6 λόγοι που μας εκνευρίζει ένα σύγχρονο αυτοκίνητο (pics)

• 1. Τράβηγμα στο τιμόνι
• 2. Ρύθμιση της έντασης του ήχου
• 3. Αυτόματη σκάλα προβολέων
• 4. Σύστημα αυτόματου φρεναρίσματος
• 5. Παρμπρίζ σαν φινιστρίνι
• 6. Μικροσκοπικό ντουλαπάκι συνοδηγού

Παν μέτρον άριστον έλεγαν οι πρόγονοί μας και είχαν απόλυτο δίκιο. Μάλιστα το σχετικό απόσταγμα σοφίας ισχύει και για τα αυτοκίνητά μας, που εφοδιάζονται πλέον με υπερσύγχρονα συστήματα ασφαλείας και άνεσης. Ταυτόχρονα αποκτούν πρωτότυπες και αεροδυναμικές γραμμές με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ώστε να ξεχωρίζουν από τους ανταγωνιστές τους. Όλα θα ήταν τέλεια, αν απέφευγαν οι κατασκευαστές τις υπερβολές εξαιτίας των οποίων γυρνά η τεχνολογία αιχμής και το ελκυστικό ντιζάιν και λειτουργεί σαν μπούμερανγκ κατά του οδηγού. Το gazzetta παραθέτει έξι τέτοιες ενδεικτικές περιπτώσεις, που υλοποιήθηκαν και εφαρμόστηκαν με καλές προθέσεις όμως στην πορεία εξελίχθηκαν σε πηγή εκνευρισμού για αυτόν που κάθεται στο βολάν.

1. Τράβηγμα στο τιμόνι

Τα συστήματα που σε επαναφέρουν στην τάξη, αν διαγνώσουν ότι τείνει να βγει το όχημα εκτός των ορίων της λωρίδας, μπορεί να αποδειχθούν εξαιρετικά χρήσιμα όταν είναι ο οδηγός κουρασμένος ή αφηρημένος. Μερικά ωστόσο γίνονται πολύ εκνευριστικά, καθώς ενεργοποιούνται υπερβολικά νωρίς και απότομα, οπότε έχεις την αίσθηση ότι τραβά ένα άλλο χέρι το τιμόνι. Ιδιαίτερα στη χώρα μας με τις «εξωτικές» διαγραμμίσεις το φαινόμενο βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, οπότε θα προτιμούσαμε πιο ήπια παρέμβαση και σε καλύτερο timing.

2. Ρύθμιση της έντασης του ήχου

Ο κλασικός περιστροφικός διακόπτης που ρυθμίζει την ένταση του ήχου ενοχλεί πολλούς σχεδιαστές υπερσύγχρονων συστημάτων πολυμέσων και απλά τον…εξαφανίζουν. Αν διαθέτει το αυτοκίνητο τιμόνι με πολυχειριστήρια, έχει καλώς. Αν όχι, ξεκινάς το ψάξιμο αφού η ένταση του ήχου ρυθμίζεται πλέον κατά το δοκούν είτε με εικονικά πλήκτρα αφής, είτε με κανονικά πλήκτρα σε απίθανα σημεία είτε με περίεργους διακόπτες, με αισθητήρες με μπάρες, κλπ. Κανένα όμως δεν έχει την ακρίβεια και τη λειτουργικότητα ενός συμβατικού περιστροφικού διακόπτη.

3. Αυτόματη σκάλα προβολέων

Στη θεωρία πρόκειται για μία καταπληκτική τεχνολογία, καθώς ο οδηγός απαλλάσσεται από το άγχος να αλλάζει τη νύχτα μόνος του τη σκάλα έντασης των προβολέων. Αυτό το αναλαμβάνει ένα νέο σύστημα που επιλέγει μόνο του πότε θα ανάψουν οι μεγάλοι προβολείς και πότε οι μεσαίοι και γίνεται όντως τέλεια στα ακριβά φωτιστικά σώματα Matrix-LED. Στα πιο φτηνά ωστόσο, η αλλαγή της σκάλας των προβολέων γίνεται συχνά με χρονική υστέρηση και το διαπιστώνεις εύκολα όταν σου αναβοσβήνουν τα φώτα όσοι κινούνται αντίθετα με σένα. Η λύση είναι να γυρίσεις τον διακόπτη των φώτων στους μεσαίους προβολείς, για να απενεργοποιήσεις το αυτόματο σύστημα και να επιστρέψεις στη συμβατική χειροκίνητη λειτουργία.

4. Σύστημα αυτόματου φρεναρίσματος

Τα συστήματα αυτόματης επιβράδυνσης εμπρός από εμπόδια συμβάλλουν καθοριστικά στη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων ή –όπου αυτό δεν γίνεται δυνατόν- σε συγκρούσεις με λιγότερη ορμή. Οι κατασκευαστές εξοπλίζουν τα νέα μοντέλα τους με υπερσύγχρονες τεχνολογίες μικροκυμάτων, 3D κάμερες, αισθητήρες ραντάρ και λέιζερ προκειμένου να γίνεται το φρενάρισμα έγκαιρα. Για να έχουν όμως το κεφάλι τους ήσυχο, ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι, ρυθμίζουν πολλές φορές τους αισθητήρες και όλες αυτές τις συσκευές με τέτοιον τρόπο, ώστε να φρενάρει το αυτοκίνητο απρόοπτα και απότομα, αν και η κατάσταση είναι απολύτως υπό έλεγχο. Μας συμβαίνει συχνά μέσα στην πόλη, όπου όλοι σε κοιτούν σαν ατζαμή και άντε να τους εξηγείς…

5. Παρμπρίζ σαν φινιστρίνι

Η ομορφιά απαιτεί θυσίες και αυτό ισχύει και για τα πανέμορφα μοντέλα με χυτές και αεροδυναμικές γραμμές στο πίσω μέρος τους, οι οποίες παραπέμπουν σε coupe. Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις το αντίτιμο ενός τόσο ελκυστικού ντιζάιν είναι ένα περιορισμένων διαστάσεων πίσω παρμπρίζ, που παραπέμπει σε…φινιστρίνι πλοίου. Αλίμονο τότε στον οδηγό, που δεν διαθέτει το αυτοκίνητό του κάμερα οπισθοπορείας ή έστω αισθητήρες παρκαρίσματος.

6. Μικροσκοπικό ντουλαπάκι συνοδηγού

Το ντουλαπάκι του συνοδηγού ονομάζεται στα αγγλικά «Glove Box», δηλαδή ντουλαπάκι για τα γάντια, καθώς αυτός ήταν και ο αρχικός του ρόλος. Στην πορεία ωστόσο μεγάλωσε και εξελίχθηκε σε έναν λειτουργικό αποθηκευτικό χώρο, όπου βόλευες αρκετά ογκώδη αντικείμενα όπως για παράδειγμα τον ταξιδιωτικό Ατλαντα για τις εξορμήσεις εκτός πόλης. Τώρα επανερχόμαστε σταδιακά στο μακρινό παρελθόν και το ντουλαπάκι συρρικνώνεται πάλι εξαιτίας του μοντέρνου Styling των κόκπιτ, των αερόσακων, κλπ. Η συρρίκνωση συνεχίζεται μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αρχίζεις να αναρωτιέσαι, αν έχει πλέον ένα τόσο μικροσκοπικό ντουλαπάκι πραγματικό λόγο ύπαρξης.