Η Βασιλική Κωνσταντινοπούλου, νικήτρια του Αυθεντικού Μαραθωνίου του 2022, μίλησε στο Αuthentic Talks στο πλαίσιο του 40ού επειτειακού Μαραθωνίου και κατάφερε να συγκινήσει.
Με απόλυτη ειλικρίνεια και ηρεμία, χωρίς να προσπαθήσει αν εντυπωσιάσει, η 27χρονη πρωταθλήτρια μίλησε για τη διάγνωσή της με καρκίνο μόλις λίγους μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού της, πως στον πρώτο μαραθώνιό της βρέθηκε στη γραμμή της εκκίνησης δίπλα στην Σόνια Τσεκίνι που, που έχει επίσης περάσει καρκίνο, και πως έφτασε να κάνει τον μαραθώνιο κομμάτι της ζωής της για να θυμάται πόσο δυνατή είναι.
Η Κωνσταντινοπούλου, ζήτησε επιείκεια από το κοινό καθώς της ήταν δύσκολο να μιλήσει για τα βιώματά της όπως εξήγησε, άνοιξε την καρδιά της στο κοινό:
«Είμαι εδώ για να μιλήσω για τη δική μου σύνδεση με τον αθλητισμό.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αυτό που βλέπετε είναι το ευχάριστο κομμάτι (σ.σ. το βίντεο του τερματισμού που έπαιξε στην οθόνη πίσω της). Γι’ αυτό τον τερματισμό έχω παλέψει πάρα πολύ στη ζωή μου και έχω παλέψει στη ζωή μου, όχι μόνο στον στίβο, και είναι ο λόγος που με έκανε να θέλω να τρέξω και να τερματίσω έναν μαραθώνιο και μάλιστα αυτόν της Αθήνας.
Το 2019, εφόσον γέννησα το παιδάκι μου και όταν έφτασε επτά μηνών, διαγνώστηκα με μυελοειδή καρκίνο του θυρεοειδή. Κάτι που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μου. Μόλις τον είχα πάρει από τη θερμοκοιτίδα, γιατί πέρασε κι εκείνος δύσκολα, μόλις τον είχα φέρει στο σπίτι και έπρεπε να τον ξανα αφήσω. Να τον αφήσω για να μπω εγώ στο νοσοκομείο. Όμως δεν το έκανα, ήταν εγωιστικό… Τον πήρα μαζί μου. Χειρουργήθηκα μαζί του, τον θήλαζα, τον πρόσεχα και τότε κατάλαβα πως δεν είναι για λύπηση αυτό που περνάω.
Δεν είναι κάθε εμπόδιο για να μας κάνει δυνατούς, δεν το πιστεύω. Όμως είναι εκεί για να μας μαθαίνει να το περνάμε, για να μας δίνει πείσμα και θέληση για να συνεχίσουμε. Τον κοίταζα, λοιπόν, και έπαιρνα δύναμη γιατί αυτός ήταν πιο δυνατός από μένα. Έτσι αποφάσισα να κάνω και το όνειρό μου πραγματικότητα, να τα αφήσω όλα και να ασχοληθώ με τον μαραθώνιο.
Όταν πήγα στον προπόνητή μου και του το είπα μου λέει «Είσαι τρελή! Δεν υπάρχει περίπτωση να τρέξει μαραθώνιο. Πρέπει να ρωτήσουμε τον γιατρό σου να μπορείς να τρέξεις». Δεν είχα ρωτήσει κανέναν γιατρό. Του είπα ότι μπορούσα να τρέξω. Κάθε μέρα πήγαινα στην προπόνηση και με έδιωχνε, μου έλεγε «Θα κάνεις 20’ προπόνηση και θα φύγεις». Αλλά εγώ έβγαζα 25-30 χιλιόμετρα. Τον αγνοούσα παντελώς. Έτσι, τι να κάνει, με ανέχτηκε και άρχισε να μου στέλνει πρόγραμμα και τον ευχαριστώ τόσο πολύ γιατί είναι σαν δεύτερος πατέρας για μένα. Μου στάθηκε από την πρώτη μέρα, από την πρώτη στιγμή. Γιατί πολλοί είναι δίπλα μας στα δύσκολα, κυρίως στα δύσκολα γιατί αυτό τους κάνει να νιώθουν δυνατούς. Όμως, όταν γυρίσεις να δεις πόσους ανθρώπους έχεις δίπλα σου όταν είσαι χαρούμενος θα καταλάβεις ότι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω πάρα πολύ γι’ αυτό, τον προπονητή μου, τον άνδρα μου, ανθρώπους που με στηρίζουν, χορηγούς.
Έτσι, πήρα την απόφαση να τρέξω τον πρώτο μου μαραθώνιο και να τον τερματίσω, αυτό είχα στο μυαλό μου. Όταν στάθηκα στην εκκίνηση το 2021 ήταν μαζί μου η Σόνια Τσεκίνι και δειλά, δειλά της είπα στο αυτί: «Μαζί θα τρέξουμε. Έχω περάσει αυτό που έχεις περάσει κι εσύ». Μου έπιασε το χέρι και ξεκινήσαμε.
Στα μισά, η Σόνια δεν άντεξε γιατί τα τραυματά της ήταν ακόμη νωπά και πονούσε οπότε σταμάτησε. Έτσι κέρδισα την τρίτη θέση, στην πρώτη μου συμμετοχή. Η πρώτη μου επιτυχία ήταν αυτή που μου έδωσε τη θέληση να συνεχίσω. Να συνεχίσω γιατί πια είχε περάσει όλο αυτό που ένιωθα, δεν ένιωθα πια άρρωστη, δεν ένιωθα κανέναν πόνο, είχαν εξαλειφθεί όλα. Ένιωθα δυνατή, ήμουν δυνατή και ήθελα να το αποδείξω για άλλη μία φορά στον εαυτό μου. Έτσι, πήρα την απόφαση να σταθώ ξανά στην εκκίνηση κι αυτή ήταν και η τυχερή μου.
Βγήκα πρώτη, με έναν χρόνο που τον περίμενα γιατί πάνω σε αυτό είχαμε δουλέψει με πολλές θυσίες, με πολύ κόπο. Βέβαια, σταματούσα κάθε ενάμιση μήνα (σ.σ. τις προπονήσεις), να κάνω ένα διάλειμμα, ένα βήμα προς τα πίσω, για να δω πως είναι όλα καλά για να σιγουρευτώ. Έτσι έπρεπε και έτσι κάνω ακόμα.
Δυστυχώς, τα δύσκολα μπορεί να έρχονται αλλά είμαι πολύ δυνατή για να το αντιμετωπίσω και θα σταθώ για τρίτη φορά στον Μαραθώνιο. Κάθε μαραθώνιος για μένα θα σημαίνει ότι είμαι πολύ δυνατή και το ξέρω, και το ξέρουν όλοι όσοι περνάνε το ίδιο με μένα.
Το πιο δυνατό αίσθημα είναι αυτό της επιβίωσης και αυτό το έχω νιώσει. Και θέλω να πω ότι… Βασικά, θέλω να σας πω να μην το νιώσετε ποτέ».
Δείτε την ομιλία της Βασιλικής Κωνσταντινοπούλου (στο 1:48:12):
H Βασιλική Κωνσταντινοπούλου θα βρεθεί στη γραμμή της εκκίνσης και στον φετινό Μαραθώνιο, την Κυριακή 12/11.