Πριν από έξι μήνες η Έμα Ραντουκάνου είχε σημειώσει ρεκόρ καριέρας φτάνοντας στο Νο10 της παγκόσμιας κατάταξης τένις. Το 2021 είχε κάνει τον κόσμο να παραμιλά μαζί της αφού για την ίδια ήταν μία σεζόν-όνειρο.
Ο τίτλος-όνειρο ζωής
Ήταν 11 Σεπτεμβρίου 2021 και περισσότεροι από 9 εκατομμύρια Βρετανοί πολίτες βρίσκονται καθηλωμένοι μπροστά από τις τηλεοράσεις τους. Όχι δεν είναι το ντέρμπι του Μάντσεστερ, ούτε εκείνο του Λονδίνου. Είναι ο τελικός του US Open γυναικών ανάμεσα στην 18χρονη, τότε, Έμα Ραντουκάνου και τη 19χρονη Λέιλα Φερνάντεζ με νικήτρια την Βρετανίδα. Η Ραντουκάνου καθισμένη στο πλάι του γηπέδου Arthur Ashe περιμένει στωικά την απονομή του τροπαίου. Γελάει και τραγουδάει μαζί με το πλήθος το «Sweet Caroline» και το jumbotron δείχνει δεκάδες βρετανικές σημαίες να κυματίζουν στο ρυθμό.
H Μπίλι Τζιν Κινγκ της παραδίδει το τρόπαιο και εκείνη το μεταφέρει στο γήπεδο, σταματώντας για να τραβήξει φωτογραφίες με τα ball boys και τα ball girls, αλλά και με μερικούς θαυμαστές της. «Σου στέλνω τα συγχαρητήριά μου για την επιτυχία της κατάκτησης του US Open. Είναι αξιοσημείωτο επίτευγμα σε τόσο νεαρή ηλικία και αποτελεί απόδειξη της σκληρής δουλειάς και αφοσίωσής σου», ανέφερε μεταξύ άλλων η συγχαρητήρια επιστολή της Βασίλισσας Ελισάβετ. Επιστολή που όπως αποκάλυψε αργότερα σε συνέντευξή της η νεαρή τενίστρια σκέφτεται να κορνιζάρει και να την βάλει στο δωμάτιό της.
Η Έμα Ραντουκάνου ζούσε ένα όνειρο. Η πρώτη Βρετανίδα που κερδίζει το US Open μετά από 53 χρόνια, (η Βιρτζίνια Γουέιντ κατέκτησε το Wimbledon το 1977) χωρίς μάλιστα να χάσει ούτε ένα σετ. Εκκινώντας από το Νο150 της παγκόσμιας κατάταξης είχε καταφέρει να αναρριχηθεί στο Νο23. Μέσα λίγα 24ωρα είδε περισσότερους από 1,2 εκατ. χρήστες των social media να ακολουθούν τους λογαριασμούς της. Ενώ όλος ο κόσμος του αθλητισμού (κι όχι μόνο) υποκλινόταν μπροστά στο επίτευγμά της.
Η πορεία προς το όνειρο
Αν εκείνος ο αγώνας μπορούσε να χρησιμεύσει ως μια προβολή στο μέλλον τότε άπαντες δικαιούνται να είναι ιδιαίτερα χαρούμενοι. Δεν ήταν μόνο το επίπεδο του τένις της έφηβης τότε τενίστριας, ήταν και ολόκληρος ο πολυπολυτισμικός κόσμος σε πλήρη προβολή. Ένας καμβάς διαφορετικών πολιτισμών. Η Ραντουκάνου με πατέρα Ρουμάνο και μητέρα Κινέζα, γεννημένη στο Τορόντο, μετακόμισε στη Μεγάλη Βρετανία όταν ήταν 2 ετών. Μιλά μανδαρικά κινεζικά και αγγλικά.
Πριν από αυτό το ιστορικό επίτευγμα η Έμα είχε προσελκύσει τα βλέμματα με την πορεία της στο Wimbledon όπου συμμετείχε με κάρτα ελευθέρας ως το Νο338 της παγκόσμιας κατάταξης. Η έφηβη τενίστρια έφτασε ως τους «16» αλλά στα μέσα του δεύτερου σετ του αγώνα με την Άιλα Τομλιάνοβιτς αποχώρησε έχοντας προβλήματα στην αναπνοή. Η πίεση και οι απαιτήσεις που αυξήθηκαν εν μία νυκτί ήταν κάτι που δεν κατάφερε να διαχειριστεί και αποφάσισε να σταματήσει, δεχόμενη δριμεία κριτική. Έκλεισε τα αυτιά της και κράτησε το «είμαστε υπερήφανοι για εσένα» των γονιών της.
Ως junior δεν άργησε να κάνει εντύπωση. Μόλις 5 χρονών παιδάκι έπιασε ρακέτα για πρώτη φορά στα χέρια της στο τοπικό τένις κλαμπ και στο σχολείο της. Στα 13 της κατέκτησε τίτλους σε μεγάλα τουρνουά του Junior International Tennis Federation (ITF). Από τα 10 ως τα 16, ως μέλος του Bromley Tennis Centre, δεν έχασε ούτε μία προπόνηση. Το έχει επιβεβαιώσει ο διαχειριστής του κέντρου, Τζέιμς Κάρλτον, σε συνέντευξή του στο Sky Sports. Στα σχολικά της χρόνια ήταν αρκετά ντροπαλή. Χαρακτηριστικό κάθε άλλο παρά οικείο για κάποιον που την βλέπει στα κορτς. Εκεί που μοιάζει ατρόμητη, σα να αντλεί δύναμη από μια μαγική πηγή.
Πέρα από το τένις έχει ασχοληθεί με τα καρτ και την ποδηλασία ενώ λατρεύει τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και κυρίως την Formula 1. Αλλά το τένις ήταν αυτό που κατέκτησε εν τέλει την καρδιά της. Η κατάκτηση του US Open ήταν κάτι που ονειρευόταν από όταν ήταν 11 ετών. Δεν φανταζόταν βέβαια ότι θα έρθει τόσο νωρίς. Τρομερά εργατική και φιλόδοξη εξελίσσει το έμφυτο ταλέντο της. Μέχρι που αυτό την οδήγησε στην κατάκτηση του νεοϋρκέζικου τουρνουά. Παράλληλα, δεν σταματά τις σπουδές της. Καθώς ετοιμαζόταν να συμμετάσχει στο πρώτο της Grand Slam προετοιμαζόταν και για τις τελικές εξετάσεις Λυκείου, που στο Ηνωμένο Βασίλειο ονομάζονται A – Levels.
Ο απολογισμός του 2022
Τώρα, που το 2022 φτάνει στο τέλος του και η ίδια ολοκλήρωσε την αγωνιστική της δραστηριότητα για φέτος ήρθε η ώρα για απολογισμό.
that’s it 22!
— Emma Raducanu (@EmmaRaducanu) November 5, 2022
on my own route, it’s all part of this unique journey! Thumbs up to first year on tour #backtofront 🤣 pic.twitter.com/DLegV0HLYI
Η Ραντουκάνου ολοκληρώνει τη σεζόν του 2022 στο Νο74 και με ρεκόρ 17-19 σε νίκες-ήττες στα φετινά τουρνουά. Πέρασε τραυματισμούς, αναγκάστηκε να αποσυρθεί από αγώνες, άλλαξε προπονητές και βρίσκεται ξανά σε αναζήτηση του πέμπτου της προπονητή σε 18 μήνες. Το ταλέντο υπάρχει, οι ικανότητες είναι εκεί αλλά κάτι ακόμη χρειάζεται για να μπορέσει η Ραντουκάνου να λάμψει ξανά. Η απόδοσή της δεν είναι αυτή που θα ήθελε ούτε αυτή που θα μπορούσε να έχει, σύμφωνα με όσα μας είχε δείξει, αλλά αυτά είναι μέρος του ταξδιού της. Άλλωστε, η κορυφή είναι μοναχική και πιάνεται δύσκολα.