Ευλαμπία Ρέβη, Γεωργία Γαραντζιώτη και άλλοι ρεπόρτερ δείχνουν πως να κρατάς μικρόφωνο με ανθρωπιά και ήθος (pics & vids)

Ναι, δεν σβήνουν τη φωτιά, δεν είναι πυροσβέστες, ούτε εθελοντές, ούτε παιδιά του ΕΚΑΒ. Είναι δίπλα στην πρώτη γραμμή ή λίγο πιο πίσω για να μεταφέρουν στον κόσμο τις εξελίξεις, τη θλίψη, τον πόνο, την ιστορία του κάθε ανθρώπου. Όλοι μα όλοι έχουν μια ιστορία πίσω τους. Καμένη πλέον. Στάχτη…

Είναι άνθρωποι όμως και αυτοί που «σπάνε», που έχουν στιγμές που πετάνε το μικρόφωνο και πιάνουν τη μάνικα, που κρύβουν τον προσωπικό τους πόνο και μένουν εκεί και συνεχίζουν. Που τραμπουκίζονται αλλά την επόμενη στιγμή είναι εκεί στο πόστο τους, με αξιοπρέπεια και σεβασμό σε αυτό που κάνουν. Που θα δώσουν μια αγκαλιά σε αυτόν που την έχει ανάγκη και θα του προσφέρουν το πιο απλό, το πιο ανθρώπινο: Μια μάσκα, γιατί βλέπουν πως έχει αναπνευστικά προβλήματα και ο καπνός είναι ισάξια καταστροφικός της φωτιάς. Που θα κρατάνε στο ένα τους χέρι το μικρόφωνο και στο άλλο το γατάκι, για να σωθεί από τη φωτιά.

Δημοσιογράφοι, που τόσα έχουν ακούσει γιατί είναι… δημοσιογράφοι, διδάσκουν ανθρωπιά, σεβασμό, τιμιότητα.

Η Ευλαμπία Ρέβη συγκίνησε όλο τον κόσμο με τον παππούλη στην Εύβοια, που του στάθηκε την ώρα που άπαντες τον έχουν εγκαταλείψει και εκείνος δακρυσμένος την πήρε μια αγκαλιά σε ένδειξη ευγνωμοσύνης.

«Έκανα απλώς τη δουλειά μου, όπως τόσοι και τόσοι αξιόλογοι συνάδελφοι. Απλώς, καμία φορά σπάμε κι εμείς, γιατί και οι δημοσιογράφοι είμαστε άνθρωποι». Ταπεινότητα…

Η Γεωργία Γαραντζιώτη, άφησε το μικρόφωνο και πήρε τη μάνικα βοηθώντας τους πυροσβέστες γιατί σε αυτές τις στιγμές, κανείς δεν περισσεύει, όλοι χρειάζονται.

Δεν πάει πολύς καιρός που Γερμανίδα δημοσιογράφος λέρωσε τα ρούχα της στις πλημμύρες που έπληξαν τη χώρα με εκατοντάδες νεκρούς, πριν βγει στον «αέρα» για ένα στημένο ρεπορτάζ. Η Γεωργία έδειξε την ανθρώπινη πλευρά, την εύθραυστη εικόνα του δημοσιογράφου που δεν έγινε τίποτα αν «σπάσει», γιατί σε αυτή τη ζωή (και ιδίως αυτή τη χώρα) αγνοούμε τις πραγματικές αξίες και αυτά που έχουν σημασία.

Θαυμάσαμε τη Μαρίνα Δεμερτζιάν η οποία έσωσε ένα γατάκι από τη φωτιά και το είχε μαζί της δίνοντας παράλληλα το ρεπορτάζ για το κανάλι της (ΕΡΤ).

Η Ελευθερία Σπυράκη προπηλακίστηκε, ο συνάδελφός της Κώστας Αλατζάς και ο οπερατέρ τους κτυπήθηκαν, αλλά ουδείς τους βγήκε να το «πουλήσει». Εξήγησαν τι έγινε, και… αυτό ήταν. Τέλος! Την επόμενη μέρα ήταν στην πρώτη γραμμή μάχης της ενημέρωσης και πάλι. Από τη Βαρυμπόμπη η Ελευθερία πήγε στην Εύβοια.

Με ανθρωπιά, με σεμνότητα, δίχως κραυγές και υπερβολές ο Κώστας Ασημακοπουλος, χρόνια ρεπόρτερ βόλεϊ και σπορ και ο Χρήστος Νικολαΐδης μεταφέρουν εικόνες αλλά και την κάθε ιστορία των πληγέντων δίνοντας τον λόγο σε αυτούς που πρέπει και το αξίζουν. Εντύπωση μας είχε κάνει, πως ο Χρήστος Νικολαΐδης έκρυβε σε ζωντανή μετάδοση το μπανταρισμένο του χέρι πίσω από την πλάτη του και όταν τον ρώτησαν από το στούντιο, τι έπαθε, εκείνος απλά απάντησε «δεν έχει σημασία» και συνέχισε να μεταφέρει το ρεπορτάζ.

Όταν η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός… κρατάνε μικρόφωνο.