Το συγκλονιστικό μήνυμα του Oppenheimer: «Είμαι ο θάνατος, ο καταστροφέας των κόσμων» (vid)

Στην τελευταία ταινία του Christopher Nolan , «Oppenheimer», η ζωή του φυσικού J. Robert Oppenheimer ξεδιπλώνεται στην οθόνη. Η ιστορία του Oppenheimer, την οποία υποδύεται ο ταλαντούχος Cillian Murphy, εμβαθύνει στις ηθικές περιπλοκές που αντιμετώπισε ως ένας από τους ιθύνοντες νουθεσίας πίσω από τη δημιουργία των πρώτων πυρηνικών όπλων.

Η ταινία αντικατοπτρίζει το βαθύ δίλημμα του φυσικού, γνωρίζοντας ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της ατομικής βόμβας. Η πρώτη έκρηξη της βόμβας κατά τη δοκιμή Trinity τον Ιούλιο του 1945 σηματοδότησε ένα σημείο καμπής στην ιστορία, ενώ η μετέπειτα χρήση της στους βομβαρδισμούς της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου είχε ως αποτέλεσμα την τραγική απώλεια αμέτρητων ζωών, μεταξύ των οποίων και αμάχων.

Παρών στη δοκιμή Trinity, ο Oppenheimer, ένας καλλιεργημένος λόγιος και γλωσσολόγος που γνώριζε άπταιστα τα σανσκριτικά, βρέθηκε να απαγγέλλει ένα απόσπασμα από τις ινδουιστικές γραφές, την Bhagavad-Gita, κατά τη διάρκεια εκείνου του σημαντικού γεγονότος. Σε μια συγκλονιστική δημόσια ομιλία του μετά τη δοκιμή, εξέφρασε: «Γνωρίζαμε ότι ο κόσμος δεν θα ήταν ο ίδιος. Λίγοι άνθρωποι γέλασαν, λίγοι άνθρωποι έκλαψαν, οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν σιωπηλοί. Θυμάμαι τη φράση από την Ινδουιστική γραφή, την Μπαγκαβάντ-Γκίτα... 'Τώρα έγινα ο θάνατος, ο καταστροφέας των κόσμων'. Υποθέτω ότι όλοι το σκεφτήκαμε αυτό, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο».

Ενώ η φράση «καταστροφέας των κόσμων» μπορεί να συνδέεται άμεσα με το ρόλο του Oppenheimer στους βομβαρδισμούς, το περιεχόμενό της στην Μπαγκαβάντ-Γκίτα είναι πιο περίπλοκο. Η φράση αναφέρεται σε έναν διάλογο μεταξύ του πολεμιστή πρίγκιπα Αρτζούνα και του Λόρδου Κρίσνα, μιας ενσάρκωσης του Βισνού. Ο Κρίσνα μεταδίδει μια ανώτερη φιλοσοφία στον Αρτζούνα, διδάσκοντάς τον να εκπληρώνει τα πολεμικά του καθήκοντα παρά τις προσωπικές του ανησυχίες.

Εξηγώντας το απόσπασμα, ο αιδεσιμότατος Δρ Στίβεν Τόμσον, ειδικός στα σανσκριτικά και την ινδουιστική πίστη, ανέφερε ότι ο δάσκαλος του Oppenheimer στα σανσκριτικά μετέφρασε το «χρόνο που καταστρέφει τους κόσμους» ως «θάνατο», ευθυγραμμιζόμενος με τη μη γραμμική αντίληψη του ινδουισμού για τον χρόνο. Τ

Για τον Oppenheimer, οι ηθικές επιπτώσεις της βόμβας δεν ήταν ποτέ ξεκάθαρες. Ακόμη και δύο χρόνια αργότερα, πάλευε με τις συνέπειές της, συνειδητοποιώντας ότι η βόμβα είχε αποκαλύψει αδιαμαρτύρητα την απανθρωπιά και το κακό του σύγχρονου πολέμου.