Πόσες ζωές έσωσαν τα crash test; (video)

Η εικόνα προκαλεί σοκ: Ένα Rover 100 του 1997, που παραγόταν έως τα τέλη της δεκαετίας του 90, διαλύεται κυριολεκτικά στις δοκιμές πρόσκρουσης του EuroNCAP. Είκοσι χρόνια μετά, ένα Honda Jazz, όπως και το σύνολο σχεδόν των αυτοκινήτων της μικρής κατηγορίας, προστατεύει ιδανικά τους επιβάτες του.

Η διαφορά μεταξύ των δύο αυτοκινήτων ίδιας κατηγορίας, που τα χωρίζει όμως μια εικοσαετία εξέλιξης, είναι εντυπωσιακή. Παρατηρήστε πως στο Rover 100, παρά την ύπαρξη αερόσακου οδηγού, όλη η δομή του αμαξώματος καταρρέει. Το ταμπλό και το τιμόνι «σφυροκοπούν» τους επιβάτες, την ίδια στιγμή που ο χώρος επιβίωσης μειώνεται δραματικά. Στο Honda Jazz τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει και οι επιβάτες, εφ’ όσον φορούν τη ζώνη ασφαλείας, θα βγουν ατσαλάκωτοι στις ίδιες συνθήκες πρόσκρουσης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του οργανισμού αξιολόγησης νέων αυτοκινήτων, η πραγματοποίηση δοκιμών πρόσκρουσης, που υποχρέωσε τους κατασκευαστές να βελτιώσουν δραματικά την παθητική και πλέον και την ενεργητική ασφάλεια των μοντέλων τους, απέτρεψε 78.000 θανάτους από τροχαία ατυχήματα. Παράλληλα, βοήθησε ώστε οι ευρωπαϊκοί δρόμοι να έχουν το μικρότερο ποσοστό θανατηφόρων ατυχημάτων με βάση τα συνολικά χιλιόμετρα που διανύονται κατά έτος.

Παράλληλα με τους κατασκευαστές αυτοκινήτων, οι αγοραστές απέκτησαν μεγαλύτερη καταναλωτική συνείδηση, προτιμώντας τα περισσότερο ασφαλή μοντέλα όπως αυτά κατατάσσονταν από τις δοκιμές του EuroNCAP, εντάσσοντας την παθητική ασφάλεια στα σημαντικότερα κριτήρια επιλογής αυτοκινήτου.

Για οποιονδήποτε έχει δεύτερες σκέψεις σχετικά με τη σημαντικότητα της παθητικής ασφάλειας, το σχετικό video με τα Rover 100 και Honda Jazz δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο παραστατικό.