Όλο το Παγκράτι περνάει από το Βαρνάβα Cafe

«Έλα, πάμε για καμιά μπίρα;». «Δεν μπορώ ρε συ, είμαι δουλειά». Πόσες και πόσες φορές, η ίδια στιχομυθία. Αν είχα ένα ευρώ για καθεμία, ίσως και να μην απαντούσα πια ότι «δουλεύω». Δεν θα… χρειαζόταν.

Ο επαγγελματισμός και η αφοσίωση στο καθήκον comes with a cost, που λένε και στο χωριό μου. Το να μην μπορείς δηλαδή ανά πάσα στιγμή να χαλαρώσεις. Τι νόημα θα είχε, όμως, διαφορετικά; Στο τέλος της ημέρας (ή της βάρδιας), ο καθένας ψάχνει τη δική του απόδραση από την καθημερινότητα. Και για μένα, αυτή έρχεται τη στιγμή που ακουμπά στο τραπέζι το ποτήρι με τη μπίρα.

Διαβάστε περισσότερα στο Reader.gr.