Βήτα Πεις: Η ομάδα είναι μία! (vid)
Τι να μας πεις και συ ρε μόδα; Τι, επειδή μπορείς να παρεκτραπείς; Αυτό είναι εύκολο, ανόητα τρελό και της εποχής χαρακτηριστικό. Εντάξει, ξέρω, τα like, τα views, τα μπιχλιμπίδια που αστράφτουν και το «thug life» που γουστάρουν (λέμε τώρα). Αυτά θέλει ο κόσμος; Ναι, έτσι είναι αν έτσι νομίζετε. Μα τι πίνετε και δεν δίνετε; Ξέρεις, η φάση θέλει τόλμη, μαγεία, εξέλιξη και στίχους εθιστικούς, ήχους ανατρεπτικούς καινούργιους, αληθινούς. Πώς; Στο παραμύθι σας υπάρχουν ονόματα και γράμματα που παραπέμπουν στο N.Y και στο L.A; Και τι άλλο; Αυτοί στη μόδα δεν σηκώνουν πολλά και στη μόστρα έχουν τρία χρυσά δόντια και παπούτσι λαμπερής βιτρίνας; Ανατριχιάσαμε και να κοιμηθούμε είδαμε και πάθαμε. Α, ναι παίρνουν και βραβεία τα «αλάνια». Ξέρω, αυτά τα πλαστικά, που κολλάει η ροζ τσιχλόφουσκα και η σάχλα περισσεύει. Εντάξει, τραγουδάω μόνος μου και σας αφήνω. Εξάλλου, εσείς από το πουθενά έρχεστε και στο πουθενά πάτε. Α, και μάθετε κάτι άλλο εσείς οι σημερινοί: μόδα δεν είναι αυτό που επιβάλεις, αλλά αυτό που σου ταιριάζει. Κι αν στραβώνετε με τα έξυπνα, βρείτε το διαχρονικό και αλλάξτε μόδα. Αν θέλετε να γίνετε οπαδοί μη λέτε «ναι, ό,τι πεις», αλλά «ζήτω οι ΒήταΠεις!». Η μόδα ακόμη ψάχνει την τελευταία της λέξη… [η φωτογραφία από τη σελίδα τους στο fb BHTA PEIS (Official)]
Αυτοί εδώ το μελετάνε, το προχωράνε και δεν σταματάνε!
Τους βρίσκεις στα προάστια, τους βρίσκει στην πυρά και στο ιερό βάπτισμα. Είτε τους ακούς πέντε λεπτά είτε 20 χρόνια (!), σου ταιριάζει το ύφος και η όλη φάση τους. Μη βιαστείτε να πείτε τι φάση; Πάλι κλισέ και ιδέες γενικές. Γι’ αυτό το χιπ-χοπ συγκρότημα είναι η διαρκής εξέλιξη της μουσικής και του λεκτικού σχήματος, οχήματος. Είναι ο ρυθμός που προσαρμόζεται στα «θέλω» του ακροατή, στα «θέλω» τα δικά τους και στα «θέλω» της εποχής. Το κλασικό γίνεται σύγχρονο και το σύγχρονο πάλι κλασικό. Τέτοιοι τύποι είναι οι «Βήτα Πεις». Πνευματικοί πατέρες και στο mute οι λέρες. Αυτοί εδώ το μελετάνε, το αλλάζουν, το προχωράνε και δεν σταματάνε! Ο ρυθμός «πλούσιος» και με ήχους καθαρούς, σίγουρους, στηρίγματα στα λόγια και στο flow που διακλαδώνεται σε πάμπολλες κατευθύνσεις. Η κοινωνική πραγματικότητα και η αυθεντική χιπ-χοπ μελωδία εδώ. Τα «ξένα» όργανα και οι ήχοι οι σκληροί εδώ. Το ραπάρισμα που ακολουθεί και ξεπερνά τη μόδα του σήμερα είναι εδώ. Γενικά, οι «Βήτα Πεις» είναι συγκρότημα που ξέρει να προσαρμόζεται χωρίς να μιμείται κανέναν. Τα φράγκα μπαίνουν στην άκρη και πρώτα έρχεται η γενναιόδωρη στήριξη. Από τους ίδιους και από το κοινό. Όπως έχουν πει σε συνέντευξη τους (στη Λήδα Αδαμάκη-Τράντου για την popaganda) Το χιπ-χοπ άλλωστε είναι ό,τι το κάνεις εσύ να είναι. Ε, κάθε φορά το κάνουν μοναδικό και αληθινά ξεχωριστό.
Το πεδίο του αθέατου…
Το πεδίο του αθέατου τους ταιριάζει, το επιδιώκουν! Ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τη χιπ-χοπ, τη σχέση με το κοινό και η φιλοδοξία που έχουν για τη μουσική και τους στίχους τους, τους κάνει αληθινό κομμάτι του underground. Κάθε άλμπουμ είναι και ένα κομμάτι που επιστρέφεται στην κοινωνία και κάθε live η μεγάλη τους ανταμοιβή. Πέρα από το υλικό, εκεί, στην επαφή με το κοινό, δείχνουν γιατί μένουν στην κορυφή της χιπ-χοπ σκηνής. Σέβονται αυτούς που τους στηρίζουν και πάντα τους δίνουν κάτι από τον εαυτό τους. Οι αλλαγές στη σύνθεση του γκρουπ (πρώην μέλη Dask, Λάμπρος, Φορτσάτος, J-Turn, Dj Elz, Mr. Tickles) δεν επηρέασαν ιδιαίτερα το ύφος και τη δημιουργική του προσέγγιση. Οι Άσαρκος και Hatemost δίνουν τον τόνο και οι Vayne (παραγωγή), Rigo (μπάσο) ολοκληρώνουν την προσπάθεια που συνδέει το παλιό με το νέο. Από το πρώτο άλμπουμ (2003) –«Το Αθάνατο»- ως το τελευταίο (Υστερόγραφο, 2021) η πρόοδος τους τεράστια, τόσο στον ήχο, όσο και στον στίχο. Τα κοινωνικόπολιτικά κομμάτια εύστοχα και τα battle με τη σωστή πρόκληση. Κάθε δουλειά τους αξιοπρόσεχτη, όμως θα σταθούμε λίγο παραπάνω στο άλμπουμ-ντεμπούτο, στο «Για τους οπαδούς» (2006), στο «Βάπτισμα πυρός» (2012) και στην «Εποχή» (2014). Ιστορικά κομμάτια τα «Αλήθεια λέω», «Όνειρα σβήνουν», «Για τους οπαδούς», «Η χρονιά των δρόμων», «Δεκαετία 2012-2014».
