Ο Πάμπλο Εσκομπάρ στα γενέθλιά του ήθελε και είχε τον… Μαραντόνα και την επομένη τον σκότωσαν με μια σφαίρα στο αυτί

• Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο
• Το γήπεδο που έφτιαξε στη… δική του φυλακή
• Ακύρωνε τις προπονήσεις της Εθνικής Κολομβίας
• «Θέλω δώρο τον Μαραντόνα»
• «Ντιέγκο, από δω ο Patron»
• «Έχουμε κοινή πορεία, από τη φτώχεια ανεβήκαμε ψηλά»
• Οι «Search Bloc» και οι «Los Pepes»

Θαρρεί κανείς πως μέσα από τη σειρά του Netflix, Narcos… ηρωποιήθηκε, καθώς το μόνο που άκουγες σε συζητήσεις ήταν η εξιστόρηση -σαν κατόρθωμα- όλων αυτών των φρικτών εγκλημάτων που είχε διαπράξει, αυτός και η συμμορία του. Το καλό είναι - και άργησε- πως σαν σήμερα το 1993 ο τόπος ξεβρώμισε από ένα σκουπίδι (και όχι ήρωας όπως τον παρουσιάζουν) όπως ήταν ο Πάμπλο Εσκομπάρ. Ο βαρόνος της κόκας, ο οποίος μία μέρα πριν, την 1η Δεκεμβρίου είχε τα γενέθλιά του.

Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο

Γι αυτά ήθελε κάποτε σαν «δώρο» τον μεγάλο Ντιέγκο Μαραντόνα. Μην κάνετε τη σύνδεση που δεν πρέπει. Για την κόκα. Όχι καμία σχέση. Βλέπετε ο Εσκομπάρ, πέρα από το να σκοτώνει αδιακρίτως, να «πνίγει» με κοκαΐνη όλη την Αμερική και να πλουτίζει σε μια Κολομβία που ζει πολύ πιο κάτω από τα όρια της φτώχειας, είχε αγάπη και στο ποδόσφαιρο.

Λένε, πως ξόδεψε πολύ μεγάλα ποσά (και για ξέπλυμα φυσικά) στην Ατλέτικο Νασιονάλ για να κατακτήσει το Κόπα Λιμπερταδόρες το 1989, αν και ήταν οπαδός της Ιντεπεντιέντε Μεδεγίν, όπως είπε ο γιος του στο Narcos.

Το γήπεδο που έφτιαξε στη… δική του φυλακή

Στη φυλακή μάλιστα που έχτισε για να μείνει μέσα για 5 χρόνια και να κάνει τη χάρη στην κυβέρνηση της Κολομβίας που τον πίεζε, αλλά με δικούς του όρους, δικούς του φύλακες, δικούς του νόμους, τα πάντα δικά του, φρόντισε πέρα από όλα αυτά που συναντά κανείς σε πεντάστερα ξενοδοχεία, να φτιάξει και γήπεδο ποδοσφαίρου. Έπαιζε συχνά και ο ίδιος. Απλά δεν ήθελε να παίζει με τους φύλακες και τους μπράβους του, αλλά με ερασιτέχνες και πολύ περισσότερο επαγγελματίες παίκτες.

Ακύρωνε τις προπονήσεις της Εθνικής Κολομβίας

Στο «Catedral», όπως ονομαζόταν η φυλακή του, διοργάνωνε πολύ συχνά αγώνες ποδοσφαίρου και φυσικά δεν έλειπαν τα στοιχήματα. Μην ξεχνιόμαστε...
Πλήρωνε ένα σκασμό λεφτά - άλλωστε του τα έτρωγαν τα ποντίκια ενώ πακτωλούς από αυτά βρίσκουν ακόμα και σήμερα θαμμένα- για να φέρει στη φυλακή γνωστούς ποδοσφαιριστές. Φίλος του ήταν και ο συμπατριώτης του Ρενέ Χιγκίτα. Μάλιστα, κάποιες φορές, η προπόνηση της Εθνικής ομάδας της Κολομβίας είχε ακυρωθεί, προκειμένου όλη η αποστολή να μεταβεί στη φυλακή του «Patron» για να παίξει μαζί του μπάλα.

«Θέλω δώρο τον Μαραντόνα»

Το 1991 λοιπόν, δυο χρόνια πριν τον σκοτώσουν στα 44 του, ήθελε δώρο γενεθλίων τον καλυτερότερο όλων. Τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Ο «θεός» τότε ήταν εκτός, καθώς εξέτιε ποινή 15 μηνών αποκλεισμού από το ποδόσφαιρο, γιατί είχε βρεθεί θετικός στην κοκαΐνη.

«Για τα γενέθλιά μου, θέλω ο Ντιέγκο Μαραντόνα να παίξει για μένα» είχε πει και έτσι ο μάνατζερ του Ντιέγκο, μετέφερε το μήνυμα...

«Ένας πολύ σημαντικός άνδρας από την Κολομβία θέλει να τον επισκεφτείς για να παίξεις ένα φιλικό παιχνίδι. Η αμοιβή είναι πολύ μεγάλη» τού είπε ο Γκιγέρμο Κόπολα.

Λέγανε για 5 δισεκατομμύρια παλιές λίρες.

Ο Ντιέγκο δεν ρώτησε πολλά. Ούτε ποιος ήταν, ούτε που θα πήγαινε… Άλλωστε του είπαν πως θα συμμετείχαν και άλλοι γνωστοί ποδοσφαιριστές της Λατινικής Αμερικής, όπως ο Ρενέ Χιγκίτα.

«Ντιέγκο, από δω ο Patron»

Το αρχικό σοκ όμως ήταν μεγάλο… «Με πήγαν σε μία φυλακή, περιτριγυρισμένη από εκατοντάδες φύλακες. Είπα, “τι στο καλό συμβαίνει εδώ; Θα με συλλάβουν;”», είχε δηλώσει ο «Dios»: «Έμοιαζε περισσότερο με πεντάστερο ξενοδοχείο του Ντουμπάι παρά με φυλακή»!

Όταν ήρθε η ώρα να συστηθούν, πραγματικά ο Μαραντόνα δεν ήξερε ποιος ήταν ο «Patron».

«Με σύστησαν στον Εσκομπάρ και μου είπαν: Ντιέγκο, αυτός είναι το αφεντικό. Ήταν πολύ ευγενικός, αλλά δεν είχα ιδέα ποιος ήταν, καθώς δεν διάβαζα εφημερίδες, ούτε έβλεπα τηλεόραση εκείνη την εποχή. Ήξερα μόνο ότι κάποιος πολύ σημαντικός άνθρωπος της Κολομβίας ήθελε να με γνωρίσει».

«Έχουμε κοινή πορεία, από τη φτώχεια ανεβήκαμε ψηλά»

«Γεια σου Ντιέγκο» του είπε ο Εσκομπάρ και οι δύο άντρες μίλησαν για ποδόσφαιρο, αλλά και για… την κοινή τους πορεία: «Μου είπε ότι και οι δύο γεννηθήκαμε μέσα στη φτώχεια και καταφέραμε να ανέβουμε ψηλά».

Τώρα για το ποιος νίκησε… αφήστε το καλύτερα. Όλοι θυμούνται αυτό που έγινε μετά: «Αμέσως μετά έγινε ένα πάρτι με τα καλύτερα και ωραιότερα κορίτσια που συνάντησα ποτέ στη ζωή μου. Και ήταν μέσα σε μία φυλακή! Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Το επόμενο πρωί με πλήρωσε και είπαμε αντίο. Μου έδωσε τα λεφτά και έφυγα».

Τώρα εκτός από τα κορίτσια, μάλλον όλοι μπορείτε να καταλάβατε τι άλλο θα περιελάμβανε αυτό το πάρτι. Ο Εσκομπάρ είχε άφθονο και ο Ντιέγκο ποτέ δεν αρνήθηκε ότι το λάτρευε.

Οι «Search Bloc» και οι «Los Pepes»

Ο Πάμπλο Εσκομπάρ φυσικά και δεν εξάντλησε την 5 θητεία του στη δική του φυλακή/ ξενοδοχείο, καθώς τον Ιούλιο του ’92 τέσσερις από τους ομοσπονδιακούς φύλακες βρέθηκαν βασανισμένοι και δολοφονημένοι και η Κυβέρνηση αποφάσισε να τον κλείσει σε κανονική φυλακή.

Φυσικά αποφάσισε να εξαφανιστεί και έτσι ξεκίνησε μια άγρια καταδίωξη. Οι «Search Bloc», εκπαιδευμένοι από την Delta Force των ΗΠΑ, αλλά και η παραστρατιωτική ομάδα «Los Pepes» ήταν στο κατόπι του και 16 μήνες μετά τον εντόπισαν στο καταφύγιο του. Προσπάθησε να διαφύγει από τις στέγες και εκτελέστηκε στο διπλανό σπίτι.

Δέχτηκε πυροβολισμούς στο πόδι, στον κορμό, και ένα μοιραίο στο αυτί, ενώ λένε, πως φορούσε ποδοσφαιρικά παπούτσια με τάπες!