Άλκης Κυνηγάκης στο Gazzetta: «Με τη δύναμη του μυαλού να απολαύσω την κούρσα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα»

• «Την εποχή τού Σπύρου Γιαννιώτη οι αθλητές ήταν πιο θαλασσόλυκοι»

Το open water έχει φέρει τα εννέα από τα 17 μετάλλια της Ελλάδας στα παγκόσμια πρωταθλήματα υγρού στίβου, ΄έχοντας με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Σπύρο Γιαννιώτη.

Στην εγκατάσταση του Seaside Momochi Beach Park την Κυριακή (16/7, 02:00 ώρα Ελλάδας) θα ανοίξουν οι ελληνικές συμμμετοχές στo open water με την ολυμπιακή απόσταση των 10 χλμ. ανδρών στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Φουκουόκα.

Ο Άλκης Κυνηγάκης και ο Aστέριος Δαλδογιάννης θα βρεθούν στο σημείο εκκίνησης μαζί με 70 κολυμβητές που έχουν δηλώσει συμμετοχή.

Είναι η αρχή της διαδικασίας πρόκρισης για τα 10 χλμ. μαραθώνιας κολύμβησης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, με τις τρεις πρώτες θέσεις να χαρίζουν πρόκριση.

Για τον Άλκη Κυνηγάκη η διοργάνωση στην πόλη της Ιαπωνίας σηματοδοτεί μια νέα αρχή. Μετά την 5η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο, ο 25χρονος κολυμβητής μπαίνει σε μια νέα διαδικασία.

Πέρυσι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης ήταν 12ος στα 5 χλμ., όμως ο κορονοϊός δεν του επέτρεψε στη συνέχεια να πάρει μέρος στην κούρσα των 10 χλμ.

Ο Κυνηγάκης παραμονές του ταξιδιού στη Φουκουόκα μίλησε στο Gazzetta για το μεγάλο ραντεβού της χρονιάς.

*Σε τι αγωνιστική κατάσταση βρίσκεσαι εν όψει του παγκοσμίου πρωταθλήματος;

«Τα τελευταία δύο χρόνια δεν είχα την προετοιμασία που θα μπορούσα να είχα, αυτό δημιουργεί την ανάγκη και την πρόκληση να είμαι πιο έξυπνος μέσα στην κούρσα. Ο στόχος μου είναι να ακολουθήσω μια τέτοια τακτική που το μείον θα το κάνω συν, για εμένα το open water είναι πρώτα από όλα αγώνισμα μυαλού.

Ο πρώτος στόχος είναι να πάμε τον Φεβρουάριο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Ντόχα, τώρα στη Φουκουόκα δίνουν πρόκριση μόνο τα μετάλλια, ενώ στο επόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα δίνονται 13 θέσεις, οπότε το πλάνο είναι για την Ντόχα».

*Τι θα έλεγες τώρα δύο χρόνια μετά την 5η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο;

«Για τον αγώνα στο Τόκιο προετοιμαζόμασταν πολύ καιρό, ήταν ένα πρότζεκτ που μπορώ να πω πως πέτυχε, γιατί βγήκαν τα περισσότερα από αυτά που είχα στο μυαλό μου. Λίγο η τύχη, λίγο η καλή στρατηγική. Πιστεύω στη σκληρή δουλειά και στη δύναμη του μυαλού, για να αξιολογήσουμε τα δεδομένα.

Στη Φουκουόκα θα βρεθούμε έξι ημέρες πριν για να εγκλιματιστούμε, να δούμε την πίστα, έχουμε μέσα από χάρτες μια πρώτη εικόνα, ίσως υπάρχουν ρεύματα που πρέπει να τα λάβουμε υπόψη. Το καλό είναι πως στο open water o ένας κολυμπά δίπλα στον άλλον και όποιoς φύγει από το γκρουπ, πιθανότατα θα χάσει την πορεία του».

«Την εποχή τού Σπύρου Γιαννιώτη οι αθλητές ήταν πιο θαλασσόλυκοι»

*Ο Γιαννιώτης αποτέλεσε την έμπνευση να ασχοληθείς με το open water;

«Αν δεν ήταν ο Σπύρος Γιαννιώτης ίσως να μη σκεφτόμουν, ούτε καν σαν ενδεχόμενο, να ασχοληθώ με το open water. Σε σχέση με την κλασική κολύμβηση, το open water χρειάζεται πολλή σκέψη, το άλλο πάρα πολύ σκληρή δουλειά. Δεν λέω ότι το open water δεν χρειάζεται δουλειά, κολυμβητικός μαραθώνιος είναι άλλωστε, απλά στην πισίνα πρέπει να προσέχεις τη λεπτομέρεια, αντίστοιχα στο open water πρέπει να προσέχεις τη στρατηγική σου».

Και να αποφεύγεις και το ξύλο

«Υπάρχει και το ξύλο, αν το δέχεσαι, μια χαρά είναι, αν σου φαίνεται περίεργο, πρέπει να το διαχειριστείς. Εγώ νιώθω "οκ" να τις τρώω, δεν με πειράζει».

*Το μεγάλο σου όνειρο ποιο είναι;

«Ισως άλλη στιγμή να έλεγα άλλα, αλλά τώρα λέω να απολαμβάνω κάθε στιγμή, να ευχαριστιέμαι αυτό που κάνω και να είμαι υγιής και σωματικά και πνευματικά».

*Πόσο κοντά ή μακριά ήταν το μετάλλιο στο Τόκιο;

«Τίποτα, δεν ήταν τίποτα, ήταν πάρα πολύ κοντά, ήταν μια κράμπα στο χέρι μου, όταν έφθασα στα πόδια του Παλτρινιέρι μια κράμπα με ανάγκασε να γυρίσω για λίγο στο ύπτιο.

Ολοι οι μεγάλοι αθλητές πλέον στο open water προέρχονται από την πισίνα και τα 1500μ., αυτά είναι πλέον αλληλένδετα. Την εποχή τού Σπύρου οι αθλητές ήταν πιο θαλασσόλυκοι, δηλαδή αν η κούρσα του Λονδίνου δεν ήταν σε λίμνη, θεωρώ πως ο Μελούλι δεν θα είχε τύχη να νικήσει με αντιπάλους τον Σπύρο και τον Τόμας Λουρτζ».