Εσωτερική γαλήνη και ηρεμία. Αυτός είναι ο υπέρτατος στόχος της yoga, μίας πρακτικής που συνδυάζει άσκηση και διαλογισμό και δεν επικεντρώνεται μόνο στο σώμα αλλά και στο πνεύμα. Η δασκάλα yoga (ή yogi), Μαριάννα Θυμιάκη, ανακάλυψε τη συγκεκριμένη πρακτική τυχαία και την έκανε μέρος της ζωή της, φτάνοντας στο σημείο να μην μπορεί να διανοηθεί πως θα μπορούσε να είναι η ίδια αν δεν την είχε βάλει στη ζωή της.
Από ασκούμενη, έγινε δασκάλα. Άφησε το αστικό κέντρο και μετέφερε όλη της τη ζωή στη μικρή πόλη του Ναυπλίου. Έκανε τη yoga το επάγγελμά της και δημιούργησε μία κοινότητα γύρω από αυτό. Μαζί με την κόρη της, πολλές φορές, θα κάνουν ασκήσεις και εξάσκηση και θα ενωθούν με τους εαυτούς τους.
Η Μαριάννα Θυμιάκη έχει κάνει όλα όσα παλιότερα θεωρούσε πως ίσως δεν ταιριάζουν στον νευρικό χαρακτήρα της και τελικά βρήκε τη «λύση» ώστε να συνδεθεί με το «είναι» της και να βρει όλα εκείνα που σήμερα δεν της λείπουν: την εσωτερική ηρεμία, την αποδοχή, την εξέλιξη, την αγάπη, την καλύτερη εκδοχή του εαυτού της.
Η ίδια μιλά στο GWomen για τα προσωπικά οφέλη που έχει αποκομίσει από τη yoga και για τον λόγο που οι άνθρωποι θα έπρεπε να στραφούν προς αυτή την πρακτική ενώ προτρέπει τους πάντες να αγαπήσουν λίγο περισσότερο τον εαυτό και το σώμα τους.
(Photo credits: Δώρα Δημητρίου)
Πως προέκυψε η yoga και πως έγινε τελικά το πάθος σου;
Η yoga ήρθε στη ζωή μου κατά τύχη, έψαχνα μία δραστηριότητα για το σώμα μου και κατά τύχη μπήκα σε μία σχολή ashtanga yoga και κόλλησα. Άρχισα να με παρατηρώ, να αναπνέω, να κινούμαι σε περίεργα σχήματα και τελικά σιγά σιγά αυτό είχε μία τεράστια επίδραση στην ψυχοσύνθεση και την προσωπικότητά μου. Η παρατήρηση του εαυτού μου έγινε σκοπός ζωής, οι γύρω μου έβλεπαν όσα συνέβαιναν και μου ζητούσαν να τους κάνω μαθήματα και να τους δείξω πως γίνεται. Έτσι σιγά σιγά και φυσικά η yoga έγινε τεράστιο κομμάτι της ζωής μου.
Τι σου προσφέρει εσένα προσωπικά η yoga; Και, γιατί να την επιλέξει κανείς;
Η yoga είναι ένα εργαλείο αυτοπαρατήρησης. Είναι μία πρακτική η οποία μας βοηθά να αυξάνουμε τη συνειδητότητά μας. Αυτό είναι πλέον και για μένα. Ο χρόνος που αφιερώνω καθημερινά στο στρώμα μου να παρατηρώ τον εαυτό μου, να αναπνέω και να κινηθώ με φέρνει σε σύνδεση με τον εαυτό μου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, φυσικά, να με αγαπάω πολύ περισσότερο από όσο με αγαπούσα και κατ’ επέκταση να αγαπάω περισσότερο τους γύρω μου. Η yoga σε βοηθάει να εξελιχθείς και να γίνεις, αν το επιθυμείς, η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.
Είναι η στιγμή που επιστρέφω στο σπίτι μου, μαζεύω τις δυνάμεις μου, οργανώνομαι και μπορώ μετά να βγω πάλι προς τα έξω. Είναι το φίλτρο μου από όλες αυτές τις πληροφορίες που μας βομβαρδίζουν καθημερινά και από ανθρώπους, από τηλεοράσεις, social από οτιδήποτε. Οι άνθρωποι μπαίνουν σε μία αίθουσα yoga, για δύο πολύ σημαντικούς λόγους συνήθως. Ο πρώτος είναι επειδή πονάνε και ο δεύτερος γιατί ψάχνουν τρόπο να διαχειριστούν το άγχος τους. Μέσα στο δωμάτιο θα βρουν διεξόδους και για τα δύο αλλά αυτά είναι παράπλευρα οφέλη γιατί η πρακτική κάνει μία άλλη δουλειά: αυτή είναι η παρατήρηση και η σύνδεση με τον εαυτό. Ο άνθρωπος έχει αποσυνδεθεί πάρα πολύ από τον εαυτό του, το βλέπουμε πολύ έντονα και ο άνθρωπος έχει φτάσει σε ένα σημείο που καταστρέφει τον πλανήτη που ζει. Όλο αυτό συμβαίνει, κατά τη γνώμη μου, γιατί έχει χαθεί η σύνδεση με τον εαυτό. Αυτό που είμαστε μέσα μας βγάζουμε και προς τα έξω και… βλέπετε τι γίνεται έξω.
Ζεις σε μία μικρή κοινωνία, όπως είναι αυτή του Ναυπλίου. Πως είναι να είσαι δασκάλα yoga σε μία τέτοια ελληνική κοινωνία; Ο κόσμος το αγκαλιάζει ή... το αντιμετωπίζει περίεργα;
Ο κόσμος εδώ με έχει αγκαλιάσει, ζω εδώ περίπου ενάμιση χρονο και ήδη έχω δημιουργήσει ένα όμορφο community με τη yoga και είμαι πολύ χαρούμενη γι' αυτό.
(Photo credits: Δώρα Δημητρίου)
Έχεις και μία μικρή κόρη, η οποία ακολουθεί τη μαμά της και κάνει κι εκείνη yoga... Πως βρίσκεις τις ισορροπίες σου;
Η κόρη μου είναι τρεισήμιση ετών και ποτέ δεν την πίεσα να μπει σε αυτό. Αλλα βλέπει από μωρό τη μαμά της, όσο κάνω την πρακτική μου, και σιγά σιγά έμαθε τον χώρο μου και τον χώρο της και το ότι η μαμά της χρειάζεται να το κάνει αυτό και πρέπει να το σεβαστεί. Έτσι νομίζω μαθαίνει κι εκείνη να σέβεται τον χώρο της και να βάζει τα όριά της στους άλλους γιατί νομίζω είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα και για τα παιδιά.
Κάποια στιγμή μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία, άρχισε να εκδηλώνει ενδιαφέρον να κάνει (yoga) και αυτή, κυρίως σαν παιχνίδι. Της αρέσει πάρα πολύ να κινείται μαζί μου, να με παρατηρεί και να κάνει όλα αυτά τα ωραία ζωάκια. Της αρέσει και το διασκεδάζει και όταν μπορεί να μην πηγαίνει στον παιδικό σταθμό και να είμαστε μαζί σπίτι τότε μου λέει: «Τώρα μαμά, θα κάνουμε οι δυο μας».
Ποιο είναι το πιο «περίεργο» μέρος στο οποίο έχεις κάνει yoga και ποιο είναι το dream place για εσένα;
Η γιόγκα είναι ένα ταξίδι προς τα μέσα οπότε δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το πού κάνεις. Σίγουρα όμως όταν κάνεις σε έναν εξωτερικό χώρο η εναρμόνιση με τη φύση και τα στοιχεία της βοηθάει. Έχω κάνει γιόγκα αρκετές φορές σε εξωτερικούς χώρους και είναι πολύ όμορφα, βρίσκω άλλες πλευρές αλλά το περιβάλλον δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.
Αν η yoga δεν υπήρχε στη ζωή σου, τι πιστεύεις πως θα σου έλειπε;
Ειλικρινά δεν ξέρω πως θα ήμουν αν δεν έκαναν yoga. Με έχει κάνει αυτό που είμαι σήμερα, με έχει φέρει και στο αποτέλεσμα να φύγω από τη μεγαλούπολη και να ζήσω σε μία πιο μικρή πόλη κοντά στη φύση ώστε να ζήσω πιο ήρεμα και να αναπνέω καθαρό αέρα γιατί με έχει κάνει να παρατηρώ τι μου κάνει καλό και να κάνω καλύτερες επιλογές για τον εαυτό μου. Πριν την ξεκινήσω ήμουν ένα άτομο αρκετά αγχωμένο, αρκετά νευρικό και αποσυνδεδεμένο. Μέσα από αρκετή δουλειά, με βοήθησε να έχω πλέον μία συγκεκριμένη στάση ζωής. Οπότε αν μπορώ να πω ότι θα μου έλειπε κάτι θα ήταν η υγεία μου, σωματική αλλά και ψυχική.
Η yoga, όπως φαίνεται απ' έξω τουλάχιστον, χρειάζεται ηρεμία και υπομονή. Είναι κατάλληλη για ανθρώπους που είναι λίγο πιο νευρικοί και έχουν συχνά υπερένταση;
Είναι πιο κατάλληλη γι’ αυτούς, και το λέω ως παθούσα. Ίσως αυτή μου η πλευρά να με βοήθησε να εξελιχθώ, ήταν ένας ακόμη λόγος να γίνω πιο παρατηρητική. Σίγουρα είναι γι' αυτούς τους ανθρώπους, κάνουμε yoga γιατί είμαστε έτσι. Απλά θα τους προτείνω να μπουν σε ένα σύστημα πιο δυναμικό κι όχι τόσο στατικό, για να μπορέσουν να βρουν πιο εύκολα τους ρυθμούς τους. Συστήματα με κίνηση, πιο δυναμικά, που εκεί μέσα να μπορούν να βρουν διεξόδους για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά τους. Ένα σύστημα που να ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία τους.
Αποκαλείς τον εαυτό σου «yogi»; Τον συνδέεις με την πραγματική έννοια του όρου, που ενέχει τη μοναξιά;
Oι yogi βρίσκονται στα Ιμαλάια κάνουν ashana, pronayama και διαλογισμό και έχουν απαρνηθεί τα εγκώσμια. Εγώ, όχι, δε βρίσκομαι σε αυτό το στάδιο. Πιστεύω στη γιόγκα στην πραγματική ζωή και στο να κάνω αυτές τις πρακτικές ώστε να βρίσκω έναν τρόπο να έρχομαι yoga to the real life.
Φυσικά η σωστή λέξη είναι η μοναχικότητα και όχι η μοναξιά.τη μοναχικότητα την αποζητώ πολλες φορες γιατι χρειαζομαι τον χωρο και τον χρονο μου για να νιωθω καλα. Πιστεύω όμως πως όλοι χρειαζόμαστε τον χώρο και τον χρόνο με τον εαυτό μας, είναι αυτό που λέω εγώ ότι πρέπει να κάνεις παρέα με τον εαυτό σου να τον αγαπάς και να θέλεις να τον κάνεις παρέα. Δεν μπορούμε να είμαστε συνέχεια «προς τα έξω», κάτι δεν πάει καλά.
Γνωρίζουμε πως έχετε ένα φεστιβάλ και αντιλαμβάνομαι πως καταπιάνεστε γενικά με διάφορες δραστηριότητες. Με τι άλλο ασχολείστε πέρα από τη yoga;
Πιστεύω πάρα πολύ στις συνεργασίες, να δίνω, να παίρνω να υπάρχει μία υγιής ροή ανταλλαγής ιδεών και ενέργειας. Τώρα είχαμε κάνει μία δράση για την υγεία με διάφορα εργαστήρια γιόγκα, zero waste, διατροφή κτλ. Η άλλη μεγάλη αγάπη μου είναι το βουνό, η αναρρίχηση βράχου και το περπάτημα, η πεζοπορία. Ήδη οργανώνουμε κάποιες δράσεις στο βουνό με αναρρίχηση βράχου και μετά... yoga. Ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο, μπορεί μία παρέα να έρθει σε επαφή μαζί μου αν θέλει να κάνει κάτι πιο ιδιαίτερο και όμορφο. Ο περισσότερος κόσμος θα έρθει στο Ναύπλιο και θα κάνει βόλτα στην πόλη και θα πιει καφέ ενώ υπάρχουν πιο πολλά ωραία μέρη που μπορείς να εξερευνήσεις.
Για το τέλος, μία προτροπή...
Μία προτροπή στους ανθρώπους να προσέχουν τον εαυτό τους λίγο περισσότερο, τον νου, τις σχέσεις τους. Η καθημερινότητα μας τρώει και το συνειδητοποίησα πολύ έντονα όταν έφυγα από την Αθήνα και ήρθα σε μία μικρότερη πόλη. Είχα περισσότερο χώρο και χρόνο. Η μεγάλη πόλη μας τρώει και δεν αντιλαμβανόμαστε πως μας έχει δοθεί το πολυτιμότερο αγαθό, η ζωή. Το σώμα μας είναι το όχημά μας και πρέπει να το φροντίζουμε και όταν λέμε αυτό εννοούμε μαζί και τον νου μας και τις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους. Όλα αυτά που είναι πραγματικά σημαντικά.
(Photo credits: Δώρα Δημητρίου)