Η Γκάια Τραντίτι και η Εμιλία Ροσάτι αγωνίζονταν ως αντίπαλες στον τελικό της σπάθης γυναικών Κ23, στο εθνικό πρωτάθλημα ξιφασκίας της Ιταλίας στο Βερτσέλι.
Περίπου 17 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του αγώνα, και ενώ η Τραντίτι προηγούνταν με σκορ 12-9, η ίδια πέφτει προς τα πίσω και τραυματίζει άσχημα τον αστράγαλό της. Η Ροσάτι έτρεξε προς το μέρος της, να δει πως είναι καλά και περίμενε μαζί της το ιατρικό προσωπικό.
Μετά την επέμβαση των γιατρών η Τραντίτι στάθηκε ξανά στα πόδια της αλλά η κατάστασή της δεν ήταν καλή για να μπορέσει να αγωνιστεί. Όμως, με δεδομένο τα λίγα δευτερόλεπτα που απέμεναν και το προβάδισμα που είχε, αποφάσισε να σφίξει τα δόντια και να συνεχίσει. Όταν ο χρόνος άρχισε να μετρά αντίστροφα, η Ροσάτι αντί να αγωνιστεί κανονικά και να προσπαθήσει μάλιστα να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να κερδίσει, έκανε πίσω και κράτησε απόσταση από την αντίπαλό της, αφήνοντας τον χρόνο να τελειώσει ώστε η αντίπαλός της να πάρει τη νίκη.
Έτσι, με μια χειρονομία τεράστιας ευγένειας και ήθους χάρισε στη φίλη-αντίπαλό της τον ιταλικό τίτλο Κ23 και τη θέση στο επόμενο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βουδαπέστης.
A story about #sportsmanship🤺
— FIE (@FIE_fencing) April 16, 2023
In the Women's Individual Epee final of the Italian U23 Championship, Gaia Traditi got seriously injured and Emilia Rossatti decided to wait until the end of the time, leaving the gold to her👏
Both of them were winners👏
🎥@Federscherma pic.twitter.com/yXjEaWWtpp
Το κοινό σηκώθηκε όρθιο για να αποτίσει φόρο τιμής σε αυτή την κορυφαία στιγμή του αθλητισμού, ενώ οι δύο αθλητές βρέθηκαν στο κέντρο της εξέδρας, συγκινημένες και συγκεντρωμένες σε μια ειλικρινή αγκαλιά. Το ίδιο έκαναν και στο βάθρο των νικητών.
«Το να μην προσπαθήσω να κερδίσω μπροστά σε μία αντίπαλο που είναι πρώτα απ' όλα φίλη και που έχει τραυματιστεί, είναι το πιο σωστό πράγμα που θα μπορούσα να κάνω. Πήρα αυτή την πολύ σωστή και σημαντική απόφαση μαζί με τον δάσκαλό μου και θα το έκανα χίλιες άλλες φορές», εξήγησε η Εμίλια Ροσάτι.
Αυτές οι στιγμές αποδεικνύουν ότι ο όρος «αθλητισμός» δεν κρίνεται από τον αριθμό των τροπαίων στην τροπαιοθήκη κάποιου, αλλά από το ηθικό βάθος με το οποίο ζει κανείς το άθλημα που έχει επιλέξει να κάνει.