Η ιστορία που ολοκλήρωσε ο Ολυμπιακός το 2013 θα μπορούσε να βρεθεί μόνο σε παραμύθι. Η αρχή, η μέση και το απίστευτο τέλος, όλα δημιουργούν μια ιστορία που δεν μοιάζει με καμία.
Μία ιστορία που άρχισε στην Κωνσταντινούπολη και ολοκληρώθηκε στο Λονδίνο και μάλιστα με τον πιο εμφατικό και καθηλωτικό τρόπο που θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί.
Οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν το 2012 ίσως ένα από τα πιο «επικά» τρόπαια στην ιστορία τους και... ξύπνησαν την Ευρώπη, ενώ έναν χρόνο αργότερα αποφάσισαν να ρίξουν την τελική τους μπασκετική... βόμβα.
Πήγαν στην Κωνσταντινούπολη ως το απόλυτο αουτσάιντερ, έχαναν στον τελικό από την ΤΣΣΚΑ με 19 πόντους και τελικά έφτασαν σε μια κατάκτηση ενός τροπαίου που σχολιάστηκε με διαφόρους τρόπους.
Από... επικό μέχρι... τυχερό.
Η επόμενη χρονιά έμελλε να γίνει η καλύτερη απάντηση σε εκείνους που βιάστηκαν να κρίνουν τον Πρωταθλητή Ευρώπης του 2012. Η φιλοσοφία παρέμεινε η ίδια, ο κορμός παικτών δεν πειράχθηκε και ο Ολυμπιακός ξεκίνησε ακόμα μια σεζόν σαν... αουτσάιντερ και με τον Γιώργο Μπαρτζώκα στο τιμόνι τους.
Τι και αν κουβαλούσε στην φανέλα του το σύμβολο του πρωταθλητή Ευρώπης χρειάστηκε να αποδεικνύει σε κάθε εμφάνιση του ότι τον σεβασμό θα τον κερδίσει μέσα στο παρκέ. Και έτσι έκανε.
Στις 10 Μαϊού 2013 οι «ερυθρόλευκοι» βρέθηκαν ξανά μπροστά στην πρόκληση της ΤΣΣΚΑ και για άλλη μια φορά απέδειξαν σε όλους ότι οι φανέλες και τα σήματα δεν σταματούσαν αυτή την ομάδα.
Οι Ρώσοι πληγωμένοι από την προηγούμενη χρονιά δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να αφήσουν τον Σπανούλη και τον Πρίντεζη να τους χαλάσουν τον... δρόμο για την ευρωπαϊκή κορυφή που διακαώς επιθυμούσαν.
Τα πράγματα όμως δεν γίνονται πάντα όπως μπορεί να θέλουμε και οι Ρώσοι το έχουν μάθει πλέον καλά αυτό. Το ματς κόντρα στην ΤΣΣΚΑ πήγε από την αρχή καλά για τον Ολυμπιακό και με πολύ σκληρή άμυνα άγχωσε για ακόμα μια φορά την «αρκούδα».
Η αντίδραση που έβγαλαν δεν έπιασε τόπο και με τον Κάιλ Χάινς να είναι ο MVP του παιχνιδιού η ομάδα του Μπαρτζώκα πήρε ακόμα μια πρόκριση με σκορ 52 – 69.
Κάπου εκεί όλοι τον πρόσεξαν, όλοι φοβήθηκαν, αλλά το φαβορί του τελικού δεν άλλαξε. Ο τελικός γινόταν στο Λονδίνο και αντίπαλοι ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης και ο Ολυμπιακός.
Οι δύο ομάδες μπήκαν στο παρκέ αποφασισμένες, αλλά γρήγορα για ακόμα μια φορά τα πράγματα στράβωσαν για την ελληνική ομάδα. Οι μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης μπήκαν άσχημα στο παιχνίδι και βρέθηκαν από νωρίς να χάνουν.
Οι Ισπανοί είχαν ενθουσιασμό, έβρισκαν στόχο στην επίθεση και όσο έβλεπαν τους «ερυθρόλευκους» να τα έχουν χαμένα τους... χτυπούσαν. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει στο 10'' με 17 πόντους (27 – 10), αλλά δεν είχε πει την τελευταία του λέξη...
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχε προλάβει να μιλήσει και όταν το έκανε, το έκανε με τον πιο εμφατικό τρόπο.
Η Ρεάλ με άμυνα για... Οσκαρ κατόρθωσε να κρατήσει τους αντιπάλους της στους 10 πόντους σε ισάριθμα λεπτά παιχνιδιού και να διαλύσει την «ερυθρόλευκη» άμυνα, αφού δέχτηκε 27 πόντους, όσους είχαν δεχτεί από την ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό στο κλείσιμο του πρώτου ημιχρόνου (27-40).
Η 1η περίοδος άνηκε στο παρελθόν και στις 3 επόμενες ο Ολυμπιακός ήταν αποφασισμένος να βγει και να παλέψει το παιχνίδι. Με τρίποντο του Άντιτς, δίποντο του Χάινς και νέο τρίποντο από τον Περπέρογλου το σκορ έγινε 18 – 27 και τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν.
Κράτησαν τους Ισπανούς 3 λεπτά χωρίς σκορ, ο Ολυμπιακός έριξε την διαφορά κάτω από τους 10 πόντους κάνοντας το 20 – 29 και ο Άντιτς με εντυπωσιακό κάρφωμα έγραψε το 22 – 29 δίνοντας το σύνθημα για ολική αντεπίθεση.
Το τρίποντο του Λο έγραψε το 31 – 35 και με μπροστάρη και πάλι τον Αμερικανό γκαρντ γράφτηκε το 34 – 37. Το ημίχρονο έκλεισε στο 37 – 41 από τις τρεις εύστοχες βολές του Σλούκα και ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να κρατηθεί κοντά σε ένα ματς που άρχισε και πάλι με τις χειρότερες προϋποθέσεις.
Κάπου εκεί βγήκε από τα αποδυτήρια άλλος Ολυμπιακός και το κυριότερο βγήκε από τα αποδυτήρια άλλος Σπανούλης. Ο αρχηγός της ελληνικής ομάδας ήταν εκτός ρυθμού στο πρώτο ημίχρονο, αλλά όλα άλλαξαν στην συνέχεια.
Ο «Kill Bill» έβαλε τρία τρίποντα και για πρώτη φορά στο παιχνίδι έφερε την ομάδα μπροστά στο σκορ με 48 – 45 δίνοντας το σύνθημα της ολικής ανατροπής. Ο Χάινς έκανε την τάπα του παιχνιδιού σε προσπάθεια του Μίροτιτς και οι «ερυθρόλευκοι» οπαδοί είχαν πάρει φωτιά.
Ο Ρούντι έδωσε και πάλι το προβάδισμα στην ομάδα του με 55 – 56, ενώ η τρίτη περίοδος βρήκε τις δύο ομάδες ισόπαλες να βγαίνουν στο παρκέ για λύσουν τις διαφορές τους στα τελευταία 10 λεπτά.
Και όταν μια ομάδα έχει μόνο 10 λεπτά για να πάρει μια νίκη, ΘΕΛΕΙ να έχει στο ρόστερ της τον Βασίλη Σπανούλη.
Η Ρεάλ έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο, ο Ολυμπιακός πήρε προβάδισμα με 67 – 62 στα 7' και 32'' ο Έλληνας γκαρντ των «ερυθρόλευκων» άρχισε και πάλι να πυροβολεί.
Τα τρίποντα διαδέχονταν το ένα το άλλο, αλλά η φάση που ξεχώρισε ήταν ένα μαχητικό καλάθι και φάουλ που πέτυχε ο Σερμαντίνι για το 78 -70.
Τα πάντα... τέλειωσαν οριστικά για τους Ισπανούς, περίπου 4 λεπτά πριν το τέλος, με το κάρφωμα του Παπανικολάου και το +14 που είχε ως αποτέλεσμα να υποχρεώσει τη Ρεάλ να αποδεχτεί τη μοίρα της και τον κόσμο του Ολυμπιακού να βλέπει την ομάδα του να φτάνει σε ένα ακόμα θαύμα με τον πιο εμφατικό τρόπο.
Ένα 0 - 6 που «έτρεξαν» οι Ισπανοί δεν το... χάρηκαν, αφού και πάλι ο Σπανούλης με μια βόμβα από το... σπίτι του έγραψε το 90 - 79, 1' 43'' πριν το τέλος.
Η... κατοστάρα ήταν θέμα χρόνο και το παιχνίδι άρχισε να παίρνει στοιχεία θριάμβου. Και τι θριάμβου...
Ο Ολυμπιακός με το τελικό 100 – 88 έγραψε ιστορία ως η πρώτη ελληνική ομάδα (και τρίτη στην ιστορία των Final 4) που κατακτά δεύτερη σερί Euroleague, ενώ ο Γιώργος Μπαρτζώκας έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατακτά το βαρύτιμο τρόπαιο.
Το θαύμα είχε γίνει, ο Ολυμπιακός είχε δώσει τις απαντήσεις του και έγραψε ακόμα μια χρυσή σελίδα ιστορίας που θα διδάσκεται στα ευρωπαϊκά βιβλία μπάσκετ.
Τα δεκάλεπτα: 10 - 27, 37 - 41, 61 - 61, 100 - 88
Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 12 (4/4δίπ., 4/5βολ., 5ριμπ., 2λάθ., 3ασ.), Λο 20 (3/4δίπ., 1/2τρίπ., 11/13βολ., 5ριμπ., 1λάθ., 5ασ.), Άντιτς 10 (3/5δίπ., 1/4τρίπ., 1/2βολ., 6ριμπ., 2ασ.), Σπανούλης 22 (0/3δίπ., 5/9τρίπ., 7/10βολ., 2ριμπ., 4λάθ., 4ασ.), Περπέρογλου 10 (2/2δίπ., 2/5τρίπ., 1ριμπ., 2κλ., 1λάθ.), Σερμαντίνι 3 (1/1δίπ., 1/1βολ., 1ριμπ., 1λάθ., 2ασ.), Σλούκας 11 (2/3δίπ., 0/1τρίπ., 7/7βολ., 1κλ., 1λάθ.), Πάουελ 2 (1/1δίπ., 1ριμπ., 1λάθ.), Πρίντεζης 5 (2/3δίπ., 0/1τρίπ., 1/2βολ., 3ριμπ., 1λάθ., 1ασ.), Παπανικολάου 5 (2/4δίπ., 0/2τρίπ., 1/2βολ., 3ριμπ.), Κατσίβελης (3ριμπ.)
Ρεάλ Μαδρίτης (Λάσο): Ντρέιπερ, Φερνάντεθ 21 (2/7δίπ., 3/6τρίπ., 8/10βολ., 3ριμπ., 2κλ., 1λάθ., 3ασ.), Σουάρεθ 5 (1/2δίπ., 0/1τρίπ., 3/4βολ., 4ριμπ., 1κλ.), Ρέγες 4 (1/2δίπ., 2/6βολ., 6ριμπ., 1ασ.), Μίροτιτς 7 (2/4δίπ., 1/2τρίπ., 3ριμπ., 2λάθ.), Ροντρίγκεθ 17 (3/5δίπ., 0/1τρίπ., 11/12βολ., 3ριμπ., 1κλ., 4λάθ., 4ασ.), Μπέγκιτς 6 (3/3δίπ., 1λάθ.), Κάρολ 5 (0/1διπ., 1/3τρίπ., 2/2βολ., 2ριμπ., 1λάθ.), Γιουλ 14 (1/4δίπ., 4/8τρίπ., 3ριμπ., 2λάθ., 4ασ.)
Συνολική στατιστική:
Ολυμπιακός: 20/30δίπ., 9/24τρίπ., 33/42β., 24-6ρ., 19ασ., 4κλ., 3κοψ., 12λ.
Ρεάλ Μαδρίτης: 17/32δίπ., 9/23τρίπ., 27/36β., 22-9ρ., 12ασ., 5κλ., 5κοψ., 12λ.
