Κανείς δεν έχει πει ποτέ ότι μία πρωταθλήτρια δεν μπορεί να επιστρέψει στο κορυφαίο επίπεδο μετά από μία γέννα. Πόσο δύσκολο είναι, όμως, να πρέπει να πάει κανείς στην πολύωρη και κουραστική προπόνηση ίσως άυπνος ίσως κουρασμένος και σίγουρα με τη μόνιμη έννοια ενός μικρού παιδιού; Η επιλογή να επιστρέψουν στο ελίτ επίπεδο είναι πολύ δύσκολη όλες οι πρωταθλήτριες την πήραν συνειδητά, δίνοντας στα παιδιά τους ένα σημαντικό παράδειγμα. Η Τζο Κράουλι, publishing editor της International Judo Federation, μίλησε με όλες αυτές τις πρωταθλήτριες.
Η Νεκόντα Ντέιβις (Βρετανία), η Χάνα Μάρτι (ΗΠΑ) και η Μόιρα ντε Βίλιερς (Νέα Ζηλανδία) δεν είναι οι μόνες μαμάδες που επέστρεψαν στον κόσμο του τζούντο, όπως γράφει η ijf. Οι μεταλλιούχες σε Παγκόσμια πρωταθλήματα Κιμ Πόλινγκ (Ολλανδία) και Κλαρίς Αγκμπενενού (Γαλλία) έκαναν πρόσφατα το ίδιο. Η πέντε φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια Αγκμπενενού επέστρεψε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ομάδων συλλόγων τον Νοέμβριο και έδειξε τόσο δυνατή όσο ποτέ. Η Πόλινγκ επέστρεψε στο Άμπου Ντάμπι τον Οκτώβριο και στα τέλη του 2022 κατέλαβε την 5η θέση στο World Judo Masters, ανεβαίνοντας ξανά στη διεκδίκηση της Ολυμπιακής πρόκρισης.
Η επιμονή και το πείσμα τους, τα χαρακτηριστικά εκείνα που τις εμποδίζουν όλες να σταματήσουν έτσι απλά το τζούντο, χρειάζονται τώρα περισσότερο από ποτέ και και οι πέντε αυτές γυναίκες διαθέτουν αυτά τα χαρακτηριστικά σε μεγάλο βαθμό. Οι γυναίκες στον αθλητισμό έπρεπε πάντα να επιλέξουν μεταξύ της οικογένειας και του αθλητισμού. Το ίδιο κάνουν και οι άνδρες αλλά το σώμα τους δεν δέχεται την ίδια καταπόνηση με εκείνο που κυοφορεί και γεννάει μωρά. Δεν είναι μικρό πράγμα για κανέναν, πόσο μάλλον για εκείνες που επιθυμούν να επιστρέψουν στον ελίτ αθλητισμό. Ο ανταγωνισμός είναι αμείλικτος και δεν επιτρέπει καμία πτώση στην αποτελεσματικότητα της προπόνησης ή στη δέσμευση χωρίς προκαταλήψεις. Τα κενά και το time out εμφανίζονται όταν έχεις απέναντί σου έναν αντίπαλο που δεν ενδιαφέρεται για την οικογενειακή σου κατάσταση και είναι σωστό να είναι έτσι, έτσι πρέπει να είναι.
Η ειλικρινής συζήτηση για το θέμα αυτό ήταν ταμπού απλώς αγνοήθηκε σε μεγάλο βαθμό. Πολλές που προσπάθησαν να επιστρέψουν δεν τα κατάφεραν και άλλες πήραν την απόφαση να αποσυρθούν πρόωρα προκειμένου να κάνουν οικογένεια, χωρίς να εξετάσουν το ενδεχόμενο επιστροφής στους αγώνες (μία απόφαση που είναι εξίσου σωστή με οποιαδήποτε άλλη). Φανταστείτε, όμως, έναν αγωνιστικό χώρο που θα αποδέχεται τη μητρότητα ως πιθανό μέρος του ταξιδιού, επιτρέποντας αυτόν τον χρόνο, την ανοικοδόμηση, με τα κατάλληλα συστήματα εθνικών ομοσπονδιών και μια ανοιχτή συζήτηση. Μπορεί να μην υπάρχουν πολλές που επιθυμούν να ξεκινήσουν αυτή τη ζωή αλλά όσες το κάνουν πρέπει να γίνουν αποδεκτές και μάλιστα να τις θαυμάζουμε που το κάνουν. Αυτές οι δυνατές, προκλητικές, ανθεκτικές, επίμονες και εξαιρετικά ειλικρινείς αθλήτριες θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως εμπνεύστριες για όλους αυτούς τους λόγους, πολύ πέρα από τα μετάλλιά τους.
(Η Νεκόντα Ντέιβις με την Κλαρίς Αγκμπενενού και την κόρη της δεύτερης, Αθηνά, στο Γκόρι της Γεωργίας πριν από αγώνες - IJF photo)
Η Νεκόντα Ντέιβις, που έχει ανέβει δύο φορές σε βάθρο παγκοσμίου πρωταθλήματος, και η χρυσή Ολυμπιονίκης Κλαρίς Αγκμπενενού είναι στην ευχάριστη θέση να μιλήσουν γι' αυτό, τώρα που η καθεμία έχει πλέον μια μικρή κόρη και οι ιδέες τους για τη γονεϊκότητα και τον πρωταθλητισμό ευθυγραμμίζονται.
Η Ντέιβις ξεκίνησε με λίγη… ειλικρίνεια: «Ορισμένες συζητήσεις δείχνουν την άγνοια των ανθρώπων. Αν τα πράγματα δεν φαίνονται ανοιχτά, τότε οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν μπορούν να γίνουν» σημειώνοντας την προσδοκία για τις νέες μητέρες να μένουν στο σπίτι. «Νιώθω ότι αυτή η κατάσταση θα είναι παράξενη μόνο για αυτή τη στιγμή και αυτό με κάνει να θέλω να είμαι ακόμα πιο επιτυχημένη. Μόλις μας δουν να κάνουμε αυτές τις επιλογές, άλλες γυναίκες που θέλουν οικογένεια θα το δουν ως δυνατότητα. Δείχνουμε για τι είναι πραγματικά ικανά τα σώματά μας. Αυτό μου δίνει επίσης το κίνητρο να είμαι επιτυχημένη. Εμείς δείχνουμε το δρόμο» είπε στην ιστοσελίδα της παγκόσμιας ομοσπονδίας τζούντο.
Η Κλαρίς Αγκμπενενού προσθέτει: «Για μένα ήταν ότι ήθελα πραγματικά να κάνω παιδί, απλά αυτό. Έκανα αυτό που ήθελα. Με το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο πέτυχα τον στόχο μου αλλά ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να κάνω άλλον έναν [Ολυμπιακό] κύκλο χωρίς να αποκτήσω την οικογένειά μου. Δεν θα μπορούσα να κάνω το ένα χωρίς το άλλο. Η επιθυμία μου να γίνω μητέρα ήταν ισχυρότερη και είμαι τόσο ευτυχισμένη με τον εαυτό μου τώρα. Το μυαλό μου βρίσκεται σε μία νέα φάση. Ναι, είναι πραγματικά δύσκολο να ειπστρέψεις μετά την απόκτηση ενός μωρού, καθώς η διαχείριση του χρόνου μας είναι πολύ διαφορετική. Θηλάζω ακόμα, οπότε πρέπει να πηγαίνω μόνο στις βασικές υποχρεώσεις μόνο, δεν υπάρχει επιπλέον χρόνος για επιπλέον ή καθυστερημένη προπόνηση, προς το παρόν. Πρέπει να παραλείψω κάποια πράγματα αλλά όχι για πάντα. Το σώμα μου έχει αισθανθεί αρκετά καλά. Δεν έχω αρκετό χρόνο και για να ξεκουραστώ και να ανακτήσω όλη μου την ενέργεια».
Η Ντέιβις παίρνει τον λόγο και εξηγεί: «Το να είσαι γονιός σε κάνει καλύτερο στη δουλειά σου. Η Ράια μου (η κόρη της) είναι πάντα πρώτη για εμένα. Το θέμα, πια, δεν είναι να προπονείσαι πιο σκληρά αλλά πιο έξυπνα. Δεν σπαταλάω ούτε ένα λεπτό του χρόνου μου. Ο χρόνος μου μαζί της θα είναι ποιοτικός. Στον πρώτο μου αγώνα μετά την επιστροφή κάποιος, τον οποίο δεν θα κατονομάσω, μου άπλωσε το χέρι και με ρώτησε γιατί είμαι εδώ; Διερωτήθηκαν γιατί επιστρέφω και μου υπέδειξαν ότι πρέπει να σκεφτώ τι θα μου στερήσει η επιστροφή από το παιδί μου, πόσο θα μου λείψουν πράγματα. Φαινόταν ότι ήθελαν να μου υπενθυμίσουν ότι οι προτεραιότητές μου θα πρέπει να είναι διαφορετικές. Πού είναι το μωρό; Κανείς δεν θα αμφισβητούσε ποτέ γιατί το μωρό μου είναι μαζί μου αλλά συμβαίνει να εκπλήσσονται οι άνθρωποι που την αφήνω μόνη της με τον μπαμπά της. Όλα αυτά εδραίωσαν το "γιατί" μου. Όταν τα αναλογίζομαι, είμαι πιο σίγουρη από ποτέ».
Η στήριξη παίζει τεράστιο ρόλο και η Αγκμπενενού επιβεβαιώνει: «Έχουμε μεγάλη υποστήριξη από τις οικογένειές μας, τους συνεργάτες και τους φίλους μας. Στο περιβάλλον του τζούντο υπάρχουν πάντα άνθρωποι που παίρνουν τα μωρά και τα αγαπούν. Είναι μια διευρυμένη οικογένεια, όπως λέμε πάντα στο τζούντο. Η μαμά μου ήρθε μαζί μου στη Γεωργία, για παράδειγμα, και φρόντισε την Αθηνά (την κόρη της) για μένα, οπότε μπορώ να εμπιστευτώ ότι η κόρη μου είναι κάτι παραπάνω από καλά και ότι μπορώ να κάνω τη δουλειά μου». Για το θέμα αυτό μίλησε και η Μόιρα ντε Βίλιερς, όταν αγωνιζόταν στην Ιερουσαλήμ στα τέλη του 2022. Είπε ότι νιώθει πιο δυνατή από ποτέ και ότι κάθε κομμάτι της κάθε ημέρας έχει σκοπό.
Η αποτελεσματικότητα είναι το πεδίο κάθε πολυάσχολης μητέρας αλλά και κάθε επίλεκτου τζουντόκα. Υπάρχει διασταύρωση χαρακτήρα και στόχων και τέλεια ευθυγράμμιση με το εκπαιδευτικό υπόβαθρο του τζούντο. Αυτός ο νέος τρόπος προσέγγισης μιας αθλητικής καριέρας είναι εντυπωσιακός αλλά μπορεί επίσης, με τόσο ισχυρά παραδείγματα, να γίνει μια φυσιολογική πτυχή των προσδοκιών και της αποδοχής μας. Είναι το seiryoku zenyo (η υπέρτατη και επαρκής χρήση της ενέργειας) στα καλύτερά του, τελικά.