Στο νο4 οι Pindos Atletico (vid)
Η φάση με αυτούς τους τύπους έχει ως εξής: είναι η χαρά του γλεντιού, του ραπ γλεντιού! Υπάρχει τέτοιο; Ναι, και το πραγματώνουν με τον καλύτερο τρόπο. Προσοχή όμως. Δεν μιλάμε για το γλέντι με την έννοια της καλής διασκέδασης, αυτό είναι γενικό και ευρύχωρο. Εξάλλου, πολλοί ραπ καλλιτέχνες ξέρουν να κάνουν το κοινό να περνά καλά. Εδώ, όμως, έχουμε συνδυασμό παράδοσης και άμεσης διάδρασης. Εδώ, το πανηγύρι συναντά την ελευθερία της ραπ! Υιοθετώντας, για λίγο, δημώδες ύφος και λόγο λέμε: Μαζευτείτε μωρέ, μαζευτείτε και πιείτε και ακούστε τους Pindos Atletico! Την αίσθηση, την πραγματικότητα αυτή δεν μας την έδωσε κανένας άλλος. Οι δυο καλλιτέχνες γίνονται αμέσως παρέα σου και σε παρασύρουν στον δικό τους κόσμο, σε ένα σύμπαν διονυσιακό και εκστατικό. Σε καμία στιγμή δεν απομακρύνονται από το «σήμερα» και οι ήχοι που δίνουν έχουν κάτι από το ανθεκτικό, καθαρό, μακεδονικό, «χθες» και το ηλεκτρισμένο «τώρα» της πόλης. Οι Pindos απευθύνονται στο κοινό λες και βρίσκονται μέσα σε αυτό. Παρακινούν τον κόσμο να διασκεδάσει και να γουστάρει όπως αυτοί, με την ψυχή τους! Με αυτό ως βάση υπηρετούν το μουσικό είδος και με αυτό πορεύονται περήφανοι και ωραίοι. Κι αν δεν πιστεύετε, πληκτρολογήστε στις γνωστές πλατφόρμες. Δώσε ρε Pindos! [η φωτογραφία από τη σελίδα τους στο facebook]
Σε παρασύρουν στον κόσμο τους
Και να πώς εξελίσσεται η φάση με τους Pindos. Ακούς ας πούμε το «2462». Με το που ξεκινά η εισαγωγή έχεις γίνει ένα μαζί τους! Η σταθερή, βαριά, φωνή σε βρίσκει αμέσως και σε κάνει να περιμένεις τη συνέχεια. Το μπιτ ανεβάζει ρυθμούς, το flow γίνεται πιο ορμητικό και όταν μπαίνει και ο Dani Gambino, τότε γίνεται χαμός. Οι Pindos σου κάνουν επίθεση για να σε παρασύρουν στον κόσμο τους, σε αυτό το ιδιαίτερο σύμπαν. Εκεί που το ντριλ συναντά το παραδοσιακό ύφος, εκεί είναι που σε ξεσηκώνει το ραπ του διδύμου. Όταν παίζει το «Δεντρίμ», ταξιδεύεις στα ήσυχα μέρη της ελληνικής περιφέρειας, στέκεσαι εκεί που μαζεύονται οι άνθρωποι και στήνουν γλέντια, ζουν τις χαρές και τα πανηγύρια. Το καλό, βέβαια, είναι ότι υπάρχει ισορροπία σε αυτό που κάνουν. Εκεί που θέλουν να αξιοποιήσουν την παράδοση είναι προσεκτικοί. Δεν υπερτερεί το παραδοσιακό, ούτε το ραπ. Φυσικά, στο τελευταίο τους άλμπουμ –«Δεντρίμ»- υπάρχουν τραγούδια που «διαβάζουν» τέλεια το ραπ και το τραπ στοιχείο. Το «Dale» είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Με τους Pindos Atletico δεν μπορείς να χάσεις. Το πολύ-πολύ να ζαλιστείς λίγο από το ποτό. Έτσι δεν γίνεται όταν ξεσπά η αυθόρμητη γιορτή;
Το πάθος μένει αμείωτο
Οι Pindos Atletico έχουν βρει το εκφραστικό τους ύφος. Έχουν βρει τον τρόπο να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. Έχουν βρει τον τρόπο να παίρνουν από το «χθες» και να δίνουν στο «σήμερα». Έχουν βρει τον τρόπο να μιλάνε στο κοινό και αυτό να καταλαβαίνει από τον πρώτο στίχο, την πρώτη νότα, τι θα πουν. Έχουν βρει τρόπο να αναδεικνύουν στα live τους την παρέα και την ουσία που κρύβεται σε αυτήν. Έχουν βρει τον τρόπο να μοιράζονται και να προχωράνε αργά και προσεκτικά. Πάνω απ’ όλα έχουν βρει τον τρόπο να μένει το πάθος αμείωτο, η λαχτάρα αναλλοίωτη και η χαρά σταθερό ζητούμενο σε ό,τι κάνουν. Οι Mpelafon, Thelitikos είναι οι ράπερ που θα σε κάνουν να αφήσεις στην άκρη ό,τι σε βαραίνει, θα σου δώσουν δύναμη και την καλή διάθεση που χρειάζεσαι για να προχωρήσεις. Οι τύποι κάνουν αυτό που γουστάρουν, μοιράζονται αυτό που ζουν και όσο έχουν όρεξη δεν θα σταματήσουν. Στη ζωντανή εμφάνιση που έκαναν στην Αθήνα έδειξαν ότι και οι ομότεχνοί τους τους γουστάρουν και θέλουν να συμπράττουν μαζί τους. Γι’ αυτό και θα περιμένουμε κι άλλες συνεργασίες, γι’ αυτό και θέλουμε ξανά να τα «σπάσουν» με Dani Gambino, Νέγρο του Μοριά. Τελευταία φράση, όπως, πάντα, «Pindos Oleo!».
