Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός: Παίζουν στο 60-70% και απέχουν μόλις 1 νίκη από την κορυφή!

• Παναθηναϊκός: Είχε «κυνική» αντίδραση, στο σημείο που φάνηκε να χάνει τον έλεγχο!
• Ολυμπιακός: Σε τρία σερί ματς «παίζει με την φωτιά αλλά δεν καίγεται»!
• Παρί: Πλέον η πορεία της μόνο «αστείο» δεν μπορεί να θεωρηθεί!

Σε έναν «μαραθώνιο» 34 αγωνιστικών που διεξάγονται ενδιάμεσα από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις των ομάδων στα εθνικά πρωταθλήματα, με συνεχή ταξίδια και με διακοπή μόλις δύο εβδομάδων, από τον Οκτώβριο έως τα μέσα Απριλίου, το ζητούμενο σε πρώτη φάση (ειδικότερα στο πρώτο δίμηνο) στην σύγχρονη έκδοση της Euroleague, είναι το αποτέλεσμα.

Δηλαδή οι νίκες, που φτιάχνουν το κλίμα, πουλάνε εισιτήρια, κρατάνε «ζεστούς» τους χορηγούς, δίνουν αγωνιστικό ρυθμό και φυσικά διατηρούν τις ομάδες σε καλή βαθμολογική θέση.

Πολλές φορές, όμως, ειδικότερα στην πρώτη δεκάδα των αγώνων, που η «χημεία» στα περισσότερα ρόστερ δεν έχει αποκτηθεί και η ομοιογένεια δεν «δουλεύει» υπέρ των προπονητών, αρκετά μεγάλη σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο το εκάστοτε συγκρότημα καταφέρνει να είναι αποτελεσματικό.

Αναφέρομαι στις εντυπωσιακές και τις επαγγελματικές – για να μην χρησιμοποιήσω τον όρο «άσχημες» – νίκες, με τις δεύτερες να είναι συνήθως αυτές που δίνουν τον τόνο στην αρχή, καθορίζουν τον χαρακτήρα και προδιαγράφουν το λεγόμενο “potential” (προοπτική), που απορρέει από την βαθιά ανάλυση των εμφανίσεών τους.

Στην πρώτη κατηγορία, λοιπόν, θεωρώ ότι ανήκει η εκπληκτική Παρί, που χωρίς εμπειρία στον πάγκο (ο παλαίμαχος Βραζιλιάνος διεθνής σέντερ, Τιάγκο Σπλίτερ, βρίσκεται στην πρώτη σεζόν σαν head coach) και στο παρκέ (μόλις τρεις παίκτες της έχουν καταγράψει «χιλιόμετρα» στην διοργάνωση), έχει καταφέρει να τρελάνει όλη την Ευρώπη με το “fun to watch” μπάσκετ που παίζει και με τα αποτελέσματα που έχει πάρει.

Στην δεύτερη, θεωρώ ότι ανήκουν οι δύο ελληνικές ομάδες που είναι από τις πλέον «μπαρουτοκαπνισμένες» στην ιστορία της διοργάνωσης (με συνολικά 10 τρόπαια, 12 και 13 συμμετοχές σε Final 4 και αντίστοιχα 8 και 9 τελικούς), που μετά την συμπλήρωση 10 αγώνων στην εφετινή χρονιά, ισοβαθμούν στην 2η θέση, απέχοντας μόλις έναν βαθμό από την πρωτοπόρο Φενέρμπαχτσέ.

Το γεγονός, δε, ότι σαν οργανισμοί διαθέτουν την τεχνογνωσία να προσαρμόζονται πολύ γρήγορα στις καταστάσεις και να ξεπερνούν τις μίνι αγωνιστικές κρίσεις, δείχνει ότι ειδικότερα φέτος – που η ποιότητα και το βάθος των παικτών τους, αλλά και η αξία των προπονητών τους, ξεχειλίζουν – το ταβάνι είναι πολύ υψηλό. Οπότε απολύτως λογικές και οι υψηλές απαιτήσεις που υπάρχουν!

Παναθηναϊκός: Είχε «κυνική» αντίδραση, στο σημείο που φάνηκε να χάνει τον έλεγχο!

Παιχνίδια σαν αυτά στο πάλαι ποτέ “Καζέλεκιο” ή «ΠαλαΜαλαγκούτι», απέναντι σε αντιπάλους όπως η γηρασμένη και χωρίς πολύ ταλέντο (αλλά δυσκολοκατάβλητη λόγω της σκληράδας με την οποία παίζει), Βίρτους των τριών ηττών σε 4 ματς στο «σπίτι», είναι κατεξοχήν επικίνδυνα.

Έστω κι αν αντιμέτωποι ήταν ο πρώτος με τον 14ο στο ομαδικό σύστημα αξιολόγησης της EL, με την ομάδα του Λούκα Μπάνκι να μην διακρίνεται σε καμία στατιστική κατηγορία (πλην της 2ης θέσης στις βολές με 81,3%) και να είναι η χειρότερη στα ριμπάουντ.

Πολλώ δε μάλλον, όταν ο Παναθηναϊκός θα στερούνταν δύο σημαντικούς παίκτες για το rotation του (Μπράουν και Γκριγκόνις) αλλά και τον Κώστα Αντετοκούνμπο, που δίνει ενεργειακή ώθηση μέσα στην ρακέτα. Την ίδια ώρα που ο φυσικός του ηγέτης (Σλούκας), ψάχνεται ακόμη, ενώ ταυτόχρονα δεν είναι και απόλυτα υγιής.

Το θετικό για την ομάδα του Εργκίν Αταμάν, όμως, είναι ότι στο 1ο μέρος βρήκε εντυπωσιακό επιθετικό ρυθμό σκοράροντας 46 πόντους, παίρνοντας μόλις έναν από την γραμμή των βολών.

Το 64,3% εντός πεδιάς (9/14 τρίποντα) και η καλή απόδοση των Ναν (14 πόντοι με 5/6 σουτ), Λεσόρ (κυρίαρχος στην 1η περίοδο με 8 πόντους) και Σλούκα (5 ασίστ), έκαναν την διαφορά και η απόσταση του «τριφυλλιού» στην ανάπαυλα θα ήταν μεγαλύτερης της μίας κατοχής (46-43), αν κάποια παιδαριώδη λάθη στην άμυνα δεν έκαναν ζημιά και αν τα 7 επιθετικά ριμπάουντ των γηπεδούχων δεν έδιναν έξτρα επιθέσεις.

Το κακό για τους πρωταθλητές Ευρώπης (αλλά συνάμα και καλό από την στιγμή που διαχειρίστηκαν πολύ σωστά το momentum, στο οποίο βρέθηκαν πίσω στο σκορ), είναι ότι στα πρώτα 10-11 λεπτά του 2ου μέρους, έπαιζαν απλά για να διατηρούν ένα ισχνό προβάδισμα και όχι για να ανοίξουν την διαφορά και να καθαρίσουν το ματς.

Και αυτό λίγο έλλειψε να το πληρώσουν, όταν η απλά σκληροτράχηλη αλλά καθόλου ποιοτική ιταλική ομάδα, τους προσπέρασε δύο φορές, στο τρίλεπτο ανάμεσα στο 33ο και το 36ο λεπτό και τους ισοφάρισε 90 δευτερόλεπτα πριν το τέλος.

Η αντίδραση των «πρασίνων» σε όλες τις δύσκολες στιγμές ήταν επαγγελματική, με τους Λεσόρ (6π.) και Γκραντ (6π.) να σκοράρουν τους 12 από τους τελευταίους 16 πόντους της ομάδας τους και το 4ο εφετινό «διπλό» (82-77) σε 6 ματς εκτός των συνόρων (μόνο η Εφές και ο Ερυθρός Αστέρας έχουν παίξει τόσα), πήρε μεγάλη αξία γιατί δεν προέκυψε μέσα από σπουδαία απόδοση.

Με αυτά και με εκείνα, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στην 2η θέση της βαθμολογίας (με ρεκόρ 7-3), αξιοποιώντας κατά κύριο λόγο την υψηλή του ποιότητα, την καλή «χημεία» και το “know how” που έχει αποκτήσει από πέρυσι.

Με δεδομένο ότι έχει ακόμη πολλά περιθώρια βελτίωσης, ειδικότερα στην άμυνα και βρίσκεται ένα κλικ πιο πάνω από τον αντίστοιχο περυσινό του απολογισμό (6-4), η κρίσιμη πεντάδα αγώνων που ακολουθεί (Ζαλγκίρις εκτός, Μονακό και Μπάρτσα εντός και Παρτίζαν και Εφές εκτός), του δίνουν μεγάλο κίνητρο για να διατηρηθεί σε ανοδική τροχιά.

Αν σκληρύνει περισσότερο στα μετόπισθεν (ο Ναν σε δύο φάσεις με τρομερά αμυντικά plays, έδωσε το παράδειγμα), είναι θέμα χρόνου να εδραιωθεί στις δύο πρώτες θέσεις της βαθμολογίας.

Ολυμπιακός: Σε τρία σερί ματς «παίζει με την φωτιά αλλά δεν καίγεται»!

Η 4η σερί νίκη (94-92) των «ερυθρολεύκων» επί της Μακάμπι από το 2023 και μετά (5η αν βάλουμε και το φιλικό ματς για την απόσυρση της φανέλας του Πρίντεζη), κατέδειξε σε μεγάλο βαθμό το μεγάλο ποιοτικό βάθος τους και την ικανότητα να επιβάλλουν τον «νόμο» τους μέσα από την εκτελεστική τους δεινότητα.

Το τρίτο σερί ματς που κερδίζουν στην Euroleague με παραγωγικότητα 94 πόντων και η σταδιακή ανέλιξή τους στην κορυφή του σχετικού πίνακα της δημιουργίας (με μέσο όρο 21,3 ασίστ) αλλά και στις πρώτες θέσεις στο σύστημα αξιολόγησης (3οι με μ.ο. 99,8 βαθμούς, πίσω από τον Παναθηναϊκό και την Μπαρτσελόνα) και στην επίθεση (4οι με μ.ο. 85,9 πόντους), τα λέει όλα!

Σε συνδυασμό, βέβαια, με το ότι και οι τρεις τελευταίες νίκες ήρθαν δύσκολα, με την δεύτερη (με Βιλερμπάν) και την τρίτη (με Μακάμπι) να προκύπτουν μέσα από ανατροπή 14 και 13 πόντων στο 2ο μέρος και η πρώτη να εξασφαλίζεται με κόντρα momentum κι ενώ ο γηπεδούχος Παναθηναϊκός είχε ανατρέψει μία διαφορά 13 πόντων και είχε προηγηθεί για μία και μοναδική φορά 3’15” πριν από τέλος!

Το γεγονός ότι νικηφόρο 5/5 των Πειραιωτών, έχει βασιστεί κατά τα 2/5 σε εμφανίσεις που είχαν ως βασικό συστατικό το αμυντικό DNA που τους χαρακτήρισε και τους χαρακτηρίζει σε μεγάλο βαθμό και στις δύο θητείες του Γιώργου Μπαρτζώκα, δεν σημαίνει ότι οι τρεις τελευταίες νίκες ήρθαν με μηδενική ανασταλτική παρουσία.

Τουναντίον και ειδικότερα στο Βελιγράδι, όπου η Μακάμπι έτρεξε ένα επιμέρους σκορ 26-5 (από το 31-38 του 15ου λεπτού έως το 57-44 στο 22’), βρίσκοντας τρομερό επιθετικό ρυθμό, το ματς δεν θα μπορούσε να γυρίσει αν ο Ολυμπιακός δεν είχε ένα εκπληκτικό αμυντικό διάστημα 9,5 λεπτών! Στην διάρκεια του οποίου οι Ισραηλινοί υποχρεώθηκαν σε 7 λάθη και 3/17 σουτ και οι φιλοξενούμενοι είχαν επιμέρους διαφορά 8-30, με 7/7 βολές, 10/16 σουτ αλλά και 6 ασίστ έναντι 4 λαθών.

Η αναλογία ανάμεσα στις τελικές πάσες και τις χαμένες μπάλες, δείχνει ότι περίπου οι 15 από τους 30 πόντους, προήλθαν από δημιουργία και οι άλλοι μισοί από ατομικές ενέργειες.

Αυτή, ακριβώς, η ευχέρεια των «ερυθρολεύκων» στο σκοράρισμα σε συνδυασμό με την μεγάλη ταυτόχρονη παρουσία του Βεζένκοβ με τον Φουρνιέ στην πεντάδα, είναι που αφαιρούν ένα ποσοστό σκληράδας (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν προσπαθούν στην άμυνα) και αυξάνουν τον βαθμό αυθεντικού σκοραρίσματος, βάζοντας πολύ δύσκολα στις αντίπαλες άμυνες.

Η αλήθεια είναι ότι αυτή η εξίσωση δεν θα δουλεύει πάντα αποτελεσματικά, γι’ αυτό και ο Μπαρτζώκας εκτιμώ ότι επιθυμεί το διάστημα της αμυντικής προσήλωσης να είναι προοδευτικά ολοένα και μεγαλύτερο.

Ωστόσο, επειδή ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει ότι στα δύσκολα ξέρει να βγάζει την αμυντική του ταυτότητα και το να βρεις clutch παίκτες δεν είναι καθόλου εύκολο, το μήνυμα που στέλνουν οι Πειραιώτες θέλει τον χρόνο να δουλεύει υπέρ τους! Αρκεί να μην εφησυχάσουν και παραμελήσουν το κομμάτι της άμυνας.

Ήδη μετά την 10η αγωνιστική, το ρεκόρ τους (7-3) είναι κατά μία νίκη καλύτερο από πέρυσι (6-4) αλλά και την σεζόν 2021-22 (6-4) και ίσο με την προπέρσινη (7-3), που κατέλαβαν την 1η θέση στην κανονική περίοδο. Τρεις χρονιές που ολοκληρώθηκαν με ισάριθμες προκρίσεις στο Final 4…

Υγ.1: Ο Ολυμπιακός συνέχισε για 5ο συνεχόμενο παιχνίδι, που ο Μιλουτίνοφ (10,0π. & 6,8ρ. με 60% διπ. & 82,4% βολ.) πατάει παρκέ στην εφετινή EL, το σερί που τον θέλει να τελειώνει το ματς με διψήφιο αριθμό επιθετικών ριμπάουντ.

Υγ.2: Στα τρία τελευταία ματς, ο Φουρνιέ έχει σκοράρει συνολικά 40 από τους 62 πόντους του από το 25ο λεπτό και μετά. Είχε 12 με την Μακάμπι, 15 με την Βιλερμπάν και 13 με τον Παναθηναϊκό.

Παρί: Πλέον η πορεία της μόνο «αστείο» δεν μπορεί να θεωρηθεί!

Η «όποια εξήγηση» μπορεί να δοθεί για το μπασκετικό «θαύμα-αριστούργημα» της νεοφώτιστης Παρί, που μετράει 6 σερί νίκες και 7 στα τελευταία 8 ματς, βασίζεται στα εξής:

Μετά από 10 αγωνιστικές έχει την 6η επίθεση (μ.ο. 84,8 πόντους), παρ’ ότι οι μοναδικοί παίκτες με εμπειρία από την EL, είτε δεν είναι «πρώτα βιολιά» βρίσκονται στο τέλος του rotation (ο Μάοντο Λο παίζει κάτω από 16 λεπτά ανά παιχνίδι και σκοράρει 8,1 πόντους και ο Γιακούμπα Ουαταρά λιγότερα, ενώ ο Χέιζ έχει κατά βάση αμυντικό ρόλο με 6,5 πόντους και 4,8 ριμπάουντ σε 20,5’).

Την ίδια στιγμή, είναι 2η στα λιγότερα λάθη (μ.ο. 10,3), 4η στα επιθετικά ριμπάουντ (μ.ο. 12,2) και είναι 3η στις προσπάθειες για τρίποντο, κάτι που σημαίνει ότι ξεχωρίζει στον τομέα των περισσότερων κατοχών.

Αν υπήρχε μονάδα μέτρησης για το τέμπο στο οποίο παίζει και τον διαβολεμένα γρήγορο ρυθμό που έχει το παιχνίδι της και σε όλα τα παραπάνω, μπορούσαμε να συνυπολογίσουμε την ταχύτητα της ανάπτυξής της, τότε θα είχαμε ακόμη καλύτερη προσέγγιση.

Όταν όμως, έχει νικήσει Παναθηναϊκό, Ζάλγκιρις, Παρτίζαν και Μπασκόνια εντός και φτάνει στο σημείο να «εκθέτει» τόσο πολύ την Μπαρτσελόνα μέσα στο γήπεδό της (87-103), γκρεμίζοντάς εύκολα από την κορυφή, τότε σίγουρα δεν αστειεύεται! Και κάτι ακόμη, οι 3 μοναδικές της ήττες, έχουν συνολική διαφορά 10 πόντων, με τις δύο εξ’ αυτών (από Ερυθρό Αστέρα εντός και Μπάγερν εκτός) να «κλειδώνουν» στην μία κατοχή (77-80 και 107-109) και την 3η (από την Αρμάνι στο Μιλάνο) στις δύο (74-79) κι ενώ κέρδιζε σε όλο το ματς.