Πώς οδηγούμε στις κατηφόρες με μεγάλη κλίση

Η Ελλάδα είναι μία ορεινή χώρα και το επαρχιακό της δίκτυο βρίθει από δρόμους με έντονες ανηφορικές και κατηφορικές κλίσεις. Ιδιαίτερα οι κατηφόρες κρύβουν αρκετές παγίδες, γιατί πολλοί οδηγοί δεν γνωρίζουν, πώς πρέπει να κινηθούν σωστά σε αυτές. Κατ΄ αρχάς να τονίσουμε, ότι απαγορεύεται δια ροπάλου η νεκρά, επειδή πατάμε συνεχώς τα φρένα και τα καταπονούμε χωρίς λόγο, καθώς δεν φρενάρει ο κινητήρας το όχημα. Επίσης, με νεκρά ταχύτητα δεν προλαβαίνουμε να αντιδράσουμε αστραπιαία, π.χ. μπροστά από ένα ξαφνικό εμπόδιο, καθώς χάνουμε πολύτιμο χρόνο για να πατήσουμε πρώτα τον συμπλέκτη και να βάλουμε ταχύτητα. Πολλοί οδηγοί πιστεύουν εξάλλου, ότι με τη νεκρά κάνουν οικονομία, ενώ συμβαίνει το αντίθετο. Τα σύγχρονα αυτοκίνητα που ρολάρουν μόνον με τον κινητήρα τους και χωρίς να πατά γκάζι ο οδηγός τους, δεν καταναλώνουν ούτε σταγόνα καυσίμου, ενώ με νεκρά κυμαίνεται η κατανάλωση συνήθως γύρω στα δύο λίτρα ανά 100 χλμ.

Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται και στην επιλογή της σωστής σχέση στο σαζμάν. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε, ότι σε μία κατάβαση χρησιμοποιούμε την ίδια σχέση με εκείνη, που θα είχαμε επιλέξει, αν βρισκόμασταν στην αντίθετη κατεύθυνση και ανεβαίναμε τον δρόμο. Αν οδηγούμε αυτόματο μοντέλο, τότε επιλέγουμε το πρόγραμμα χειροκίνητης διαχείρισης και κάνουμε ακριβώς το ίδιο, όπως με ένα μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων.

Γενικότερα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι ορεινοί δρόμοι απαιτούν μεγάλη προσοχή από τους οδηγούς, καθώς πίσω από κάθε στροφή μπορεί να τους περιμένουν εκπλήξεις, όπως άλλα οχήματα, ποδηλάτες, πεζοί, ζώα ή ακόμη και μεγάλες πέτρες από κατολισθήσεις. Μερικές φορές, συνιστάται μάλιστα ακόμη και η χρήση της κόρνας, όταν βρισκόμαστε σε πολύ στενούς δρόμους με κλειστές στροφές, ώστε να προειδοποιούνται όσοι κινούνται αντίθετα από εμάς.