως θέλει να το αφήσει καθώς ήθελε να ασχοληθεί με ατομικό άθλημα και να παίρνει πάνω της όλες τις επιτυχίες ή αποτυχίες της. Στο δεύτερο, κατάλαβε ότι δεν της ταίριαζε και σε συέντευξή της αργότερα, είπε πως το νερό της έφερνε αποστροφή.
Τελικά κατέληξε στον στίβο και το σκάμμα, εκεί όπου η «λιονταρίνα» όπως την αποκαλούν οι συναθλητές της, βρήκε το άθλημα που της ταίριαζε. Και έριξε το βάρος της στο σκάμμα και το μήκος.
Στις διακρίσεις από μικρή
Η πρωταθλήτρια των ΑμεΑ, από μικρή ηλικία άρχισε τις διακρίσεις και μάλιστα το 2014 τιμήθηκε από τον ΠΣΑΤ ως η κορυφαία αθλήτρια με αναπηρία.
Η Σμαραγδή το 2012,το 2016 και το 2021 συμμετείχε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, ενώ έχει συμμετοχές σε πέντε Παγκόσμια πρωταθλήματα (2011, 2013, 2015, 2017, 2019) και τέσσερα Πανευρωπαϊκά (2014, 2016, 2018, 2021) από τα οποία μάλιστα έχει κατακτήσει τρία μετάλλια.
Το παράδοξο είναι πως έχει και ένα παγκόσμιο ρεκόρ, αλλά όχι στο αγώνισμά της. Το έκανε στο τριπλούν και την κατηγορία F47/T47.
Με καταγωγή από την Νικήτη Χαλκιδικής, η Σμαραγδή, απόφοιτος Νομικής στο ΑΠΘ, ξεκίνησε τον αθλητισμό το 2005 και το 2008 πήρε πρώτη φορά μέρος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ΑμεΑ. Το 2009 κατέκτησε τα πρώτα διεθνή τρόπαια, κερδίζοντας μια πρώτη και μια τρίτη θέση σε διεθνής meeting στην Τυνησία στα 100μ και στο άλμα εις μήκος αντίστοιχα. Το 2011, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που έγινε στο Κράιστσερλτς, Νέα Ζηλανδία και ήταν 5η στον κόσμο στα 400μ.
Το 2012, σε ηλικία μόλις 17 ετών πήρε μέρος στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και βγήκε 6η στο μήκος (F47) . Επίσης, προκρίθηκε στον τελικό των 100μ (T47) και βγήκε 7η.
Το πρώτο μετάλλιο ήρθε το 2014 στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Σουόνσι, Ουαλία όπου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο άλμα εις μήκος και το χάλκινο στα 100μ.
Το 2015 πήρε μέρος με δικά της έξοδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ντόχα του Κατάρ και σημείωσε δύο νέα πανελλήνια ρεκόρ.
Το 2016 αρχικά είχε χάσει την πρόκριση για το Ρίο όμως οι Ρώσοι δεν κατέβηκαν κι έτσι πήγε, με αποτέλεσμα να καταταγεί 10η.
Το κάταγμα και η μεγάλη επιστροφή
Το 2018 κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στο τριπλούν με 9.67μ. Ενα ακόμη μετάλλιο ήρθε στην πορεία της ίδιας χρονιάς, στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Βερολίνο (αργυρό).
Το 2020 δεν κατάφερε να αγωνιστεί καθώς έσπασε την περόνη του αριστερού της ποδιού και χρειάστηκε να χειρουργηθεί ώστε να τοποθετηθεί λάμα στο πόδι της. Η σκέψη για να αποσυρθεί από την ενεργό δράση όπως ήρθε… έτσι κι έφυγε. Θέλησε να αποδείξει πως το «λιονταρίνα» που την αποκαλούν οι φίλοι της, δεν βγήκε τυχαία.
Την ίδια χρονιά κιόλας, κατέρριψε ξανά το παγκόσμιο ρεκόρ στο τριπλούν με 10.03 μ. Σε αγώνες στο Καυταντζόγλειο Στάδιο. Και πέρυσι συμμετείχε για τρίτη φορά σε Παραολυμπιακούς Αγώνες όπου βγήκε 6η στο άλμα εις μήκος.
Η Σμαραγδή με το πείσμα της, έδειξε ότι τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να το θέλεις πολύ...