Η Βρετανή πρωταθλήτρια, χάλκινη Ολυμπιονίκης του Τόκιο, Χόλι Μπράντσο αποκάλυψε στο Athletics Weekly πως δεν είναι σίγουρη πλέον αν το κυνήγι του Ολυμπιακού μεταλλίου άξιζε τελικά τον κόπο της καθώς έχει κάνει μεγάλη «ζημιά» στον εαυτό της, σωματικά και ψυχικά.
Η ίδια χαρακτήρισε ως «επιζήμια» την πλευρά του πρωταθλητισμού εξηγώντας πως από ένα χαρούμενο κορίτσι κατέληξε να είναι μία κοπέλα που έπρεπε να πεινάσει για να μπορέσει να βρεθεί στην κατάλληλη φόρμα για να μπορέσει να αγωνιστεί.
«Το να κερδίσω αυτό το χάλκινο μετάλλιο με έχει βλάψει σωματικά και ψυχικά. Απλά ανησυχώ, έχω βλάψει τον εαυτό μου τόσο πολύ που δεν μπορώ να επανέλθω από αυτό; Και μετά σχεδόν αναρωτιέμαι, άξιζε πραγματικά τον κόπο, αν έχω βλάψει τον εαυτό μου για το υπόλοιπο της ζωής μου;
Είμαι καλή αθλήτρια αλλά ο τρόπος με τον οποίο κέρδισα το μετάλλιό μου ήταν επειδή ήμουν τόσο σχολαστική, τόσο οργανωμένη, τόσο αφοσιωμένη σε κάθε στοιχείο της ζωής μου επί 10 χρόνια. Αυτό περιελάμβανε τη συλλογή δεδομένων ύπνου, την ανάλυση της μεταβλητότητας των καρδιακών παλμών μου, τη ζύγιση του φαγητού μου, τη ζύγιση του εαυτού μου κάθε πρωί.
“Είμαι πολύ βαριά. Πρέπει να λιμοκτονήσω για τρεις μήνες", σκεφτόμουν. Ξυπνούσα στη μέση της νύχτας και έπρεπε να πιω ένα ποτήρι νερό γιατί πεινούσα τόσο πολύ, αλλά προσπαθούσα να χάσω βάρος.
Δεν σημαίνει ότι δεν είχα καμία χαρά, αλλά έκανα τόσα πολλά πράγματα που με περιόριζαν και για τόσα πολλά χρόνια. Θα τα περιέγραφα ως ανθυγιεινές συμπεριφορές για πολύ μεγάλο διάστημα», δήλωσε στο AW.
Η Μπράντσο ήταν μία από τις πρωταγωνίστριες του επί κοντώ στοςυ Ολυμπιακούς του Τόκιο 2021 καθώς μαζί με τις Κέιτι Ναζότ και Αντζέλικα Σιντόροβα ανέβηκε στο βάθρο των νικητριών περνώντας το χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο στον λαιμό της. Εκείνη, ήταν η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας της για την οποία και είχε προσπαθήσει από την πρώτη μέρα που είχε πιάσει κοντάρι στα χέρια της.
Η ίδια αποκάλυψε πως στο πλαίσιο της εξαντλητικής πορείας της για να επιστρέψει στη δράση μετά το Ολυμπιακό μετάλλιο είχε υποστεί αδενικό πυρετό, προβλήματα στον αχίλλειο, τρεις μολύνσεις φρονιμίτη, τρεις ρήξεις χιαστών και είχε σπάσει ένα κόκαλο στην πλάτη της. «Μήπως πίεσα τον εαυτό μου υπερβολικά; Έχω κάνει μεγάλη ζημιά;», αποκαλύπτει.
Η 32χρονη, η οποία έχει μεταπτυχιακό στην αθλητική ψυχολογία και έχει συνυπογράψει μια ακαδημαϊκή εργασία για τη «μετα-Ολυμπιακή μελαγχολία», δήλωσε ότι η πραγματικότητα των Αγώνων δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες της: «Η Ολυμπιακή εμπειρία είναι σπουδαία, αλλά όταν την απογυμνώνεις, είναι τόσο άστατη και τόσο εξωγενής. Τη μία μέρα πηγαίνεις, σου δίνουν τρεις σακούλες με εξοπλισμό, οι εταιρίες σου δίνουν ένα σωρό τρόφιμα και σε κάνουν να νιώθεις πραγματικά ξεχωριστός.
Και μετά πηγαίνεις στο Ολυμπιακό χωριό και υπάρχουν αυτόματοι πωλητές σε όλο το χώρο όπου μπορείς να πάρεις δωρεάν κόκα κόλα. Μπορείτε να πάρετε δωρεάν McDonald's κάθε μέρα. Κι εγώ παρασύρομαι από αυτό. Και μετά γυρνάς σπίτι, κάθεσαι και σκέφτεσαι: "Έχω δουλέψει τόσο σκληρά τα τελευταία τέσσερα χρόνια για αυτή την εμπειρία δύο εβδομάδων και είναι απλώς ένα σωρό τζάμπα προσφορές". Για πολλούς ανθρώπους που ξέρω, ήταν μια τεράστια ανακλιμάκωση».
H Βρετανίδα είναι από τις αθλήτριες που έχει θίξει το ζήτημα της ψυχικής υγείας και δεν διστάζει να το επαναφέρει συνεχώς καθώς υποστηρίζει πως είναι εξίσου σημαντικό με την σωματική υγεία στο αθλητισμό.