Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ήταν στους στρατιώτες που είχαν μεταφέρει τον Μίκη Θεοδωράκη στην Μακρόνησο

Διόλου τυχαία τον χαρακτήρισαν «σερ»! Ο Δημήτρης Ψαθάς μάλιστα το είχε πάει ακόμη παραπέρα αποκαλώντας τον «σερ Μπιθί». Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο λόγος για τον οποίο, ήταν κάτι παραπάνω από σπουδαίος. Ίσως γι αυτό και του προσέδωσαν τον τιμητικό (αγγλικό) τίτλο «σερ». Γιατί από μόνο του το «σπουδαίος» δεν επαρκούσε.

Ο «σερ» λοιπόν του ελληνικού πενταγράμμου με την «δωρική» φωνή του που σαν σήμερα το 2005 «έφυγε» από τη ζωή, έγινε ο κύριος «υπαίτιος» οι στίχοι του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου και του Λειβαδίτη να φτάσουν σε όλη την Ελλάδα ενώ έκανε ξεχωριστά τα σπουδαία έργα του, καλού του φίλου, Μίκη Θεοδωράκη με την λαϊκότητα του…

Μπιθικώτσης και Θεοδωράκης… Μία σχέση που πέρασε πολλά, που ξεκίνησε από ένα… παγούρι, από μια βρύση. Λίγο νερό για να ξεδιψάσει ο πολιτικός κρατούμενος Μίκης Θεοδωράκης από το χέρι του στρατιώτη Γρηγόρη Μπιθικώτση. Αντίπαλα στρατόπεδα στην αρχή, μα όταν «ενώθηκαν» αγαλλίασε ολάκερη η Ελλάδα.

Ο Μπιθικώτσης, γέννημα θρέμμα Περιστεριώτης και προερχόμενος από φτωχή οικογένεια, ήταν ο μικρότερος από τα παιδιά. Το ’40 έμεινε πίσω να φροντίσει την οικογένεια, όταν τα αδέρφια του έφυγαν για το μέτωπο. Εκείνος έγινε υδραυλικός αλλά γρατζουνούσε και μια κιθάρα. Έκανε τα πρώτα βήματά στο τραγούδι σε ένα ταβερνάκι της γειτονιάς του. Το ΄73 έτυχε να ακούσει σ' ένα κουτούκι τους Μάρκο Βαμβακάρη, Μανώλη Χιώτη και Στράτο Παγιουμτζή και η συνάντησή του με τον πρώτο (όπως ο ίδιος έχει πει) ήταν αυτή που πάντα τον συγκινούσε, γιατί του άλλαξε τη σχέση του με τη μουσική: «Υπεράνω όλων ο Μάρκος Βαμβακάρης» έλεγε συχνά.

Πίσω στο ΄48 όμως, μετά την γερμανική κατοχή και τον πόλεμο που συντάραξε (και) την Ελλάδα, έμελλε να γνωρίσει τον Μίκη Θεοδωράκη στην Κερατέα. Εκεί σταμάτησε ένα φορτηγό γεμάτο πολιτικούς κρατουμένους που τους πήγαιναν στη Μακρόνησο. Ένας στρατιώτης πήγε και γέμισε το παγούρι με νερό και τους έδωσε να πιουν. Ο Γρηγόρης άπλωσε το χέρι και έδωσε το παγούρι στον Μίκη να ξεδιψάσει.

Εκεί στη Μακρόνησο, όπου υπηρέτησε τη θητεία του, έγραψε τα πρώτα του τραγούδια και τα βράδια διασκέδαζε τους αξιωματικούς με την ορχήστρα του στρατοπέδου. Όταν απολύθηκε από τον στρατό έκανε το δικό του συγκρότημα και σταδιακά μπήκε στη δισκογραφία ως συνθέτης. Το πρώτο του τραγούδι ήταν «Το Καντήλι τρεμοσβήνει», σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη και στο τραγούδι ήταν ο ίδιος ο Μπιθικώτσης, μαζί με τον Μάρκο Βαμβακάρη.

Σημαντική στιγμή στη σπουδαία καριέρα του ήταν φυσικά και η συνεργασία του με τον Μάνο Χατζιδάκι και με συνθέτες, όπως οι Σταύρος Ξαρχάκος, Απόστολος Καλδάρας, Μάρκος Βαμβακάρης, Βασίλης Τσιτσάνης, Γιώργος Μητσάκης, Δήμος Μούτσης, Άκης Πάνου κ.ά.

Κατά την επταετία της Χούντας των συνταγματαρχών, η σχέση του με τον Μίκη Θεοδωράκη κλονίστηκε σοβαρά. Βλέπετε, στις 13 Ιουλίου το 1967, ο Μπιθικώτσης τραγούδησε μαζί με την Βίκυ Μοσχολιού τον Ύμνο της «21ης Απριλίου» στα «Δειλινά» της Γλυφάδας.

Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε εξοργιστεί με αυτό που είχε κάνει ο Μπιθικώτσης, ο οποίος του είχε απαντήσει πως δεν μπορούσε να αντέξει την εξορία (σ.σ. αυτή ήταν η ποινή αν αρνούταν να το κάνει) την στιγμή που η ζωή του είχε «στρώσει». Οι δυο τους τα ξαναβρήκαν οριστικά τον Μάρτιο του 2002 στην μεγάλη συναυλία προς τιμήν του Μπιθικώτση στο ΣΕΦ.

Τον Ιανουάριο του 2003, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος του απένειμε τον «Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα», δηλώνοντας για τον Γρηγόρη Μπιθικώτσης: «Ένας σπουδαίος μουσικός που εξέφρασε τη δυστυχία και την ευτυχία, τον πόνο και τα βάσανα του ελληνικού λαού».

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης πέθανε σαν σήμερα στις 7 Απριλίου 2005, σε ηλικία 82 ετών, ύστερα από πολύμηνη νοσηλεία στο νοσοκομείο «Υγεία». Έκανε δύο γάμους και απέκτησε τρία παιδιά, εκ των οποίων ο γιος του, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, έγινε επίσης τραγουδιστής.