Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενε κάποιος την χρονιά που μας πέρασε και το πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού στο βόλεϊ γυναικών για να σκεφτεί αν ο Γιάννης Καλμαζίδης είναι καλός προπονητής. Ο 55χρονος τεχνικός έχει δείξει τόσα χρόνια τι μπορεί να κάνει, κατακτώντας 4 πρωταθλήματα ως πρώτος και 2 ως δεύτερος, απλά την χρονιά που πέρασε κατάφερε να γίνει ο μοναδικός στην χώρα μας που παίρνει πρωτάθλημα και με ανδρική και με ανδρική και με γυναικεία ομάδα.
Ο «Σουηδός» ανέλαβε τις «πράσινες», που παρότι είχαν κατακτήσει το νταμπλ την προηγούμενη χρονιά δεν είχαν ξεκινήσει τόσο καλά και τις οδήγησε σε 2ο συνεχόμενο πρωτάθλημα.
Το GWomen τον συνάντησε στη Θεσσαλονίκη και την Πλατεία Αριστοτέλους όπου παρακολούθησε τους περισσότερους αγώνες του Thessaloniki Grand Slam και μας μίλησε τόσο για τα παιχνίδια του Beach Volley, όσο για το πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό, αλλά και για το αν θεωρεί πως υπάρχουν διαφορά ανάμεσα στο βόλεϊ ανδρών και γυναικών.
Κόουτς ας ξεκινήσουμε με το τουρνουά. Πώς το είδες;
«Είναι πάρα πολύ ωραίο τουρνουά. Έχει επιτυχία όταν γίνεται στην Πλατεία Αριστοτέλους. Έχει ωραίο θέμα, είναι γεμάτες οι κερκίδες. Δυστυχώς ο καιρός λίγο μας τα χάλασε το πρωί, αλλά πλέον πάει όπως τα θέλαμε».
Το τελευταίο διάστημα δραστηριοποιείσαι με το beach volley, πως βλέπεις αυτή την προοπτική;
«Είναι ένα άθλημα που έχω υπηρετήσει πολλά χρόνια και μου αρέσει. Φυσικά όχι σε επαγγελματικό επίπεδο. Περισσότερο ως συμπλήρωμα και καλύτερη προπόνηση. Νομίζω πως έχει μεγάλη προοπτική και στην χώρα μας με τις καιρικές συνθήκες που έχουμε και τις παραλίες. Εμείς έχουμε ξεκινήσει μια προσπάθεια με φίλους. Δημιουργήσαμε έναν χώρο μπιτς βόλεϊ και padel, μέσα σε ένα ήδη υπάρχων αθλητικό χώρο στο ποδοσφαιρικό γήπεδο του Απόλλωνα Καλαμαριάς (Apollon Beach Club) και είμαστε χαρούμενοι που μπορούμε να υπηρετήσουμε το άθλημα αυτό και από την συγκεκριμένη προσπάθεια».
Ποιοι είναι οι στόχοι με το συγκεκριμένο εγχείρημα;
«Είναι μεγάλη η γκάμα των στόχων μας. Από ακαδημίες και μικρά παιδιά, μέχρι επαγγελματίες και ερασιτέχνες. Προσφέρουμε μεγάλη γκάμα και έχει μεγάλη ανταπόκριση. Ο χώρος είναι ιδιαίτερα ευχάριστος, μέσα στον κοινωνικό ιστό, κοντά στην θάλασσα και κοντά στο κέντρο της Καλαμαριάς και ο κόσμος το έχει αγκαλιάσει».
Αφήνουμε το μπιτς βόλεϊ για την σάλα και τον Παναθηναϊκό. Αρχικά πόσο εύκολη ήταν η απόφαση να πεις το ναι στην πρόταση των «πρασίνων» επιστρέφοντας μετά από καιρό στο βόλεϊ γυναικών;
«Δεν ήταν κάτι που είχα σχεδιάσει να ασχοληθώ με το γυναικείο ξανά. Είχαν γίνει προτάσεις από ανδρικές ομάδες, αλλά όχι κάτι ελκυστικό. Μόλις έγινε η πρόταση του Παναθηναϊκού μετά από μία δύο συζητήσεις με τους ανθρώπους μου φάνηκε μια πολύ ωραία πρόκληση, από έναν σύλλογο που είδα πως υπάρχει όραμα και καλή οργάνωση. Αυτό ήταν που με έκανε να πω το ναι και να επιστρέψω στο βόλεϊ γυναικών».
Σκέφτηκες την πίεση που πιθανόν θα υπήρξε πηγαίνοντας σε μια ομάδα που την προηγούμενη χρονιά είχε κατακτήσει το νταμπλ, ενώ συνολικά έχει μεγάλη ιστορία στο άθλημα;
«Συζητώντας το με φίλους και ειδικούς μου είπαν να προσέχω επειδή η ομάδα είναι πρωταθλήτρια και θα έχουν υψηλές απαιτήσεις, πίεση και τα σχετικά. Εγώ όμως δεν φοβάμαι τις υψηλές προσδοκίες και την αγωνιστική πίεση. Είναι κάτι που μου αρέσει. Είναι κάτι που με εξιτάρει, είναι τροφή αυτή η αγωνιστική πίεση και γι' αυτό είπα το ναι».
Βλέπεις τον Παναθηναϊκό που εκείνη την περίοδο δεν πήγαινε και τόσο καλά, τι σκέφτηκες να αλλάξεις;
«Η αλήθεια είναι πως το κλίμα και η λειτουργία της ομάδας όταν πρωτοπήγα δεν ήταν και τα καλύτερα, αλλά είδα πως υπήρχαν πολλά περιθώρια βελτίωσης και να κάνουμε πράγματα για να αλλάξουμε την κατάσταση και πάνω από όλα θέληση από όλα τα κορίτσια και τους συνεργάτες μου».
Και τι ήταν αυτό που άλλαξε πρώτα;
«Δεν είναι ένα, αλλά αρκετά παράλληλα πράγματα που πρέπει να αλλάξεις σε τέτοιες καταστάσεις. Σίγουρα ένα από το πιο σημαντικά κομμάτια είναι να χαίρεται ο αθλητής αυτό που κάνει. Να μπαίνει στο γήπεδο και να απολαμβάνει τις στιγμές. Φυσικά όταν κάνεις πρωταθλητισμό, υπάρχουν και πολλές στιγμές που είναι δύσκολες, αλλά πρέπει να χαίρεσαι αυτό που κάνεις για να βγάλεις τον καλύτερο εαυτό σου. Αυτό ήταν και από τα πρώτα που είπα στα κορίτσια. Πολλά τακτικά σημεία του παιχνιδιού που θεωρούσα πως μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα και καλύτερα πράγματα από όσα είχα δει. Ένα παράδειγμα είναι το σέρβις, μπλοκ, άμυνα. Εκεί επέμενα μέχρι το τέλος σε αυτό και πιστεύω πως μας έδωσε το πλεονέκτημα σε πολλούς αγώνες».
Ο Παναθηναϊκός είχε την χρονιά που πέρασε μια από τις πιο ελπιδοφόρες παίκτριες όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη, την Μάρθα Ανθούλη. Εκείνο το διάστημα όμως δεν τα πήγαινε τόσο καλά, τι προσπάθησες να αλλάξεις και στην συνέχεια είδαμε μια πολύ ποιο σταθερή και καλή παίκτρια;
«Αρχικά να πω πως θέλησα να βοηθήσω όσο μπορούσα όλες τις παίκτριες και έτσι πρέπει να γίνεται. Ωστόσο σίγουρα με κάποιες πρέπει να ασχοληθείς περισσότερο, όπως η Ανθούλη που είναι τεράστιο ταλέντο αλλά δεν παύει να είναι μικρή και άπειρη. Θέλει πολλή δουλειά πρώτα από όλα στο ψυχολογικό κομμάτι στο πως να αντιμετωπίζει την κάθε φάση και μετά να αποδεχτεί μια όχι πετυχημένη ενέργεια ή και παιχνίδι, όπως συμβαίνει σε όλους τους αθλητές.
Εγώ διέκρινα ένα άγχος και μεγάλη προσδοκία από την ίδια πως «πρέπει να παίξει καλά», να είναι πρωταγωνίστρια σε κάθε παιχνίδι. Ήθελα να την αποφορτίσω αυτή την μεγάλη πίεση και να κάνει focus σε κάθε φάση προσπαθώντας να την κάνει καλύτερα και όχι συνολικά αν παίζει καλά ή όχι. Φυσικά κάποια τεχνικά στοιχεία αλλάξαμε πάνω στον τρόπο παιχνιδιού της που πιστεύω πως την βοήθησε πολύ να αποδώσει καλύτερα και πιο σταθερά, κάτι που θεωρώ πως έγινε».
Ο Παναθηναϊκός ανεβαίνει αγωνιστικά και έρχεται το final-4 της Άρτας με την ΑΕΚ να κατακτά το Κύπελλο. Πως βίωσες τους συγκεκριμένους αγώνες;
«Μέχρι εκείνο το σημείο δείχναμε συνεχή βελτίωση, ειδικά στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, με την γαλλική Ναντ και την ιταλική Κιέρι που πήρε το Challenge Cup. Δείξαμε σημεία βελτίωσης που ήταν πολύ σημαντικό και για εμένα και περισσότερο για τα ίδια τα κορίτσια που έδειξαν πως αρχίζουν και αποδίδουν καλύτερα σαν ομάδα.
Φτάνουμε στο Κύπελλο και παίζοντας συγκεντρωμένα κόντρα στην Σαντορίνη δείξαμε καλό χαρακτήρα και προκριθήκαμε. Στον τελικό ξεκινήσαμε και πάλι πολύ δυνατά με καλές συνθήκες, αλλά δυστυχώς σε ένα σημείο ενώ ήμασταν αρκετά μπροστά στο πρώτο σετ, δεν μπορέσαμε να ξεκολλήσουμε σε μία περιστροφή και μπήκε και λίγο η αμφισβήτηση και αμφιβολία μέσα στην ομάδα και άρχισε η όχι και τόσο καλή απόδοσή μας.
Στο δεύτερο επανήλθαμε, καταφέραμε να κερδίσουμε εύκολα και να κάνουμε το 1-1, αλλά στην συνέχεια η ΑΕΚ το πήρε δίκαια και ειδικά στο τέταρτο δεν παίξαμε όσο καλά μπορούσαμε. Να σημειωθεί πως η ΑΕΚ εκείνη την περίοδο ήταν αρκετά φορμαρισμένη και εμείς όχι στο επίπεδο που θέλαμε. Η απώλεια ήταν μια δύσκολη στιγμή για εμάς όλοι ξέρουμε πως υπάρχουν ψηλές προσδοκίες από την ομάδα, αλλά στον αθλητισμό υπάρχουν και οι κακές ημέρες και οι ήττες και αυτό ήταν που ήθελα να περάσω στα κορίτσια πως δεν τέλειωσε τίποτα και πως το πρωτάθλημα παραμένει ο βασικός στόχος και πιστεύω πως θα τα καταφέρουμε. Αν έχουμε υπομονή και επιμονή μπορούμε να φτάσουμε στο τέλος, κάτι που έγινε».
Μετά την απώλεια του Κυπέλλου υπήρξε και η ήττα από το Μαρκόπουλο που ουσιαστικά έδωσε τέλος στις όποιες ελπίδες υπήρχαν ακόμα και για πρωτιά στην κανονική διάρκεια. Υπήρξε ανησυχία;
«Σίγουρα η πρώτη θέση ήταν στόχος στην κανονική περίοδο γιατί έχεις πλεονέκτημα έδρας, αλλά αρκετές φορές στην καριέρα μου που έχω πάρει πρωτάθλημα είναι με μειονέκτημα έδρας. Γνωρίζοντας αυτό δεν ήταν κάτι που με τρόμαξε και ανησύχησε. Το σημαντικό είναι να είσαι σε καλή φόρμα την στιγμή που παίζονται τα πιο σημαντικά παιχνίδια που είναι τα play-offs. Τα κορίτσια ανταποκρίθηκα σε όλες τις προκλήσεις και τις απαιτήσεις που έθεσα να συγκεντρωθούν στην διαδικασία και όχι να σκεφτούν το αποτέλεσμα και αυτό μας οδήγησε σε πολλή καλή δουλειά και λειτουργία της ομάδας».
Και φτάνουμε στους ημιτελικούς με την ΑΕΚ. Θεωρείς πως ουσιαστικά αυτοί ήταν οι τελικοί;
«Πολύ ωραία παιχνίδια και σκληρά παιχνίδια. Ξέραμε πως η ΑΕΚ ήταν από τα φαβορί, θέλαμε να πάρουμε μια άτυπη ρεβάνς για το Κύπελλο και πιστεύω πως αντιμετωπίσαμε τακτικά και αγωνιστικά πολύ καλά τα παιχνίδια. Η απόδοσή μας ήταν καλή, αλλά και τακτικά κρίθηκε σε μεγάλο σημείο σε αυτό που προανέφερα, σέρβις, μπλοκ και άμυνα. Καταφέραμε εξουδετερώσαμε τα βασικά τους επιθετικά ατού και εμείς επιθετικά κρατήσαμε υψηλό επίπεδο. Με την Ανθούλη να κάνει καταπληκτική σειρά, όπως και οι όλες οι παίκτριες».
Ο τελικός ήταν όσο εύκολος φάνηκε;
«Ο τελικός είναι πάντα τελικός και ποτέ δεν είναι εύκολος. Μόνο που είσαι εκεί είναι μια πρόκληση και δυσκολία, αλλά νομίζω πως ναι οι τελικοί δεν μου φάνηκαν ούτε τακτικά ούτε αγωνιστικά δύσκολοι. Η μεγάλη δυσκολία ήταν στον τρίτο και τελευταίο τελικό, όπου η δυσκολία ήταν η διαχείριση του κόσμου, το διαφορετικό γήπεδο (ΟΑΚΑ) και η προσδοκία να κερδίσουμε σήμερα. Και αυτό φάνηκε και στο ξεκίνημα του αγώνα. Είχα πει στα κορίτσια πως πολύ πιθανό να μας φύγει στην αρχή το παιχνίδι αν δεν μπορέσουμε να διαχειριστούμε το μυαλό μας. Είχαμε υπομονή και μπήκαμε σιγά σιγά στο παιχνίδι και αλλάξαμε το μομέντουμ και με την ώθηση και βοήθεια του κόσμου που ήταν καθοριστικός σε αυτό το σημείο φτάσαμε στη νίκη».
Τελειώνει ο τελευταίος αγώνας και ο Παναθηναϊκός κατακτά τον τίτλο, τι ήταν το πρώτο που σκέφτηκες;
«Ήταν μια τεράστια χαρά. Είναι ωραίο μετά από μεγάλη προσπάθεια να φτάνεις ως το τέλος. Είναι δικαίωση πως αυτά που κάνεις και προσπαθείς από μία όχι και τόσο καλή κατάσταση να ανατρέπεις όλο αυτό. Εγώ ένιωσα πως η ομάδα ήταν πραγματικά μια γροθιά και το κλίμα πολύ καλό μεταξύ των κοριτσιών, σταφ και διοίκησης και όλο αυτό μας χαροποίησε ιδιαίτερα που φτάσαμε στην επιτυχία».
Με το πρωτάθλημα αυτό, έγινες ο πρώτος που το παίρνει και με άνδρες και γυναίκες. Πως νιώθεις γι' αυτό; Υπήρχε στο μυαλό σου και ως μορφή πίεσης; Και ποιες ήταν οι διαφορές αν βέβαια υπήρξαν.
«Όχι δεν είχε υπάρξει στο μυαλό μου και δεν τον ήξερα να σου πω την αλήθεια. Αυτό που λέω και στα κορίτσια είναι πως δεν αντιμετωπίζω τα άτομα σαν γυναίκες ή άνδρες, αλλά σαν αθλητές και αθλήτριες. Οι απαιτήσεις είναι ίδιες και πρέπει να είναι επαγγελματίες, να τρώνε σωστά, να ξεκουράζονται σωστά, να συνεργάζονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Είναι οι απαιτήσεις του αθλητισμού. Σίγουρα υπάρχουν διαφορές στο τακτικό κομμάτι ή προσεγγίσεις των ανθρώπων, αλλά αυτό ισχύει και στους άνδρες. Πολλές φορές υπάρχουν σχόλια για το γυναικείο και δύσκολους χαρακτήρες, εγώ έχω συναντήσει στο ανδρικό πιο δύσκολους χαρακτήρες και πιο soft και στις γυναίκες πιο σκληρούς. Ο καθένας έχει το κουμπί και το χαρακτήρα του».
Δεν υπάρχει δηλαδή συνταγή σε γυναικείο ή ανδρικό;
«Όχι δεν υπάρχει. Πολλοί το λένε, αλλά είναι μύθος. Το άθλημα απαιτεί συγκεκριμένα πράγματα, αν μπορείς να τα κάνεις είσαι πετυχημένος, είτε είσαι άνδρας, είτε είσαι γυναίκα».
Ο Παναθηναϊκός φέτος κατέκτησε το πρωτάθλημα. Ποιοι είναι οι στόχοι για τη νέα χρονιά;
«Εγώ θέλω να σταθώ και να ξεκινήσω με την σοβαρότητα του συλλόγου ως προς τον προγραμματισμό. Εμένα μου έγινε προσφορά να συνεχίσω και για τη νέα χρονιά από τέλος του Ιανουαρίου, κάτι που δείχνει και σε εμένα πως υπάρχει ένα σοβαρό πλάνο και μια εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό μου ασχέτως αν κέρδιζα ή έχανα το πρωτάθλημα και το Κύπελλο γιατί ακόμα παιζόντουσαν όλα. Αυτό δείχνει μια σοβαρότητα και νωρίς καταλάβαμε όλοι πως θέλουμε να προχωρήσουμε μαζί. Από εκείνη την στιγμή βάλαμε τις βάσεις με κινήσεις και προγραμματισμό για την επόμενη σεζόν και πιστεύουμε πως έχουμε προγραμματίσει για ακόμα ψηλότερα και καλύτερα πράγματα για το μέλλον. Φυσικά ο προγραμματισμός με την πραγματικότητα μπορεί να μην έρθουν όπως τα έχεις σχεδιάσει, αλλά ο στόχος μας είναι να κρατήσουμε ψηλά την ομάδα στην Ελλάδα και αν με το καλό έχουμε και λίγη τύχη ή όχι ατυχία στην κλήρωση, ίσως καταφέρουμε να κάνουμε κάποιο βήμα παραπάνω και στο Challenge Cup».
Στο μυαλό σου υπάρχει προτεραιότητα στο βόλεϊ ανδρών ή γυναικών;
«Αρχικά να ξαναπώ πως δεν είναι διαφορετικό άθλημα. Βλέπω και τα δύο μου αρέσει το βόλεϊ, πιστεύω μπορώ να δώσω και στα δύο. Περιθώρια καλύτερης βελτίωσης υπάρχει στο βόλεϊ γυναικών στην χώρα μας, αλλά δεν αποκλείω τίποτα για την συνέχεια».
Ο Παναθηναϊκός και ειδικά τα τμήματα του Ερασιτέχνη, έχουν για χρόνια δίπλα τον κόσμο. Πόσο κοντά ήταν και την περασμένη χρονιά;
«Σίγουρα ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει δείξει πολλά χρόνια πως στηρίζει το βόλεϊ και σε άνδρες και γυναίκες και το έκανε και την χρονιά που πέρασε με τον καλύτερο τρόπο. Είναι πολλή μεγάλη και σημαντική η βοήθεια που δίνει κάθε φορά. Κάποιες φορές δημιουργεί μια “πίεση” στην ομάδα για αποτελέσματα, αλλά πιστεύω πως έχουμε καταφέρει αυτή την πίεση να κάνουμε σε καλό μας».
Είσαι ένας προπονητής που συχνά ακούς τους παίκτες ή παίκτριες σου να λένε καλά λόγια για εσένα. Πόσο σημαντικό είναι αυτό;
«Αυτό δεν είναι απλά σημαντικό, είναι παραπάνω από κάθε συμβόλαιο. Η αξία των λόγων αυτών είναι ανεκτίμητη, να δέχομαι θετικά λόγια από συνεργάτες, είτε είναι οι αθλητές, είτε το σταφ, γιατί με αυτούς έχω καθημερινή τριβή και κρίνομαι».
Θα κλείσουμε λέγοντάς σου τις παίκτριες της περσινής ομάδας και εσύ θα λες την πρώτη σου σκέψη:
Παπαφωτίου: Το μυαλό της ομάδας
Ανθούλη: Παλικάρι
Κρος: Πεισματάρα, επίμονη με την θετική έννοια
Ρόγκα: Σημαία
Ανάε: Στρατιώτης
Γκρόθες: Μάστορας
Χατζηευστρατιάδου: Μαχήτρια
Photo credits: Matthew Miller