Με ΒΕΤΑ 250/300RR στη συνάντηση Βετεράνων Enduro

Είναι μια γιορτή του Εnduro που πλέον έχει καθιερωθεί και όλοι την περιμένουν με προσμονή. Για 8η φορά, η Λέσχη Μοτοσυκλέτας Μεγάρων διοργάνωσε την Συνάντηση Βετεράνων Enduro στο γνωστό σημείο, το εκκλησάκι του Αγίου Σαράντη στα Μέγαρα. Με ωραίο καιρό, λιακάδα, αλλά λασπωμένο τερέν από τις βροχές των προηγούμενων ημερών, οι Εντουράδες μιας άλλης εποχής βρέθηκαν για άλλη μια φορά και πήγαν την καθιερωμένη τους βόλτα, στην διαδρομή των 40 χιλιομέτρων που ήταν ειδικά σχεδιασμένη για κουρασμένα κορμιά, ταλαιπωρημένες μέσες και αναβάτες με λίγη ή καθόλου αντοχή στην ταλαιπωρία ενός κανονικού αγώνα Enduro.

Για όσους δεν ξέρουν τι είναι οι αγώνες Enduro, να πούμε πως είναι αγώνες σε χωμάτινες άγνωστες διαδρομές, θεωρητικά τέρμα γκάζι. Κάτι σαν ράλλυ δίχως συνοδηγό και δίχως σημειώσεις. Για λίγο καλά είναι. Για 8 ώρες+ που είναι οι κανονικοί αγώνες είναι παρά πολύ ακόμα και για γυμνασμένους αθλητές enduro.

Eμείς πριν από πάρα πολλά χρόνια είμαστε γυμνασμένοι (ε... που λέει ο λόγος) αθλητές Enduro. Στην συνάντηση ανακαλύψαμε πως ρίχναμε 10-15 χρόνια στους Βετεράνους!!! Καταστρόφ... Τι βετεράνοι εμείς είμαστε συνταξιούχοι. Ωστόσο αυτό είχε και τα καλά του. Αντί να πάμε την διαδρομή των 40 χιλιομέτρων αποφασίσαμε να μείνουμε στο σημείο συνάντησης και να δοκιμάσουμε σε μερικές κοντινές διαδρομές τις BETA 250RR και 300RR που μας παραχώρησε η Ελληνική αντιπροσωπεία.

Είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε και τα δύο μοντέλα που οπτικά είναι όμοια, αλλά διαθέτουν διαφορετικό δίχρονο κινητήρα 250 και 300 κ.εκ. που τους διαφοροποιεί αρκετά σε απόδοση και γενική αίσθηση. Αναλυτικά θα διαβάσετε στο InMotion 61 που θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες την πλήρη δοκιμή, ωστόσο θα σας αναφέρω μερικά χαρακτηριστικά ώστε να βγάλετε κάποια συμπεράσματα. Όπως βλέπετε από στυλ σκίζουμε...

Η βασική διαφορά είναι πως το 250 το οδηγείς κανονικά και εύκολα, αν και σε τρομάζει η δύναμη, ενώ το 300 αφορά ποοοοοοοολύ προπονημένους αναβάτες και δεν το οδηγείς κανονικά και εύκολα, αλλά απλώς σε τρομάζει η δύναμη παντού και συνεχώς. Το οδήγησα μαζί με ένα φίλο μου βετεράνο οδηγό -τον Δημήτρη Σερέτη- και συνεχώς μου έλεγε πόσο δυνατό είναι και πόσο δύσκολο είναι και τον «δούλευα». Του έλεγα πως έχει ξεχάσει να οδηγεί και πλέον έτσι είναι τα μοντέρνα καθαρόαιμα... μέχρι που ήρθε η σειρά μου και τα είδα όλα! Αμάν! Τι δύναμη είναι αυτή! Εκρηκτικό, δύσκολο και απαιτητικό, το 300 θέλει χέρια και εμπειρία για να εκμεταλλευτείς την πολύ μεγαλύτερη ροπή και την τρομαχτική της εφαρμογή σε κάθε τερέν.

Το 250 από την άλλη είναι πολύ πιο γραμμικό και εύκολο. Ανοίγεις το γκάζι και πάει, θες πιο πολύ δύναμη; Ανοίγεις και άλλο το γκάζι. Θες κι άλλη; Έχει! Και έχει τόσο πολύ που και αυτό αρχίζει να σε τρομάζει... αλλά σε τρομάζει όταν οι ταχύτητες ανέβουν και θελήσεις κι άλλη δύναμη που έρχεται αβίαστα. Εν πάσει περιπτώσει το 250 πιστεύεις πως «τό ΄χεις». Δεν «τό ΄χεις» αλλά έτσι νομίζεις οπότε όλα είναι ΟΚ. Το 300... είναι άλλη περίπτωση. Είναι ο Γκοτζίλα.

Περισσότερα στο επόμενο τεύχος του InMotion σε λίγες μέρες!