Η επιλογή του βόλεϊ ως άθλημα για ένα παιδί μπορεί να προέρχεται από διάφορους παράγοντες, όπως την οικογενειακή επιρροή και τις εμπειρίες από τις δραστηριότητες του σχολείο. Στην περίπτωση της Χριστίνας Θανέλλα, ο πατέρας της ως προπονητής ήταν εκείνος που την εισήγαγε στο άθλημα, το οποίο και ερωτεύτηκε. Η δυναμική της ομάδας και η συναισθηματική σύνδεση με τις συμπαίκτριες την κρατούν ενεργή και αφοσιωμένη με την ίδια να αψηφά κάθε εμπόδιο που μπορεί να προκύπτει.
Με την ισορροπία να είναι το μυστικό για να μπορέσει να… ξεκλειδώσει την επόμενη πίστα, που απαιτεί τον συνδυασμό πρωταθλητισμού και σπουδών, η 16χρονη αθλήτρια κρατά θετική στάση και ελπίζει πως δεν θα χρειαστεί να πάρει κάποια δύσκολη απόφαση σύντομα.
Σχετικά με το μέλλον, η νεαρή πρωταθλήτρια σκέφτεται το εξωτερικό ως επιλογή, όπως και πολλοί νέοι, ενώ η σκέψη των πανελληνίων εξετάσεων δεν την αποθαρρύνει, όπως συμβαίνει συχνά, καθώς πιστεύει στη δυνατότητα ισορροπίας μεταξύ αθλητισμού και σπουδών.
Η Χριστίνα Θανέλλα μίλησε στο Gwomen για τη δική της πορεία στον πρωταθλητισμό, ως ένα νεαρό κορίτσι που αγαπά το άθλημά του και θέλει να συνεχίσει να διασκεδάζει με αυτό παρά τα εμπόδια που μπορεί να προκύψουν.
Χριστίνα, πώς ένα παιδί διαλέγει το βόλεϊ;
Θεωρώ πως η επιλογή ενός παιδιού να ασχοληθεί με το βόλεϊ μπορεί να προκύψει από διάφορους παράγοντες, όπως η έλξη που ασκεί το άθλημα, η επιρροή από το οικογενειακό ή κοινωνικό περιβάλλον και οι εμπειρίες του μέσα από τον σχολικό αθλητισμό. Το βόλεϊ, ως άθλημα συνεργασίας και ομαδικότητας, παρέχει την ευκαιρία στα παιδιά να αναπτύξουν κοινωνικές και σωματικές δεξιότητες, κάτι που το καθιστά ιδιαίτερα ελκυστικό. 
Στη δική μου περίπτωση, αν και άργησα να το ανακαλύψω, ήταν ο πατέρας μου αυτός που με μύησε στο άθλημα. Από μικρή ηλικία τον ακολουθούσα στα γήπεδα, καθώς είναι προπονητής, και έτσι αναπόφευκτα ήρθα σε επαφή με το άθλημα. Η καθημερινή μου επαφή με το βόλεϊ μου έδωσε την ευκαιρία να το αγαπήσω βαθιά και να το εντάξω στη ζωή μου.
Εσύ είχες δοκιμάσει και άλλα αθλήματα πριν αφοσιωθείς στο βόλεϊ;
Ναι, πριν αφοσιωθώ πλήρως στο βόλεϊ, είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ με διάφορα αθλήματα και δραστηριότητες, τα οποία με βοήθησαν να αναπτύξω τις σωματικές μου δεξιότητες και την πειθαρχία μου. Από μικρή ηλικία έκανα μπαλέτο και γενικά χορούς. Επίσης, ασχολήθηκα και με την κολύμβηση. Παράλληλα, έκανα ενόργανη και ρυθμική γυμναστική, όπου έμαθα πειθαρχία και αυτοέλεγχο, και δοκίμασα και στίβο, ο οποίος συνέβαλε στην ταχύτητά και την εκρηκτικότητα μου. Κάθε ένα από αυτά τα ατομικα αθλήματα μου προσέφερε πολύτιμες εμπειρίες και δεξιότητες, που τελικά μου χρησίμευσαν στο βόλεϊ. Όταν όμως ήρθε η στιγμή να επιλέξω το άθλημα που θα με εκφράζει πραγματικά, το βόλεϊ όντας και ενα ομαδικο αθλημα σε αντιθεση με τα αλλα, ήταν εκείνο που με κέρδισε, γιατί συνδύαζε την ομαδικότητα, τη στρατηγική και τη συνεχή κίνηση.
Τι σε έχει μαγέψει στο βόλεϊ και παραμένεις;
Αυτό που με έχει μαγέψει στο βόλεϊ είναι η μοναδική δυναμική της ομαδικότητας και η συναισθηματική αλληλεπίδραση με τις συμπαίκτριες μου. Το βόλεϊ δεν είναι απλώς ένα άθλημα όπου κάθε άτομο πρέπει να δώσει τον καλύτερό του εαυτό – είναι μια συνεχής συνεργασία, όπου κάθε κίνηση, κάθε πάσα και κάθε προσπάθεια βασίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και επικοινωνία. Η αίσθηση της συλλογικής νίκης, το πνεύμα αλληλεγγύης, και η δύναμη του να ξεπερνάς τις δυσκολίες μαζί με την ομάδα σου είναι πραγματικά ανεκτίμητα συναισθήματα.
Πέρα από αυτά, το βόλεϊ μου προσφέρει μια αίσθηση ελευθερίας και εκτόνωσης. Μέσα στο γήπεδο νιώθω ότι μπορώ να αποβάλλω το άγχος και τις σκέψεις της καθημερινότητας, αφήνοντας μόνο το πάθος για το παιχνίδι να με καθοδηγεί. Αυτό το συναίσθημα είναι που με κρατά δεμένη με το άθλημα και με κάνει να επιστρέφω πάντα με περισσότερη ενέργεια και ενθουσιασμό.
Ο πρωταθλητισμός σε συνδυασμό με το σχολείο και άλλες υποχρεώσεις είναι μία ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση. Πώς τα ισορροπείς;
Ο συνδυασμός πρωταθλητισμού, σχολείου και άλλων υποχρεώσεων είναι αναμφισβήτητα απαιτητικός και πολλές φορές εξαντλητικός. Η ισορροπία αυτή απαιτεί πειθαρχία, καλό προγραμματισμό και την ικανότητα να αξιοποιώ κάθε διαθέσιμη στιγμή. Καθώς μένω μακριά από τις υποδομές του Ολυμπιακού, πολλές φορές αναγκάζομαι να προσαρμόζω την καθημερινότητά μου ανάλογα με τις προπονήσεις και τις σχολικές υποχρεώσεις.Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι συχνά μπορει να τρώω στο αυτοκίνητο, καθώς δεν υπάρχει χρόνος για να επιστρέψω σπίτι ανάμεσα στο σχολείο ή το φροντιστήριο και την προπόνηση. Επιπλέον, πολλές φορές διαβάζω στο αυτοκίνητο, εκμεταλλευόμενη τις διαδρομές προς το γήπεδο, καθώς πρέπει να είμαι συνεπής και με τα ακαδημαϊκά μου καθήκοντα. Αυτές οι προσαρμογές είναι απαραίτητες.
Επιπλέον, η ψυχική ανθεκτικότητα είναι απαραίτητη. Ο πρωταθλητισμός με έχει διδάξει να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες και να παραμένω προσηλωμένη στους στόχους μου, ακόμα και όταν τα πράγματα γίνονται απαιτητικά. Βρίσκω πάντα τρόπο να συνδυάζω τις υποχρεώσεις μου, γιατί η αγάπη μου για το άθλημα και η ανάγκη να πετύχω στους ακαδημαϊκούς μου στόχους είναι εξίσου ισχυρές.
Αν και νεαρή σε ηλικία, έχεις χαρακτηριστεί ως ένα από τα νέα ταλέντα. Αποδέχεσαι εσύ αυτόν τον όρο για τον εαυτό σου; Σε επηρεάζει με κάποιο τρόπο;
Ο χαρακτηρισμός ως “νέο ταλέντο” είναι τιμητικός, όμως προσπαθώ να μην επηρεάζομαι από τέτοιες επισημάνσεις. Αναγνωρίζω ότι πρόκειται για μια ένδειξη αναγνώρισης των προσπαθειών και της εξέλιξής μου, κάτι που με γεμίζει χαρά και ικανοποίηση. Ωστόσο, παραμένω συγκεντρωμένη στη συνεχή βελτίωση και ανάπτυξή μου. Το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί· η συνέπεια, η σκληρή δουλειά και η αφοσίωση είναι αυτά που πραγματικά καθορίζουν την πορεία ενός αθλητή. Ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός λειτουργεί περισσότερο ως κίνητρο παρά ως πίεση. Δεν επαναπαύομαι σε αυτό, αλλά αντιθέτως προσπαθώ να αποδείξω στον εαυτό μου, πρώτα απ’ όλα, ότι μπορώ να ανταπεξέλθω στις προκλήσεις και να εξελιχθώ σε κάθε επίπεδο. Είναι μια συνεχής διαδικασία μάθησης και αυτοβελτίωσης, και αυτό που με καθοδηγεί είναι η αγάπη μου για το άθλημα και όχι οι εξωτερικές επισημάνσεις.
Εσύ τώρα παίζεις στην ομάδα του Ολυμπιακού, έχεις μπει σε έναν μεγάλο σύλλογο του οποίου η γυναικεία ομάδα διαπρέπει. Πώς είναι η προπόνηση και οι αγώνες με τη νέα σου ομάδα;
Αν και δεν αγωνίζομαι στο γυναικείο τμήμα του Ολυμπιακού, ανήκω στις κορασίδες και νεάνιδες (Κ18 & Κ20), όπου το επίπεδο είναι εξίσου υψηλό και απαιτητικό. Οι προπονήσεις μας ακολουθούν το ίδιο πρότυπο επαγγελματισμού και αφοσίωσης. Η ομάδα μου στελεχώνεται από εξαιρετικές παίκτριες με υψηλές ικανότητες και μεγάλες φιλοδοξίες. Το επίπεδο συναγωνισμού είναι πολύ έντονο, κάτι που με βοηθά να εξελίσσομαι συνεχώς. Η οργάνωση και η ποιότητα της προπόνησης δεν διαφέρουν από τις ανώτερες κατηγορίες, καθώς όλοι στην ομάδα εργάζονται με στόχο την ανάπτυξη των παικτριών και τη διατήρηση της παράδοσης του Ολυμπιακού στις επιτυχίες. Αισθάνομαι τυχερή που αγωνίζομαι σε αυτό το περιβάλλον, το οποίο με γεμίζει ενέργεια και φιλοδοξία.
Ο πρωταθλητισμός στην Ελλάδα είναι ένα πολύ δύσκολο σπορ, υπάρχουν πολλά παιδιά που σταματούν καθώς δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν κυρίως οικονομικά. Εσύ σκέφτεσαι το μέλλον σου στον αθλητισμό; Σκέφτεσαι λύσεις στο εξωτερικό;
Ο πρωταθλητισμός στην Ελλάδα πράγματι συνοδεύεται από πολλές προκλήσεις. Δυστυχώς, η χώρα μας δεν παρέχει τη στήριξη που χρειάζεται ένας αθλητής, ειδικά όταν πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα στον αθλητισμό και τις ακαδημαϊκές του υποχρεώσεις. Όσον αφορά το μέλλον μου στον αθλητισμό, είναι κάτι που σίγουρα σκέφτομαι. Έχω αναλογιστεί και το ενδεχόμενο να ακολουθήσω μια πορεία στο εξωτερικό, όπου οι ευκαιρίες και οι υποδομές είναι σαφώς καλύτερες για έναν αθλητή. Υπάρχουν χώρες όπου η αθλητική ανάπτυξη συνδυάζεται με την ακαδημαϊκή εξέλιξη, κάτι που στην Ελλάδα είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί. Παρ' όλα αυτά, αυτό δεν είναι το πρώτο μου πλάνο, καθώς προτεραιότητά μου είναι να σπουδάσω στην Ελλαδα.
Η σκέψη να φύγω στο εξωτερικό παραμένει ως εναλλακτική, εφόσον κριθεί αναγκαίο στο μέλλον για την αθλητική μου πορεία. Αν η κατάσταση αλλάξει και βελτιωθούν οι συνθήκες για τους αθλητές-μαθητές, τότε ίσως να μπορέσω να κυνηγήσω τα όνειρά μου στη χώρα μου.
Υπάρχουν κάποια κομβικά σημεία στη ζωή των αθλητών, τα οποία πολλές φορές οδηγούν στο να αφήσει κανείς τον πρωταθλητισμό. Ένα από αυτά είναι όταν θα φτάσει η στιγμή των πανελληνίων εξετάσεων. Έχεις σκεφτεί, εσύ, αν θα κάνεις μία παύση στο βόλεϊ για τις πανελλήνιες ή αν θα συνεχίσεις κανονικά;
Πράγματι, οι πανελλήνιες εξετάσεις αποτελούν ένα από τα πιο κομβικά σημεία στη ζωή ενός μαθητή-αθλητή. Είναι μια περίοδος γεμάτη άγχος και απαιτήσεις, που πολλές φορές αναγκάζει τους αθλητές να αναθεωρήσουν τις προτεραιότητές τους και να κάνουν μια προσωρινή παύση στον πρωταθλητισμό. Στη δική μου περίπτωση, αν και ο στόχος μου στις πανελλήνιες είναι υψηλός, σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο να συνεχίσω κανονικά με το βόλεϊ κατά τη διάρκεια αυτων. Αν και γνωρίζω τις δυσκολίες που ενέχει ο συνδυασμός του αθλητισμού με την προετοιμασία για τις εξετάσεις, πιστεύω πως με σωστό προγραμματισμό και αυτοπειθαρχία, είναι δυνατό να διατηρηθεί μια ισορροπία ανάμεσα στα δύο. Το βόλεϊ είναι για μένα πηγή ευχαρίστησης και εκτόνωσης, κάτι που με βοηθά να αποσυμπιέζομαι από το άγχος των μαθημάτων, οπότε πιστεύω πως θα συνεχίσω να το εντάσσω στην καθημερινότητά μου.
Έχεις κάποια αθλήτρια πρότυπο, είτε από τον σύλλογό σου είτε από άλλον σύλλογο είτε από το εξωτερικό;
Παρ’ όλο που έχω πολλά πρότυπα από το εξωτερικό, θα ήθελα να αναφερθώ σε μια αθλήτρια από την Ελλάδα, την Ευαγγελία Μερτέκη. Αν και έχω την τύχη να περιτριγυρίζομαι από απίστευτες παίκτριες που στελεχώνουν τη γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού, η Ευαγγελία έχει ξεχωρίσει στα μάτια μου για την αφοσίωσή της και το ήθος της μέσα και έξω από το γήπεδο. Φέτος, όπως και την περασμένη χρονιά, αγωνίζεται στην ομάδα της Θέτιδας Βούλας, και είχα την τιμή και την ευκαιρία να προπονηθώ μαζί της πέρυσι, όταν ήμασταν στην ίδια ομάδα. Η εμπειρία αυτή ήταν ανεκτίμητη για μένα, καθώς μέσα από τη συνεργασία μας πήρα πολύτιμα μαθήματα, όχι μόνο σε τεχνικό επίπεδο, αλλά και σε θέματα νοοτροπίας και συμπεριφοράς στον πρωταθλητισμό.
Πιστεύω ότι το να έχουμε πρότυπα είναι πολύ σημαντικό, όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά σε κάθε τομέα της ζωής μας. Μας δίνουν το κίνητρο να γίνουμε καλύτεροι και να επιδιώκουμε συνεχώς την ανάπτυξη μας. Για μένα, η Ευαγγελία ενσαρκώνει όλα τα χαρακτηριστικά ενός σωστού πρότυπου, και η παρουσία της με έχει εμπνεύσει να επιδιώκω τα όνειρά μου με περισσότερη αποφασιστικότητα. Η αφοσίωση, η εργατικότητα και το ήθος της ως αθλήτρια είναι στοιχεία που με ενέπνευσαν και συνεχίζουν να με οδηγούν στη δική μου πορεία στον αθλητισμό. Η συνεργασία μας με δίδαξε πολλά, και αποτελεί για μένα υπόδειγμα αθλητικής συμπεριφοράς και πειθαρχίας.