Στο κοίλωμα του κρίνου…
Η ομορφιά και ο κόσμος. Κάπου εκεί, ανάμεσα, τα λόγια του Ντοστογιέφσκι. Ή αυτά που του αποδίδονται. Ξέρετε, αυτή θα σώσει τον κόσμο… Μπορεί να είναι έτσι. Μπορεί και όχι. Η σιγουριά απουσιάζει γιατί απουσιάζει το πλαίσιο, το κάδρο, το «κλικ». Αν διαλέξουμε τον ποιητικό δρόμο θα ξεκινούσαμε με το πώς να χωρέσει τόση ομορφιά… Σωστό είναι αυτό. Η κατάσταση αυτή δεν περιορίζεται και δεν συναντά γωνίες στον δρόμο της. Τις στάσεις της, όμως, οφείλεις να τις συλλάβεις, για να καταλάβεις, για να νιώσεις, για να σώσεις, για να σωθείς, για να καταστρέψεις, για να καταστραφείς! Οι γραμμές που σου δίνει η ομορφιά είναι εκεί, στη φύση, στο απέναντι-βλέμμα, στην ανύποπτη στιγμή, στην ξαφνική μελωδία… Τα στηρίγματα αυτά περιμένουν αυτόν/ή που θα τα λυγίσει και φτιάξει το περίγραμμα, θα «παγώσει» τον χρόνο για λίγο και κάποιος/ά θα σωθεί από τη λήθη και τη μαύρη τρύπα της νεκρής σάρκας. Η ξεκούρασή της ομορφιάς υπάρχει εκεί που όλα ανθίζουν, στο κοίλωμα ενός κρίνου. Γι’ αυτό, μη διστάζεις! Βγάλε τη φωτογραφική μηχανή και «αγκάλιασε» αυτό το λουλούδι. Πρόσεχε μόνο μην αφήσεις εκτός το κόκκινο, πρόσεχε μη χάσει τις γραμμές που σου προσφέρει «Το αίμα των κρίνων».
Ένα πολύ δυνατό κείμενο
Η παράσταση «Το αίμα των κρίνων», στο θέατρο «104», διαθέτει αυτό που ψάχνουν σκηνοθέτες και ηθοποιοί, ένα πολύ δυνατό κείμενο. Τα λόγια της Δέσποινας Αποστολίδου γράφουν τροχιές ποιητικές, με τον τρόπο τους, βρίσκουν τους ανηφορικούς δρόμους και στο χάος των χρόνων ρίχνονται, χωρίς φόβο. Ο Κωνσταντίνος Ρόδης (σκηνοθεσία) είχε δύσκολο έργο, αλλά κατάφερε να δώσει, να αποκρυσταλλώσει, την ομορφιά του κείμενου. Τα «κλικ» του ωραίου είναι ο κεντρικός άξονας της παράστασης. Εκεί που για λίγο σταματάνε τα μάτια να κινούνται, εκεί που οι συσπάσεις του προσώπου ατονούν, εκεί δημιουργείται ένας κόσμος διαφορετικός, αποκαλύπτεται κάτι που δεν τολμάμε να δούμε. Όταν η ομορφιά σταματά και την κοιτάς/σε κοιτά, όλα μπορούν να γίνουν, όλα είναι εφικτά.
Το κείμενο της Αποστολίδου έχει «καφκικές», «οργουελιανές» αναφορές και η υπόθεση του αγγίζει τον χρόνο σε όλη του την έκταση: παρόν, παρελθόν, μέλλον. Το κλειστοφοβικό, δυστοπικό, ύφος είναι εδώ και αυτό οφείλεται στους φωτισμούς (Κατερίνα Μαραγκουδάκη) και στα σκηνικά (Ευγενία Βησσαρίου), ενώ και τα κουστούμια (Μάριος Καραβασίλης) επικοινωνούν με το κείμενο.
Το δεδομένο και το υπό διαμόρφωση
Πάμε και στο έργο. Σε ένα άχρονο περιβάλλον υπάρχει το κίνημα των κρίνων. Αρχηγός του, άτυπα, ένας άνθρωπος που ζει συνειδητά στο περιθώριο. Αμφισβητούν εξουσία, πατρίδα, θρησκεία και κάθε καταπιεστική σύμβαση. Και η ομορφιά; Πού είναι; Εκεί που δεν κατασκευάζεται! Αυτή τιμωρούσαν τα κρίνα. Ο άντρας που έχει δημιουργήσει, άθελα του, το κίνημα, υπήρξε πολεμικός ανταποκριτής, φωτορεπόρτερ. Στον φακό του κρατούσε την εικόνα γυναικών που μόλις είχαν αφήσει την τελευταία τους πνοή. Να η ομορφιά χωρίς φίλτρα και χωρίς ψέματα. Οι φωτογραφίες του θα συγκλονίσουν την κοινή γνώμη και συμβάλλουν στη λήξη του πολέμου. Ο άνθρωπος αυτός όμως είναι επικίνδυνος για το καθεστώς που κυβερνά. Διαλύει την πλαστική, εχθρική, ομορφιά. Πρέπει να εξοντωθεί.
Σε αυτό το δαιδαλώδες τοπίο, το πολυεπίπεδο, οι ηθοποιοί καλούνται να κρατήσουν τη δυναμική της αφήγησης. Δύσκολο, αλλά στο τέλος τα καταφέρνουν. Η σκηνική συνύπαρξη των τεσσάρων απαιτεί γρήγορες εναλλαγές και άμεσες μεταμορφώσεις. Αυτό άλλοτε επιτυγχάνεται και άλλοτε όχι. Κάθε ρόλος ισορροπεί στο δεδομένο και στο υπό διαμόρφωση. Οι Κωνσταντίνος Μιχαήλ, Abe Cohen χάνουν κάπου τα πατήματα τους, αλλά δίνουν το στίγμα του χαρακτήρα τους. Η Νάνσυ Ρηγοπούλου έχει στιβαρή παρουσία και ο Θοδωρής Ανθόπουλος είναι ιδανικός ανακριτής. Δεν πρέπει να παραλείψουμε τη σημαντική συμβολή της μουσικής (Καραφύλλης Γιαννούλης) και της κινησιολογίας (Βαγγέλης Πιτσιλός). Η προσπάθεια στο «Αίμα των κρίνων» άξιζε το χειροκρότημά μας.
Ταυτότητα παράστασης
«Το αίμα των κρίνων», της Δέσποινας Αποστολίδου
Στο θέατρο «104» [έως 26/3]
Κείμενο: Δέσποινα Αποστολίδου
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ρόδης
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση/ Στίχοι: Καραφύλλης Γιαννούλης
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Κοστούμια: Μάριος Καραβασίλης
Σκηνικά: Ευγενία Βησσαρίου
Κινησιολογία: Βαγγέλης Πιτσιλός
Φωτογραφίες/ Trailer: Κωνσταντίνος Λέπουρης
Γραφιστική επιμέλεια: xMx GRAPHICS Michelangelo Bevilacqua
Βοηθός σκηνοθέτη: Έλενα Αγγελοπούλου
Βοηθός παραγωγής: Άκης Χαλκιάς
Δημόσιες σχέσεις - Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Διανομή (με σειρά εμφάνισης)
Νάνσυ Ρηγοπούλου
Κωνσταντίνος Μιχαήλ
Abe Cohen
και ο Θοδωρής Ανθόπουλος στον ρόλο του ανακριτή
Τα τραγούδια της παράστασης ερμηνεύει ο Κώστας Μπουγιώτης
Εισιτήρια: από 12 ευρώ.
Ημέρες παραστάσεων: Κυριακή στις 18:30 μ.μ.
