Πώς έσωσαν οι Βρετανοί τον γερμανικό «Σκαραβαίο» της Volkswagen (vid)

Είναι το πιο άμεσα αναγνωρίσιμο και διάσημο αυτοκίνητο παγκοσμίως. Δικαίως, καθώς το Volkswagen Beetle παραγόταν αδιάκοπα από το 1945 έως και το 2003, σε συνολικά 21,529,464 αντίτυπα.

Παρότι η παραγωγή του Beetle, ή σύμφωνα με την επίσημη ονομασία του Type 1, ξεκίνησε το 1938, μόλις 630 αυτοκίνητα άφησαν τη γραμμή παραγωγής πριν τον πόλεμο, καθώς το εργοστάσιο της μάρκας στο Βόλφσμπρουγκ επιτάχθηκε για την επισκευή στρατιωτικού υλικού.

H κανονική παραγωγή του Volkswagen Beetle ξεκίνησε μόνο μετά το τέλος του Β' παγκοσμίου πολέμου, στις 27 Δεκεμβρίου 1945, υπό την επίβλεψη της βρετανικής στρατιωτικής κυβέρνησης κατοχής ενός τμήματος της Γερμανίας.

Κάπου εδώ αρχίζει η σαν παραμύθι ιστορία της τεράστιας επιτυχίας του Beetle. Κανονικά, το εργοστάσιο της Volkswagen το περίμενε η τύχη της κατεδάφισης, καθώς σχεδόν τα 2/3 είχαν καταστραφεί, ωστόσο οι Βρετανοί αναζητούσαν εκείνη την περίοδο οχήματα για να εκτελούν το μεταφορικό έργο εντός της ζώνης κατοχής τους.

Καθώς τα διαθέσιμα πολιτικά οχήματα ήταν ανύπαρκτα στην Ευρώπη και η εισαγωγή νέων από τις ΗΠΑ απαιτούσε πολύ χρόνο, ο διορατικός Βρετανός ταγματάρχης Άιβαν Χερστ, εκμεταλλεύτηκε τα έτοιμα καλούπια και τις μηχανές της Volkswagen στο Βόλφσμπρουγκ και έδωσε το πράσινο φως να ξεκινήσει η παραγωγή του Type 1.

O Χερστ είχε μεγάλο πάθος και ενθουσιασμό για την τεχνολογία και τα αυτοκίνητα, ενώ με την οργανωτική του δεινότητα κατάφερε να μετατρέψει ένα εργοστάσιο συντήρησης στρατιωτικών οχημάτων ξανά σε αυτοκινητοβιομηχανία, μέσα σε εντυπωσιακά σύντομο χρονικό διάστημα.

Η βρετανική στρατιωτική κυβέρνηση ήταν ο πρώτος υποψήφιος αγοραστής 20.000 Beetle, τον Αύγουστο του 1945. Ωστόσο υπήρχαν σημαντικά προβλήματα τόσο στην κατασκευή τμημάτων του αυτοκινήτου από εξωτερικούς προμηθευτές, όσο επίσης και στη... σίτιση και στέγαση του εργατικού δυναμικού που ήταν απαραίτητο για τη λειτουργία του εργοστασίου. Έτσι μέχρι το τέλος του 1945 είχαν κατασκευαστεί μόλις 55 Beetle.

Ο Άιβαν Χερστ, την δύσκολη και χαοτική αυτή περίοδο, είχε μια ακόμα εξαιρετική ιδέα για να διατηρήσει ζωντανό το όραμα της αναβίωσης του εργοστασίου της Volkswagen στο Βόλφσμπρουγκ. Καθώς η εξεύρεση τροφίμων αποτελούσε τεράστιο πρόβλημα, έδωσε το ελεύθερο σε αγρότες και εργάτες της περιοχής να καλλιεργήσουν δημητριακά στους ανοιχτούς χώρους του εργοστασίου. Γεγονός που βοήθησε ιδιαίτερα στην παραμονή αλλά και στην προσέλκυση εργατικού δυναμικού στην περιοχή.

Η άοκνη προσπάθεια του Χερστ εξασφαλίζει λύσεις και έτσι, από το 1946 έως τη νομισματική μεταρρύθμιση, περίπου 1.000 Beetle παράγονται ανά μήνα. Δεν ήταν δυνατή η παραγωγή περισσότερων οχημάτων λόγω της έλλειψης πρώτων υλών και προσωπικού. Οι Βρετανοί ωστόσο διαχειριστές έθεσαν τα θεμέλια για περαιτέρω ανάπτυξη της εταιρείας μέχρι το φθινόπωρο του 1949, την ημερομηνία κατά την οποία ο έλεγχος του εργοστασίου πέρασε ξανά στους Γερμανούς. Καθιέρωσαν ένα σύστημα εξυπηρέτησης πωλήσεων και after sales και άρχισαν να εξάγουν το Volkswagen Beetle το 1947.

Η απόφαση να ξεκινήσει εκ νέου η γραμμή παραγωγής του Volkswagen Type 1, αποτέλεσε την αφετηρία μιας μοναδικής ιστορίας επιτυχίας. Η Volkswagen βρέθηκε, την ιδανική στιγμή της οικονομικής ανάκαμψης της Ευρώπης, με ένα προσιτό και αποδοτικό οικογενειακό αυτοκίνητο διαθέσιμο, και μάλιστα με δυνατότητα μεγάλων όγκων παραγωγής.

Η ζωή ωστόσο δεν φάνηκε αντίστοιχα γενναιόδωρη στους Βρετανούς. Η κραταιά βιομηχανία αυτοκινήτου του Ενωμένου Βασιλείου άρχισε σταδιακά να υποχωρεί το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, οδηγούμενη σε πλήρη κατάρρευση προς το τέλος του. Αντίθετα η γερμανική εξελίχθηκε στην πιο ακμάζουσα της Ευρώπης κατά το ίδιο διάστημα και, ειδικότερα η Volkswagen, στο μεγαλύτερο όμιλο κατασκευής οχημάτων παγκοσμίως.

Στο video που ακολουθεί, μπορείτε να παρακολουθήσετε την τελευταία συνέντευξη του Άιβαν Χερστ, το 1999, μόλις ένα χρόνο πριν το θάνατό του, όπου εξιστορεί όλη τη μεγάλη περιπέτεια της διάσωσης της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.